بازی کامپیوتری کودکان، نکاتی برای والدین

همه بچه‌ها عاشق بازی‌های کامپیوتری هستند و ساعت‌های بسیاری را با در دست داشتن دسته هدایت کننده بازی، صرف انجام آن می‌کنند؛ این موضوع در حالی است که بازی‌های کامپیوتری علاوه بر آموزنده بودن و آموزش مهارت‌های خاص به کودکان، می‌تواند برای آن‌ها مضر باشد و منجر به چاقی و مشکلات شناختی نیز گردد. توجه داشته باشید که شما نمی‌توانید بازی‌های ویدئویی را به صورت کامل از زندگی کودک خود حذف نمایید؛ اما با تعیین برخی محدودیت‌ها و کمک به کودک تان بری یافتن فعالیت‌های دیگر، می‌توانید زمان انجام بازی را در فعالیت‌های روزانه آن‌ها کاهش دهید.

تعیین محدودیت‌های واضح و روشن
قوانین مشخصی را تدوین نمایید
تعیین قوانین مشخص برای تغییر رفتار کودکان مهم است. به کودکان اجازه دهید بدانند که دقیقا شما چه چیزی را می‌خواهید، با این کار آن‌ها می‌دانند دقیقا چه انتظاراتی از آن‌ها وجود دارد. علاوه براین، شما حتی باید برای قانون شکنی‌ها فرزندان تان نیز عواقب آن را تعیین نمایید، پس با کودک خود بنشینید و در مورد قوانین جدید صحبت نمایید.
برای وضع قوانین لازم است کاملا شفاف و واضح صحبت کنید، به طور مثال به جای گفتن« تنها چند ساعت در روز می‌توانی به انجام بازی‌های کامپیوتری بپردازی» باید بگویید:« روزهایی که به مدرسه می‌روی اجازه داری تنها ۱ ساعت به انجام بازی‌های کامپیوتری بپردازی، علاوه بر این بعد از ساعت ۸ بعدازظهر نیز دیگر اجازه بازی کردن نداری»
اگر فرزندتان واکنش‌های منفی از خود نشان داد، طبیعی است؛ زیرا قبل از این هیچ گونه قانون و محدودیتی در این خصوص برای آن‌ها وجود نداشته است . برخی از عکس العمل‌های منفی آن‌ها شامل، بهانه گیری، گریه، استفاده از کلمات نامناسب و حتی تهدید می‌باشد. تنها وظیفه شما حفظ خونسردی و جلوگیری از شدیدتر شدن اختلاف می‌باشد، هم چنین می‌توانید نتیجه انجام رفتار نادرست فرزندتان را نیز به او گوش زد نمایید.
در بیان پیامدها شفاف باشید
باید به فرزندتان نتیجه سرپیچی از قوانین را به صورت واضح و شفاف توضیح دهید. علاوه بر این از درک شدن قوانین توسط فرزندتان نیز مطمئن شوید و در مورد نتایج سرپیچی از قوانین نیز هیچ نقطه مبهمی‌را باقی نگذارید؛ زیرا منجر به گیج شدن فرزندان خواهد شد.
به طور مثال به فرزندتان در مورد قوانین فوق این گونه توضحی دهید که« اگر از قوانین پیروی نماید و به موقع دست از بازی کردن بکشد، می‌تواند روز بعد یک ساعت بیش تر بازی کند؛ اما اگر روزی از قوانین سرپیچی کرد و یا بعد از ساعت ۸ بعد از ظهر به انجام بازی‌های کامپیوتری بپردازد، فرصت بازی کردن در روز بعد را از دست خواهد داد»
نتایج سرپیچی کردن از قوانین را اجرا نمایید
بعد از این که محدودیت‌ها و نتایج سرپیچی از محدودیت‌ها را ایجاد کردید، باید حتما آن‌ها را اجرا نمایید؛ زیرا اگر به فرزندتان اجازه دهید بدون هیچ پیامدی از قوانین سرپیچی نمایند، در نهایت آن‌ها قوانین را به کلی انجام نخواهند داد. پس مطمئن باشید که در صورت عدم اطاعت فرزندان از قوانین،‌ شما بر سر حرف خودتان هستید.
