علائم سرطان پستانها، تشخیص و روش های درمان

در این مقاله نگاهی به سرطان پستان؛ تشخیص، درمان و مراقبت آن داریم. پس با ما همراه باشید.

تشخیص سرطان پستان
روش‌هایی که برای تشخیص سرطان پستان مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از:
1- معاینه سرطان
پزشک در این مرحله به معاینه هر دو پستان و هم‌چنین گره‌های لنفی در زیر بغل می‌پردازد و به دنبال توده یا هرگونه علامت مشکوک و غیرعادی می‌گردد.
2- ماموگرام
ماموگرام یک تصویر ثبت شده از سینه توسط اشعه X است. از ماموگرام برای تشخیص سرطان پستان استفاده می‌شود. اگر پزشک هرگونه مورد مشکوکی در تصویر شناسایی کند از فرد درخواست می‌کند تا یک ماموگرام تشخیصی نیز بگیرد. از طریق این ماموگرام پزشک به طور دقیق‌تری به بررسی موارد مشکوک خواهد پرداخت.
3- معاینه از طریق امواج فرا صوت
از امواج فرا صوت برای ثبت تصویر از ساختارهای درونی بدن استفاده می‌شود. امواج فرا صوت برای تشخیص وجود توده غیرطبیعی یا کیست‌های مایع در بدن نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
4- نمونه‌برداری از سلول‌های پستان (بیوپسی)
نمونه‌برداری تنها روش قطعی برای تشخیص سرطان پستان است. طی عمل نمونه‌برداری پزشک از یک سوزن تخصصی که از طریق اشعه X هدایت می‌شود اقدام به برداشتن تعدادی از سلول‌های ناحیه مشکوک در پستان می‌کند. اغلب، در بخش نمونه‌گیری شده یک علامت کوچک زده می‌شود تا در دفعات بعد نمونه‌گیری مشخص باشد.
نمونه‌های دریافت شده برای تشخیص دقیق‌تر به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال می‌شوند. در این آزمایشگاه‌ها سلول‌ها بررسی می‌شوند تا مشخص شوند که سرطانی هستند یا خیر. هم‌چنین این سلول‌ها برای تشخیص نوع سرطان، شدت سرطان و اینکه آیا سلول‌های سرطانی گیرنده هورمون هستند یا سایر گیرنده‌ها نیز بررسی می‌شوند. این بررسی می‌تواند به انتخاب بهترین روش درمان به پزشک کمک کند.
۵- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی از پستان (MRI)
دستگاه MRI از آهن‌ربا و امواج رادیویی برای ثبت تصویر از بافت داخلی پستان مورد استفاده قرار می‌گیرد. پیش از انجام این تصویربرداری پزشک اقدام به تزریق رنگی مخصوص در سینه فرد می‌کند تا تصاویر ثبت شده قابل دیدن باشند.
روش‌های دیگری نیز برای تشخیص سرطان پستان وجود دارد که بسته به وضعیت شما پزشک می‌تواند از آن‌ها نیز استفاده کند.

تشخیص مرحله سرطان پستان
تشخیص مرحله یا میزان پیشرفت سرطان پستان که در ادامه تایید ابتلا فرد به این بیماری صورت می‌گیرد می‌تواند به پزشک در درمان بیمار کمک زیادی کند. اطلاعات کامل از میزان پیشرفت سرطان حاصل نمی‌شود مگر با انجام عمل جراحی تشخیصی توسط پزشک. آزمایش‌ها و روش‌هایی که برای تشخیص سرطان پستان مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از:
- آزمایش خون، به منظور شمارش کامل انواع سلول‌های خونی
- انجام ماموگرافی به منظور بررسی علائم سرطان
- MRI سینه
- اسکن استخوان
- CT اسکن
- PET اسکن
ممکن است بیمار به انجام کلیه این آزمایش‌ها احتیاجی نداشته باشد. پزشک با توجه به وضعیت بیمار مناسب‌ترین روش معاینه را انتخاب می‌کند و در عین حال به بررسی علائم جدید که بیمار ممکن است بروز دهد می‌پردازد. سرطان پستان به طور کلی دارای پنج مرحله است، از مرحله صفر تا چهار که در مرحله صفر بیماری در فاز غیرتهاجمی قرار دارد و مرحله چهار که مرحله متاستاتیک نیز نامیده می‌شود و طی آن سلول‌های سرطانی به سایر بافت‌های بدن راه پیدا می‌کنند.

