علاقه نوزاد به مادر، چطور متوجه شویم؟
در تاریخچهی دنیا ثابت شده که هیچ چیزی با عشق مادری برابری نمیکند.
در تاریخچهی دنیا ثابت شده که هیچ چیزی با عشق مادری برابری نمیکند. اما وقتی یک نوزاد کوچولو و شیرین و دوست داشتنی هم میخواهد عشق متقابل خود را به مادرش نشان بدهد شیوهی خاص خودش را دارد. وقتی نوزاد به دنیا میآید و ارتباط جدیدی میان مادر و کودک برقرار میشود، احساسی غیرقابل توصیف و شگفت انگیز میان آن دو به جریان میافتد که بسیار لذتبخش و خاص است.
زمانی که نوزاد با دنیای بیرون از رحم مادر عادت میکند باز هم برای دریافت عشق و امنیت به مادرش پناه میبرد. این نوزاد هر چند که بسیار کوچک است اما راههایی برای ابراز عشق به مادرش بلد است.
این حرکات شاید بسیار کوچک و جزئی به نظر برسند و حتی ما را به خنده بیندازند اما در واقع راههای ابراز عشق و علاقه به مادرند. گاهی این حرکات در بهترین زمان ممکن انجام میشوند، مثلا درست وقتی که مادر احساس میکند در بچهداری دچار ضعفهایی است و از دست خودش عصبانی میشود یا فکر میکند کودکش اصلا با او ارتباط برقرار نمیکند و احساسی به او ندارد. کودک با لبخندش و گشودن دستانش برای آغوش مادر، عشقش را نشان میدهد. در ادامه میگوییم نوزاد شما چه روشهایی برای ابراز محبت به شما دارد.
به مادرش لبخند میزند
لبخند زدن بدون تردید آشکارترین شیوهای است که کودک عشق خود را به پدر و مادرش نشان میدهد. احساسی که از دیدن لبخند یک نوزاد به شما دست میدهد توصیف شدنی نیست. البته عدهای عقیده دارند نوزاد خودش نمیداند که دارد لبخند میزند (یعنی ارادی نیست) اما ثابت شده که لبخند زدن نوزاد واقعا راه ابراز عشق و محبت اوست. مخصوصا لبخندهای پهن و بینظیرش که میتواند دل مادر و هر بینندهی دیگری را آب کند و باعث شود مادر تمام خوبیهای دنیا را برای فرزندش بخواهد.
حالتهای صورت مادرش را تقلید میکند
بله شاید خود کودک واقعا نداند که دارد دلربایی میکند اما همچنان این حرکت بامزه را انجام میدهد. نوزاد یک ماهه دیگر میتواند چه بافکر و چه بیفکر، به حالتهای صورت مادر خود جواب بدهد و آنها را تقلید کند. حالا این حالتها چه هستند؟ تقلید از لبخندها و خیره شدنها و حتی حرکات لب و دهان، همه و همه از شیوههای عشوه گری کودک دلبندتان هستند.
مادرش را در آغوش میگیرد
چه کسی است که دوست نداشته باشد نوزادی را در آغوش بگیرد؟ مطمئن باشید همانقدر که مادر دوست دارد نوزادش را در آغوش بکشد، نوزاد هم عاشق آغوش مادرش است. بچهها از همان لحظهای که متولد میشوند سعی دارند ارتباطات حسی و عاطفی خود را پرورش بدهند و یکی از راهها در آغوش گرفتن است. نوزاد دوست دارد به قلب مادر نزدیک باشد و صدای تپشهای قلب او را بشنود؛ این هم شیوهای خاص برای ابراز محبت و قدردانی نوزاد از مادر بابت رشد دادن او داخل وجودش است. پس هروقت که نوزادتان را در آغوش میگیرید و لذت میبرید بدانید که برای او نیز همین معنی را دارد.
بوی مادر را میشناسد
یک نوزاد، تیشرت پُر از لکههای شیر و عرق و اشک مادر را به هزاران شاخه گل رُز ترجیح میدهد. تشخیص بوی منحصربفرد و خاص مادر و حتی عرق بدن او توسط نوزاد، نشاندهندهی عشق بیهمتای کودک به مادر است. او نه تنها میتواند این بو را از میان تمام بوهای دیگر تشخیص بدهد، بلکه آن را به هر رایحهی دلپذیر دیگری ترجیح میدهد. به زبان سادهتر بگوییم: کودک، مادر زیبایش را دوست دارد فقط به خاطر همان چیزی که هست، با تمام ویژگیهای خوب و بدش.