بر روی پیامدهای سرپیچی از قوانین پافشاری نمایید. شاید این موضوع کمی‌وسوسه انگیز باشد که به دلایل مختلف از اجرا کردن پیامدهای سرپیچی از قوانین خودداری نمایید؛ اما پیامدها باید روشن و قابل پیش بینی باشند. این موضوع بدین معنا نیست که نمی‌توانید آن‌ها را تغییر دهید، تنها کافی است عاطفی برخورد نکنید و در مورد این پیامدها روشن و واضح برخورد نمایید.
لازم است بدانید بازی‌های کامپیوتری برای سلامت فرزندتان فایده ای نخواهند داشت و می‌توان آن‌ها را به صورت کامل استفاده از آن را محدود کرد. پدرو مادرها نیز گاهی فراموش می‌کنند که در صورت عدم اطاعت فرزندان از قوانین و سرپیچی از آن‌ها، می‌توانند این بازی‌ها را به صورت کامل از برنامه روزانه کودکان حذف نمایند.
از تایمر استفاده نمایید
برای هشدار پایان زمان تعیین شده، می‌توانید از تایمر استفاده نمایید؛ اگرچه کودکان ممکن است برای تغییر این زمان تلاش نمایند؛ با این که می‌دانند در حال تمام شدن است. به هر حال با هشدار دادن اتمام زمان بازی به کودکان، می‌توانید آن‌ها را در پذیرفتن این موضوع کمک نمایید.
۱۵ الی ۱۰ دقیقه مانده به زمان اتمام بازی، هشدار پایان را به فرزندتان بدهید.
علاوه بر این می‌توانید تایمر را بر روی ۵ دقیقه مانده به زمان اتمام بازی کوک نمایید، تا در زمان اتمام بزی هشدار دهد، پس از به صدا درآمدن زنگ هشدار تایمر، ۵ دقیقه بیش تر به فرزندتان مهلت دهید تا بازی را سیو نماید.
برای تمام شدن تمامی‌تکالیف و وظایف روزانه فرزندتان پافشاری نمایید
فرزند شما موظف است ابتدا تمامی‌تکالیف و وظایف روزانه خود را انجام دهد و سپس به سراغ بازی‌های ویدئویی برود. در واقع شما باید این مسئولیت را برای فرزندتان تعیین نمایید که قبل از انجام بازی‌های کامپیوتری، ابتدا تکالیف خود را به انجام برساند. پس از اتمام تکالیف، می‌تواند به انجام بازی‌های کامپیوتری بپردازد.
می‌توانید بازی‌های کامپیوتری را به عنوان جایزه ای برای اتمام تکالیف فرزندتان تعریف نمایید
در صورتی که این قوانین در گذشته وجود نداشته باشد، با مقاومت از سوی فرزند شما مواجه خواهد شد.
برای قرار دادن تجهیزات بازی‌های ویدئویی، اتاقی خاص را در نظر بگیرید
یکی از راه‌های کنترل و محدود کردن فرزندان در خصوص بازی‌های ویدئویی این است که به جای قراردادن این تجهیزات در اتاق خواب شان، آن‌ها را در اتاقی جداگانه قرار دهید.
با این کار اطاعت فرزندان از قوانین، آسان تر خواهد شد؛ در حالی که اگر کنسول بازی‌های ویدئویی در اتاق کودکان قرار داده شود آن‌ها می‌توانند به راحتی در زمان‌هایی که نظارتی بر آن‌ها ندارید، به انجام بازی‌های کامپیوتری بپردازند.
علاوه بر این با این کار فرزندان کم سن و سال تر که علاقه ای به پیروی از قوانین ندارند، برای انجام بیش از حد بازی‌های کامپیوتری وسوسه خواهند شد.

به کودکان تان برای پذیرفتن این تغییر کمک نمایید
تکنیک‌های دست کشیدن از بازی‌های کامپیوتری را به فرزند خود آموزش دهید
فرزندان خود را در فرایند محدود کردن آن‌ها در انجام بازی‌های کامپیوتری، درگیر نمایید؛ به آن‌ها بگویید که نباید بازی‌های کامپیوتری بیش از حد هیجان انگیز را و یا خیلی طولانی را انجام دهند و هم چنین در صورتی که از قوانین محدود کننده در بازی‌های کامپیوتری پیروی کردند، برای آن‌ها پاداش تعیین نمایید.
