میزان تستوسترون در مردان، تاثیر خود ارضایی بر آن

بسیاری از مردم باور دارند که خودارضایی بر میزان تستوسترون در مردان تأثیر منفی می‌گذارد اما این لزوماً درست نیست. به نظر نمی‌رسد که خودارضایی هیچ اثر منفی درازمدتی بر سطح تستوسترون داشته باشد.
به هر حال، خودارضایی ممکن است اثرات کوتاه مدتی بر سطح این هورمون داشته باشد. خودارضایی همچنین بر عوامل دیگری مثل میل جنسی تأثیر می‌گذارد. خودارضایی عموماً تهدیدی را متوجه دیگر جنبه‌های سلامت جسمانی شخص نمی‌کند.

اثرات کوتاه مدت و بلند مدت
محققان به تأثیرات کوتاه مدت و نیز درازمدت خودارضایی بر سطح تستوسترون علاقمند هستند. به هر جهت، تحقیقات تا به امروز محدود و به نوعی متناقض بوده‌اند.
یک دلیل در این مورد آن است که برای دانشمندان بازآفرینی محیطی که در آن مردم به طور معمول دست به خودارضایی می‌زنند، مشکل است.
یک مطالعه از یک سکس کلاپ در ایالات متحد آمریکا برای ارزیابی تغییرات سطح تستوسترون در پاسخ به یک محرک جنسی در تنظیمات دنیای واقعی استفاده کرد.
پژوهشگران سطح تستوسترون بزاق دهان را در مردانی که در فعالیت جنسی مشارکت داشتند با آنانی که صرفاً مردان آنها را تماشا می‌کردند اندازه‌گیری کردند. در حالی که میزان تستوسترون در تمامی مردان حاضر در سکس کلوپ افزایش یافت، میزان این افزایش در آنهایی که درگیر موضوع بودند به شکل قابل ملاحظه‌ای بیشتر بود.
یک مطالعه قدیمی‌تر مربوط به سال ۱۹۹۲ اثرات فعالیت جنسی را بر روی سطح تستوسترون، هم در مردان و هم در زنان، ارزیابی کرد. محققان سطح تستوسترون را پیش و پیش از مقاربت جنسی و نیز در روزهایی که هیچ سکسی در کار نبود اندازه گرفتند.
هم در مردان و هم در زنان سطح تستوسترون پس از مقاربت جنسی در بالاترین حد بود. سطح تستوسترون پس از سکس و نیز در روزهای فاقد سکس کمتر بود. این نتایج عنوانگر این موضوع است که تأثیر فعالیت جنسی بر تستوسترون بیش از تأثیر تستوسترون بر فعالیت جنسی است.
در یک مطالعه مربوط به سال ۲۰۰۷ بر روی موش‌های صحرایی، محققان پی بردند که تعداد گیرنده‌های استروژن ۲۴ ساعت پس از انزال یا رضایت جنسی با زوج خود افزایش می‌یابد. گیرنده‌های استروژن به بدن در مصرف استروژن کمک می‌کنند.
یک مطالعه متفاوت بر روی موش‌های صحرایی در همان سال پی برد که تعداد گیرنده‌های اندروژن، که به بدن در کاربرد تستوسترون کمک می‌کنند، پس از گذشت 24 ساعت از انزال یا خشنودی جنسی کمتر بود.
تحقیقات کماکان در مورد اثرات درازمدت خودارضایی بر سطح تستوسترون فاقد منابع لازم است.

اثرات ریاضت جنسی بر تستوسترون
تعدادی تحقیق در مورد اثرات ریاضت بر سطح تستوسترون در دست است. در مجموع، این مطالعات عنوان می‌کنند که ریاضت در مورد خودارضایی یا فعالیت جنسی می‌تواند باعث افزایش میزان تستوسترون شود.
یک مطالعه مربوط به سال 2003 سطح تستوسترون را در مردانی که در سطوح مختلف به اجتناب از انزال پرداخته بودند اندازه‌گیری کرد. حداقل حرکت در فاصله 2 تا 5 روز ریاضت بر سطح تستوسترون مشاهده شد.
به هر حال سطح تستوسترون در فاصله ۷ روز پس از شروع ریاضت جنسی به اوج خود رسید.
یک مطالعه دیگر مربوط به سال 2003 سطوح هورمون، شامل تستوسترون را در طول ارگاسم القاء شده توسط خودارضایی را پیش و پس از 3 هفته خودداری از خودارضایی اندازه‌گیری کرد. داده‌ها آشکار کردند که سطح تستوسترون پس از یک دوره 3 هفته‌ای ریاضت بالاتر بود.
مطالعه دیگری به ارزیابی تغییرات میزان تستوسترون در مردان دچار اختلال نعوظ پس از دریافت درمان غیر هورمونی پرداخت. در زمان پایه، در نمونه‌های مطالعه سطح تستوسترون پایین‌تر از گروه کنترل بود. به هر حال، محققان پی بردند که سطح تستوسترون در مردانی که پس از درمان درگیر فعالیت منظم جنسی بودند افزایش پیدا کرد. در مقابل، سطح تستوسترون در مردانی که درمان در مورد آنها مؤثر نبود تغییری نیافت.
همچنین نظریه عوام‌پسندی در این مورد وجود دارد که ریاضت در مورد فعالیت جنسی پیش از مشارکت در فعالیت ورزشی به علت تأثیر بر محرومیت دارای برخی فواید است. در هر حال برای پشتیبانی از این ایده در حال حاضر نوعی فقدان تحقیق علمی وجود دارد.