آرامش و امنیتش را از مادر میخواهد
کودک شما حتی خیلی پیش از اینکه بتواند «مامان» صدایتان بزند، وقتی که آزرده میشود سعی میکند تا آخرین حد ممکن به شما نزدیک شود و عشق و اطمینانش را به شما نشان بدهد. احساس راحتی خاصی که با شما دارد نشاندهندهی اطمینان خاطر ویژهای است که نسبت به شما دارد. او در آغوش شما به آرامشی میرسد که هیچ کجای دیگر نمیتواند پیدایش کند و این اثبات عشق اوست. پس تعجب نکنید اگر کودک شما، درد و ناراحتیاش را بزرگنمایی میکند؛ او میخواهد هر چه قویتر عشق و اطمینانش را به شما نشان بدهد.
با مادر حرف میزند
یا دست کم سعی میکند با مادر حرف بزند! معلوم است که نوزاد تازه متولد شده، توانایی حرف زدن را ندارد و نمیتواند بگوید: مامان دوستت دارم، اما وقتی تلاش میکند حرف بزند، شیوهی خاص اوست برای نشان دادن عشقش. قان و قون کردنهای او برای شما، ابراز اطمینانش به شماست. هرچند از این صداهای نامفهوم چیزی نمیفهمید اما بهترین جوابی که میتوانید به این ابراز محبت کودکتان بدهید این است که دست از هر کاری بکشید، به چشمانش نگاه کنید و شما هم با او حرف بزنید.
مادر را میبوسد
این هم یک راه بامزهی دیگر برای ابراز عشق و محبت است. یادتان نرود که کودک دلبند شما تازه در حال یادگرفتن چگونگی استفاده از بدن و اندامش است، پس منتظر بوسههای لیز و آبدارش باشید! کودک شما مدام در حال یادگرفتن روشهایی تازهتر برای ابراز محبتش است تا به شما احساس خاص بودن بدهد.
صدای مادر را دنبال میکند
جنین از همان مراحل اولیهی زندگیاش در رحم مادر، صدای مادر را میشنود و میشناسد و برای همین طبیعیست که بعدا همین صدا به او حس آرامش و امنیت بدهد. مادر و نوزاد با خیره شدن به چشمان هم، با سرتکان دادنها و حرکات چشم و ابرو با هم ارتباط برقرار میکنند، پس وقتی نوزاد با شنیدن صدای مادر، از همین حرکات استفاده میکند میخواهد نشان بدهد که نه تنها خوشحال است بلکه صدای مادرش را میشناسد.
دهانش را باز میکند
بله درست است که دهان نوزاد خیلی وقتها باز است چون بیشتر وقتها یا گرسنه است یا گریه میکند! اما زمانهایی نیز وجود دارد که دهانش باز نیست؛ وقتی که از خودش صدا در میآورد و قان و قون میکند با بازکردن دهانش تلاش و تمایلش برای حرف زدن با شما را نشان میدهد، پس شما هم جواب محبتش را بدهید، این چرخهی زندگیست!
جالب است بدانید به گفتهی دانشمندان، عروسکی که توجه کودکتان را جلب میکند و او دوست دارد مدام آن را در آغوشش بفشارد، سمبُلی از والدین و عشقی است که کودک به آنها دارد. بله، عروسک محبوب کودک شما چیزی است که او میتواند کنترلش کند و به شیوهی خودش به آن ابراز محبت کند، پس اجازه بدهید کودک عزیزتان عروسکی برای سرگرم شدن و بغل کردن داشته باشد و در هر موقعیتی آن را در دسترسش بگذارید تا به او حس امنیت بدهید و بهتر است آن را نشویید؛ کودک به بوی خاص عروسکش خو میگیرد.
