غربالگری های دوران بارداری، آزمایشات لازم

در مورد غربالگری در بارداری چه می دانید؟ سه ماهه اول بارداری با یک تغییر نامرئی و در عین حال شگفت انگیز همراه است و به سرعت اتفاق می افتد. حتی قبل از اینکه آزمایش ها و آزمون فیزیکی، بارداری را تایید کنند، هورمون ها، بدن شما را به منظور شروع تغذیه کودک، تحریک می کنند. دانستن اینکه در طول سه ماهه اول باید انتظار چه تغییرات فیزیکی و عاطفی ای را داشته باشید، می تواند به شما کمک کند تا با اعتماد به نفس کامل ماه های پیش رو را پشت سر بگذارید.

تغییرات بدن در سه ماهه اول بارداری
در حالی که اولین نشانه بارداری ممکن است اتفاق نیفتادن یکی از دوره های قاعدگی باشد، اما شما می توانید انتظار چندین تغییر فیزیکی دیگر را نیز در هفته های آتی داشته باشید، تغییراتی از جمله:
سینه های متورم و حساس
اندکی پس از لقاح، تغییرات هورمونی ممکن است سینه ها را حساس و یا دردمند کنند. به احتمال زیاد ناراحتی بعد از چند هفته کاهش پیدا می کند چون بدن تان با تغییرات هورمونی هماهنگ می شود.
حالت تهوع، با بدون استفراغ
بیماری ای که می تواند در هر زمانی از شبانه روز به بدن شما حمله کند و اغلب یک ماه پس از شروع بارداری آغاز می شود. این ممکن است به دلیل افزایش سطح هورمون ها باشد. برای کمک به تسکین حالت تهوع، از خالی نگه داشتن شکم خودداری کنید. هر یک تا دو ساعت به آرامی و در مقادیر کم بخورید. غذاهایی را انتخاب کنید که چربی پایینی دارند. از غذاها و یا بوهایی که حالت تهوع شما را بدتر می کنند، دوری کنید. مقدار زیادی مایعات بنوشید. غذاهایی که حاوی زنجبیل است ممکن است به شما کمک کند. باندهای بیماری حرکتی، طب سوزنی یا هیپنوتیزم نیز ممکن است به شما کمک کنند؛ اما برای انجام آن ها ابتدا تایید پزشک تان را بگیرید. اگر حالت تهوع و استفراغ شما شدید است، با تامین کننده مراقبت سلامتی خود تماس بگیرید.
افزایش ادرار
شاید بیشتر از همیشه ادرار کنید. مقدار خون در بدن شما در طول دوران بارداری افزایش می یابد و باعث می شود که کلیه ها بیش از حد فعالیت کنند و سبب تجمع بیشتر مایعات در مثانه تان شوند.
خستگی
در طول دوران اولیه بارداری، تعداد هورمون های پروژسترون افزایش می یابد، که این امر می تواند شما را به خواب وادارد. تا آنجا که می توانید استراحت کنید. یک رژیم غذایی سالم و ورزش می تواند به افزایش انرژی شما کمک کند.
نفرت از غذا
زمانی که باردار هستید، ممکن است نسبت به بوهای خاص حساس باشید و حس چشایی شما تغییر کند. همانند بیشتر علائم حاملگی، اولویت های غذایی را می توان به تغییرات هورمونی ربط داد.
سوزش معده
هورمون های بارداری، دریچه بین معده و مری را باز می کنند و باعث می شوند که اسید معده به مری منتقل و باعث سوزش معده شود. برای جلوگیری از سوزش معده، وعده های غذایی کم و مکرر بخورید و از خوردن غذاهای سرخ شده، مرکبات، شکلات و غذاهای تند و یا سرخ شده اجتناب کنید.
یبوست
میزان بالای هورمون پروژسترون باعث کندی حرکت غذا در طول سیستم گوارشی شما شده و باعث یبوست می شود. مکمل های آهن می توانند مشکل را بیشتر کنند. برای جلوگیری یا تسکین یبوست، در رژیم غذایی خود مقدار زیادی فیبر داشته باشید و مایعات زیادی (به خصوص آب، آب آلو و یا آب میوه های دیگر) بنوشید. فعالیت فیزیکی منظم نیز به درمان یبوست کمک می کند.بارداری , غربالگری

