مدرسه رفتن کودک، چهارده قدم تا نترسیدن

آمادگی برای ورود به دبستان مقدمه چینی و برنامه ی خاصی می طلبه. با دقت و رعایت برنامه ریزی های زیر می تونیم آگاهانه این آمادگی را ایجاد کنیم و مشکلات احتمالی را به حداقل برسانیم.

1. الگوی خواب و بیداری کودک را تغییر دهید
الگوی خواب و بیداری کودکان در تعطیلات تابستان به هم می خورد بنابراین کودک معمولا مدت زیادی از روز خواب است.
در وهله اول باید کاری کرد که ساعت بیدار شدن او در صبح به روال مدرسه برگردد. برای این کار بهتر است چند روز قبل از شروع مدارس به تدریج کودک را زودتر از خواب بیدار کنید تا به این وضعیت عادت کند.

۲. بازی های تابستانی را محدود کنید
بازی های تابستانی جهت آمادگی دانش آموز برای ورود به مدرسه باید محدود شوند.
البته هدف این نیست که کودک در طول سال تحصیلی فقط درس بخواند، کودکان نیاز به تفریح دارند، ولی بعضی از اسباب بازی های مشغول کننده یا مثلا رفتن به باشگاه های ورزشی باید محدودتر شوند.

۳. فضای خانه را تغییر دهید
اسباب بازی هایی که مشغولیت زیادی ایجاد می کنند، جمع کنید. کتابخانه باید مرتب و میز تحریر، وسایل مدرسه، کتاب و دفتر آماده شوند.
اتاق کودک باید حال و هوای درس و مدرسه را داشته باشد و همه چیز مهیای آمادگی دانش آموز برای ورود به مدرسه باشد.

۴. کودک را در مدرسه نزدیک به خانه ثبت نام کنید
مدرسه ای که برای کودک انتخاب می کنید باید نزدیک به خانه باشد. گاهی والدین به دلیل اعتبار و شهرت یک مدرسه سعی می کنند بدون توجه به دوری مدرسه از منزل، فرزندشان را حتما در آن مدرسه خاص نام نویسی کنند.
این کار کاملا اشتباه است چون کودک مدت طولانی باید در حال رفت و آمد باشد و پیامد آن خستگی و افت تحصیلی است.

۵. کودک را با فضای مدرسه آشنا کنید
برای آمادگی دانش آموز برای ورود به مدرسه ، کودک را با فضای مدرسه آشنا کنید . والدین باید چند بار مسیر خانه تا مدرسه را با کودک طی کنند تا کودک با مسیر و مدرسه آشنا شود.
حتی بهتر است چند بار وارد مدرسه شوید و از کلاس ها و حیاط مدرسه دیدن کنید.

۶. کودک را از این مدرسه به آن مدرسه نبرید
به هیچ وجه نباید بدون دلیل مدرسه کودکان سال دومی و سومی و… را عوض کرد چون کودک ، دوستان قدیمی دارد و با آنها ارتباط عاطفی برقرار کرده است و وفق پیدا کردن با دوستان جدید زمان لازم دارد.
همچنین تغییر مدرسه و محیط نا آشنا ممکن است باعث اضطراب کودک شود.

۷. مهارتهای دوست یابی را به کودک آموزش دهید
مهارت های دوست یابی را باید به کودک آموزش دهید. البته این نوع مهارت از مدرسه شروع نمی شود و کودکان از سال ها قبل با یافتن همبازی در خانه، پارک، مهدکودک این مهارت را به دست می آورند.

8. کودکان به تلفن همراه نیاز ندارند لازم نیست برای کودکان کلاس اولی تلفن همراه تهیه کنید
مدرسه مکان امنی است و نیازی به بررسی کردن های مداوم نیست. اگر مشکلی به وجود آید، مربیان مدرسه حتما والدین را در جریان موضوع قرار خواهند داد.
خرید گوشی موبایل توقع کودک را بالا می برد و ممکن است فکر کند در مدرسه چه خبر است که مادر یا پدر باید از آن اطلاع پیدا کنند.
البته در شرایط خاص می توان به مدت یکی- دو روز تلفن همراهی را در اختیار کودک قرار داد.