به مادرش خیره میشود
این خیره شدن به شیوهای کاملا مودبانه است! پس قابل ستایش است. تحقیقات نشان میدهد برخلاف چیزی که اکثر افراد تصور میکنند، علت خیره شده کودک، تمایل او به شناختن غریبهها نیست، بلکه او به صورت مادر و افرادی که از او مراقبت میکنند بیشتر از دیگران خیره میشود، چون میخواهد به آنها سیگنال بفرستد که دوست دارد با آنها ارتباط برقرار کند و از آنها عشق و امنیت میخواهد و به دنبال این است که یک واکنش هیجانی دریافت کند. نگاه کردن کودک و مادر به چشمان همدیگر باعث محکمتر شدن پیوندشان میشود.
با دور شدن از مادر بیقراری میکند
دیدن گریه و بیقراری کودک وقتی که مادر او را ترک میکند ناراحت کننده است اما اگر به عمق این احساس و دلیل نگاه کنید به عنوان یک مادر، احساس خاص بودن و بینظیر بودن برای کودکتان شما را به اوج لذت خواهد رساند. گریه و بیقراری کودک در غیاب مادر، نشاندهندهی عشق اوست.
وقتی مادر پا به اتاق میگذارد، شادی میکند
درست مانند همان بیقراری که کودک با دور شدن از مادر نشان میدهد، شادی او وقتی که مادر وارد اتاق میشود نیز نشاندهندهی عشق اوست. کودک به خوبی میتواند میان افراد آشنایی که به آنها وابستنگی خونی دارد و آنهایی که هر چند مهربان و دوست داشتنیاند اما نسبت خونی با او ندارند، تفاوت قائل شود، و از میان همهی این افراد، مادر موجود بیهمتای دیگریست که واکنش کودک به او نیز مانند هیچکس دیگر نیست.
در بازیهایش مادر را شرکت میدهد
وقتی کودک اسباب بازیاش را به مادر نشان میدهد یا میخواهد او را در بازیاش شریک کند نشان میدهد مادر در ذهن و فکر اوست، حتی زمانی که غرق بازیست و فعالیتی میکند که او را شاد و سرگرم کرده است؛ قشنگ و دوست داشتنی نیست؟ کودک اکتشافات هیجان انگیزش را پیش مادر میآورد چون به او اطمینان دارد. کودک میخواهد نشان بدهد هر چند رشد میکند و دوست دارد مستقل شود اما همچنان مادر را فراموش نمیکند. آیا این چیزی نیست که شمای مادر عاشق شنیدنش هستید؟!
خودش را میان بازوان مادر رها میکند
احساس راحتی و آرامش میان بازوان مادر برای هر دوی آنها آرامشبخش است. مادر میتواند بفهمد که کودکش به اندازهی کافی به حمایت او اطمینان دارد و کودک نیز با این کار عشق خود را نشان میدهد. مخصوصا بچههای بهانه گیر و بیقرار واقعا میتوانند میان بازوان مادر آرام بگیرند چون این مادر خوب میداند چگونه فرزندش را آرام کند؛ این پیروزی بزرگیست!
از مادرش تقلید میکند
این عبارت که «تقلید، صادقانهترین شکل چاپلوسی است» در مورد بچهها نیز صدق میکند! خیلی طول نمیکشد تا نوزاد خود را شبیه کسی کند که میداند بهترین و خواستنیترین آدم روی زمین است. دختربچهی کوچولویی که سعی میکند ژستهای مادر را تقلید کند یا پسربچهی بامزهای که تلاش میکند شبیه مادر غذا بخورد، فقط تقلید نمیکند بلکه از سر ِ عشقش این کار را میکند. کودک زمانی تقلید کردن از مادر را شروع میکند که میخواهد سازگاریهای اساسی با او ایجاد کند و «شبیه مادر شدن» فقط یکی از راههایی است که خودش و اطرافیانش را میشناسد.
برای هر چیزی مادر را به زبان خودش صدا میزند
برای هر کاری مادر را خواستن فقط به منظور جلب توجه نیست، بلکه فرصتی است برای کودک تا عشق خاص خود را به مادرش نشان بدهد. وقتی که موفق به این کار میشود و مادر هم به او جواب میدهد واقعا شگفت انگیز است. این کار کودک، شیوهی خاص و بامزهی او برای ابراز نیازش به مادر است؛ چه برای غذا باشد، چه برای خواباندن و چه برای چند لحظه آغوش و توجه. پس کارهای کوچکی مانند مدام صدا کردن کودک را دست کم نگیرید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