تغییرات احساسات در سه ماهه اول بارداری
بارداری ممکن است شما را خوشحال، مضطرب، هیجان زده و خسته کند.گاهی هم همه با یکدیگر اتفاق می افتند. حتی اگر از حامله شدن هیجان زده هستید، یک نوزاد جدید استرس عاطفی را به زندگی شما اضافه می کند. طبیعی است که نگران سلامت نوزادتان، سازگاری با پدر و مادر شدن و خواسته های مالی پرورش کودک باشید.
اگر کار می کنید، ممکن است نگران این باشید که چطور خواسته های خانواده و شغل تان را متعادل کنید. همچنین ممکن است نوسانات روحی را تجربه کنید. آنچه احساس می کنید طبیعی است. مواظب خودتان باشید و انتظار درک و حمایت را از عزیزانتان داشته باشید. اگر تغییر خلق و خوی شما شدید و زیاد شد، با ارائه کننده خدمات بهداشت و درمان خود مشورت کنید.

مراقبت های پزشکی در سه ماهه اول بارداری
چه پزشک خانوادگی، متخصص زنان و زایمان، پرستار و یا دیگر متخصصان بارداری را برای همراهی خود انتخاب کنید، ارائه دهنده خدمات بهداشت و درمان تان، در طول دوران بارداری، درمان، آموزش و اطمینان بخشیدن به شما را بر عهده دارد. اولین ملاقات شما بر ارزیابی کلی سلامت، شناسایی هر کدام از عوامل خطر و تعیین سن حاملگی کودک تان متمرکز خواهد بود.
ارائه دهنده خدمات بهداشت و درمان تان سوالات کاملی در مورد تاریخچه سلامتی شما می پرسد. صادق باشید. اگر از بازگو کردن تاریخچه سلامتی خود در مقابل همسرتان راحت نیستید، یک جلسه مشاوره خصوصی را برنامه ریزی کنید. همچنین انتظار می رود که در مورد غربالگری قبل از بارداری، از جمله غربالگری دی ان ای سلول آزاد قبل از تولد، برای اختلالات کروموزومی، اطلاعاتی بیاموزید.
بعد از اولین بازدید، احتمالا از شما خواسته می شود که برای معاینه مجدد (هر چهار هفته یکبار) برنامه ریزی کنید. در طی این ملاقات ها، درباره هر گونه نگرانی و یا ترس هایی که ممکن است در مورد حاملگی، زایمان یا زندگی با نوزاد داشته باشید، صحبت کنید. به یاد داشته باشید، هیچ پرسشی احمقانه یا بی اهمیت نیست، و پاسخ ها می توانند به شما کمک کنند تا از خود و نوزادتان مراقبت کنید.

غربالگری سه ماهه اول بارداری
غربالگری سه ماهه اول بارداری یک آزمایش پیش از تولد است که اطلاعات اولیه ای را در مورد خطرات تهدید کننده و مشکلات کروموزومی مشخص کودک و به طور خاص، سندرم داون (تریسومی۲۱) و توالی های اضافی کروموزوم (تریسومی ۱۸) ارایه می دهد. غربالگری سه ماهه نخست بارداری، که تست ترکیبی سه ماهه اول بارداری نیز نامیده می شود، دو مرحله دارد:
آزمایش خون برای اندازه گیری سطح دو ماده خاص دوران بارداری در خون مادر (پروتئین پلاسما-A مرتبط با بارداری (PAPP-A) و گنادوتروپین کوریونی انسانی مرتبط با بارداری (HCG))
آزمایش سونوگرافی برای اندازه گیری میزان فضای خالی موجود در بافت پشت گردن کودک (شفافیت نوچال)
به طور معمول، غربالگری سه ماهه اول بین هفته های ۱۱ تا ۱۴ام بارداری انجام می شود. با استفاده از سن و نتایج آزمایش خون و سونوگرافی، ارائه دهنده خدمات مراقبت سلامت شما می تواند خطر بارداری کودک مبتلا به سندروم داون یا تریسومی ۱۸ را اندازه گیری کند. اگر نتایج، نشان دهند که سطح خطر شما متوسط یا بالا است، ممکن است انتخاب کنید که غربالگری سه ماهه اول را با آزمون دیگری که دقیق تر است، انجام دهید یا خیر.

