چه مدت طول می کشد تا حامله شویم؟

برای برخی از افراد، باردار شدن می تواند طولانی تر از حالت طبیعی باشد. در حالی که برخی دیگر تنها با یک اشتباه ناخواسته و کوچک به راحتی باردار می‌شوند. اگر در حال تلاش برای باردار شدن هستید، روی آوردن به یک سبک زندگی سالم می‌تواند درصد موفقیت شما را بالا ببرد. همچنین باید از مصرف مشروبات الکلی، سیگار کشیدن و داروهای مخدر اجتناب کنید. در برخی مواقع نیز مکمل های ویتامین برای خانم‌ها تجویز می شود.
زمان بارداری برای زوج های مختلف متفاوت است. باروری و حامله شدن شما بستگی به چندین عامل مهم دارد:
سن
سلامتی عمومی بدن
تاریخچه خانوادگی و تاریخچه پزشکی شخص
و البته به نوع و کیفیت رابطه جنسی در زوج ها نیز بستگی دارد.
اکثر زوج ها بطور طبیعی قادر به باردار شدن ، در طی مدت شش ماه تا یک سال هستند. اگر بعد از یک سال کامل، تلاش بدون فاکتورهای پیشگیری، موفق به باردار شدن نشدید، شما با مشکل باروری مواجه هستید. و باید با پزشک متخصص صحبت کنید.
گاهی اوقات علت ناباروری مشخص است. برای مثال یک مشکل فیزیکی در بیضه ها یا تخمدان ها و رحم وجود دارد که مانع از باروری در زوجین می‌شود. هرچند که عوامل مختلفی باعث این وضعیت ناخوشایند می‌شوند. در این مقاله تمام چیزی که درباره مدت زمان باروری و باردار شدن بدانید گنجانده شد است.

چه مدت طول می کشد تا باردار شوید؟
زنان در ۲۰ سالگی بهترین شانس بارداری را دارند. در این سن بیشترین تعداد سلولی جنسی سالم، یعنی تخمک، در تخمدان های دختران وجود داد. باروری به طور طبیعی با افزایش سن کاهش می‌یابد. هرچه بزرگتر می‌شوید، امکان باردار شدن شما نیز به مرور زمان کم می‌شود.
تفاوت چشمگیری بین سلول های جنسی زن و مرد وجود دارد. بطور کلی زمانی که جنین دختر باشد، تمام سلول های جنسی در شکم مادر و در تخمدان های او شکل می‌گیرند. پس از تولد، تعداد این سلول ها افزایش پیدا نمی‌کند و ثابت باقی می‌ماند. دقیقا مانند یک گنجینه، تمام تخمک ها تا پایان عمر، در رحم باقی می‌مانند. و پس از دوره بلوغ و شروع چرخه ماهانه دختران، هر ماه تعداد مشخصی تخمک از تخمدان به منظور انجام لقاح بیرون می‌‍آیند. با افزایش سن، تعداد تخمک ها نیز کم می‌شود. و تحت تاثیر برخی اتفاقات ممکن است تغییراتی در ساختار برخی تخمک ها اعمال شود، که منجر به عدم باروری آن‌ها می‌شود.
برعکس در پسرها، روند تولید و مرگ سلول های جنسی یعنی اسپرم به صورت داینامیک و پویا هر روز انجام می‌شود. یعنی هر لحظه تعدادی سلول جنسی تازه تولید می‌شوند. بر طبق مطالعه‌ای که درباره باروری در زنان انجام شد، مشخص شد که زنان در سن ۳۵ سالگی تنها ۱۲ درصد احتمال بارداری وجود دارد. و این اتفاق هم تنها در هر دوره ۳ ماهه ممکن است رخ دهد. با افزایش سن به ۴۰ سال، درصد باروری نیز به ۷ درصد کاهش پیدا خواهد کرد. علاوه بر اینکه تخمک با افزایش سن دچار مشکل می‌شود، اسپرم مردان مسن نیز به شدت دچار اختلالات ژنتیکی می‌شود. و عملا اگر باروری هم صورت بگیرد، احتمالا نوزادی نارس بدنیا خواهد آمد.

نازایی چقدر رایج است؟
با توجه به یافته های محققان ناباروری، از هر ۸ زوج در جهان یک زوج دچار مشکل ناباروری هستند. یعنی حدود ۱۲ درصد زوج ها با مشکل بچه دار نشدن مواجه هستند.

چه وقت باید یک دکتر در مورد ناباروری را ببینید؟
اگر شما ۳۵ سال سن دارید، یا جوان‌تر هستید و با وجود اینکه ۱ سال برای بچه دار شدن تلاش کرده اید، اما موفق به بارداری نشده اید.
چنانچه شما بیش از ۳۵ سال سن دارید و برای بیش از ۶ ماه تلاش کرده اید تا بچه دار شوید اما موفق نشده اید.
چنانچه می‌دانید که به یک بیماری مبتلا هستید که روی باروری شما تاثیر می‌گذارد، حتما زودتر به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.

