علائم ایدز در زنان، بیست و هشت نشانه مهم

اگر می خواهید علائم ایدز در زنان را بدانید با ما در این نوشتار همراه باشید تا ۲۸ نشانه ایدز در زنان که نباید سرسری گرفت را بدانید. علائم اولیه عفونت اچ آی وی (HIV) ممکن است خفیف و سبک باشد. اما حتی یک فرد آلوده که علامت قابل‌توجهی ندارد هم می‌تواند ویروس را به دیگران منتقل کند. این یکی از دلایلی است که باید بدانید آیا به این بیماری مبتلا هستید یا نه.

ایدز یا اچ آی وی چیست؟
اچ‌آی‌وی (HIV) یک ویروس است که بر سیستم ایمنی بدن، به ویژه سلول‌های CD۴ تاثیر می‌گذارد. سلول‌های CD۴ به محافظت از بدن در برابر بیماری‌ها کمک می‌کنند. بر خلاف دیگر ویروس‌ها که سیستم ایمنی بدن به طور معمول می‌تواند آنها را از بین ببرد، اچ‌آی‌وی نمی‌تواند توسط سیستم ایمنی بدن حذف شود.
بیماری ناشی از ویروس اچ‌ای وی دارای سه مرحله اصلی است. در مرحله اول (عفونت حاد) فرد ممکن است برای مدت کوتاهی بیماری شبه آنفلوآنزایی را تجربه کند. به همین دلیل معمولاً این بیماری تا یک دوره طولانی بدون هیچ علائمی دنبال می‌شود که به این مرحله از بیماری، دوره نهفتگی می‌گویند. هر چقدر که بیماری پیشرفت کند، تداخل بیشتری با دستگاه ایمنی بدن پیدا می‌کند و باعث می‌شود که افراد به عفونت‌هایی مانند عفونت فرصت‌طلب و تومور دچار شوند، البته معمولاً در افرادی که دستگاه ایمنی آنها به خوبی عمل می‌کند تأثیرگذار نیست. در نهایت بیماری زمانی وارد مرحله سوم یا ایدز خواهد شد که شمار سلول‌های CD۴+ T به کمتر از ۲۰۰ سلول در هر میکرولیتر برسد.
ویروس اچ آی وی عمدتاً از طریق آمیزش جنسی (از جمله مقعدی و حتی دهانی) محافظت نشده، انتقال خون آلوده و سرسوزن آلوده و از مادر به فرزند در طول بارداری، زایمان یا شیردهی منتقل می‌شود. بعضی از مایعات بدن مانند بزاق و اشک قادر به انتقال اچ آی وی نیستند. عمدتاً آمیزش جنسی امن و برنامه تعویض سرنگ، راه‌حل‌هایی برای جلوگیری از گسترش این بیماری محسوب می‌شوند. اگر چه درمان ضدویروسی می‌تواند باعث کاهش دوره بیماری و امید به زندگی نزدیک به طبیعی شود، اما هیچ‌گونه درمان یا واکسنی برای این بیماری وجود ندارد. با وجود این که درمان ضد ویروسی خطر مرگ و عوارض ناشی از این بیماری را کاهش می‌دهد، اما این داروها گران‌قیمت هستند و ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.