چرا غربالگری سه ماهه اول بارداری انجام می شود؟
غربالگری سه ماهه اول بارداری، برای ارزیابی خطر حمل کودک مبتلا به سندروم داون انجام می شود. این تست همچنین اطلاعاتی در مورد خطر ابتلا به تریسومی ۱۸ را ارائه می دهد. سندروم داون باعث اختلالات مادام العمر در رشد ذهنی و اجتماعی و نیز نگرانی های فیزیکی مختلف می شود. تریسومی ۱۸ باعث تاخیرات شدید تر می شود و اغلب از ۱ سالگی کشنده می شود. غربالگری سه ماهه اول بارداری، خطر نقص های لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا را ارزیابی نمی کند.
از آنجا که غربالگری سه ماهه اول بارداری می تواند زودتر از سایر آزمایش های غربالگری قبل از تولد انجام شود، شما نتایج را به سرعت می فهمید. این به شما زمان بیشتری برای تصمیم گیری درباره انجام آزمایشات تشخیصی بیشتر، دوره بارداری، درمان پزشکی و مدیریت در طول و پس از زایمان می دهد. اگر کودک شما خطر زیادی برای ابتلا به سندرم داون داشته باشد، شما زمان بیشتری برای آماده شدن برای امکان مراقبت از یک کودک که نیازهای خاص دارد، خواهید داشت.
سایر آزمایش های غربالگری را می توان در مراحل بعدتر دوران بارداری انجام داد. یک نمونه از آن ها، آزمایش غربالگری چهارگانه است که آزمایش خونی است که معمولا بین هفته های ۱۵ تا ۲۰ بارداری انجام می شود. غربالگری چهارگانه می تواند خطر بارداری کودک مبتلا به سندروم داون یا تریسومی ۱۸ و نیز نقص های لوله های عصبی مانند اسپینا بیفیدا را ارزیابی کند. برخی از متخصصان تصمیم می گیرند نتایج سه ماهه اول بارداری را با غربالگری چهارگانه ترکیب کنند.
این آزمایش، غربالگری یکپارچه نامیده می شود. این آزمون می تواند نرخ تشخیص سندرم داون را بهبود بخشد. انجام غربالگری سه ماهه اول اختیاری است. نتایج آزمون نشان می دهد که آیا شما خطر حمل کودک مبتلا به سندرم داون یا تریسومی ۱۸ را دارید، یا خیر و به این معنا نیست که کودک شما قطعا یکی از این مشکلات را خواهد داشت.
قبل از غربالگری، به این فکر کنید که نتایج به چه معناست. به این فکر کنید که آیا این آزمایش ارزش هر گونه نگرانی را دارد یا خیر، و یا اینکه شما بسته به نتایج، دوره بارداری خود را به طور متفاوت مدیریت خواهید کرد یا خیر. همچنین می توانید در نظر بگیرید که چه سطحی از خطر برای شما کافی خواهد بود تا آزمایش های تهاجمی دیگر را انجام دهید.

خطرات غربالگری سه ماهه اول بارداری
غربالگری سه ماهه اول یک آزمایش غربالگری قبل از تولد است. غربالگری خطر سقط جنین یا مشکلات بارداری دیگر را به همراه ندارد.

نحوه اماده شدن برای غربالگری سه ماهه اول بارداری
برای آماده سازی جهت انجام غربالگری سه ماهه اول بارداری، نیازی به انجام کاری خاص ندارید. معمولا می توانید قبل از انجام آزمایش خون و سونوگرافی چیزی بخورید و بنوشید.

