کودکان مبتلا به اوتیسم، روش موثر مراقبت

اوتیسم یک اختلال رشدی است که بر توانایی برقراری ارتباط کودک با دیگران تاثیر می گذارد. علائم این بیماری تا سن ۲ سالگی در کودک ظاهر می شود.
کودکان مبتلا به اوتیسم در تولید اصوات گفتاری، پیشرفت زبانی و ارتباط غیرکلامی با مشکلاتی روبرو هستند. از این رو ارتباطات اجتماعی برای این کودکان چالش برانگیز است.
کودکان مبتلا به اوتیسم یا اصلاً حرف نمی‌زنند یا در ساخت جملات مشکل دارند. از این رو گفتار درمانی برای این گروه از کودکان می‌تواند مؤثر باشد.
در این شیوه، متخصص گفتاردرمانی از تکنیک‌های گوناگونی برای تقویت مهارت‌های گفتاری، زبانی، تعاملات اجتماعی و مهارت‌های غیرکلامی بعد از ارزیابی وضعیت کودک استفاده می‌کند.
این تکنیک‌ها می‌تواند شامل درمان‌های تظاهر به بازی، استفاده از علائم و نشانه‌ها، تایپ کردن، استفاده از کتاب‌های مصور همراه با کلمات و اصواتی باشد که کودک نسبت به آنها حساس است. ممکن است درمان شامل تمرین یا حرکت ماهیچه‌های لب و صورت هم باشد.
محققان اذعان می‌کنند تشخیص و درمان سریع و زودهنگام این مشکل می‌تواند به هر ۲ فرد از ۳ کودک اوتیسمی در سن پیش دبستان کمک کند که مهارت‌های ارتباطاتی اش را در کنار فهم بهتر زبان گفتاری تقویت کند.
برخی تحقیقات نشان داده اند که معمولاً کودکانی بیشترین میزان بهبود را در رفتارشان نشان می‌دهند که زودتر تحت گفتار درمانی قرار می‌گیرند.
روز ۲ آوریل (۱۳ فروردین) «روز جهانی آگاهی از اوتیسم» نامگذاری شده است.