به طور مثال به کودکان می‌توانید بگویی که لازم نیست حتما یک مرحله را به صورت کامل در هر بار تمام کنند، در عوض به آن‌ها توصیه نمایید که از اوقات فراغت آخر هفته‌های خود استفاده نمایند.
برای دادن پاداش به کودکان بگویید، در صورتی که در طول مدت یک هفته و یا یک ماه هیچ قانونی را زیر پا نگذاشتند، پاداش به آن‌ها تعلق می‌گیرد. بهتر است برای دادن پاداش از سرگرمی‌های دیگر استفاده نمایید و پاداش را محدود به افزایش زمان انجام بازی، نکنید.
زمان انجام بازی‌های کامپیوتری را به آرامی‌کاهش دهید
به جای حذف به یک باره بازی‌های کامپیوتری از برنامه‌های روزانه فرزندان تان کم کم این زمان را کاهش دهید.به طور مثال اگر آن‌ها هر یک ساعت یک بار بازی می‌کنند، این زمان را به هر دو ساعت یک بار محدود نمایید. هم زمان که این تغییرات را ایجاد می‌کنید، به فرزندان خود توضیح دهید که چرا این کار را انجام می‌دهید و تاکید نمایید که با وجود کاهش این زمان؛ اما باز هم برای احساس لذت آن‌ها احترام قائل هستید و به آن‌ها اجازه می‌دهید که بازی کنند.
به طور مثال می‌توانید به فرزندتان این طور بگویید:« هنگامی‌که من به تو می‌گویم از ادامه بازی صرف نظر کن، نارحت می‌شوی و شروع به بهانه گیری می‌کنی؛ در حالی که این موضوع قابل پذیرش نیست. من می‌خواهم در عین لذت بردن از بازی‌های کامپیوتری، مدت زمان انجام آن را در هر روز مقداری کم تر کنی.»
حذف یک باره بازی‌های کامپیوتری در ابتدا، نتیجه معکوس خواهد داشت؛ زیرا هدف شما محدود کردن رفتار فرزندان است، نه حذف مواردی که از انجام آن لذت می‌برند.
برنامه ای برای پذیرش این تغییر را برای فرزندتان آماده کنید
کاهش زمان انجام بازی‌های کامپیوتری می‌تواند کمی‌مشکل باشد و کودکان نمی‌توانند فورا خود را با این تغییرات هم راستا نمایند . برای مثال در این خصوص می‌توانید اتمام زمان انجام بازی را با انجام فعالیت‌های ورزشی، خاتمه دهید و با این کار به کودک تان داشتن سبک زندگی سالم تر را بیاموزید.
و یا می‌توانید از زبان خاصی برای اعلام پایان زمان بازی برای فرزندتان استفاده نمایید به طور مثال« شما در حال بازگشت به سرزمین فانتزی هستید، خوش آمدید»
و یا یک نشانه فیزیکی در نظر بگیرید. به طور مثال می‌توانید پس از اتمام زمان بازی برای کودک تان، یک لیوان آب بیاورید، حرکات کششی انجام دهید و یا ورزش کنید.
زمانی را مخصوص انجام فعالیت‌های خانوادگی در نظر بگیرید
برای دور کردن کودکان از انجام بازی‌های ویدئویی می‌توانید زمانی را مخصوص اعضای خانواده در نظر بگیرید که همه با هم به انجام فعالیتی خاص می‌پردازند. در این زمان حضور تمام اعضای خانواده حتی پدرومادر نیز، اجباری بوده و همه با هم مشارکت خواهند کرد.
گاهی اوقات به کودکان اجازه دهید که فعالیت‌های شان را انتخاب کنند، با این کار آن‌ها می‌توانند به انجام فعالیت‌های مورد علاقه خود بپردازند؛ اما مجبور کردن آن‌ها به انجام کارهای به خصوص، می‌تواند احساس ناامیدی در آن‌ها به وجود بیاورد.
