اختلال بیش فعالی در کودکان، پنج درمان طبیعی

تولید داروهای مورد استفاده برای درمان اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD) در دهه های اخیر افزایش یافته است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) می گویند که تشخیص بیش فعالی در کودکان در بین سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ به میزان ۴۱ درصد افزایش یافته است. تخمین زده شده است که از سال ۲۰۱۱ یازده درصد از کودکان بین ۴ تا ۱۷ ساله با اختلال بیش فعالی تشخیص داده شده است. این آمار مجموعا ۶.۴ میلیون کودک را شامل می شود.
اگر با درمان این اختلال با استفاده از دارو برای شما راحت نیست ، دیگر گزینه های طبیعی تر نیز برای درمان آن وجود دارد.

داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند
داروهای بیش فعالی می توانند به بهبود علائم و متعادل کردن انتقال دهنده های عصبی کمک کنند. انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی هستند که سیگنال های بین نورون ها را در مغز و بدن شما حمل می کنند. انواع مختلفی از داروهای مورد استفاده برای درمان بیش فعالی وجود دارد از جمله:
- محرک ها، (که به شما کمک می کند تا تمرکز و نادیده گرفتن حواس پرتی)
در حالی که این داروها می توانند تمرکز را بهبود بخشد، همچنین می توانند برخی عوارض جانبی بالقوه ایجاد کنند. عوارض جانبی عبارتند از:
- مشکلات خواب
- نوسانات خلقی
- از دست دادن اشتها
- مشکلات قلبی
- اقدام به خود کشی یا داشتن افکار خودکشی
مطالعات زیادی در مورد اثرات درازمدت این داروها صورت نگرفته است. اما برخی تحقیقات انجام شده. یک مطالعه در کشور استرالیا در سال ۲۰۱۰ نشان داد که بهبودی در رفتار و مشکلات توجه کودکان ۵ تا ۱۴ ساله ای که داروهای بیش فعالی را مصرف می کنند، بهبودی چشمگیری نداشته است. این کودکان در ادراک و عملکرد اجتماعی نیز بهبود نیافته اند.
در عوض، گروه مصرف کننده درمان دارویی تمایل به داشتن سطوح بالاتر فشار خون دیاستولیک داشتند. آنها همچنین دارای عزت نفس اندکی نسبت به گروه دیگر بوده اند و این ویژگی در آنها در سطح پایین تر قرار دارد.