چیزی که شما می توانید انتظار داشته باشید
غربالگری سه ماهه اول بارداری شامل آزمایش خون و سونوگرافی است. در طی آزمایش خون، یکی از اعضای تیم مراقبت سلامت شما با قرار دادن سوزنی در رگ بازوی شما یک نمونه خون را می گیرد. نمونه خون برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود. پس از انجام آن شما می توانید سریعا به فعالیت های معمول خود بازگردید. برای انجام سونوگرافی، پشت میز آزمایش قرار می گیرید.
یک متخصص مراقبت سلامت و یا یک تکنسین سونوگرافی، یک مبدل (یک دستگاه پلاستیکی کوچک که امواج صوتی را می فرستد)، را بر روی شکم شما قرار می دهد. امواج صوتی منعکس شده به صورت دیجیتالی به تصاویر روی مانیتور تبدیل خواهند شد. ارائه کننده خدمات بهداشت و درمان یا تکنسین، از این تصاویر برای اندازه گیری اندازه فضای روشن موجود در بافت پشت گردن نوزادتان استفاده خواهد کرد. سونوگرافی ضرری ندارد و شما می توانید سریعا پس از آن به فعالیت های معمول خود بازگردید.

آزمایش های غربالگری قبل از تولد چه زمانی انجام می شوند؟
تست های غربالگری سه ماهه اول می تواند از هفته دهم به بعد انجام شود. این آزمایش ها معمولا شامل آزمایش های خون و سونوگرافی هستند. آن ها رشد کلی کودک را مورد آزمایش قرار می دهند و بررسی می کنند که آیا نوزادتان در معرض خطر بیماری های ژنتیکی ای مانند سندروم داون است یا نه.
آن ها همچنین نقص های قلبی، فیبروز کیستی و دیگر مشکلات توسعه ای را در نوزادتان بررسی می کنند. آزمایش های غربالگری سه ماهه دوم بین هفته ۱۴ تا ۱۸ انجام می شود. آن ها می توانند شامل آزمایش خون و سونوگرافی باشند، که مشخص می کنند که آیا یک مادر در معرض خطر داشتن فرزند مبتلا به سندرم داون یا نقص های لوله عصبی است یا خیر.

سونوگرافی
سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از کودک درون رحم استفاده می کند. از این آزمایش برای مشخص کردن اندازه و موقعیت نوزادتان، تایید مدت زمان بارداری و هر گونه اختلالات بالقوه در ساختار استخوان ها و اندام های رشد نوزادتان استفاده می شود. سونوگرافی ویژه ای به نام سونوگرافی شفاف نوچال بین هفته ۱۱ تا ۱۴ بارداری انجام می شود.
این سونوگرافی تجمع مایع در پشت گردن نوزادتان را بررسی می کند. وقتی نسبت به حالت عادی، مایع بیشتری وجود دارد، این به این معنی است که خطر بالاتر ابتلا به سندرم داون وجود دارد. در طول سه ماهه دوم، یک سونوگرافی با جزئیات بیشتر، که اغلب بررسی آناتومی جنینی نامیده می شود، برای ارزیابی دقیق کودک برای هرگونه نقص تولد انجام می شود. با این حال، همه نقص های مادرزادی با سونوگرافی قابل روئت نیستند.

آزمایش های خون اولیه
در طول سه ماهه اول، دو نوع آزمایش خون تحت عنوان تست غربالگری یکپارچه متوالی و غربالگری یکپارچه سرم انجام می شود. آن ها برای اندازه گیری میزان مواد خاصی در خون شما یعنی پروتئین پلاسما-A مرتبط با بارداری (PAPP-A)و هورمونی به نام گنادوتروپین کوریونی انسانی مرتبط با بارداری انجام می شوند. میزان غیر طبیعی هر دو مورد به این معنی است که خطر بالاتر وجود ناهنجاری های کروموزومی وجود دارد.
در اولین جلسه قبل از تولد، خون شما نیز ممکن است آزمایش شود تا ببینند آیا شما در برابر فلج اطفال ایمن هستید یا خیر و سیفیلیس، هپاتیت بی، و اچ آی وی نیز بررسی می شود. آزمایش خون نیز برای مشخص کردن نوع خون و عامل Rh، که سازگاری Rh شما با جنین در حال رشدتان را مشخص می کند، مورد استفاده قرار خواهد گرفت. شما می توانید Rh مثبت یا Rh منفی باشید. اکثر مردم کاملا مثبت هستند، اما اگر یک مادر به طور کلی Rh منفی بود، بدن او آنتی بادی تولید خواهد کرد که بر بارداری های بعدی تاثیر خواهد گذاشت.
هنگامی که ناسازگاری Rh وجود داشته باشد، به اکثر خانم ها در هفته ۲۸ام و مجددا چند روز پس از زایمان، یک واکسن گلبولین ایمنی بدن تزریق می شود. اگر زن Rh منفی باشد و نوزادش Rh مثبت باشد، ناسازگاری اتفاق می افتد. اگر زن Rh منفی باشد و نوزادش مثبت باشد، زن نیاز به تزریق دارد. اگر کودک او نیز Rh منفی باشد، نیازی به این کار نیست.

