تربیت کودک مستقل، راهکارهایی برای والدین

در این مورد سوال این است که چه تفاوتی میان کنترل کردن و تصمیم گیری والدین برای کودک، با آموختن مهارت تصمیم گیری صحیح به کودک، وجود دارد؟
همه ما با کلمه ی معتاد آشنا هستیم ، اما آیا پدر و مادر ممکن است به فرزندشان اعتیاد پیدا کنند؟ وقتی فردی ، به کسی اعتیاد پیدا کند ، اجازه می دهد رفتارش از سوی طرف مقابلش تحت کنترل در آید به گونه ای که از خود رفتاری مطابق خواسته ی وی نشان می دهد.
نمونه آن پدر یا مادری است که آن چنان خود را درگیر مسایل فرزندشان می کند که حتی دانشگاه او را نیز برایش انتخاب می کنند و به این ترتیب وی را مجبور به خواندن رشته ی مورد علاقه ی خودشان می نمایند .
در حالی که فرزندشان دانشگاه دیگری را انتخاب کرده و می خواهد در رشته ای متفاوت از آن چه والدینش دوست دارند ، ادامه ی تحصیل دهد.
اگر در این موقعیت والدین عصبانی شده و به صورت تدافعی عمل کنند و یا این که تمام تلاششان را در تغییر خواسته ی فرزندشان نماید ، دقیقا رفتاری مانند شخص معتاد از خود نشان داده اند.
در واقع در این حالت رفتار والدین از حالتی راهنما و حمایت گر به سمت رفتاری کنترل کننده ، تغییر می نماید.
این موضوع برای والدین از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است که باید مراقب و نگران آینده تحصیلات و موفقیت های فرزند خود باشند ، ولی همواره باید به یاد داشته باشند که بین راهنمایی کردن و کنترل کردن ، تفاوت بسیاری وجود دارد.
در اینجا راهکارهایی برای والدین پیشنهاد شده تا به کودکان خود کمک کنند، خودشان تصمیم بگیرند.

به جای او تصمیم نگیرید
- بسیاری از والدین به جای آن که به فرزندشان اجازه دهند خود دست به تجربه زده ، تصمیم گیری کرده و سپس پیامد و نتیجه ی رفتار و تصمیمات خود را مشاهده کند ، در اغلب اوقات با انتقاد شدید و داد و فریاد مانع او می شوند.
- در صورتی که اگر روش تربیتی والدین مبتنی بر عشق و علاقه به فرزندشان بوده و ضمن ایجاد محدودیت هایی برای وی ، حس اعتماد به نفس اش را تقویت کنند ، او را قادر خواهند ساخت تا بتواند خود تصمیم گیری کرده و مسایل اش را حل و فصل نماید.

دست از کنترل کردن بردارید
- یاد بگیرید تا بتوانید حس کنترل کردن دیگران را در درون خود تشخیص داده و با آن مقابله کنید. سپس سعی کنید حالتی از هدایت و حمایت را جایگزین آن سازید.
- این موضوع مهم است که خودتان را به عنوان موجودی متفاوت و مستقل از دیگران بشناسید و بدانید که شما شبیه کس دیگری نبوده و برای خودتان شخصیتی مستقل دارید که تحت کنترل خودتان می باشد.

تفکر خودتان را داشته باشید
شاید این ساده ترین راه ممکن باشد که عقاید دیگران را بپذیریم. بهترین راهکار این است که به عقاید دیگران گوش دهیم و از آن ها به عنوان منبعی برای نظرات خودمان استفاده کنیم.

اعتماد کنید
به خودتان ، تصمیمات و احساساتتان اعتماد کنید. به کودکتان اجازه دهید تا خودش تصمیم بگیرد و نتایج تصمیماتش را شخصا تجربه نماید. به او کمک کنید تا بتواند نسبت به خودش اعتماد پیدا کند.
همه ی ما به نوعی درجاتی از نارضایتی و ناامیدی را وقتی که کودکانمان تصمیمی متفاوت از آن چه ما برای آنها گرفته ایم ، برای خود می گیرند را تجربه کرده ایم.
ولی باور کنید تمام این احساسات ، کاملا طبیعی است. مشکل زمانی بروز می کند که والدین به شدت درگیر فرزند خود شده و مسئولیت تصمیمات او را به عهده می گیرند ، به گونه ای که گویی تصمیمات خودشان است.