توصیه برای والدین، الگو رفتاری مناسب

پدر و مادر بودن همانند شغلی است که هیچ ایام تعطیلی برای آن منظور نشده است. والدین همواره درگیر مسائل مربوط به تعلیم و تربیت فرزندان خود هستند و این پروسه هیچگاه متوقف نمی شود. آنها برای دستیابی به شرایطی آرمانی تر در زندگی و فرزندانی ایده آل تر تلاش می کنند و البته این مسیر نیز همانند سایر فعالیت های انسان دچار چالش ها و کاستی هایی می شود که می توان با تکیه بر آموزه های علمی و قابلیت های رفتاری با کمترین آسیب از آنها عبور کرد.
پرورش فرزندان ممکن است در ذهن والدین به کاری بیهوده و ملال آور مبدل شود اما این وظیفه بسیار مهم را می توان با افزودن مهارت های رفتاری بسیار آسانتر و کم دردسرتر دنبال کرد.
از این رو تلاش می کنیم تا تیپ های رفتاری مخصوص والدین را در قالب نکاتی کوتاه و ساده دنبال کنیم:

کنترل پاسخ
در برخورد با فرزندان همواره پاسخ های خود را کنترل کنید. هیچگاه به خود اجازه ندهید تا دربند احساسات و خشم شوید. زمانی که فرزند شما خطایی را مرتکب می شود؛ پیش از آنکه عملکرد او اهمیت داشته باشد نوع برخورد والدین با آن خطا مورد توجه قرار دارد. پیش از آنکه مقابل فرزند خود ایستاده و با قدرت سر او فریاد بکشید! مقداری با خود تفکر کنید به اتاق دیگری بروید و در مورد این اتفاق و پاسخ مناسب آن تصمیم گیری کنید. والدین فهمیده استاد کنترل خشم هستند. فراموش نکنید کسی که در برابر شما ایستاده کودکی است که در مرحله یادگیری و تکامل قرار دارد.

پیاده روی گاهی بهترین کار ممکن است
زمانی که والدین از کم کاری ها و خطای رفتاری فرزندان خود در مدرسه مطلع می شوند دچار احساسی از ناامیدی، خجالت و خشم می شوند. اما حقیقتا این بدترین و احمقانه ترین واکنش ممکن است. در این مرحله پیش از آنکه همانند یک گرگ زخمی منتظر به خانه آمدن فرزند خود باشید! مقداری پیاده روی کرده و برای افزایش کنترل خود تلاش کنید. هنگامی که آرامتر شدید آنگاه همانند دو انسان متمدن با فرزند خود جلسه تشکیل داده و در مورد اشتباهات او تحقیق کنید. فراموش نکنید هیچگاه یک اشتباه را نباید با اشتباه پاسخ داد.

مشکلات را به تدریج حل کنید
یکی از بزرگترین اشتباهات والدین آن است که مشکلات فرزندان خود را در لحظه دنبال کرده و برای پایان دادن چالش ها در کوتاه ترین زمان ممکن تلاش می کنند و البته این کار والدین را فرسوده و عصبی می کند. اما باید توجه داشته باشیم که وظیفه ما به عنوان پدر یا مادر در مرحله نخست شناسایی مشکلات فرزندان سپس تحقیق در مورد آنها و در نهایت پیگیری های لازم برای رفع آنها طی دوره های مختلف است. پس شک نداشته باشید مشکلات بصورت آنی حل نمی شوند. برای ریشه کنی آنها باید طی زمان بدنبال درمان چالش باشید.

مدل سازی رفتاری
مدل سازی یکی از مهمترین راهکارهای پیش روی والدین برای نفوذ در عمق رفتارهای فرزندان خود و ایجاد تغییرات مطلوب در آنها محسوب می شود. حقیقت آن است بچه ها آن چیزی را که می بینند به مراتب بهتر از آنچه که می شنوند، بخاطر می سپارند. پس الگوسازی را از خودمان شروع کنیم. بی شک کوچکترین رفتارهای ما در حافظه تصویری فرزندان نگهداری خواهد شد و البته این فرایند در رابطه با رفتارهای مناسب والدین نیز صادق است.