9. هشدارهای معلمان را در مورد مشکلات یادگیری کودک جدی بگیرید
بعضی از کودکان مشکل یادگیری دارند. شاید از همان روزهای اول مدرسه نتوان به این نوع از مشکلات پی برد و حتما لازم است چند روزی از شروع دوره تحصیلی بگذرد.
البته امروزه تستهایی قبل از ورود به مدرسه وجود دارد که ای کیو کودک را می سنجند. از همین جا می توان تا حدودی به سطح هوش کودک پی برد، ولی مشکلات یادگیری عمدتا مرتبط با هوش نیستند، مثلا ممکن است کودکی مشکل یادگیری در نوشتن دیکته یا ریاضیات داشته باشد.
این نوع اختلالات مربوط به مشکلی در مغز است که با انجام تمرینهای خاص زیر نظر معلمانی که در این زمینه آموزش دیده اند، برطرف می شود.
خانواده هایی که چنین فرزندی دارند به هیچ وجه نباید در مورد کسب نمره بهتر فرزندشان با معلم چانه بزنند چون این کودکان ممکن است یک مقطع را طی کنند، ولی در مقاطع بعدی حتما دچار مشکل خواهند شد.

۱۰. به تعاملات کودک با دیگران توجه کنید
بعضی از کودکان در ارتباطات اجتماعی و برقراری تعاملات مشکل دارند، به خصوص کودکان تک فرزند که حس خودخواهی و خودبزرگ بینی دارند بیشتر دچار مشکل می شوند.
چنین کودکانی معمولا خودمحور هستند. در بازی ها و ارتباطات خود اصلا گذشت ندارند و سعی می کنند همه چیز را به نفع خود تمام کنند. توقع دارند دیگران مطیع آنها باشند، در حالی که چنین چیزی امکان پذیر نیست و دیگران مانند والدین عمل نمی کنند.
والدین حتما باید به این نکته توجه داشته باشند و سعی کنند چنین کودکانی را به نحوی وارد جمع کنند تا با تعاملات اجتماعی آشنا شوند.
کودکان را برای انتقام گیری تحریک نکنید اگر کودک در مدرسه با دوستش درگیری لفظی یا فیزیکی پیدا کرد، به هیچ وجه به او نگویید:
«این گونه جوابش را بده» یا «اگر تو را زدند، تو هم آنها را بزن.» البته کودکان باید دفاع از خود را آموزش ببینند. دفاع نکردن از خود باعث سرخوردگی و احساس ضعف می شود، ولی همواره سعی کنید بین کودکان آشتی و صلح برقرار کنید.
تشویق کودکان به انتقام گیری و زد و خورد ، خشونت را در آنها شعله ور می کند.

۱۱. هر نوع مشکلی را در کودک به معلم اطلاع دهید
بعضی از کودکان دچار بیش فعالی هستند. اغلب والدین امروزی از این موضوع آگاهی دارند، ولی از ترس اینکه، مربیان مدارس با اطلاع از این موضوع از ثبت نام کودک اجتناب کنند، بیش فعالی کودک را پنهان می کنند.
کودکان بیش فعال ممکن است مشکلات زیادی برای دانش آموزان و معلمان ایجاد کنند. چنین کودکانی حتما باید تحت نظر روان پزشک قرار داشته باشند.
بهترین راه این است که والدین با معلم کودک در مورد هر نوع مشکل جسمی و … صحبت کنند و از او کمک بخواهند تا کودک تحت کنترل قرار گیرد.

12. رفتارهای غیر عادی کودک را دنبال کنید
والدین باید به کودکان آموزش دهند تا عوامل خطر را بشناسند و در صورت بروز مشکل نترسند و موضوع را به آنها بگویند.
کودکانی که به تازگی دچار اضطراب، گوشه گیری و رفتارهای غیرعادی شده اند شاید دچار مشکلی در مدرسه یا مسیر مدرسه به خانه شده باشند بنابراین حتما باید این موضوع پیگیری شود.
در خانواده هایی که حس اعتماد بین والدین و کودک وجود دارد، پنهان کاری از سوی کودکان دیده نمی شود.

13. با والدین همکلاسی نزدیک آشنا شوید
بهتر است مادر و پدرها با والدین همکلاسی های کودک آشنا شوند و در مورد مسائل مدرسه و … با هم در ارتباط باشند.

14. حس نوع دوستی کودک را تقویت کنید
به کودکانی که در مقاطع بالاتر هستند آموزش دهید، ابتدای سال تحصیلی وسایل تمیز خود را بسته بندی کنند و به کودکان نیازمند بدهند. این کار حس نوع دوستی را در کودک تقویت می کند.