نمونه برداری از پرزهای جفتی
نمونه برداری از پرزهای جفتی یک آزمایش غربالگری تهاجمی است که شامل نمونه گیری یک تکه از بافت جفت می شود. این کار معمولا بین هفته های دهم و دوازدهم انجام می شود و برای بررسی ناهنجاری های ژنتیکی، مانند سندرم داون و نقص های مادرزادی مورد استفاده قرار می گیرد. دو نوع نمونه برداری وجود دارد.
یک نوع از آزمایش از طریق شکم انجام می شود که تست ترانس ابدومینال نامیده می شود و یک نوع تست از درون دهانه رحم انجام می گیرد که تست ترانس سرویکال نامیده می شود. این تست عوارض جانبی ای مثل گرفتگی عضلات یا ایجاد لکه دارد. خطر کمی در ارتباط با سقط جنین هم وجود دارد.

سونوگرافی غربالگری در سه ماهه اول (NT , NB)
سونوگرافی یکی از پر اهمیت ترین کار ها برای مادران باردار است تا از جنسیت و سلامت جنین خود کاملاً با خبر شوند. در این مقاله به بررسی سونوگرافی NT و NB و سونوگرافی آنومالی خواهیم پرداخت.

سونو گرافی NT چیست؟
در این مدل سونوگرافی مهم ترین نکته ای که برررسی خواهد شد، مشاهده ی مایع شفاف زیرپوستی جنین در قسمت پشت گردن او است. توجه داشته باشید که همه ی جنین ها دارای این مایع در قسمتی که ذکر شد می باشند. اما نکته ای که باید بررسی شود میزان وجود این مایع است. جنین های مبتلا به سندرم داون مقدار بیشتری از مایع شفاف زیرپوستی را در قسمت پشت گردن خود دارند. آزمایش سونوگرافی NT در هفته های ۱۱ و ۱۲ و ۱۳ انجام می شود. دلیل انتخاب چنین زمانی این است که در صورت ابهام در ارتباط با سلامت جنین فرصت برای تست های دیگر فراهم باشد.

چگونگی انجام سونوگرافی NT
در اکثر مواقع سونوگرافی NT توسط افراد آموزش دیده و حرفه ای انجام خواهد شد. البته در برخی موارد لازم است که یک پزشک و زنان و زایمان که آموزش های مربوط را دیده شخصاً سونوگرافی NT را انجام دهد. برای انجام این آزمایش نیازی نخواهد بود که لباس های خود را کاملا در بیاورید، می توانید تنها لباس های خود را بالا بزنید.
نکته ی دیگر در این آزمایش این است که باید با مثانه ی پر انجام شود. احتمالا پیش از انجام سونوگرافی NT به شما گفته خواهد شد تا مقدار زیادی آب بنوشید. البته نباید در مصرف آب زیاده روی کنید چرا که با پر شدن زیاد مثانه شما احساس درد و ناراحتی خواهید کرد. در صورت بروز چنین مشکلی باید به متخصص سونوگرافی اطلاع دهید.
هنگامی که آزمایش انجام می شود:
باید به کمر یا به پهلو دراز بکشید.
به قسمت شکمی شما ژل مخصوص مالیده خواهد شد.
متخصص دستگاه مربوط را بر روی محل تکان خواهد داد و تصویر رادیویی جنین شما در مانیتور مشاهده خواهد شد.

