درمان اختلال نعوظ، روش های نوین پزشکی

اختلال نعوظ یک ناتوانی جنسی است که روابط جنسی افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث نگرانی بسیاری از مردان شده است. افرادی که دچار این ناتوانی جنسی هستند، به دنبال راه‌های متنوعی برای درمان اختلال نعوظ هستند، اما آیا این روش‌ها برای درمان اختلال نعوظ مؤثر هستند؟ آیا هر کسی می‌تواند بدون مشورت با پزشک روش درمانی خاصی را انتخاب کند؟
اگر شما مشکل اختلال نعوظ دارید ، باید به پزشک مراجعه کنید تا پزشک با بررسی وضعیت شما و تاریخچه روابط جنسی‌تان ، روش درمانی مناسبی را به شما تجویز کند.
ساخته شدن داروهای درمان اختلال نعوظ مانند ویاگرا (سیلدنافیل) در سال ۱۹۹۸ ، جهش بزرگی رو به جلو تلقی می‌شود. اما به تازگی گام‌های بلندی در درمان اختلال نعوظ برداشته شده است، این درمان‌های جدید عبارت‌اند از پمپ‌ها ، جراحی و شیاف‌های طبی.
در ادامه مطلب به روش‌های درمان اختلال نعوظ اشاره خواهیم کرد:

داروهای درمان اختلال نعوظ
ویاگرا (سیلدنافیل ) ، سیالیس (تادالافیل) و لویترا (واردنافیل) داروهایی هستند که با اختلال نعوظ (شل شدن عضلات صاف در آلت تناسلی مرد) مبارزه می‌کنند ، این داروها با افزایش جریان خون در آلت تناسلی (این داروها مهارکننده خوب فسفو دی استراز نوع ۵ (PDE-۵) هستند) به نعوظ کمک می‌کنند. این داروهای درمان اختلال نعوظ تا ۷۰% موجب سفت شدن آلت تناسلی برای رابطه جنسی مؤثر هستند.
به طور کلی استفاده از داروهای درمان اختلال نعوظ ، ایمن می‌باشد. اما این داروها عوارض جانبی مانند سردرد، احتقان سینوس، سوء هاضمه و تاری دید دارند ، اما تمام این عوارض در اغلب موارد ، خفیف است.
استفاده از داروها برای افرادی که داروهای خاصی مانند نیترات‌ها (قرص نیتروگلیسیرین برای درد قفسه سینه) را استفاده می‌کنند ، مناسب نیست ، زیرا این داروها با داروهای درمان اختلال نعوظ تداخل می‌کنند و موجب افت فشار خون می‌‎شوند و حتی ممکن است موجب حمله قلبی شدید نیز شوند.

تزریق برای درمان اختلال نعوظ
اگر داروها برای درمان اختلال نعوظ مؤثر نباشند ، پزشک به شما تزریق داروی مستقیم به پایه آلت تناسلی را تجویز می‌کند که این تزریق توسط سوزن‌ نازک و یا قرار دادن شیافی در مجرای ادراری انجام می‌شود.
آلپروستادیل یک داروی تزریقی گشادکننده عروق است، به این معنی که با گشاد کردن رگ های خونی ، به منظور بهبود جریان خون کار می‌کند ، در نتیجه جریان خون به آلت تناسلی افزایش می‌یابد و در نتیجه نعوظ معمولاً در عرض ۱۵-۱۰ دقیقه اتفاق می‌افتد.
گاهی برای اثربخشی بیش‌تر ، تزریق به صورت ترکیبی انجام می‌شود ، یعنی پزشک یک گشادکننده عروق مانند پاپاورین را به همراه آلفا بلاکری مانند فنتولامین تزریق می‌کند. پزشک شیوه تزریق را به شما آموزش می‌دهد تا بتوانید در منزل این کار را انجام دهید.

شیاف درمان اختلال نعوظ
این روش درمانی برای افرادی که از سوزن و تزریق می‌ترسند، مناسب است. شیاف حاوی دارویی مانند آلپروستادیل است که در مجرای ادراری قرار می‌گیرد و از آنجا که دارو ابتدا وارد مجاری ادراری می‌شود ، قدرت اثر بخشی آن به اندازه تزریق مستقیم به پایه آلت تناسلی نیست و مدت زمان بیش‌تری طول می‌کشد که دارو اثر خود را روی آلت تناسلی بگذارد.

پمپ‌
پمپ‌های آلت تناسلی مردان ، جریان خون آلت تناسلی را افزایش می‌دهند و به این ترتیب برای درمان اختلال نعوظ مؤثر هستند.این پمپ‌ها با هزینه کم در دسترس می‌باشند.
این فرایند از پمپ هوا از لوله می کشد خون به بافت سیخ شونده. به ماندن راست پس از برداشتن لوله، این یک ایده خوب به لغزش یک حلقه تنگ بر پایه آلت تناسلی است.

حلقه تنگ
حلقه تنگ جریان خون را در آلت تناسلی افزایش نمی‌دهد ، بلکه سرعت خروج خون از آلت تناسلی را کاهش داده و با این کار مدت زمان نعوظ را افزایش می‌دهد. حلقه تنگ نباید بیش از ۳۰ دقیقه استفاده شود و بعد از این مدت باید حلقه را از آلت تناسلی خارج کنید. در غیر این صورت دچار بی حسی و درد شدیدی در آلت تناسلی می‌شوید.

ایمپلنت درمان اختلال نعوظ
فن آوری ایمپلنت آلت تناسلی در حال پیشرفت است و دو نوع ایمپلنت در دسترس است:
ایمپلنت‌های قابل تورم
سیلندری است که در آلت تناسلی مرد کاشته می‌شود و توسط پمپ هیدرولیک کاشته شده در کیسه بیضه، در آلت تناسلی تورم ایجاد می‌کند.
ایمپلنت نرم و قابل انعطاف
این نوع ایمپلنت‌ها ، میله‌های خم شو نرمی هستند که در آلت تناسلی مرد کاشته می‌شود. این ایمپلنت ، به صورت دستی تنظیم شده و حالت شل و نعوظ به آلت تناسلی می‌دهد.

جراحی
جراحی عروق به ندرت انجام می‌شود و راه آخر برای درمان اختلال نعوظ است. اگر روش‌های دیگر درمانی ، جوابگو نباشند ، فرد باید برای درمان اختلال نعوظ ، جراحی عروق انجام دهد (تنها در ۱% از مردان).