دیفن هیدرامین برای نوزاد، چه مضراتی دارد؟

فوق تخصص گوارش نوزادان معتقد است والدین برای درمان سرماخوردگی نوزادان خود نباید خودسرانه دارو تجویز کنند. زیرا به عنوان مثال مصرف داروی دیفن هیدرامین برای نوزاد می‌تواند باعث اختلال یادگیری در آ‌ینده شود. پاییز فصل بیماری های ویروسی است که باعث شیوع بیماری های تنفسی و گوارشی می‌شود. بیماری های تنفسی با علائمی مانند آبریزش بینی، عطسه، سرفه، خارش حلق و ترشحات و بیماری های گوارشی به شکل اسهال خود را نشان می دهد.

۱- اختلال یادگیری در نوزادان
زمانی که علائم سرماخوردگی مانند عطسه و… در کودکان وجود دارد و تا زمانی که ترشحات بینی شفاف است و تب شدیدی وجود ندارد نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نیست. اما اگر در چنین شرایطی والدین آنتی بیوتیک به کودکان بدهند بنیه کودک ضعیف شده و مقاومت دفاعی او در آینده تضعیف می‌شود. چرا که میکروب ها نسبت به آنتی بیوتیک مقاوم شده و دارو، اثر لازم خود را از دست می‌دهد. گاهی والدین خودسرانه شربت دیفن هیدرامین برای نوزاد خود تجویز می کنند، در صورتی که ۱۰۰ درصد در کودکان ممنوع است و باید بدانند اگر به کودک زیر ۶ ماه این شربت را بخورانند اختلال در یادگیری را برای کودک به وجود می آورند. کودک زیر ۶ ماه با مصرف شربت دیفن هیدرامین در درسهایی مانند ریاضی و فیزیک در آینده دچار مشکل می‌شوند.

۲- خواب آلودگی در نوزادان
همچنین مصرف شربت هایی که خواب آلودگی را در کودک تشدید می‌کند، بسیار خطرناک است و به هیچ وجه نباید برای خواب کردن کودک از دارو و مواد خواب آور استفاده کنند. عوارضی مانند ضایعات مغزی حتی کوتاه مدت حاصل مصرف این داروها در کودکان است. دیفن هیدرامین برای نوزاد نیز خواب آور است. اگر والدین می‌خواهند کودک خود را درمان کنند فقط می‌توانند از قطره کلروسدیم برای شستشوی بینی استفاده کنند تا ویروسها را رقیق کنند. همچنین به کودکان خود مایعات گرم مانند سوپ بدهند.

۳- مشکلات معده با مصرف دیفن هیدرامین برای نوزاد
بهتر است شیر کاکائو را به دلیل تحریک کردن گلو تا حد امکان استفاده نکنند و توجه داشته باشند چنانچه حال عمومی کودکشان بدتر و دچار بی قراری شد سریعاً به پزشک مراجعه کنند. از مصرف داروهای تب‌بر مانند بروفن برای کودکان خردسال خودداری کنند. زیرا کودکانی که مشکلات معده دارند دچار خونریزی‌های معده و مشکلات گوارشی می شوند. مصرف استامینوفن برای کودکان منعی ندارد، اما چنانچه کودک درگیری های کبدی داشت یا ادرار کودک پر رنگ بود از دادن استامینوفن نیز به او خودداری کنند.

۴- بسته شدن راه تنفسی
دیفن هیدرامین برای نوزاد ، از جمله داروهایی است که باعث غلیظ شدن و چسبندگی ترشحات راه هوایی در کودکان زیر دو سال می شود و به همین دلیل احتمال مرگ ناگهانی را در آنها بیشتر می کند. پس توصیه می شود از مصرف خودسرانه آن برای نوزاد بپرهیزید و در مواقع اضطراری دوز لازم را زیر نظر پزشک دریافت کنید.