آزمایش سونوگرافی NT حدود پانزده تا بیست دقیقه زمان خواهد برد. پس از انجام آزمایش می توانید برای تخلیه مثانه اقدام کنید.

جواب سونوگرافی NT
همانطور که بالاتر ذکر شد در مقادیر بالاتر از مایع NT احتمال ابتلای جنین به سندروم داون و ناهنجاری های کروموزومی دیگر افزایش خواهد یافت. مقدار طبیعی برای این مایع در جنین کمتر از ۲.۵ میلی متر است. برای مثال اگر جنینی دارای میزان NT بالاتر از ۶ میلی متر باشد، این احتمال وجود خواهد داشت که دارای اختلالات کروموزمی نظیر سندروم داون و مشکلات قلبی باشد. البته باید این نکته را در نظر بگیرید که در اکثر مواقع میزان این مایع به صورت نرمال خواهد بود و هیچ جای نگرانی وجود ندارد.

احتمال سندروم داون
احتمالا می دانید که احتمال بروز اختلال هایی نظیر سندروم داون همیشه وجود دارد و این احتمال با بالا تر بودن سن مادر بیشتر نیز خواهد بود. پزشک شما در صورت هر گونه نا هنجاری در جواب آزمایش NT اقدام به انجام آزمایش های دیگری برای اطمینان و یا رد این موضوع خواهد کرد.

درصد اطمینان آزمایش سونوگرافی NT
با پژوهش هایی که پزشکان بر ۱۰۰ هزار مادر باردار انجام داده اند. ۷۵ درصد مواقع سلامت نوزاد و یا ابتلا به سندروم داون به درستی تشخیص داده شده است. که اگر در آزمایش خون نیز گرفته شود تا ۹۰ درصد می توان تشخیص درستی در این رابطه داد. انجام آزمایش NT به صورت دقیق و صحیح بسیار به نتیجه ی تست سلامت نوزاد کمک خواهد کرد و باید جدی گرفته شود.

عوامل مؤثر در نتیجه سونوگرافی NT
نکته ای که بسیاری از مادران از آن غافل می شوند خطا و مشکلات در جواب آزمایش NT است. مواقعی وجود دارد که جنین کاملا سالم می باشد اما نتایج حاکی از موارد دیگری است که به این حالت نتیجه ی مثبت کاذب گفته می شود. همین موضوع باعث نگرانی مادران باردار می شود. البته نقطه ی مقابل این موضوع نیز وجود دارد، ممکن است جنین دارای مشکل باشد اما سونوگرافی NT نتیجه ی منفی کاذب نشان دارد. برخی عوامل در بروز نتایج کاذب موثر اند که در پایین به آنها اشاره می شود:
ابتلای مادر به اضافه وزن و چاقی مفرط
وجود مدفوع در روده های مادر به هنگام انجام آزمایش NT
مایع آمنیوتیک به شکلی غیر معمول در سطح پایینی قرار داشته باشد.
ناتوان بودن مادر به دلیل مشکلات فیزیکی برای دراز کشیدن به مدت ۲۰ دقیقه
قرار داشتن جنین در حالت های غیر معمول در حین انجام سونوگرافی
فعالیت و جنب و جوش جنین در هنگام انجام آزمایش NT