می‌توانید از فرزندتان درخواست نمایید تا در آماده کردن شام به شما کمک نماید و شام را در مراسمی‌خاص به همراه اعضای خانواده آماده نمایید.
برای دوچرخه سواری و یا پیاده روی با هم به بیرون بروید، به انجام بازی با هم بپردازید و یا با یک دیگر به تماشای فیلم سینمایی بنشینید.
حتی برای عدم شرکت در فعالیت‌های خانوادگی نیز می‌توانید عواقبی را تعیین نمایید، مثلا کودکانی که از شرکت در فعالیت‌های خانوادگی اجتناب می‌کنند، از بازی‌ها به مدت یک ساعت محروم خواهند شد.
به فرزند خود فرایند ذخیره سازی بازی را آموزش دهید
کودکان کم سن و سال برای ذخیره سازی فرایند بازی، ممکن است نیاز به آموزش داشته باشند. در واقع اگر کودکان نتوانند بازی انجام شده خود را ذخیره نمایند، یعنی تمام تلاش آن‌ها در انجام بازی هدر رفته و در نتیجه در مقابل پایان یافتن زمان بازی، مقاومت خواهند کرد.
برای جلوگیری از این مشکلات می‌توانید به فرزندان خود یادآوری نمایید که بسیاری از بازی‌ها برای پایان، به صدها و ده‌ها ساعت زمان نیاز خواهند داشت.
هم چنین شما می‌توانید بازی را به فعالیتی آموزشی تبدیل کنید و در خصوص مراحل و چالش‌های مختلف بازی، توضیحات آموزشی را به فرزندان خود ارائه نمایید.
هنگامی‌که زمان انجام بازی رو به پایان می‌باشد، منتظر بمانید تا بازی ذخیره شود و به کودک تان نحوه انجام دادن این کار را آموزش دهید. اگر فرزندتان بیش از حد زمان پایان بازی را طولانی کرد، این زمان را از روز بعد کسر نمایید و یا حتی اگر این زمان بیش از حد طولانی گردد، می‌توانید برای آن‌ها پیامدهای سرپیچی از قوانین را اجرا نمایید.

کودکان را به انجام دیگر فعالیت‌های مورد علاقه دیگر، تشویق نمایید
کودک تان را برای یافتن فعالیت‌های دیگر تشویق نمایید
بازی‌های ویدئویی تنها یکی از سرگرمی‌های کودکان می‌تواند باشد. اگر کودک تان مجاز به انجام بازی‌های کامپیوتری نیست، می‌تواند برای انجام دیگر فعالیت‌های مورد علاقه خود تشویق گردد.
به طور مثال فرزندتان می‌تواند با اسباب بازی‌های اش سرگرم شود و با به گوش دادن موزیک و یا تماشای فیلم و نمایش نامه‌ها بپردازد. بازی خارج از خانه، آماده کردن کاردستی،نقاشی، نوشتن و یا انجام بازی‌های فکری نیز می‌تواند نمونه‌های دیگری از این موارد باشد.
از نه گفتن به فرزندتان در هنگام انجام بازی‌های کامپیوتری نترسید؛ زیرا چاره دیگری ندارید.
از بازی‌های کامپیوتری برای جلوگیری از شیطنت بچه‌ها استفاده نکنید؛ زیرا این کار را می‌توانید به آسانی به یکی از عادت‌های فرزندات تبدیل نمایید، بدون این که خودشان متوجه شوند.
کودک را درگیر با فعالیت‌های اجتماعی نمایید
انجام بازی‌های کامپیوتری منجر به منزوی شدن کودکان خواهد شد. شما می‌توانید کودک تان را به شرکت در فعالیت‌های اجتماعی که به ا نها علاقه مند است، تشویق نمایید. به جای این که خودتان فعالیتی را برای آن‌ها در نظر بگیرید، در یک نظر سنجی از آن‌ها بخواهید فعالیت‌های اجتماعی مورد نیاز خود را انتخاب نمایند.
شما می‌توانید شرکت در مراسم مذهبی، کتابخانه، مراکز هنری و کلاب‌ها را امتحان نمایید.
اگر در نزدیکی محل زندگی شما اجتماعاتی برای انجام فعالیت‌های گروهی مانند نقاشی، موسیق و یا تئاتر وجود دارد، می‌توانید این موارد را نیز امتحان نمایید.
