علت میلیا در نوزادان، چیست و چه درمانی دارد؟

میلیا (Milia) یک کیست کوچک، سفید و روشن بر روی پوست است. این کیست‌های سفید رنگ اغلب در نوزادان شایع هستند و بیشتر بر روی صورت ظاهر می‌شوند. علاوه بر نوزادان میلیا می‌تواند در هر گروه سنی و در بخش‌های مختلف بدن شکل بگیرد. حدود ۴۰-۵۰ درصد نوزادان در ایالات متحده دارای این کیست های کوچک سفید رنگ روی پوست خود هستند.
میلیا "Milia" جمع کلمه میلیوم "milium" است. میلیوم به عنوان نقطه‌های شیری رنگ یا دانه روغن شناخته می‌شود. این جوش های سفید کوچک نیازی به درمان ندارند. در نوزادان، معمولا بیش از چند هفته طول نمی‌کشد. افرادی که به اندازه کافی اصول مراقبتی را در پیش بگیرند پس از مدت کوتاهی موفق به حذف این جوش‌ها می‌شوند.
انواع مختلف میلیا روی پوست شکل می‌گیرد. نوع و علت ایجاد هر کدام در ادامه توضیح داده شده است:
نوع سلولی: برخی از این کیست‌ها، زمان به وجود می‌آیند که سلول‌های پوستی می‌میرند و جایی زیر پوست گیر می‌کنند. تجمع آن‌ها باعث ایجاد کیست های کوچکی می شود که با نام میلیا شناخته می‌شوند.
نوع نوزادی: در بیش از نیمی از نوزادان این کیست‌ها یافت می‌شود. آنها اغلب در داخل یا اطراف بینی ظاهر می‌شوند. آن‌ها گاهی اوقات با (آکنه کودک) اشتباه گرفته می‌شوند. آکنه و میلیا نوزادی با هم متفاوت هستند. بر خلاف آکنه کودک، جوش های سفید رنگ پوستی می‌توانند در هنگام تولد نیز وجود داشته باشد.
نوع اولیه: نوع اولیه میلیا اغلب بر روی پلک‌ها، پیشانی، گونه‌ها یا نواحی تناسلی ظاهر می‌شود. می‌تواند در کودکان یا بزرگسالان ظاهر شود.
پوست آسیب دیده: بعد از ایجاد صدمات پوستی ناشی از سوختگی، بثورات، بولدرها، قرار گرفتن در معرض نور خورشید و .. ایجاد می‌شوند. آن‌ها همچنین می‌توانند عارضه استفاده از برخی پمادها و یا لکه برهای ضخیم باشند.
چندگانه: یکی دیگر از اشکال نادر این کیست، بروز گروهی از آن‌ها به مدت چند ماه در روی صورت، سینه‌ها و قسمت فوقانی شکم است. نوع چندگانه میلیا باعث خارش پوست می‌شود.

چگونه تشخیص داده می شود؟
اغلب اوقات به خصوص اگر بیمار یک نوزاد باشد، پزشک می‌تواند تنها با نگاه کردن به او، ضایعات پوستی را شناسایی کند. اگر تشخیص دقیق عارضه پوستی مشخص نباشد، یعنی نتوان نوع بیماری پوستی را تشخیص داد. یک نمونه کوچک از آن توسط پزشک برداشته می‌شود، تا زیر میکروسکوپ مورد ارزیابی قرار بگیرد. نتیجه ارزیابی مشخص می‌کند که آیا با یک ضایعه خطرناک طرف هستیم یا یک کیست سفید کوچک پوستی بی خطر!!!

آیا درمانی برای میلیا وجود دارد؟
Milia معمولا درمان نمی‌شوند، زیرا اصولا نیازی به درمان احساس نمی‌شود. علت عدم درمان بخاطر این است که هیچ خطر و ضرری از جانب این کیست ها شما را تهدید نمی‌کند.
در برخی موارد نوجوانان و جوانان خصوصا خانم‌ها ممکن است بخاطر ظاهر صورت و بدن خود بخاطر وجود این جوش‌های سفید رنج ببرند. مشاوره پزشک متخصص می‌تواند به شما کمک کند که از شر آن‌ها خلاص شوید. برخی از روش‌های درمانی جوش‌های سفید پوستی عبارتند از:
دارو درمانی یا استفاده از ژل های موضعی مخصوص
گزینه‌های جراحی نیز وجود دارد که ممکن است شامل استفاده از یک سوزن برای سوراخ کردن کیست و خارج کردن محتویات آن باشد.
کرایو‌تراپی (سرمادرمانی) که تکنیکی است که به کمک انجماد پوست ضایعات آن را از میان برمی‌دارند.
گاهی اوقات میلیا را می‌توان با کرم‌های دارویی یا آنتی بیوتیکی به نام مینوسیکلین درمان کرد
برای حذف این جوش ها هیچوقت سعی نکنید که از دست یا فشار دادن آن ها استفاده کنید. با ترکاندن یک جوش شاید، اثری از آن باقی نماند. اما در واقع عفونت و مواد نشت شده از آن باعث آلوده شدن پوست می‌شود.

چگونه می‌توان از بروز میلیا پیشگیری کرد؟
راه کارهای درمانی وجود دارد که شما می‌توانید به کمک آن‌ها این کیست ها را در خانه از بین ببرید. برخی از درمان های خانگی میلیا عبارتند از:
هر روز صورت کودک خود را با آب گرم به آرامی بشورید و برای خشک کردن صوت از اعمال فشار روی صورت او اجتناب کنید.
از لوسیون ها و کرم هایی که بزرگسالان برای پوست خود استفاده می کنند برای کودکان استفاده نکنید. پوست آن ها ظریف و حساس است.
از کرم ضد آفتاب استفاده کنید

چگونه می‌توان از بروز میلیا پیشگیری کرد؟
در اکثر موارد نمی‌توان از شکل گیری این کیست های کوچک سفید پیشگیری کرد. اما می‌توان برای بروز نوع ثانویه آن اقداماتی انجام داد. برای مثال مراقبت از پوست با مواد بهداشتی و موثر می‌تواند تا حد زیادی شما را از ابتلا به این جوش های سفید مصون نگاه دارد. بیش از حد در معرض نور آفتاب قرار نگیرید. همچنین از کرم‌های مرطوب کننده و یا ضد‌آفتاب استفاده کنید.

چشم انداز
نوزادان و کودکانی که به این کیست مبتلا می‌شوند بعد از چند هفته کوتاه از شر آن خلاص می‌شوند. اما تداوم آن‌ها در کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان، ممکن است بیشتر به طول بیانجامد. تلاش برای از بین بردن و یا تخلیه آن‌ها با دست، سوزن و یا وسایل دیگر، تنها موجب ایجاد زخم در پوست می‌شود. و جای زخم ممکن است بصورت مادام‌العمر روی پوست باقی بماند.