مشکلات فرزندان طلاق، کودکتان پر از سوال است

مسئله طلاق امروزه مسئله ای جدی است که اکثر زوج هایی که در زندگی زناشویی خود به مشکل بر می خورند در نهایت این تصمیم را می گیرند. شاید در اطرافیان خود برایتان پیش آمده باشد که زوجی تصمیم به طلاق می گیرد اما از آینده و آسیب هایی که فرزندش را تهدید می کند می ترسد. اکثر خانواده هایی که تصمیم به طلاق می گیرند از اینکه بعد از طلاق چه مشکلاتی فرزندانشان را تهدید می کند هراس دارند. اغلب به دلیل آسیب هایی که به کودک وارد می شود از تصمیم خود دست برمی دارند و زندگی پر تنش خود را صرفا بخاطر فرزندشان ادامه می دهند. اما نکته ای که وجود دارد این است که طلاق و جدا شدن آسیب بیشتری به کودک میرساند یا زندگی در یک خانواده پر تنش که دائما با بحث و دعوای بین والدین همراه است. قطعا برای کودک زندگی با یکی از والدین در آرامش و بدور از استرس و تنش به مراتب بهتر از زندگی در یک خانواده سرد پر تنش است.

اهمیت سن کودک در رابطه با طلاق والدین
سن کودک مسئله ی بسیار مهمی است که والدینی که تصمیم به طلاق می گیرند باید به آن توجه کنند. کودک بالای سه سال توانایی این را دارد که با یکی از والدین زندگی کند. کودک زیر یک سال زمانی که در کنار یکی از والدین زندگی می کند باید شب را هم کنار همان والد ثابت خود بماند. سن ۱۳ تا ۱۷ سالگی سنی است که نوجوان در این دوره احساسات و هیجانات مختلفی را تجربه می کند. طلاق والدین باعث تغییر در رفتارها ، ترس از آینده و احساس خشم و گناه در نوجوان می شود. اگر کودک مدتی پیش پدر و مدتی پیش مادر خود زندگی می کند باید تمامی شرایط مانند ساعات غذا خوردن ، ساعات خواب و… مانند هم باشد.

مشکلات و آسیب های طلاق بر فرزندان
اختلال نافرمانی مقابله ای
اختلال بارزی است که در فرزندان طلاق دیده می شود و از بارز ترین صفات این کودکان نافرمانی می باشد.
اختلال بیش فعالی
این اختلال به این صورت در فرزندان طلاق مشهود است که کودک نسبت به همسالان خود بی انضباط ، غیر قابل کنترل و نا آرام می شوند به صورتی که گاها دست به کار های خطرناک می زنند .
اختلال کم توجهی
فرزندانی که پدر و مادر آنها طلاق گرفته اند فکر می کنند که در محوریت تمام این مشکل های به وجود آمده قرار دارند و خودشان را مقصر می دانند از این رو گوشه گیر شده و نسبت به دیگران بی توجه و بی اهمیت می شوند.
خشم
یکی دیگر از نشانه هایی است که در فرزندان طلاق بسیار مشهود است. کودکان از اختلاف های بین پدر و مادر آگاه نیستند و سر در نمی آورند همین باعث بروز یک سری از مشکلات در رفتارهای کودک می شود ، مانند اختلال در غذا خوردن ، اختلال در دستشویی رفتن ، دیدن کابوس های شبانه و یا حتی افسردگی. کودک نمی تواند به پدر و مادر خود چیزی بگوید این خشم را در مدرسه یا بر روی دوستان خود نشان می دهد.
طلاق با توجه به جنسیت و سن فرزندان اثرات متفاوتی به جای می گذارد مثلا در دختران باعث افسردگی ، انزواطلبی و در پسران با خشم و پرخاشگری همراه است.