ورزش‌هالی تفریحی نیز می‌تواند برای بچه‌ها سرگرم کننده باشد؛ اما توجه داشته باشید که هیچ گاه بچه‌ها را مجبور به انجام فعالیت‌های ورزشی نکنید.
فرزند خود را تشویق نمایید تا در فعالیت‌های ورزشی شرکت کنند
از آن جایی که بچه‌ها در هنگام انجام بازی‌های کامپیوتری هیچ گونه فعالیتی ندارند، بسیاری از آن‌ها دچار اضافه وزن و چاقی خواهند شد. برای این که فرزند شما فعالیت بیش تری داشته باشد، او را تشویق به انجام فعالیت‌های ورزشی مورد علاقه خودش نمایید. این موضوع خیلی مهم است که کودکان، خودشان ورزش مورد نظر را انتخاب نمایند. اگر هم تا به حال فرزند شما هیچ گونه ورزش مورد علاقه ای را ندارد، او را به انجام مواردی جدید تشویق نمایید.
علائق فرزند شما می‌تواند شامل، دوچرخه سواری، اسکیت بورد، رقص، هنرهای رزمی، ورزش‌های تفریحی، شنا و بازی در خارج از خانه، باشد.

وضعیت کودک خود را ارزیابی نمایید
ز مانی قابل پذیرش را برای انجام بازی‌های کامپیوتری، تعیین نمایید
برای هر روز یا هر هفته زمانی قابل پذیرش را تعیین نمایید. برخی از پدرومادرها این زمان را یک ساعت در طول هر روز و برخی دیگر این زمان را چند ساعت در طول هفته، تعیین می‌کنند. محققان می‌گویند صرف مدت زمان بیش از ۲ ساعت در مقابل تلوزیون و یا مانیتور کامپیوتر، برای کودکان مضر می‌باشد. هنگامی‌که می‌خواهید زمان را تعیین کنید، این نکات را در نظر داشته باشید و مدت زمانی قابل قبول از نظر خودتان را، در نظر بگیرید.
علائم هشدار دهنده که اعتیاد به بازی‌های کامپیوتری را نشان می‌دهد، بشناسید
برخی از کودکان واقعا به بازی‌های کامپیوتری، معتاد می‌شوند. این بچه‌ها علائم فیزیکی، عاطفی و حتی نشانه‌های فیزیکی را تجربه می‌کنند، مانند از دست دادن خانواده و دوستان.
همه والدین باید با این نشانه‌ها آشنا باشند و در صورت مشاهده آن‌ها، اعتیاد را در فرزند خود تشخیص دهند.
به طور مثال ممکن است فرزندتان نتواند دست از بازی‌های ویدئویی بکشد و یا در مواقعی که بازی نمی‌کند، تهاجمی‌و ناراحت برخورد نماید و یا حتی ممکن است علاقه خود را به تمام فعالیت‌های دیگر از دست بدهد. این کودکان اگر بازی نکنند، افسرده و تحریک پذیر خواهند شد، علاوه بر این با درد در مچ دست، اختلال در خواب و عدم رعایت بهداشت شخصی نیز رو به رو می‌شوند.
در صورت بروز هر گونه مشکل، با یک متخصص بهداشت و درمان در ارتباط باشید.
اگر احساس می‌کنید که فرزدتان به بازی‌های کامپیوتری معتاد شده و تلاش‌های شما برای کاهش زمان انجام بازی تاثیری نداشته است، باید از متخصصان کمک بگیرید. پزشک و یا متخصص بهداشت روان می‌تواند تغییرات مثبتی را در رفتار کودکان ایجاد کرده و هم چنین او را مجبور به پذیرش محدودیت‌ها نماید.
اگر واکنش کودک شما به محدودیت‌های ایجاد شده شدید است، این راهکار می‌تواند گزینه خوبی باشد. اگر کودک شما رفتارهای مخرب، پرخاشگرانه و تهدید آمیز نسبت به تلاش‌های شما برای تغییر رفتار دارد،‌ کمک گرفتن از متخصصان بهداشت و روان توصیه می‌شود.