علائم ایدز در زنان
اگر شما یک زن هستید، ممکن است به این فکر کنید که نشانه‌های اچ‌آی‌وی در شما چه تفاوتی با نشانه‌های اچ‌آی‌وی در مردان دارد. بسیاری از علائم اچ‌آی‌وی برای مردان و زنان یکسان است، اما نه همه‌ی آن‌ها. در این نوشتار یک فهرست از ۲۸ علامت شایع این بیماری وجود دارد، از جمله مواردی که مخصوص زنان است.
۱. علائم اولیه (شامل ۳ نشانه)
در هفته‌های اولیه پس از آلوده شدن به ویروس اچ‌آی‌وی یا ایدز ، افراد مبتلا ممکن است هیچ نشانه‌ای از خود بروز ندهند و این البته غیرعادی نیست. برخی از افراد ممکن است علائم خفیف آنفلوآنزا مانند داشته باشند از جمله:
- تب
- سردرد
- کمبود انرژی
اغلب این علائم در عرض چند هفته از بین می‌روند. در بعضی موارد، ممکن است ۱۰ سال طول بکشد تا علائم شدید این بیماری پدیدار شود.
۲. پدیدار شدن راش و زخم روی پوست
اکثر افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی مشکلات پوستی دارند. راش شایع‌ترین علامت اچ‌آی‌وی است. در فرد مبتلا به اچ‌آی‌وی، پوست ممکن است در مواجهه با مواد تحریک‌کننده و نور خورشید بسیار حساس و آسیب‌پذیر باشد. راش ممکن است به شکل یک لکه‌ی مسطح قرمز با جوش‌های کوچک ظاهر شود و پوست ممکن است پوسته پوسته شود.
زخم‌ها یا ضایعات ممکن است بر روی پوست، دهان، اندام تناسلی و مقعد ایجاد شود و درمان آنها ممکن است دشوار باشد. افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی نیز در معرض خطر پدیدار شدن تبخال و ابتلا به زونا هستند. با داروی مناسب می‌توان از شدت مشکلات پوستی کم کرد.
۳. تورم غدد
ما گره‌های لنفی را در سراسر بدن‌مان داریم، از جمله گردن، پشت سر، زیر بغل و کشاله‌ی ران. گره‌های لنفاوی ما به عنوان بخشی از سیستم ایمنی بدن، با ذخیره‌سازی سلول‌های ایمنی بدن و فیلتر کردن مواد مضر از عفونت جلوگیری می‌کنند. در هنگام این‌که عفونت اچ‌آی‌وی شروع به گسترش می‌کند، سیستم ایمنی بدن نیز فعال‌تر می‌شود. نتیجه این است که غدد لنفاوی بزرگ می‌شوند و معمولا به عنوان غدد متورم شناخته می‌شوند. این اتفاق اغلب یکی از نخستین نشانه‌های اچ‌آی‌وی است. در افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی، تورم غدد ممکن است چند ماه طول بکشد.
۴. عفونت
اچ‌آی‌وی سبب می‌شود که برای سیستم ایمنی بدن مبارزه با میکروب‌ها سخت‌تر باشد، بنابراین عفونت‌های فرصت‌طلب آسان‌تر می‌توانند تاثیر خود را بگذارند. برخی از این عفونت‌ها عبارتند از پنومونی (سینه‌پهلو)، سل و هپاتیت C. افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی بیش‌تر از سایرین مستعد ابتلا به عفونت‌های پوست، چشم‌ها، ریه‌ها، کلیه‌ها، دستگاه گوارش و مغز هستند. همچنین درمان بیماری‌های شایعی مانند آنفولانزا ممکن است در آنها بسیار مشکل باشد.
رعایت نکات احتیاطی، از جمله شستشوی مکرر دست‌ها و مصرف داروهای اچ‌آی‌وی، می‌تواند به جلوگیری از برخی از این بیماری‌ها و عوارض آنها کمک کند.
۵. تب و عرق ریختن شبانه
افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی ممکن است دوره‌های طولانی مدت تب پایین را تجربه کنند. درجه حرارت بین ۹۹.۸ درجه فارنهایت و ۱۰۰.۸ درجه فارنهایت (۳۷.۶ درجه سانتی‌گراد و ۳۸.۲ درجه‌سانتیگراد) به عنوان تب پایین در نظر گرفته می‌شود. هنگامی‌که چیزی اشتباه است، بدن شما تب می‌کند، اما علت آن همیشه آشکار نیست. از آن‌جایی که این تب پایین است، کسانی که از ابتلای خود به اچ‌آی‌وی اطلاعی ندارند، ممکن است این علائم را نادیده بگیرند. گاهی اوقات عرق‌های شبانه که می‌تواند در خواب تداخل ایجاد کند ممکن است با تب همراه باشد.
۶. تغییرات دوران قاعدگی
زنان مبتلا به اچ‌آی‌وی می‌توانند تغییراتی را در چرخه‌ی قاعدگی خود تجربه کنند. دوره‌ی شما ممکن است سبک‌تر یا سنگین‌تر از حد معمول باشد، یا ممکن است یک ماه اصلا دوره‌ی قاعدگی را نداشته باشید. ممکن است علائم شدید قبل از قاعدگی نیز داشته باشید.
۷. عفونت‌های باکتریایی و قارچی
عفونت‌های باکتریایی و قارچی ممکن است در زنان مبتلا به اچ‌آی‌وی رایج باشد. درمان این عفونت‌ها در آنها ممکن است دشوارتر باشد.
۸. عفونت‌های منتقله از راه جنسی (STIs)(‌شامل ۴ نشانه)
اچ‌آی‌وی همچنین خطر ابتلا به عفونت‌های منتقله از راه جنسی را افزایش می‌دهد، از جمله:
- کلامیدیا
- تریکومونیازیس
- عفونت گونوره
- ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) که می‌تواند منجر به بروز زگیل‌های تناسلی یا حتی سرطان دهانه‌ی رحم شود.
اگر تبخال تناسلی دارید، ممکن است بدتر شود و مکررا اتفاق بیفتد. همچنین بدن شما ممکن است نسبت به روش‌های درمان تبخال نیز واکنشی نشان ندهد.
۹. بیماری التهابی لگن (PID)
PID نوعی عفونت است که در رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها رخ می‌دهد. درمان PID در زنان مبتلا به اچ‌آی‌وی ممکن است سخت‌تر باشد. همچنین علائم این بیماری ممکن است بیش‌تر از حد معمول طول بکشد یا مدام عود کند.
۱۰. علائم پیشرفته‌ی اچ‌آی‌وی و ایدز( شامل ۹ نشانه)
با پیشرفت اچ‌آی‌وی، علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- اسهال
- تهوع و استفراغ
- کاهش وزن
- سردرد شدید
- درد مفاصل
- دردهای عضلانی
- تنگی نفس
- سرفه‌ی مزمن
- مشکل بلع
۱۱. مراحل بعدی آچ آی وی یا ایدز( شامل۴ نشانه)
در مراحل بعد، اچ‌آی‌وی می‌تواند منجر به موارد زیر شود:
- از دست دادن حافظه‌ی کوتاه مدت
- روان‌آشفتگی
- کما
پیشرفته‌ترین مرحله ابتلا به اچ‌آی‌وی، نشانگان اکتسابی کمبود ایمنی (ایدز) نامیده می‌شود. در این مرحله، سیستم ایمنی به شدت به خطر می‌افتد و مبارزه با عفونت به طور فزاینده‌ای سخت می‌شود. برخی از سرطان‌ها نشانه‌ی انتقال از اچ‌آی‌وی به ایدز هستند. این‌ها "سرطان‌های تعریف‌کننده‌ی ایدز" نام دارند و شامل سارکوم کاپوزی و لنفوم غیر هوچکین می‌شود. آنها همچنین سرطان دهانه رحم را شامل می‌شوند که مخصوص زنان است.