چند نکته مهم در برخود با فرزندان پس از طلاق
والدین باید بعد از طلاق شرایط امن و آرامی را برای کودک فراهم کنند ، مثلا اگر کودک زمانی که با پدر و مادرش زندگی می کرده اتاقی جدا داشته پدر یا مادر موظف هستند که دقیقا شرایطی مانند همان اتاق و همان وسایل های را برایش فراهم کنند تا کودک بجز مسئله ی طلاق پدر و مادر ، استرس و ناراحتی های دیگر برای از دست دادن شرایط قبلی خود نداشته باشد و با این موضوع یعنی جدایی والدین خود کنار بیاید. کودک در هر سنی خودش را مقصر جدایی پدر و مادرش می داند. بسیاری از فرزندان طلاق ، دچار افت تحصیلی می شوند زیرا والدین مدام درگیر تنش ها ، بحث و اختلاف هستند و به همین دلیل توجه شان به درس و مسائل درسی فرزندشان کمتر می شود ، کودکان هم از این شرایط سواستفاده می کنند و بی اهمیت نسبت به مسائل درسی خود می شوند.

سوالاتی که ذهن کودکان را درگیر میکند
- چرا پدر یا مادر ، ما را ترک کرد؟
- اگر من بچه خوبی باشم کنار هم می مانید؟
- چرا پدر ، مادر دوستم از هم جدا نمی شوند؟
- بعد از این چه کسی در انجام دادن تکالیف به من کمک می کند؟
- دیگر نمی توانیم تعطیلات ها را به مسافرت برویم؟
- من می توانم انتخاب کنم که با کدام یک از شما زندگی کنم؟
شاید این سوالات برای شما سوالات پیش پا افتاده ای باشد اما حقیقتی که وجود دارد این است که سوالاتی از این قبیل ذهن کودک شما را درگیر می کند و شما نباید فرزندتان را بخاطر پرسش این سوال ها مسخره کنید ، جدی نگیرید و نسبت به سوال هایش بی تفاوت باشید. به او بگویید که در بهترین موقعیت پاسخ تمام سوال هایش را خواهید داد. والدین باید با صبوری و متناسب با سن کودک جواب سوال هایش را بدهند. شرایط و مشکلات زندگی و اختلافات باعث می شود که پدر و مادر بی حوصله شوند و ارتباطشان با فرزندشان کمتر شود و از لحاظ عاطفی نمی توانند رابطه خوبی با فرزندشان برقرار کنند. زوجین باید در نظر بگیرند که بعد از طلاق راجع به پدر یا مادر به فرزند خود بد نگویند. کودکان والدین خود را دوست دارند ، به هیج وجه نباید دید کودک را نسبت به پدر یا مادرش تغییر داد برای مثال به او نگویید پدرت آدم خوبی نبود ، ما را دوست نداشت ، زندگیمان را دوست نداشت ، می توان به او توضیح داد که این مشکلات ممکن است برای هر پدر و مادری به وجود بیاید باید با صحبت کردن و توضیح دادن مناسب سنش به او بیاموزیم که این مشکلات به مرور زمان کم رنگ شده و زندگی آرامی خواهند داشت.

ترس از طلاق
ترس از طلاق مسئله ایست که فرزاندانتان در هر سنی با آن روبرو می شوند. ترس از طلاق به این معنی است کودک فکر می کند دیگر تنها شده است ، کسی دوستش ندارد و دیگر نمی تواند در آرامش زندگی کند. ترس از دست دادن هر یک از والدین باعث استرس در کودک می شود. مثلا کودکی که هر روز صبح شاد و خوشحال به مهد کودک و مدرسه می رفت دیگر مثل قبل نیست و به محض رسیدن به مهد کودک رفتارهایی از قبیل گریه کردن ، بی قراری ، جیغ و داد و در نهایت نماندن در مهد کودک را از خود نشان می دهد ، به پدر یا مادر خود می چسبد و ترکش نمی کند.
اغلب پدر مادر ها بعد از طلاق به این تفاهم بین خود می رسند که مثلا در هفته دو روز کودک خود را ببینند. گاها پیش آمده که کودک روزی که قرار است پیش پدرش برود اخم می کند. ناراحت است و گویی از اینکه دو روز را بیرون از خانه است خوشحال نیست ولی زمانی که پیش مادرش بر میگردد از خوبی ها و مهربانی های پدرش تعریف می کند ، این تضاد ذهن پدر و مادر را درگیر می کند ، حقیقتی که وجود دارد این است که این کودک هنوز باورش نشده است که پدر و مادرش برای همیشه از یکدیگر جدا شده اند و با گفتن خوبی های پدرش نمی تواند باعث بهتر شدن وضعیت شود پدر و مادر باید با راهنمایی و کمک گرفتن از مشاور این مشکل را حل کنند.