خودارضایی و میل جنسی
تستوسترون بر میل جنسی، چه در زنان و چه در مردان، تأثیر دارد. کارشناسان بر این باورند که تستوسترون اثرات قابل ملاحظه‌تری در میل جنسی مردان دارد زیرا سطح هورمون مزبور به شکل طبیعی در مردان بیش از زنان است. البته عوامل دیگری در این مورد نقش دارند.
یک مطالعه در ژورنال "آرشیوهای رفتار جنسی" بر آن شد تا به ارتباط میان سطح تستوسترون بزاقی و میل جنسی دست پیدا کند، چه فرد به تنهایی مطرح بوده یا پای شریک جنسی در میان باشد. در مورد زنان، تستوسترون یک ارتباط قطعی با میل به خودارضایی نشان داد اما در مورد میل جنسی در پیوند با یک شریک جنسی ارتباط مزبور منفی بود.
مردان در مقایسه با زنان میل جنسی بیشتری نشان دادند. در هر حال، محققان عنوان کردند که علت در این مورد بیشتر تواتر خودارضایی بود تا سطح تستوسترون مردان.
"مطالعه بهداشت زنان در سطح کشور" اثر هورمون‌ها را بر عملکرد جنسی بیش از 3000 زن در حال سپری کردن دوره یائسگی مورد ارزیابی قرار داد. محققان سطح چند هورمون مختلف شامل تستوسترون، استرادیول و هورمون محرک فولیکول را اندازه‌گیری کردند.
تستوسترون دارای یک ارتباط مثبت با میل جنسی و خودارضایی بود. به هر جهت، هورمون محرک فولیکول، که در طول دوره یائسگی افزایش می‌یابد باعث کاهش عملکرد جنسی در زنان شد.

نشانه‌های بالا یا پایین بودن تستوسترون
پایین بودن سطح تستوسترون می‌تواند سبب ایجاد نشانه‌ها و علایم متعددی در مردان، شامل موارد زیر، شود:
- کمبود توده عضلانی
- کاهش توانایی یا استقامت
- کاهش موی صورت یا بدن
- اختلالات خلق
- اختلال نعوظ
- کاهش حافظه یا مشکلات تمرکز
- مشکلات خواب
- استئوپوروزیس
پزشکان می‌توانند مردان دچار کمبود میزان تستوسترون را با استفاده از تستوسترون مکمل که از طریق پچ، ژل یا تزریق به درون عضله در اختیار شخص قرار می‌گیرد، درمان کنند.
اگرچه جایگزینی تستوسترون می‌تواند به برخی علایم کمبود تستوسترون کمک کند، تحقیق نشان نداده است که این روش به شکل دایمی باعث بهبود خطر قلبی عروقی، خلق، و عملکرد جنسی می‌شود. با وجود این به نظر می‌رسد روش مزبور توانایی عضلانی را بهبود می‌بخشد.
این موضوع ناشایع است که مردان بزرگسال دچار اختلالی باشند که باعث بالا رفتن سطح تستوسترون شود.
در کودکان خردسال، میزان بالای تستوسترون می‌تواند به بلوغ زودرس و ناباروری منجر شود.
زنان دارای میزان زیاد تستوسترون دچار اختلالی به نام سندرم تخمدان پلی‌کیستیک می‌شوند، به ویژه اگر دارای علایم زیر باشند:
- آکنه
- رشد موی غیر نرمال بر صورت یا قفسه سینه
- الگوی مردانه ریزش مو بر روی جمجمه
- بی‌نظمی پربود
- بم شدن صدا

خلاصه
به نظر نمی‌رسد که خودارضایی هیچ اثر مضری بر سطح تستوسترون یا سلامت عمومی فرد داشته باشد.
تحقیق در مورد ارتباط بین خودارضایی و تستوسترون، مخصوصاً در مورد جنبه‌های درازمدت این ارتباط، به نوعی دچار محدودیت است. به هر حال، خودارضایی یا فعالیت جنسی ممکن است به افزایش کوتاه مدت تستوسترون منجر شود.
همچنین به نظر می‌رسد که ریاضت کوتاه مدت در مورد فعالیت جنسی می‌تواند باعث افزایش سطح تستوسترون شود.
مردم می‌توانند کمبود تستوسترون را با درمان جایگزینی برطرف کنند. اگر کسی در مورد میزان تستوسترون خود نگران باشد باید به پزشک مراجعه کند.