درباره آزمایش پاپ اسمیر، مواردی که باید بدانید

آزمایش پاپ اسمیر یا پاپ تست، روشی برای تشخیص و غربالگری سرطان دهانه رحم در زنان است. پاپ اسمیر آزمایشی است که وجود سلول‌های غیر طبیعی یا سرطانی در دهانه رحم را بررسی می‌کند. پاپ اسمیر شامل جمع آوری سلول‌ها از دهانه رحم، در انتهای رحم و در بالای واژن است. تشخیص زود هنگام سرطان دهانه رحم با استفاده از پاپ اسمیر شانس درمان را افزایش می‌دهد. پاپ اسمیر همچنین می‌تواند تغییراتی که در سلول‌های دهانه رحم ایجاد می‌شود، را نشان دهد. این تغییرات ممکن است به سرطان رحم در آینده بیانجامد. تشخیص سلول‌های غیر طبیعی در مراحل اولیه با آزمایش پاپ اسمیر اولین گام برای متوقف کردن پیشرفت احتمالی سرطان دهانه رحم است.

چرا تست پاپ اسمیر انجام می‌شود؟
از تست پاپ اسمیر برای غربالگری سرطان دهانه رحم استفاده می‌شود. پاپ اسمیر معمولاً همراه با معاینه لگن انجام می‌شود. در زنان بالاتر از ۳۰ سال، آزمایش پاپ ممکن است همراه با آزمایش پاپیلومای انسانی (HPV) که یک عفونت شایع جنسی و عامل سرطان دهانه رحم است، انجام شود. در بعضی موارد، آزمایش HPV ممکن است به جای پاپ اسمیر انجام شود.

چه کسانی باید تست پاپ اسمیر را انجام دهند؟
سن شروع تست پاپ اسمیر و تعداد دفعات آن بستگی به نظر پزشک دارد. اما به طور کلی، پزشکان توصیه می‌کنند، آزمایش پاپ از سن ۲۱ سالگی شروع شود و هر سه سال ی‌کبار برای خانم‌ها در سنین ۲۱ تا ۶۵ تکرار شود. پاپ اسمیر می‌تواند با غربالگری ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) همراه شود، این غربالگری بهتر است هر پنج سال یک‌بار برای زنان بالای ۳۰ سال انجام شود. زیرا HPV ویروسی است که باعث ایجاد زگیل می‌شود و احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهد. انواع HPV ۱۶ و HPV ۱۸ علت اصلی ایجاد سرطان دهانه رحم هستند. بدین ترتیب سن انجام تست پاپ اسمیر به این شرح است:
سن کمتر از 21 سال: هیچ یک از زنان تا قبل از 21 سالگی نیاز به انجام آزمایش ندارد.
سن بین ۲۱ تا ۲۹ سال : این زنان باید هر ۳ سال یک‌بار آزمایش پاپ را تکرار کنند.
سن 30 تا 65 سال : این زنان باید هر 3 سال یک‌بار تست پاپ اسمیر و هر 5 سال یکبار پاپ اسمیر همراه تست hpv را انجام دهند.
سن بالای ۶۵ سال : احتمالا زنان بالای ۶۵ سال نیازی به تست پاپ ندارند، اما این موضوع بستگی به نظر پزشک و آزمایشات قبلی دارد.
اگر شخصی در معرض عوامل خطر قرار باشد، پزشک ممکن است بدون توجه به سن، انجام مکرر پاپ اسمیر را توصیه کند. این عوامل خطرزا شامل موارد زیر است:
تشخیص سرطان دهانه رحم یا پاپ اسمیری که سلول‌های سرطانی را نشان دهد.
قرار گرفتن در معرض دی اتیل استیل بسترول (DES) قبل از تولد
عفونت HIV
ضعف سیستم ایمنی بدن به دلیل پیوند عضو، شیمی درمانی یا مصرف مداوم کورتیکواستروئید
سابقه مصرف سیگار
رابطه جنسی با چندین شریک