آچ‌ آی‌ وی چگونه پیشرفت می‌کند؟
اچ‌آی‌وی در هنگام این‌که پیشرفت می‌کند، به سلول‌های CD۴ حمله و آنها را تخریب می‌کند به اندازه‌ای که بدن دیگر نمی‌تواند با عفونت و بیماری مبارزه کند. هنگامی ‌که این اتفاق رخ می‌دهد، عفونت اچ‌آی‌وی می‌تواند منجر به ایدز شود. برای این‌که اچ‌آی‌وی به بیماری ایدز تبدیل شود ممکن است از چند ماه تا ۱۰ سال یا حتی طولانی‌تر زمان لازم باشد.
با این حال، همه‌ی کسانی که مبتلا به اچ‌آی‌وی هستند، مبتلا به ایدز نخواهند شد. اچ‌آی‌وی را می‌توان با دارویی به نام درمان ترکیبی ضد ویروس پسگرد (cART) کنترل کرد. این ترکیب دارویی همچنین گاهی با نام داروی ضد ویروس پسگرد با فعالیت بالا (HAART) نامیده می‌شود.
این نوع دارو درمانی می‌تواند از تکثیر ویروس جلوگیری کند. در حالی که این درمان معمولا پیشرفت بیماری ایدز را کاهش می‌دهد و کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشد، اما زمانی موثرتر است که انجام آن از همان مراحل اولیه‌ی بیماری آغاز شود.

