کتاب داستان برای کودکان، نوپاهای دوست داشتنی

کودکان در این سنین، داستان‌ها را دوست دارند و مدت زمان توجه آن‌ها هنوز هم کوتاه و کم است و لذا شما باید کتاب‌های ساده را انتخاب کنید‌. از آنجایی که آن‌ها حافظه‌ی خوبی ندارند، آن‌ها ریتم شعر و عبارات تکراری را بیشتر دوست دارند به خصوص این که آن داستان یا کتاب از اول تا آخر ریتمیک و موزون باشد. خیلی زود، وقتی که دارید برا ی آنها کتاب یا شعر می‌خوانید ملاحظه خواهید کرد که چشمانشان برق خواهد زد و لذت خود را در صورتشان نشان خواهند داد. تکرار، اصولاً باعث می‌شود که حافظه‌ی آن‌ها به خصوص مهارت‌های زبانی آنها رشد کند. کودکان نوپا با این فعالیت خواندن، در مورد عواطف و احساساتشان چیزهایی یاد می‌گیرند مثلاً می‌آموزند که همه چیز خوب و بر وفق مراد است و یایاد م یگیرند که عصبانی شدن و احساسات خشم، گاهی اوقات طبیعی است اما می‌فهمند که نباید با این روش‌ها به کسی زور بگویند و فشار وارد آورند یا صدمه‌ای به کسی بزنند زیرا در آن صورت به آن‌ها گفته می‌شود که غیر عادی یا دیوانه هستند.
از هنگامی‌که کودکان نوپا از احساسات و هیجاناتشان آگاه می‌شوند، آنها دوست دارند که داستان هایی را در خصوص عواطف و احساسات گوش کنند. آن‌ها هم چنینن مفهوم خویش پنداره یا مفهوم خود را در می یابند و دوست دارند داستان‌هایی بشنوند که درباره ی نوپاهایی باشد که مانند آنها هستند . کتاب‌هایی که اجزای بدن را آموزش می دهد یا چیزهایی را که آن‌ها می‌شناسند مانند والدین، حیوانات خانگی و غیره، به آنها برای شناخت و یادگیری در مورد خود و جهان پیرامونشان کمک خواهد کرد. از آنجایی که آن‌ها بزرگتر می‌شوند و ماهیچه‌هایی مانند دست آنها قوی تر شده است آنها دوست دارند که کاغذهای نازک و باریک یک کتاب عکس دار را به طور منظم و به ترتیب ورق بزنند. به آنها اجازه بدهید که این کار را انجام دهند چون این کار سبب می‌شود که آن‌ها احساس کنند که می توانند چیزهایی را خودشان در اختیار بگیرند و به تنهایی انجام دهند.
نوپاها قادرند که چیزهای بیشتری مانند جزییات تصاویر و عکس های یک کتاب را ببینند. به همین دلیل به آن‌ها اجازه بدهید که مدت طولانی‌تری کتاب را ببینند و در مورد آن‌ها با نوپاها حرف بزنید و به صحبت‌هایشان گوش فرا دهید. آن‌ها عکس‌ها و تصاویر ار تشخیص می‌دهند و کتاب‌های خود را برای این سنین کتاب‌هایی هستند که خوب طراحی شده‌باشند، واضح باشند و تصاویر آن‌ها براق و روشن باشد و به ویژه از رنگ‌هایی استفاده شده باشد که موجب برانگیختن و تحریک تخیل آن‌ها شود.
کودکان نوپای بزرگتر، به تدریج می توانند تفاوت بین خیالپردازی و واقعیت و داستان هایی از این دسته را تشخیص دهند. داستان هایی که تفکر آنها را به کار اندازد برای آنها خیلی خوب است مانند داستان هایی که در مورد حیوانات هستند بعد از آن شما می‌توانید از آن‌ها سوال کنید که: به نظر تو آیا آن داستان واقعیت داشت یا ساختگی بود؟ در این مورد با آن‌ها زیاد کار کنید. از سوی دیگر نوپاها خیلی پر جنب و جوش و فعال هستند و به قد رکافی برای این که با شما همکاری کنند وقت می‌گذارند. آنها هنوز در مورد ایده ها و طرح‌هایی مانند بالا/پایین، بیرون/درون و.. چیزهایی یاد می‌گیرند و این‌گونه کتاب‌ها برایشان مناسب است. کودکان نوپای دوساله این آمادگی را دارند که در خصوص کتاب‌هایی که به رنگ ها و اشکال می پردازد پرداخته و 3 ساله‌ها برای شنیدن در مورد اعداد و حروف الفبا آمادگی دارند. به طور کلی باید اذعان داشت که کتاب های اندیشه‌ای و اطلاعاتی برای آن‌ها خوب هستند به خصوص داستان‌های کوتاه و کتاب‌های تصویری که واژه‌ها را آموزش می‌دهند یا کتاب‌هایی در مورد اعداد و حروف الفبا خیلی مناسبند. داستان‌هایی که زندگی واقعی را در قالب زندگی حیوانات نشان می‌دهند خیلی برایشان جذاب است اما هر کتابی باید کوتاه باشد زیرا آنها هنوز آمادگی کار طولانی را ندارند. از آنجایی که آن‌ها نمی‌توانند خودشان را جای دیگران قرار دهند، این کار خوب است که نام آن‌ها را برای شخصیت های اصلی داستان یا شعر قرار دهید تا بتوانند اهمیت کارخوب و درست را بیشتر درک کنند.
این سنین زمانی برای کشف کردن است و شما می توانید کمک کنید که آنها این کار را توسط کتا بهایی که به نوعی تجارب کودکان شبیه آنها رانشان می دهد انتخاب کنید. به این دلیل که ممکن است برخی از کودکان نوپا دور از پدر و مادر خود باشند مثلاً در مهد کودک‌ها یا تحت مراقبت یک پرستار و... زمان هایی پیش می‌آید که آنها می‌خواهند مستقلانه عمل کنند و تصمیم بگیرند که کارهایی را انجام دهند، لذا شما می‌توانید داستان هایی را انتخاب کنید که در مورد کشف راه حل‌ها و راه کارهای جدید برای تجارب تازه ی آنها به کار بیاید. کودکان ۲ تا ۳ ساله خیلی پر حرف هستند و البته تخیل خوبی هم دارند. آن‌ها خیلی دوست دارند زمانی که برایشان داستان می خوانید تجارب یا تخیلات خود را برای شما بگویند ، به آن ها فرصت این کار را بدهید و شنونده‌ی خوبی باشید و از این راه به شناخت آنها خواهید رسید و می توانید به این کودکان کمک کنید تا مسائل خود را بگویند.