در چه شرایطی نیازی به تست پاپ اسمیر نیست؟
در شرایط خاص ممکن است پزشک انجام آزمایش پاپ را متوقف کند.
بعد از هیسترکتومی کامل : بعد از جراحی برداشت رحم بسته به نظر پزشک و شرایط بیمار ممکن است، تست پاپ اسمیر متوقف شود. اگر هیسترکتومی به علت یک وضعیت غیر سرطانی مانند فیبروم‌های رحمی انجام شده است، ممکن است. تست پاپ اسمیر متوقف شود، اما اگر هیسترکتومی به علت دارا بودن وضعیت پیش سرطانی یا سرطانی دهانه رحم انجام شده باشد، احتمالاً پزشک انجام منظم تست را توصیه می‌کند.
سن بالای ۶۵ سال: در صورتی که نتیجه آزمایش‌های قبلی برای سرطان دهانه رحم منفی بوده باشند، ممکن است، پزشک انجام این آزمایش را برای افراد بالای ۶۵ سال متوقف کند.

خطرات
تست پاپ اسمیر یک روش ایمن برای غربالگری سرطان دهانه رحم است. با این حال، بدون خطا نیست و احتمال دریافت نتایج منفی یا مثبت کاذب وجود دارد. نتیجه منفی کاذب به معنای اشتباه این تست نیست. عواملی که می‌توانند نتیجه منفی کاذب ایجاد کنند، عبارتند از:
نامناسب بودن یا ناکافی بودن سلول‌ها دریافتی
سلول‌های غیر طبیعی با تعداد کم
سلول‌های خونی یا التهابی، سلول‌های غیر طبیعی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
ممکن است، سلول‌های غیر طبیعی در این آزمایش کشف نشوند، اما از آنجایی که سرطان دهانه رحم برای توسعه چندین سال زمان نیاز دارد، اگر یک آزمایش سلول‌های غیر طبیعی را تشخیص ندهد، آزمایش بعدی به احتمال زیاد تشخیص خواهند داد.

آمادگی برای تست پاپ اسمیر
برای اطمینان از موثر بودن پاپ اسمیر، قبل از تست نکات زیر باید رعایت شود:
دو روز قبل از انجام پاپ اسمیر لازم است از مقاربت و مصرف هرگونه داروی واژینال یا فوم اسپرم کش، کرم یا ژل خودداری شود، زیرا ممکن است مقاربت یا داروها سلول‌های غیر طبیعی را پنهان کنند.
آزمایش پاپ اسمیر نباید در دوران قاعدگی انجام شود.
انجام تست پاپ اسمیر در 24 هفته اول بارداری، بی خطر است. همچنین باید حداقل 12 هفته از زایمان بگذرد تا تست نتایج صحیح را نشان دهد.
در طول تست پاپ اسمیر
تست پاپ اسمیر در مطب پزشک انجام می‌شود و فقط چند دقیقه زمان برای انجام آن نیاز است. برای انجام این تست نیاز است، متقاضی بر روی تخت مخصوصی دراز بکشد. سپس پزشک به آرامی ابزاری به نام اسپکولوم را وارد واژن می‌کند. اسپکولوم دیواره‌های واژن را از هم جدا می‌کند تا پزشک بتواند گردن رحم را به راحتی مشاهده کند. قرار دادن اسپکولوم ممکن است باعث ایجاد فشار در ناحیه لگن شود. در مرحله بعد پزشک با استفاده از یک برس نرم و یک دستگاه مسطح به نام اسپاتول از دهانه رحم نمونه می‌گیرد. بیشتر خانم‌ها در طی انجام آزمایش فشار و سوزش کمی را احساس می‌کنند. از آنجا که در صورت آرام شدن بدن، پاپ اسمیر راحت‌تر انجام می‌شود، بهتر است که در طول تست آرام بود و نفس عمیق کشید.
بعد از پاپ اسمیر
بعد از انجام آزمایش پاپ اسمیر، هیچ محدودیتی وجود نداشته و فرد می‌تواند به زندگی عادی خود بازگردد. ممکن است بعد از انجام آزمایش خونریزی کمی تجربه شود، که امری طبیعی است. بسته به نوع آزمایش پاپ، پزشک نمونه سلول‌های جمع‌آوری شده از دهانه رحم را به یک ظرف با نوعی مایع مخصوص برای حفظ نمونه (تست پاپ مبتنی بر مایع) منتقل می‌کند. نمونه‌ها به آزمایشگاه منتقل می‌شوند تا تحت بررسی میکروسکوپی قرار گیرند. در این بررسی وجود سلول‌های سرطانی یا پیش سرطانی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
«سرطان سلول سنگفرشی» به سرطان‌هایی که در سلول‌های واژن یا دهانه رحم ایجاد می‌شوند، اشاره دارد. «آدنوکارسینوما» به سرطان‌های پدید آمده در سلول‌های غده اشاره دارد.