علل نازایی زن چیست؟
در حدود یک سوم زوج‌هایی که نمی‌توانند بچه دار شوند، مشکل از ناباروری زن است. شایع‌ترین علت ناباروری زن در فرآیند تخمک گذاری تشخیص داده شده است. زمانی که تخمگ گذاری به درستی صورت نگیرد؛ هیچ تخمکی برای لقاح و باروری وجود نخواهد داشت.
مشکلات تخمک گذاری می تواند ناشی از:
سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
نارسایی زودرس تخمدان (POI)
انسداد در طول لوله های رحمی، مانع از رسیدن اسپرم به تخمک می‌شود. برخی از علل انسداد لوله های رحمی عبارتند از:
بیماری التهابی لگن (PID)
آندومتریوز
انجام جراحی برای حاملگی خارج رحمی (ectopic pregnancy)
وجود بیماری های مربوط به رحم نیز، می‌تواند بارداری را پیچیده‌تر کند. بروز مشکلات ساختاری و یا رشد توده‎های مختلف مانند فیبروئیدها می‌توانند رحم را تحت تاثیر قرار دهد و باروری را با مشکل مواجه ند.

علل نازایی مرد چیست؟
در حدود ۸ درصد از زوج هایی که بچه دار نمی‌شوند، مشکل از مرد است و ناباروی مرد مانع بزرگی در بچه دارد شدن این زوج ها است.
علل نازایی مرد عبارتند از:
وارد شدن آسیب به وریدهای بیضه که واریکوسل نامیده می‌شود
تولید اسپرم هایی با شکل غیر طبیعی
آسیب به بیضه‌ها که تولید اسپرم را کاهش می‌دهد
مصرف نوشیدنی الکلی، سیگار کشیدن یا مصرف مواد مخدر
شیمی درمانی یا رادیوتراپی برای درمان سرطان
مشکلات مربوط به غددی که باعث تولید هورمون‌های جنسی مردانه می شود.
به ندرت، اختلالات ژنتیکی مانند سندرم کلینفلتر

ناباروری غیرقابل توصیف
در حدود ۵ تا ۱۰ درصد از زوجین، علت ناباروری ناشناخته است. در این زوج ها عدم باروری و نازایی ممکن است به علت مشکلات مربوط به کیفیت تخمک ها و اسپرم ها، و یا یک وضعیت نامشخص فیزیکی باشد. اما در هر صورت پزشک معالج هیچ ایده ای برای ناباروری ندارد.
کشف علت نازایی می‌تواند برای زوج‌ها خسته کننده و زمان بر باشد. با این حال، لقاح آزمایشگاهی (IVF) و سایر روش‌ های باروری هنوز می توانند به بارداری زوج های که بچه دار نمی‌شوند کمک کنند.

درمان برای ناباروری
متخصصان باروری انواع درمان ها را برای نازایی ارائه می‌دهند. و گاهی اوقات بیش از یک درمان و ترکیبی از انواع درمان‌ها را برای معالجه و درمان نازایی بکار می‌برند. اینکه چه روشی برای درمان ناباروری شما استفاده شود، بستگی به عوامل مختلفی مانند سن، سلامتی عمومی بدن و مسائل مربوط به باروری شما دارد.
دارو
چندین دارو برای تحریک تخمدان‌های زن به منظور قرار گیری مناسب و به موقع تخمک در مسیر اسپرم تجویز می‌شود که عبارتند از:
کلومیفن سیترات
هورمون تحریک کننده فولیکول
لتروزول
گنادوتروپین یائسگی انسانی
متفورمین
بروموکریپتین
یکی از چیزهایی که باید در مورد این داروها بدانید، این است که، این داروها می‌توانند سبب به دنیا آمدن دوقلوها یا چند قلوها خواهد شد. در واقع احتمال چند قلوزایی را افزایش دهد.

عمل جراحی نازایی
گاهی اوقات به منظور جلوگیری از ناباروری مردان اقدام به جراحی برخی مشکلات مربوط به بیضه می‌شود. برای مثال واریکوسل از جمله مشکلاتی است که، می‌تواند منجر به نازایی مرد شود. در زنان، جراحی می‌تواند برای حل مشکلات فیزیک مربوط با تخمدان یا رحم انجام شود.
لقاح داخل رحمی (IUI)
لقاح داخل رحمی یک شگرد و روش لقاح مصنوعی است. یک نمونه اسپرم از مرد گرفته می‌شود. سپس اسپرم ها درست بر اساس برنامه زمانی تخمگ گذاری از طریق یک کاتتر به رحم زن تزریق می‌شود.
تکنولوژی کمک به باروری (ART)
تکنولوژی تولید مثل (ART) کمک می‌کند که اسپرم و تخمک را در خارج از رحم لقاح داده شوند سپس جنین به داخل رحم منتقل شود. نوع اصلی ART در لقاح آزمایشگاهی (IVF) است.