روش‌های درمان سرطان پستان
برای درمان سرطان، بسته به شرایط بیمار و میزان پیشرفت بیماری روش‌های درمانی مختلفی می‌تواند اتخاذ شود، از جمله انجام عمل جراحی، اشعه درمانی، شیمی درمانی، هورمون درمانی، استفاده از دارو و مراقبت. در ادامه به معرفی برخی از رایج‌ترین روش‌ها خواهیم پرداخت.
1- شیمی درمانی
به منظور از بین بردن سلول‌هایی که رشد سریع دارند، مثل سلول‌های سرطانی، پزشک می‌تواند از روش شیمی درمانی استفاده کند. اگر سرطان احتمال بازگشت داشته باشد یا در سایر بافت‌های بدن منتشر شده باشد پزشک اقدام به شیمی درمانی بیمار می‌کند.
2- هورمون درمانی
از هورمون درمانی برای مقابله با سلول‌های سرطانی که به هورمون‌ها حساس هستند استفاده می‌شود. از این روش می‌توان قبل یا بعد از عمل جراحی پستان یا سایر روش‌های درمانی به منظور عدم بازگشت بیماری و هم‌چنین کاهش اثرات انتشار آن در بدن بیمار استفاده کرد.

عمل جراحی برای درمان سرطان پستان
با توجه به شرایط بیمار، میزان پیشرفت بیماری و برخی فاکتورهای دیگر روش‌های مختلف جراحی جهت درمان سرطان پستان می‌تواند صورت بگیرد.
1- برداشتن سینه سرطانی (لومپکتومی)
طی عمل لومپکتومی که از آن به عنوان عمل محافظتی سرطان نیز یاد می‌شود جراح اقدام به برداشتن تومور و بخش کوچکی از بافت‌های اطراف آن می‌کند. این روش درمان برای برداشتن تومورهای کوچک کاربرد دارد. برخی افراد که دارای توده‌های بزرگ‌تری هستند ابتدا تحت شیمی درمانی قرار می‌گیرند تا تومور کوچک‌تر شود و سپس از طریق لومپکتومی باقیمانده تومور که حالا اندازه کوچک‌تری دارد برداشته می‌شود.
2- برداشتن سینه به طور کامل (ماستکتومی)
عمل ماستکتومی شامل برداشتن کل بافت سینه شامل لبول‌ها، اتصالات، بافت چربی و بخشی از پوست است. تکنیک‌های جدید جراحی می‌تواند به انجام بهتر این عمل کمک کند. تکنیک‌هایی مثل برداشتن ماستکتومی Skin- sparing یا Nipple- sparing امروزه به میزان زیادی در درمان سرطان پستان مورد استفاده قرار می‌گیرند.
3- برداشتن برخی گره‌های لنفی (بایوپسی گره‌های ابتدایی)
برای تعیین این موضوع که آیا سرطان در گره‌های لنفی انتشار یافته یا خیر پزشک می‌تواند اقدام به خارج کردن گره‌های لنفی کند. اگر در گره‌های لنفی خارج شده هیچگونه علائمی از وجود سرطان یافت نشد احتمالا یافتن سلول‌های سرطانی در سایر گره‌های لنفی بسیار پایین است و به همین دلیل پزشک اقدام به خارج کردن سایر گره‌های لنفی نمی‌کند.
4- برداشتن چندین گره لنفی
اگر پزشک علائم انتشار سرطان را در گره‌های لنفی ابتدایی تشخیص دهد سایر گره‌های لنفی زیربغل بیمار را نیز خارج خواهد کرد.
5- برداشتن هر دو پستان
بیمار ممکن است تمایل داشته باشد سینه سالم او نیز تخلیه شود. به خصوص در موارد وراثتی بودن بیماری احتمال سرطانی شدن سینه دیگر نیز وجود دارد. از این رو بیمار می‌تواند از پزشک تقاضا کند جهت جلوگیری از ابتلای دوباره به این بیماری هر دو سینه وی برداشته شوند. البته در اکثر مواقع هنگامی که یک سینه مبتلا به سرطان شود سینه دیگر به این بیماری مبتلا نخواهد شد.

مراقبت از خود طی دوران بیماری سرطان پستان
اطلاع از وجود سرطان در بدن می‌تواند بسیار ناراحت کننده باشد. در این شرایط و در حالیکه فرد تلاش می‌کند با ترس خود کنار بیاید باید بهترین تصمیم‌ها را در ارتباط با وضعیت درمان خود بگیرد. هر فردی می‌تواند روش‌های خود را در این زمان به کار گیرد، اما توصیه‌های زیر کمک می‌کنند تا برای این دوران بهتر تصمیم‌گیری کنید.
- درباره سرطان پستان مطالعه و تحقیق کنید تا بتوانید بهتر از خود مراقبت کنید.
- با افراد دیگری که سابقه ابتلا به این بیماری و تجربه بهبودی پس از آن را دارند صحبت کنید.
- در مورد احساسات خود با فردی مورد اعتماد صحبت کنید.
- با افراد خانواده و دوستان خود بیشتر ارتباط برقرار کنید و سعی کنید از تنها ماندن پرهیز کنید.
- روابط خود را با شریک جنسی خود حفظ کنید و با او در مورد احساسات و ترس‌های خود صحبت کنید.