الگوهای رفتاری را شخصی سازی نکیند
اکثر والدین تلاش می کنند تا ماجراجویی های فرزندان خود در اجتماع را کاهش دهند، البته این چیزی بدی نیست اما باید برای آن روش و ساختاری وجود داشته باشد. پیش از آنکه تمام بد و خوب های روی زمین را برای او بازگو و طبقه بندی کنیم باید حق مشاهده و ارزیابی را برای فرزندان نیز در نظر داشته باشیم. برای مثال اگر آقای همسایه رفتار اشتباهی را مرتکب می شود قطعا رفتار نامناسب وی در چارچوب رفتارهای درستی که فرزندتان تا کنون در خانواده دیده؛ قرار ندارد و اینجاست که ارزیابی های ذهن وی آغاز می شود و تا حدودی به نادرست بودن آن پی می برد حالا نوبت شماست تا توضیحات تکمیلی را ارائه داده و نتیجه محاسبات فکری وی را کامل کنید. به هرترتیب نمی توانیم تا ابد فرزندانمان را در اجتماع دنبال کرده و خوب و بد را برای آنها تمیز دهیم. آن دسته از فرزندان که ذهنی فعال تر و تواناتر در تشخیص مثبت و منفی داشته باشند در اجتماع با چالش های کمتری مواجه خواهند شد. اینجا وظیفه پدر و مادر است تا قابلیت های تشخیصی فرزندان را تمرین داده و برای دستیابی به بهترین عملکرد هدایت کنند.

مقایسه
این روزها مقایسه به یکی از گرفتاری های سبک زندگی مبدل شده است. اینکه دوستان و نزدیکان شما چگونه زندگی می کند، چگونه با فرندان خود رفتار می کنند و یا هر چیز دیگر به زندگی شما ارتباطی ندارد زیرا شرایط شما شرایطی خاص زندگی خودتان است. به یاد داشته باشید فرزندان شما در سنین پایین تر فاقد هر گونه استراتژی رفتاری هستند وتمام تلاش خود را می کنند تا فرزند خوب شما باشند حال اگر نتیجه کار مطلوب شما نیست به خودتان رجوع کنید شاید کمبودها در رویکرد رفتاری و تربیتی شما نهفته باشد. در این مرحله مقایسه فرزندان با دیگران و سخنرانی در مورد قابلیت های افراد غایب همانند سمی است که ریشه درخت را از میان می برد. از خوبی ها و قابلیت های فرزند عزیز خود بگویید و در عین حال کاستی های وی را غیرمستقیم تذکر دهید تا در پی اصلاح آنها باشد. متاسفانه گروهی از والدین منتقدان بسیار خوبی هستند و از هر فرصتی برای بیان خطاها و کمبودهای رفتاری فرزندان خود استفاده می کنند اما دریغ از ارائه یک راهکار مناسب برای حل مشکلات!

مراقبت از خودتان را فراموش نکنید
به عنوان پدر و مادر هر روز و هر شب استراس فراوانی دارید از کار و یا سرو کله زدن با فرزندان فشار زیادی را متحمل می شوید و گاهی آنچنان خسته می شوید که آرزوی لحظه ای آرامش و سکوت را خواهید داشت اما تداوم این وضعیت قطعا به سلامت شما آسیب می رساند پس طرح "مراقبت از خود" را جدی بگیرید. بویژه در مواقعی که فشارهای استرسی بیشتری وجود دارد با همسر خود مشورت کرده و با تقسیم وظایف برای هر طرف یک فرصت بازیابی و استراحت ایجاد کنید.

صبور باشید
تغییر رفتار یک فرایند است نه یک اتفاق، از این رو در تمام مراحل برخورد با فرزندان باید صبر پیشه کنید. در ست همانند دانش اندوزی، که پروسه ای زمانبر و طولانی است، برخورد با فرزندان نیز نیازمند شناسایی مسیر، تجهیز و پیگیری های بسیار است. نتیجه تلاش های خود را با شتاب و تعجیل از میان نبرید. بر اساس روش های صحیح رفتاری مسیر تلاش های خود را دنبال کرده و برای ایجاد تغییرات مثبت در رفتار فرزندان مقداری صبور باشید.