بارهنگ، مفیدتر از شربت‌های اکسپکتورانت و دیفن‌هیدرامین
طبع بارهنگ، سرد و خشک در درجه‌ی دوم است! همه‌ی بخش‌های گیاه بارهنگ شامل برگ و ریشه و دانه‌ی آن، مصارف دارویی دارد. بارهنگ یا بارتنگ که در کتاب‌های طب سنتی قدیم از آن به نام لسان‌الحمل (زبان گوسفند) یاد شده است، گیاهی است با ویژگی های زیر :
-علفی
-چندساله
-بدون ساقه
-به ارتفاع ۱۰ تا ۷۰ سانتی‌متر
-با برگ‌های پهن
-گسترده و دمبرگ‌های بلند
-دارای خواص چشمگیر
پهنک برگ گیاه بارهنگ شبیه زبان گوسفند است! ۳ تا ۷ رگبرگ طولی مشخص دارد و گل‌آذین آن به صورت خوشه‌ی باریک و کشیده‌ای است که در انتهای پایک بلند و بدون انشعاب خود قرار دارد.
این گل‌آذین در هنگام رسیدن، دارای بذرهای فراوان و انبوهی است! تخم بارهنگ عبارت از دانه‌های ریز قهوه‌ای تیره متمایل به سیاه است و چنانچه در آب قرار گیرد، لایه‌ی رویی آن با ایجاد لعاب، تورم آن را سبب می‌شود. بارهنگی که در طب سنتی بیشتر از آن استفاده می‌کنند، گیاه Plantago major یا لسان‌الحمل کبیر است، گیاه Plantago lanceolata نیز که آن را به اسامی بارهنگ سرنیزه‌ای (بارهنگ کاردی) یا لسان‌الحمل صغیر می‌نامند، خواص مشابهی دارد و آن را نیز مورد استفاده قرار می‌دهند. گیاه بارهنگ معمولاً به صورت علف هرز در مکان‌های مرطوب مانند حاشیه‌ی جوی‌های آب، مزارع، باغ‌ها، باغچه‌ها و فضاهای سبز شهری و خانگی می‌روید و به راحتی در دسترس انسان قرار دارد.
نکته: مصرف گیاه بارهنگ به شدت بهتر از شربت دیفن هیدرامین برای نوزاد است.

ترکیبات شیمیایی گیاه بارهنگ
در ترکیبات شیمیایی گیاه بارهنگ، گلیکوزیدی به نام اوکوبین و موادی همچون پلانتاژین و ساپونین وجود دارد.
همچنین در تخم بارهنگ، مقدار زیادی از مواد زیر دیده می شود:
-مواد گلوتینی
-اسید پلانت یونولیک
-اسید سوکسینیک
-آدنین، کولین
-اکوبین
-هولوزید پلانتئوز
علاوه بر موارد گفته شده، تخم بارهنگ حدود ۱۰ درصد مواد روغنی دارد، روغن بارهنگ زرد رنگ است و بویی مطبوع و طعمی شبیه روغن گردو دارد. طبق آنچه در منابع مختلف از جمله ذخیره‌ی خوارزمشاهی، صیدنه ابوریحان بیرونی، قانون ابوعلی سینا، الابینه عن حقایق‌الادویه ابومنصور هروی در خصوص خواص و کاربردهای این گیاه آمده است، باید گفت طبع بارهنگ، سرد و خشک در درجه‌ی دوم است همه‌ی بخش‌های گیاه بارهنگ شامل برگ و ریشه و دانه‌ی آن، مصارف دارویی دارد؛ اما، برگ و ریشه آن را بیشتر به صورت استعمال خارجی و تخم بارهنگ را بیشتر به صورت مصارف داخلی استفاده می‌کنند.

