بیماری های رابطه زناشویی، آزمایش هایی برای تشخیص

اگر عفونت‌های منتقل شده از راه جنسی که نام دیگرشان بیماری‌های مقاربتی است، درمان نشود باعث به وجود آمدن مشکلات جدی برای سلامتی می‌شود. چند مورد از این مشکلات را نام می‌بریم:
-نازایی
-سرطان
-کوری
-آسیب به اندام جنسی
متاسفانه، بیماری‌های مقاربتی در بسیاری از افراد زود درمان نمی‌شود. بیشتر بیماری های مقاربتی یا علایمی ندارند یا علایم‌شان نامعلوم است و به ‌همین دلیل به‌سختی شناسایی می‌شوند. احساس شرم و خجالت از این مشکل هم باعث می‌شود که افراد به سراغ آزمایش نروند. اما تنها راهی که مبتلا شدن یا نشدن به بیماری را به طور قطعی مشخص می‌کند، آزمایش است. ما در این مقاله درباره آزمایش های بیماری هیا مقاربتی و نحوه تشخیص ابتلا به آنها صحبت می کنیم.

چه کسی باید برای بیماری های مقاربتی آزمایش بدهد؟
اگر شما وارد رابطه‌ی جنسی شده‌اید، خوب است آزمایش مقاربتی بدهید. اگر شرایط زیر را دارید، دادن آزمایش برای شما ضروری است:
-می‌خواهید یک رابطه‌ی جدید را شروع کنید
-نه شما و نه همسرتان از کاندوم استفاده نمی‌کنید
-همسرتان به شما خیانت کرده است یا با چند نفر دیگر رابطه‌ی جنسی دارد.
-خود شما با چند نفر رابطه‌ی جنسی دارید
-علایمی دارید که نشان می‌دهند شاید بیماری مقاربتی داشته‌باشید
اگر مدتی طولانی است که فقط با همسرتان رابطه‌ی جنسی دارید و او نیز فقط با شما در رابطه است، و قبل از ورود به رابطه، هم شما و هم همسرتان آزمایش داده‌اید، لازم نیست آزمایش مقاربتی را بطور منظم انجام دهید. اما بسیاری از افراد وجود دارند که قبل از شروع رابطه‌ی جنسی آزمایش نداده‌اند. اگر شما و همسرتان هم این شرایط را دارید، احتمال دارد که یکی یا هر دوی شما به یک مقاربتی تشخیص داده نشده مبتلا شده ‌باشید. مطمئن‌ترین راه، انجام آزمایش است.

برای کدام بیماری های مقاربتی باید آزمایش بدهیم؟
بیماری های مقاربتی چند نوع هستند. برای اطلاع از اینکه آزمایش کدام نوع مقاربتی را باید بدهید، با پزشک صحبت کنید. بیماری‌هایی که ممکن است لازم باشد آزمایش دهید را نام می‌بریم:
-کلامیدیا
-سوزاک
-ویروس نقص ایمنی بدن (HIV)
-هپاتیت B
-سیفلیس
-تریکومونیازیس
پزشک احتمالا آزمایش تبخال تناسلی را پیشنهاد نخواهد کرد مگر اینکه علایم شناخته شده‌ای داشته باشید یا خودتان بخواهید.
از پزشک بخواهید که آزمایش بیماری های مقاربتی را برایتان تجویز کند.
فکر نکنید که در چکاپ سالانه‌ سلامت جسمی یا جنسی ، پزشک خودبه‌خود آزمایش همه‌ی بیماری های مقاربتی را برایتان تجویز می‌کند. بسیاری از پزشکان همیشه تست‌های مقاربتی را تجویز نمی‌کنند. خودتان باید از پزشک بخواهید که انواع آزمایش‌های مقاربتی را برایتان تجویز کند. نوع و علت آزمایشات را بپرسید. توجه به سلامت جنسی چیزی نیست که از آن خجالت بکشید. اگر درباره‌ی عفونت یا علامت خاصی نگران هستید، در مورد آن با پزشک صحبت کنید. هرچه صداقت بیشتری داشته‌باشید، بهتر درمان خواهید شد.
اگر باردار هستید، باید آزمایش‌های غربالگری را انجام دهید، چون بیماری های مقاربتی بر جنین اثر می‌گذارند. پزشک باید در اولین معاینه‌ی بارداری، انجام آزمایشات غربالگری مقاربتی را تجویز کند. علاوه بر این، اگر مورد تجاوز جنسی یا سایر انواع روابط جنسی قرار گرفته‌اید، لازم است آزمایش بدهید و باید از یک پزشک بخواهید که برای مراقبت از سلامت شما کارهای لازم را انجام دهد.
عوامل خطرساز را در نظر بگیرید
عوامل خطرساز جنسی مخصوصا روابط جنسی مقعدی را به پزشک بگویید. برخی از بیماری های مقاربتیی مقعدی حتی با آزمایش‌های مقاربتی استاندارد هم شناسایی نمی‌شوند. دراین مورد احتمالا پزشک انجام پاپ اسمیر مقعدی را توصیه کند تا از نظر سلولهای پیش‌سرطانی یا سرطانی مربوط به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) غربالگری شوید. در مورد مسایل زیر هم باید با پزشک صحبت کنید.
اقداماتی که در طول رابطه‌ جنسی دهانی، واژینال و مقعدی برای محافظت از بیماری انجام می‌دهید.
-داروهایی که مصرف می‌کنید.
-هر گونه علایم بیماری مشخص یا مشکوکی که در خود یا همسرتان می‌بینید.
-اگر شما یا همسرتان با فرد دیگری رابطه‌ی جنسی دارید.

