کند بودن کودک، چرا انقدر فس فس می کند؟

پسرم بسیار کُند است. زمانی که لازم است به‌ جایی برویم و من این طرف و آن طرف می‌دوم، مدام سیخونک زدن به‌ او بسیار ناامید کننده است.

دربارۀ آن بیندیشید
کودکان بسیار آهسته‌ تر از بزرگسالان زندگی می‌کنند. آنها یک لحظه هم در مورد اینکه بعد چه‌ چیزی باید انجام دهند نمی‌ اندیشند. آنها ترجیح می‌دهند از لحظات موجود نهایت لذت را ببرند.
آنها متوقف شده و خواب گربه را تماشا می‌ کنند، الگوهای رنگ فرش را بررسی کرده و دربارۀ دلایل داشتن انگشتان پا می‌ اندیشند. اگر دربارۀ این قضیه بیندیشید، مایۀ شرمساری خواهد بود که ما نمی‌ توانیم در زمان کودکی زندگی کنیم.

چه‌ کارهایی باید انجام دهید
به‌ کودک‌تان مسیرهای گام‌ به‌ گام دقیق بدهید
درخواست‌ های خود را به‌ صورت تدریجی مطرح سازید تا کودک‌تان بتواند به‌ آسانی آنها را دنبال کند. هر زمان، یکی دو کار به‌ کودکتان بدهید و زمانی که تکمیل شد کار بعدی را مشخص کنید: لطفاً پازلت رو بزار توی جعبه و بعد برو حموم.
فهرستی تهیه کنید
کارهایی را که باید انجام شود به‌ ترتیب یادداشت نموده و فهرست مورد نظر را به‌ همراه یک مداد به‌ کودک خود بدهید تا زمانی که انجام گرفتند آنها را خط بزند.
محرکی برای تمام کردن کارها فراهم کنید
کودک خود را با عبارت وقتی که / آن وقت به‌اتمام کار تشویق کنید. مانند: وقتی که سوار اتومبیل شدی، اون‌ وقت میتونی بیسکویت بخوری.
برنامۀ روزانۀ خود را تحلیل کنید
مشخص کنید که آیا شما بیش از حد تلاش می‌ کنید؟ درصورتی‌که اینطور بود، بررسی کنید که آیا می‌توانید تغییراتی اِعمال کنید؟ براولویت‌ های زندگی خود تمرکز نموده، برخی از کارها غیرضروریِ وقت تلف‌ کن را حذف کنید و کمی از سرعت خود بکاهید.
برنامه‌ های چرت و خواب کودک خود را بررسی کنید
کودکانی که خواب کافی ندارند، فاقد انرژی‌اند و معمولاً کندتر بوده و فس‌ فس می‌کنند.

چه‌کارهایی نباید انجام دهید
کودکتان را با گفتن یالا؛ عجله کن؛ دستپاچه نکنید
این قبیل درخواست‌ها، معمولاً موجب ناکامی کودکان شده و بعد آنها آنقدر عجله می‌ کنند که باید وقت زیادی را صرف جبران اشتباهاتشان کرد.
الگوی موجود را تقویت نکنید
کودکان، اغلب از روی عادت فس‌ فس می‌کنند. والدین اعلام می‌کنند: وقت رفتن است و سپس سرگرم تلفن و یا کارهای دیگر می‌شوند (پس الآن واقعاً وقت رفتن نیست).
کودکان یاد می‌گیرند که قبل از واکنش نشان دادن آنها، شما چندین بار حرف خود را تکرار خواهید نمود. پس، قبل از صحبت کردن، فکر کنید، درخواست خود را به‌صورت واضح بگویید و سپس آن را دنبال کنید.
انتظار سرعت نداشته باشید
زمان منصفانه‌ ای را برای پاسخ دهی به‌ درخواست خود، در اختیار کودک قرار دهید. کودکتان را زیر نظر بگیرید تا از سرعتش آگاه شوید. اینکه شما عجله دارید، دلیل نمی‌شود که کودک‌تان سریع‌تر از سرعت معمول حرکت کند.
پیام خود را غلط انتقال ندهید
اظهارات خود را به‌صورت واضح و دقیق بیان کنید، تا جایی برای سوءتفاهم باقی نماند. به‌عنوان مثال، به‌جای اظهارنظر مبهم: برای رفتن آماده شو، جملات خود را واضح بیان کنید: ممکنه همین الآن کفش‌ها و پالتوت رو بپوشی و سوار اتومبیل بشی؟