گیاه بارهنگ بعنوان دیفن هیدرامین برای نوزاد
بارهنگ، اثر قابض و نرم کنندگی دارد و به عنوان تب‌بر، تصفیه کننده‌ی خون، آرام‌کننده و رافع تحریکات مجاری تنفسی و ادراری مطرح است همچنین بارهنگ در رفع ناراحتی‌های آسم آمفیزم، اسهال‌های ساده و صفراوی، خون‌ریزی‌های دستگاه گوارش، ورم مخاط دهان، درد دندان و حتی درد گوش، موثر است. بارهنگ همانند مصرف شربت دیفن هیدرامین برای نوزادان ، استفاده می شود و با مالیدن آن بر روی لثه باعث التیام درد دندان و لثه نوزاد می شود.
برگ‌های تازه‌ی بارهنگ، خواص ضدباکتریایی قوی دارد؛ به همین جهت، برای التیام زخم‌ها، جراحت‌ها و سطوح ملتهب و آزرده‌ی بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد. مالیدن له شده‌ی برگ تازه و تمیز بارهنگ روی لثه نوزاد و همچنین بر روی زخم‌ها ضمن این که آن‌ها را از چرکی شدن محافظت می‌کند، باعث التیام آن‌ها نیز می‌شود. همچنین کاربرد این گیاه برای زخم‌های کهنه و چرکی شدید نیز سبب باز شدن سر زخم و خروج چرک و در نهایت، بهبود زخم می‌شود. برای قطع خون‌ریزی و رفع درد ناخن (عقربک)، ناراحتی‌های پوستی و جوش‌های صورت و نیز فروکش کردن ورم صورت ناشی از آبسه (پیله) دندان، توصیه شده است. پانسمان زخم‌ها با پخته برگ تازه بارهنگ نیز در بهبود آن‌ها اثر تسریع‌کنندگی دارد.

نحوه مصرف بارهنگ
جوشانده برگ بارهنگ همراه با گُل‌های اکلیل الملک (یونجه باغی زرد) و گل گندم، به صورت مایع شستشوی چشم، در رفع ورم ملتحمه بسیار موثر است، برای تهیه‌ی این محلول، ۱۰ گرم برگ بارهنگ را به همراه مقدار کمی از دو گُل یادشده در ۱۵۰ گرم آب جوش، دم می‌کنند.برای درمان بیماری‌های ریوی، برگ تمیز و شسته شده‌ی بارهنگ را روی پارچه‌ی تمیزی پهن می‌کنند تا خشک شود سپس آن را خرد می‌کنند و شیره آن را می‌گیرند و هم‌وزن آن، عسل اضافه کرده به مدت ۲۰ دقیقه، دم می‌کنند. مصرف این دم‌کرده برای بیماری‌های ریوی بسیار مفید است.
از مخلوط ۱۰ درصد پودر برگ بارهنگ با وازلین، پمادی به دست می‌آید که مالیدن آن روی زخم‌های چرکین و دردناک، سبب بهبود آن‌ها می‌شود و به سرعت، چرک را می‌خشکاند. کمپرس برگ‌های تازه و خردشده‌ی بارهنگ برای فرونشاندن ورم‌ها، نقاط ضرب‌دیده و کوفتگی‌ها و التیام زخم‌های عفونی، سوختگی‌های ناشی از آتش و جای نیش حشرات، مفید است.

تخم بارهنگ
تخم بارهنگ، قابض، محرک، تب‌بر، معرق، مدر و معالج اسهال خونی است، همچنین آن را برای رفع اختلالات کلیوی و معالجه‌ی کولیک، مالاریا، سرفه، آسم برونشیتی و قطع خون‌ریزی و معالجه‌ی امراض مثانه و سوزاک، توصیه کرده‌اند. خوردن یا تنقیه ی عصاره تخم یا لعاب بارهنگ برای التیام زخم‌های روده‌ای و قطع خون‌ریزی بواسیر، سودمند است همچنین تخم بارهنگ برای رفع خون‌روی‌ها و زخم‌های ریوی و وجود خون در اخلاط بدن، سل، تنگی نفس، بیماری‌های کبدی، زردی و برگشت غذا از معده به مری (ریفلکس)، مفید است.
جوشانده تخم بارهنگ در رفع التهابات دستگاه ادراری به ویژه در صورت وجود خون در ادرار، موثر است و نیز غرغره عصاره بارهنگ در بهبود ورم لوزه‌ها و خون‌ریزی لثه، موثر است، مزه مزه کردن دم کرده ریشه یا آب برگ بارهنگ برای کاهش ورم مخاط دهان و تسکین درد دندان، توصیه می‌شود. برای تهیه جوشانده ریشه یا برگ بارهنگ، ۸۰ تا ۱۰۰ گرم تمیز شده آن را در یک لیتر آب می‌جوشانند و پس از صاف کردن، روزی ۳ تا ۴ فنجان میل می‌کنند.