در کجا می‌توان آزمایش‌های مقاربتی را انجام داد؟
می‌توانید آزمایش‌های مقاربتی را در مطب دکتر یا آزمایشگاه انجام دهید. انتخاب مکان به خود شما بستگی دارد.

نحوه انجام آزمایش‌های مقاربتی چگونه است؟
بسته به سابقه‌ی رابطه‌ی جنسی شما، پزشک ممکن است آزمایش خون، آزمایش ادرار، نمونه گیری با سوآب یا معاینات فیزیکی را برای بررسی بیماری‌های مقاربتی انجام دهد.
آزمایش خون و ادرار
می توان از آزمایش نمونه‌ی ادرار یا خون برای بررسی این بیماری‌ها استفاده کرد:
-کلامیدیا
-سوزاک
-هپاتیت
-تبخال تناسلی
-اچ آی وی (ایدز)
-سیفلیس
بعضی وقت‌ها، آزمایش ادرار و خون به اندازه‌ی‌ آزمایش‌های دیگر دقیق نیستند. همچنین برای معتبر بودن آزمایش خون شاید لازم باشد که از ابتلا به بعضی عفونت‌های مقاربتی، حدود یک ماه یا بیشتر بگذرد. مثلا تشخیص ابتلا به HIV ممکن است دو هفته تا چندین ماه طول بکشد.
نمونه‌گیری با سوآب
پزشکان برای بررسی مقاربتی واژن، دهانه‌ رحم یا مجرای ادرار از سوآب استفاده می‌کنند. برای بانوان، طی معاینه‌ لگنی از یک فروکننده‌ی پنبه‌ای به عنوان سواب واژنی و دهانه‌ی رحم استفاده می‌شود. یا یک فروکننده‌ی پنبه‌ای در مجرای ادراری بانوان و آقایان به عنوان سوآب قرار می‌گیرد. در صورت رابطه‌ی جنسی مقعدی هم از سوآب مقعدی برای بررسی عفونت‌ها در مقعد استفاده می‌شود.
معاینه لگنی
باید گفت که پاپ اسمیر یک آزمایش مقاربتی نیست. پاپ اسمیر آزمایشی است برای تشخیص علایم اولیه‌ی سرطان دهانه‌ رحم یا سرطان مقعد. زنانی که به عفونت‌های HPV مزمن، مخصوصا عفونت‌های HPV-16 و HPV-18 مبتلا هستند، در معرض خطر ابتلا به سرطان دهانه‌ی رحم قرار دارند. زنان و مردانی که رابطه‌ی جنسی مقعدی دارند هم ممکن است بر اثر عفونت‌های HPV به سرطان مقعد دچار شوند.
جواب آزمایش پاپ اسمیر اگر نرمال باشد، نشانه‌ای از ابتلا به مقاربتی وجود نخواهد داشت. برای بررسی HPV هم پزشک یک آزمایش HPV جداگانه تجویز می‌کند. حتی اگر جواب آزمایش پاپ اسمیر نرمال نباشد نمی‌توان گفت که شما سرطان دهانه‌ی رحم یا مقعد دارید. بسیاری از پاپ اسمیرهای غیرنرمال بدون درمان خوب می‌شوند. در صورتی که پاپ اسمیر نرمال نباشد، ممکن است پزشک آزمایش HPV را توصیه کند. و اگر جواب آزمایش HPV منفی باشد، بعید است که در آینده‌ی نزدیک به سرطان دهانه‌ی رحم یا مقعد مبتلا شوید. البته آزمایش HPV به تنهایی نمی‌تواند سرطان را پیش‌بینی کند.
معاینه ی فیزیکی
بعضی از مقاربتی ها، مثل تبخال و زگیل تناسلی را با ترکیب معاینات فیزیکی و سایر آزمایشات تشخیص می‌دهند. پزشک می‌تواند با معاینه‌ی فیزیکی، زخم‌ها، ضربه‌ها و نشانه‌های دیگر مقاربتی را پیدا کند و نمونه‌هایی از هر اندام مشکوک را برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستد. وجود تغییرات در ناحیه‌ی تناسلی و یا اطراف آن را به پزشک اطلاع دهید. اگر رابطه‌ی جنسی مقعدی دارید، هرگونه تغییر در داخل یا اطراف مقعد را به پزشک بگویید.

نکته نهایی درباره آزمایش بیماری های مقاربتی
بیماری های مقاربتی بیماری‌های شایعی هستند و آزمایش‌ها هم در همه‌جا در دسترسند. آزمایش‌ها می توانند بسته به نوع بیماری مقاربتی مورد نظر پزشک، متفاوت باشند. با پزشک در مورد سابقه ی جنسی خود صحبت کنید و در مورد آزمایشاتی که باید انجام دهید، بپرسید. پزشکان می‌توانند در مورد فواید و خطرات آزمایش‌های مقاربتی به شما کمک کنند و اگر جواب هر نوع آزمایش مقاربتی مثبت باشد، می‌توانند گزینه‌های مناسب درمانی را توصیه کنند.