مشکل رفلاکس نوزادان، نوع گراسپینگ

آیا تا به حال متوجه شده اید که نوزادان شما تمایل دارند تا اشیایی که در نزدیک کف دست آن هاست را بگیرند و یا به آن ها چنگ بزنند؟ این پدیده، رفلکس گراسپ (چنگ زدن) نام دارد. در هفته ی اول زندگی نوزاد، سعی میکند اشیایی را که به اطراف کف دست آن نزدیک میشود و یا کف دستش را لمس میکند، بگیرد و یا به آن چنگ یزند; رفلکس گراسپ گرچه در ابتدا به صورت غیر ارادی است اما بعدا و به مرور زمان این حرکت شکل ارادی و کنترل شونده به خود میگیرد.
چیزهای کمی وجود دارند که به ما دلشوره بیشتری نسبت به لمس دستان نرم نوزاد می‌دهند; اما وقتی شروع به گرفتن همه چیز در دست خود می‌کنند، حتی از این هم دوست داشتنی تر است; این اولین تعامل آن‌ها با محیط است. این شی می‌تواند انگشتان آن‌ها، یک اسباب‌بازی سبک و یا موی شما باشد.
زمانی که موی شما را می‌گیرند، قدرت واقعی و سفتی فشار ناشی از رفلکس گراسپ را تجربه خواهید کرد; در واقع، وقتی انگشت شما را نگه می‌دارند، می‌توانید آن‌ها را بر روی یک سطح صاف بر روی پاهایشان بگذارید ولی هنوز انگشت شما را رها نخواهند کرد.
نکته عجیب در مورد رفلکس، این است که این واکنش منحصر به دستان آن‌ها نیست; همچنین متوجه خواهید شد که زمانی که چیزی کف پای نوزاد می‌کشید، انگشتان پای آن‌ها شروع به تکان خوردن می‌کنند، گویی می‌خواهند چیزی را بگیرند.
به گفته متخصصان، این یک ویژگی تکاملی است; هنگامی که سراسر بدن اجداد ما را مو ققرا گرفته بود، این اقدام نیز به نوزاد اجازه می‌دهد که در صورت خطر، مادر خود را نگه دارد.

ویژگی های رفلکس گراسپینگ
برخی از ویژگی های آن عبارتند از:
مانند تمامی رفلکس ها، این یک عمل غیر ارادی در پاسخ به محرک است. این پاسخ خود را روی دست‌ها و پاهای نوزاد نشان می‌دهد.
این رفلکس در طی ماه اول و دوم زندگی رخ می‌دهد.
این یک علامت است که نشان می‌دهد سیستم عصبی آنها به درستی کار می‌کند.
در ماه سوم، چنگ زدن شروع به ضعیف شدن می‌کند اما حرکت و کنترل بهتری خواهند داشت.
از ماه چهارم به بعد، حواس آن‌ها بسیار کامل شده و اقدامات آن‌ها عمدی و هدایت‌شده می‌باشد، اگرچه آن‌ها هنوز قادر به محاسبه فاصله نیستند; از آن زمان، هماهنگی آن‌ها به توسعه ادامه خواهد داد و آن‌ها قادر خواهند بود بر روی یک شی مورد نظر با هر دو دست تمرکز کنند.
رفلکس گراسپ به کمی بیشتر بر روی پاها طول خواهد کشید (بین ۳ تا ۶ ماه)

چگونه یک رفلکس گراسپینگ را تحریک کنیم؟
برای تحریک رفلکس، فعالیت‌های بسیار ساده‌ای وجود دارند که شما می‌توانید هر روز تمرین کنید; راحت‌ترین کار این است که انگشت خود را به کف دست نوزادتان برده و به آن‌ها اجازه دهید آن را بگیرند.
در عین حال، واکنش کف پا می‌تواند به روش مشابهی تحریک شود; انگشت یا مداد خود را روی کف پای او بگذارید و نوک انگشتان آن‌ها را تماشا کنید; اگر آن‌ها را حلقه کنند که چیزی را که لمس می‌کند بگیرند، پس شما شاهد واکنش کف پای کلاسیک هستید.

رفلکس گراسپ
از طرف دیگر، ایجاد تحریک اولیه برای ترویج تحرک بیشتر و احساسات جدید برای نوزادتان نیز ممکن است.
هر چیزی که شامل حرکت دست‌ها و پاهای آن‌ها باشد، تمرین استفاده از حواس آنها و حتی تمرین‌های آرامش و نوازش، می‌تواند به آن‌ها کمک کند که از بدن خود آگاهی بیشتری داشته باشند; این کار به نوزادان این امکان را می‌دهد که به جنبش‌های جدید عادت کنند.
"برای تحریک حرکت در نوزادتان، فعالیت‌های بسیار ساده‌ای وجود دارند که می‌توانید هر روز تمرین کنید."
دیگر محرک های بزرگ برای این مرحله، موسیقی و اسباب‌بازی‌های رنگارنگ با نور هستند، چون حس شنوایی و بینایی آن‌ها تازه شروع به بیدار شدن کرده‌است.

رفلکس های دیگری که در نوزادان رایج هستند
علاوه بر رفلکس گراسپ ، رفلکس های دیگری نیز وجود دارند که در ماه‌های اول زندگی می‌توانند رخ دهند; در اینجا چند مورد را معرفی می‌کنیم:
رفلکس مورو :
بلافاصله پس از تولد قابل مشاهده است. و شامل تحریک یک حرکت نوسانی در نوزاد است.
این کار با آرام رها کردن سر آن‌ها برای لحظه‌ای (بدون اجازه دادن به تکیه دادن بر سطح پایین در زیر) انجام می‌شود.
رفلکس مکش :
این را می توان زمانی دید که اطراف دهان نوزاد را لمس می‌کنید
رفلکس راه رفتن :
این موضوع زمانی دیده می‌شود که یک نوزاد سعی می‌کند تا با پاهایش در یک سطح سخت گام بردارد.
رفلکس گالانت :
هنگام دراز کشیدن، نوازش کردن یا ضربه زدن به مجاور ستون فقرات آن‌ها باعث می‌شود که نوزاد به سمت جایی که لمس شده‌اند برگردد.
دیگر واکنش‌ها تا بزرگسالی مانند عطسه کردن، خمیازه کشیدن، سرفه، حالت تهوع و پلک زدن گسترش می‌یابند.