کاربردهای تخم بارهنگ
یکی از کاربردهای مهم تخم بارهنگ، استفاده آن در داروی ترکیبی چهار تخم لعابی است، چهار تخم لعابی یکی از داروهای ترکیبی متداول در طب سنتی بوده که در اکثر خانه‌ها وجود دارد. این دارو به عنوان برطرف‌کننده سرفه‌های خشک سردرد آور و خشکی و خارش گلو، نرم‌کننده سینه و رفع کننده گرفتگی صدا و به طور کلی برای بهبود انواع سرفه‌ها و به خصوص سیاه‌سرفه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در تهیه این دارو، از تخم بارهنگ، قدومه، به‌دانه و تخم مرو (مروره یا کنو) یا به جای آن، تخم شربتی یا بالنگ و همراه با اندکی انزروت و صمغ عربی بهره می‌بردند. معمولاً این مخلوط را در آب جوشیده ولرم، خیس می‌کنند که این امر باعث ایجاد ماده ژله مانندی می‌شود که خوردن آن در وعده‌های منظم موجب از بین رفتن التهابات گلو و سرفه‌های شدید می‌شود. این دارو، اثراتی مفیدتر از شربت‌های اکسپکتورانت و دیفن هیدرامین برای نوزاد و مانند آن‌ها دارد.

مضرات بارهنگ
اگرچه بارهنگ در دسته گیاهان دارویی بی‌ضرر قرار گرفته است، اما بنا بر احتیاط عصاره آن برای طحال، مضر است که مصلح آن، مصطکی (شیره گیاهی رزینی زردرنگی است که به شکل قطعات اشکی بیضی، سخت، کوچک در ابعاد یک نخود، زردرنگ، نیم شفاف و معطر است وقتی آن را بجوید زیر دندان نرم شده و طعم معطری دارد) است و پخته شده ریشه و برگ آن نیز برای ریه، مضر است که مصلح آن نیز عسل است. در جریان درمان این بیماری‌ها حتماً باید از مصلح مربوطه نیز استفاده شود؛ در غیر این صورت، ممکن است عوارض جانبی بروز کند. مقدار خوراک تخم بارهنگ در هر وعده، حداکثر تا ۱۲ گرم است.

نتیجه گیری در مورد مصرف دیفن هیدرامین برای نوزاد
به یاد داشته باشید که در این مطلب از مضرات استفاده این دارو در نوزادان زیر هفت ماه نام برده شد. مصرف خودسرانه دیفن هیدرامین ساده باعث اختلالات شدید در آینده نوزادان خواهد داشت. علاوه بر آن به مطالب فوق العاده ارزشمندی در مورد گیاه بارهنگ اشاره شد، که جایگزینی فوق العاده در مقابل شربت های دیگر است
گیاه بارهنگ برای نوزادان نیز می تواند علاوه بر کاربردهای زیر مورد استفاده قرار بگیرد:
-درد دندان
-التیام زخم
-بهبود انواع سرفه
-جایگزین دیفن هیدرامین برای نوزاد
و …
در کل این گیاه فوق العاده می تواند در مواردی که در متن گفته شد موثر باشد ولی باید نیم نگاهی به مضرات آن نیز داشته باشید تا دچار مشکل نشوید.