گرفتگی بینی نوزادان، نحوه چکاندن دارو در بینی

یکی از مشکلات نوزادان و کودکان گرفتگی بینی آن‌هاست، زیرا گرفتگی بینی مانع شیر خوردن و خواب آن‌ها می‌شود. چکاندن قطره بینی داخل بینی کودکان موثر می‌باشد. بیشتر قطره‌های بینی دارای ماده دارویی هستند که بر روی عروق متورم مخاط بینی (لایه‌ای که سطح داخلی بینی را می‌پوشاند) اثر می‌گذارد و سبب جمع شدن و انقباض آن‌ها می‌گردد.
عفونت‌ها مخصوصاً عفونت‌های ویروسی مخاط بینی را متورم می‌نماید و در نتیجه مجاری بینی تنگ می‌شود و کودک قادر نخواهد بود که از بینی خود تنفس کند.
اگر به طور موقت یکی از قطره‌های بینی را که برای کودکان تهیه شده است در مجاری بینی بچکانید مجاری بینی باز می‌شود و کودک بهتر تنفس می‌کند و بهتر می‌تواند شیر بخورد.
بی‌ضررترین و سالم‌ترین قطره بینی ، آب نمک (کلرور سدیم) است که به صورت قطره در داروخانه‌ها موجود است و اگر در مجاری بینی چکانده شود مخاط متورم و ترشحات خشک داخل مجاری را تر می‌کند و ترشحات بهتر دفع خواهند شد.
قطره بینی دیگر فِنیل‌اِفرین است که موجب انقباض مخاط بینی می‌گردد. در هنگام ریختن قطره بینی باید به نکات زیر توجه نمایید:
- در کودکان باید همیشه قطره‌های بینی مخصوص شیرخواران و یا کودکان مصرف کنید ، زیرا قطره‌های بینی با غلظت متفاوت برای سنین مختل تهیه شده است.
- قبل از چکاندن قطره بینی اگر قسمت جلوی مجاری بینی پر از ترشح است تا حدی که امکان دارد ترشحات را خارج کنید یا اگر کودک بزرگ‌تر است از او بخواهید که خود ترشحات را خارج کند و سپس قطره را در سوراخ‌های بینی او بچکانید.
-چکاندن 1 تا 2 قطره معمولاً کافی است، زیرا اگر زیادتر چکانده شود دارو به حلق کودک می‌رود و موجب تحریک و سرفه و حالت تهوع کودک می‌شود. چون چکاندن 1 تا 2 قطره فقط موجب انقباض عروق جلوی بینی می‌شود بنابراین اگر بعد از5 تا 10 دقیقه 1 تا 2 قطره دیگر بچکانید بهتر است تا عقب بینی راهم بازنماید.
- بهتر است قطره‌چکان پلاستیکی جدا از آن‌هایی که برای دارو استفاده می‌شود مصرف کنید، زیرا ممکن است قطره‌چکان به ترشحات بینی کودک آلوده شود و داروی داخل شیشه را آلوده نماید بنابراین در دفعات بعد نمی‌توان برای همان کودک و همچنین برای افراد دیگر خانواده از آن استفاده نمود.
- اگر روش چکاندن قطره بینی صحیح نباشد ممکن است قطره بینی مستقیماً از عقب بینی به حلق و ریه وارد شود و سرفه و حالت خفگی به وجود آورد، بنابراین هنگام ریختن قطره به بینی باید زیر شانه‌های کودک کاملاً به عقب برگردد یا مادر شیرخوار را بر روی ران‌های خود بخواباند به طوری که سر او آویزان گردد. سپس درحالی‌که کودک را به سمت راست می‌خوابانید، قطره را در داخل سوراخ بینی سمت راست و سپس کودک را به طرف چپ نموده و قطره را در سوراخ بینی سمت چپ بچکانید و اجازه دهید که کودک در همان وضع یکی دو دقیقه بماند. این روش سبب می‌شود که قطره بینی به داخل سوراخ‌های بینی و داخل سینوس های کودک برسد بدون اینکه دارو وارد حلق و لوله‌های ریه کودک شود و موجب تحریک و سرفه گردد. بهترین موقع چکاندن قطره بینی در شیرخواران 15 تا 20 دقیقه قبل از شیر دادن و در موقع خواب می‌باشد.
- غیر از چکاندن قطره آب و نمک و قطره‌های دارویی، خارج کردن ترشحات از بینی با سرنگ و پوآر و همچنین به وجود آوردن رطوبت در اتاقی که نوزاد و کودک نگهداری می‌شود از خشک شدن ترشحات بینی جلوگیری می‌نماید و به باز نگه‌داشتن بینی کمک می‌کند.

قطره بینی را در چه مواقعی می‌توان به کار برد؟
- اگر مجرای بینی به علت سرماخوردگی کاملاً مسدود شده باشد و کودک نتواند شیر بخورد.
- اگر ترشحات زیاد در سوراخ بینی وجود دارد و این ترشحات خشک و غلیظ است. در چنین مواردی قطره یا اسپری کلرور سدیم در بینی کودک بچکانید.
- اگر کودک مبتلا به گوش‌درد شده است و برای درمان لازم است مجرای بینی و مجرای اُستاش او باز باشد (این مجرا سوراخ بینی هر طرف را به گوش میانی همان طرف وصل می‌نماید)