برخی از روش های طبیعی درمان
خوردن مواد غذایی دارای رنگ آمیزی مصنوعی و مواد نگه دارنده
درمان های جایگزین ممکن است به درمان بعضی از علائم مرتبط با بیش فعالی کمک کنند، از جمله:
- دشوار بودن توجه به موضوعات
- مشکلات سازمان یافته
- فراموشی
- وقفه های طولانی
استفاده از برخی از مواد غذایی رنگ آمیزی شده و نگهدارنده ها ممکن است رفتارهای پرخطر در بعضی از کودکان را افزایش دهند. اجتناب از غذاهای تولید شده با این رنگ ها و نگهدارنده ها از جمله موارد زیر باید باشد:
- بنزوات سدیم، که معمولا در نوشیدنی های گازدار، سس سالاد و آب میوه یافت می شود
- رنگ های خوراکی زرد که می تواند در نان سوخاری، غلات، آب نبات، و نوشیدنی های پیدا شود
- (تارتازین)، که می تواند در غذاها مانند ترشی، غلات و حبوبات، گرانولا و ماست یافت شود
- (آلورا قرمز)، که می تواند در نوشابه ها، داروهای کودکان، دسر های ژلاتین و بستنی یافت شود
اجتناب از مصرف آلرژن های بالقوه
رژیم های غذایی که آلرژن ها را محدود می کنند ممکن است به بهبود رفتار برخی کودکان مبتلا به بیش فعالی کمک کنند.
اگر فکر می کنید که کودک شما آلرژی دارد بهتر است که با یک متخصص آلرژی آشنا شوید. اما شما می توانید برای ابتدا اجتناب از این مواد غذایی را آزمایش کنید:
- افزودنی های شیمیایی / نگهدارنده هایی مانند هیدروکسی متولید بوتیل و بوتیل هیدروکسی آنیزول، که اغلب برای جلوگیری از فاسد شدن روغن در یک محصول است و می تواند در اقلام غذایی فرآوری شده مانند چیپس سیب زمینی، آدامس، کیک ، غلات، کره و سیب زمینی آماده اشاره کرد.
- شیر و تخم مرغ
- شکلات
- مواد غذایی حاوی سالیسیلات، از جمله انواع توت ها، پودر چیلی، سیب ، انگور، پرتقال، هلو، آلو و گوجه فرنگی (سالیسیلات ها مواد شیمیایی هستند که به طور طبیعی در گیاهان اتفاق می افتند و جزء اصلی بسیاری از داروهای مسکن هستند)
یوگا یا تای چی را در برنامه خود نظر بگیرید
مطالعات اندکی نشان می دهد که یوگا برای افراد مبتلا به بیش فعالی مفید است. تحقیقات منتشر شده در سال 2013 نشان دهنده بهبود قابل توجه در بیش فعالی، اضطراب، و مشکلات اجتماعی در پسران مبتلا به بیش فعالی است که به طور مرتب یوگا را انجام می دهند.
برخی مطالعات اولیه نشان می دهد که تای چی ممکن است به بهبود علائم بیش فعالی کمک کند. محققان دریافتند که نوجوانان مبتلا به بیش فعالی که تای چی می کنند، دچار اضطراب و بیش فعالی کمتری نسبت به سایرین هستند. آنها همچنین زمانی که آنها در کلاس های تای چی به مدت دو بار در هفته به مدت پنج هفته شرکت کردند کمتر تفکرات منفی می کردند و احساسات منفی کمتری از خود نشان می دادند.
گذراندن زمان در بیرون از خانه
گذران زمان در خارج از خانه ممکن است برای کودکان مبتلا به بیش فعالی مفید باشد. شواهد قوی وجود دارد که حتی ۲۰ دقیقه رفتن به خارج از خانه می تواند به افزایش تمرکز آنها کمک کند. رفتن به فضای سبز و طبیعت نیز بسیار مفید هستند.
مطالعات در سال 2011 و چندین مطالعه قبل از آن ادعا می کنند که قرار گرفتن در معرض فضای باز و فضای سبز یک درمان برای این اختلال است که می تواند برای کمک به افراد مبتلا به بیش فعالی استفاده شود.
رفتار درمانی یا درمان به وسیله خانواده
برای کودکان مبتلا به موارد شدیدتری از بیش فعالی، درمان رفتاری می تواند سودمند باشد. آکادمی آمریکایی اطفال می گوید که درمان رفتاری باید اولین گام در درمان بیش فعالی در کودکان جوان باشد.
گاهی اوقات این عمل اصلاح رفتاری نیز نامیده می شود، این رویکرد در حل مشکلات رفتارهای خاص مشغول است و راه حل هایی برای جلوگیری از آن ها ارائه می دهد. این رویکرد همچنین می تواند شامل ایجاد اهداف و قوانین برای کودک باشد. از آنجا که درمان رفتاری و دارو در مواجهه با این عرضه موثر است، می تواند کمک خوبی برای کودک شما باشد.
رفتار درمانی والدین نیز می تواند به والدین کمک کند تا وسایل مورد نیاز برای کمک به فرزند خود را به دست آورند. تجهیز والدین به تکنیک ها و استراتژی هایی برای حل مشکلات رفتاری می تواند در بلند مدت به والدین و فرزندان کمک کند.

مکمل های غذایی
درمان با مکمل ها ممکن است به بهبود علائم بیش فعالی کمک کند. این مکمل ها عبارتند از:
- فلز روی
- ال کارنیتین
- ویتامین B-6
- منیزیم
- مکمل های غذایی حاوی روی
با این حال، نتایج نشان می دهند که، گیاهان مانند گینکگو، جینسنگ نیز ممکن است حالات آرام به فرد بدهند.
مصرف مکمل های غذایی بدون نظارت پزشک می تواند خطرناک باشد، به ویژه در کودکان. اگر به دنبال این درمان های جایگزین هستید، با پزشک خود حتما مشورت کنید. او می تواند یک آزمایش خون برای اندازه گیری میزان فعلی مواد مغذی در کودک خود قبل از شروع مصرف مکمل ها را برای سنجش میزان این مواد از شما درخواست کند.