اچ‌ آی‌ وی تا چه میزان شایع است؟
اچ‌آی‌وی می‌تواند آدم‌ها را از هر نژاد، گرایش جنسی یا جنسیتی مبتلا کند. این ویروس می‌تواند از فردی به فرد دیگر از طریق تماس با خون آلوده، مایع منی یا مایعات واژنی سرایت کند. داشتن رابطه جنسی محافظت‌نشده با یک شریک آلوده، خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی را افزایش می‌دهد.

اهمیت دادن آزمایش اچ آی وی
تنها راه اطمینان یافتن از این‌که به اچ‌آی‌وی مبتلا هستید یا نه این است که آزمایش بدهید. آزمایش اچ‌آی‌وی آسان است و شما می‌توانید آن را به صورت ناشناس انجام دهید. می‌توانید در مطب پزشک‌تان آزمایش را انجام دهید، به یک آزمایشگاه محلی بروید یا کیت آزمایش تهیه کنید و در خانه آزمایش بدهید.

کاهش خطر ابتلا به اچ آی وی
اچ‌آی‌وی از طریق مایعات بدن منتقل می‌شود. این اتفاق می‌تواند در اثر به کار بردن سوزن مشترک در طول استفاده از مواد مخدر یا از طریق رابطه‌ی جنسی رخ دهد. راه‌های کلیدی برای کاهش خطر ابتلا به عفونت اچ‌آی‌وی عبارتند از:
- اگر از داروهای وریدی استفاده می‌کنید، سوزن را به صورت مشترک با کسی استفاده نکنید.
- همیشه از کاندوم استفاده کنید و از آن به درستی استفاده کنید، مگر این‌که شریک زندگی‌تان به اچ‌آی‌وی مبتلا نباشد (البته تا زمانی که شما تنها شریک زندگی او هستید).
- پس از رابطه‌ی جنسی از دوش واژینال استفاده نکنید چرا که این کار هیچ حفاظتی در مقابل انتقال اچ‌آی‌وی برای شما فراهم نمی‌کند. همچنین استفاده از دوش واژینال می‌تواند تعادل باکتری‌های طبیعی در واژن را تغییر دهد، خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی و بیماری‌های منتقله از راه جنسی را افزایش دهد یا عفونت موجود را بدتر کند.

با پزشک‌تان صحبت کنید
اگر هر کدام از این علائم دارید و نگران هستید که شاید به اچ‌آی‌وی مبتلا باشید، گام اولی که باید بردارید این است که با پزشک‌تان صحبت کنید. بیشتر علائم اچ‌آی‌وی می‌تواند در اثر عوامل دیگری نیز ایجاد شود و پزشک شما می‌تواند تعیین کند که آیا عامل دیگری این علایم را در شما ایجاد می‌کند یا خیر. او همچنین می‌تواند شما را برای انجام آزمایش اچ‌آی‌وی راهنمایی کند و برای درمان علائم کمک‌تان کند صرف نظر از این‌که علت بروز این علائم چیست.