نتایج آزمایش پاپ اسمیر
آزمایش پاپ اسمیر می‌تواند پزشک را از وجود سلول‌های مشکوک که نیاز به آزمایش بیشتر دارند، آگاه کند. چند نتیجه که معمولاً بعد از پاپ به دست می‌آید، به این شرح است :
نتایج طبیعی
اگر نتیجه آزمایش پاپ اسمیر تنها سلول‌های طبیعی دهانه رحم را نشان دهد، گفته می‌شود نتیجه تست منفی است و فرد تا دوره بعدی معاینه و انجام آزمایش پاپ اسمیر نیازی به درمان و آزمایش دیگری نخواهد داشت.
نتایج غیر طبیعی
اگر نتیجه آزمایش پاپ اسمیر سلول‌های غیر طبیعی یا غیر معمول را نشان دهد، گفته می‌شود که نتیجه آزمایش مثبت است. البته نتیجه مثبت به معنای ابتلا به سرطان دهانه رحم نیست، نتیجه نهایی بستگی به نوع سلول‌های دریافت شده در آزمایش بعدی دارد. اصطلاحاتی که پزشکان برای انواع این سلول‌های غیر طبیعی به کار می برند، به این شرح است:
سلول‌های سنگفرشی غیر معمول با اهمیت نامشخص (ASCUS)، سلول‌های سنگفرشی، نازک و مسطح هستند و بر روی سطح دهانه رحم رشد می‌کنند. سلول‌های ASCUS ، نتیجه آزمایش پاپ اسمیر را غیر طبیعی را نشان می‌دهند، اما تغییرات سلول‌ها به سلول‌های سرطانی به وضوح قابل مشاهده نیستند. با آزمایش مبتنی بر مایع، پزشک می‌تواند نمونه را مجدداً آنالیز کند تا وجود ویروس‌های شناخته شده برای پیشرفت سرطان مانند برخی از انواع پاپیلومای انسانی (HPV) را بررسی کند. اگر ویروس پرخطر وجود نداشته باشد، سلول‌های غیر طبیعی که در نتیجه آزمایش یافت می‌شوند، جای نگرانی زیادی ندارند. اگر ویروس‌های خطرناک وجود داشته باشند، به آزمایشات بیشتری نیاز است.
ضایعه داخل حفره‌ای سنگفرشی، این اصطلاح برای سلول‌هایی که ممکن است پیش سرطانی باشند، کاربرد دارد. اگر میزان این تغییرات بسته به اندازه، شکل و سایر خصوصیات سلول‌ها کم باشد، نشان می‌دهد که اگر ضایعه پیش سرطانی وجود داشته باشد، احتمالاً شخص سال‌ها با ابتلا به سرطان فاصله دارد. اگر این تغییرات درجه بالایی داشته باشد، احتمال اینکه ضایعه خیلی زودتر به سرطان تبدیل شود، وجود دارد. که در این مورد آزمایش تشخیصی اضافی لازم است.
سلول‌های غدد آتیپیک، سلول‌های غده‌ای در ابتدای دهانه رحم وجود دارند و درون رحم مخاط ایجاد می‌کنند. سلول‌های غدد آتیپیک ممکن است کمی غیرطبیعی به نظر برسند، اما مشخص نیست که آنها سرطانی هستند یا خیر. انجام آزمایشات بیشتر برای تعیین منبع سلول‌های غیر طبیعی و اهمیت آنها لازم است.
سرطان سلول سنگفرشی یا سلول‌های آدنوکارسینوما، این نتیجه بدین معنی است که سلول‌های جمع‌آوری شده برای آزمایش پاپ اسمیر آنقدر غیر طبیعی به نظر می‌رسند که آسیب شناس تقریباً مطمئن است که سرطان وجود دارد. «سرطان سلول سنگفرشی» به سرطان‌هایی که در سلول‌های واژن یا دهانه رحم ایجاد می‌شوند، اشاره دارد. «آدنوکارسینوما» به سرطان‌های پدید آمده در سلول‌های غده اشاره دارد. در صورت یافتن چنین سلول‌هایی، پزشک شخص را به ارزیابی سریع توصیه می‌کند.