اگر در سونوگرافی NT احتمال ابتلا به سندروم داون در فرزندم زیاد باشد چه کار کنم؟
دیدن نتایج غیر معمول بیشتر مادران باردار را نگران می کند. اما شانس بسیار بالایی خواهید داشت که فرزندتان را بدون مشکل به دنیا بیاورید. احساس نگرانی مادرانه کاملا طبیعی است. بهتر است مادر به پزشک مراجعه کرده و در ارتباط با تست های سلامت سنجی دیگر با پزشک مشورت کند تا از وضعیت فرزند خود اطلاع کامل کسب کند. شما با انجام تست های تشخیصی تهاجمی می توانید از ناهنجاری های فرزندتان اطلاع پیدا کنید.
از نمونه ی این تست ها می توان به نمونه گیری از پرز های جفتی، اشاره کرد. این تست ها به علت تهاجمی بودن ممکن است باعث آسیب به جنین شوند و تصمیم گیری در ارتباط با آن ها باید به شکل دقیق انجام شود. حتما از تصمیم گیری های احساسی و عجولانه پرهیز کنید. زمان انجام این تست ها در سه ماهه ی اول بارداری است و شما فرصت کافی خواهید داشت تا آزمایش های تکمیلی را انجام داده و در ارتباط با ادامه دادن یا ندادن بارداری تصمیم بگیرید.
برای نمونه برداری پرز های جفتی می توانید تا هفته ۱۵ بارداری صبر کنید و سپس به انجام تست بپردازید. تست NIPT نیز یکی از آزمایش هایی است که ممکن است به ان ها ارجاع داده شوید. اگر در آزمایش NIPT مشکلات کروموزومی را تایید کنند شما برای ازمایش های تهاجمی فرستاده خواهید شد. شما هرگز نباید بر نتایج آزمایش NT تکیه کرده و حتما برای دیگر تست ها اقدام کنید. شما می توانید در مشاوره ها شرکت کنید تا از نظر روانی امادگی لازم را کسب کنید. حفظ آرامش و تصمیم گیری عاقلانه مهم ترین نکته در بروز چنین مواقعی است.

ارزیابی NB در سه ماهه اول بارداری
NB یکی دیگری از مواردی است که در این آزمایش باید مشاهده شود. NB همان استخوان بینی جنین است. این مورد بسیار ضرروری می باشد. در تصویری از این استخوان مشاهده می شود باید سه خط وجود داشته باشد. وجود نداشتن این استخوان می تواند نشانگر سندروم داون و یا مشکلات کروموزومی دیگری از جمله تریزومی ۱۸ و تریزومی ۱۳، باشد. بنابراین مشخص نشدن استخوان بینی در سونوگرافی NT نشانه بسیار مهمی می ونیاز به بررسی کروموزومی جنین وجود دارد.

آیا با انجام سونوگرافی NT میزان احتمال ابتلای جنین به دیگر ناهنجاری‌ها نیز به من گفته می‌شود؟
دیگر مشکلات کروموزومی همچون احتمال ابتلای جنین به سندروم ادوارد و سندروم پاتو توسط مسئول انجام سونوگرافی NT برای شما محاسبه شده و در صورت بروز هرگونه مشکل به شما اطلاع داده خواهد شد. باید توجه داشته باشید که چنین مشکلاتی بسیار نادر می باشند و بیشتر مواقع سندروم داون برای جنین اتفاق می افتد. اما بارداری هایی با سندروم های ذکر شده به سقط جنین خواهند انجامید. چنین ناهنجاری هایی باعث بروز مشکلات دیگری خواهند شد که در هفته ۲۰ قابل مشاهده خواهد بود.

غربالگری سه ماهه دوم بارداری
سه ماهه دوم بارداری اغلب حس تازه بودن را به ارمغان می آورد. حس حالت تهوع بالا معمولا سپری شده است و نوزادتان به اندازه کافی بزرگ نیست که شما را بیش از حد ناراحت کند. با این وجود علائم بارداری بیشتری بروز پیدا می کنند. این چیزی است که باید انتظارش را داشته باشیم.

تغییرات بدن در سه ماهه دوم بارداری
در طول سه ماهه دوم بارداری، ممکن است تغییرات فیزیکی ای از جمله موارد زیر را تجربه کنید:
رشد شکم و سینه ها
وقتی رحم شما منبسط می شود تا فضایی برای کودک ایجاد شود، شکم شما رشد می کند. همچنین سینه ها به تدریج بزرگ می شوند. وجود یک سینه بند با تسمه های گشاد، اجباری است.
انقباظات براکتون هیک
ممکن است این انقباضات خفیف را به صورت سفتی شکم احساس کنید. بیشتر این احتمال وجود دارد که این انقباظات با انجام فعالیت هایی از جمله بعد از فعالیت فیزیکی و یا بعد از سکس، رخ دهند. اگر انقباضات دردناک و یا دائمی شد با تامین کننده مراقبت سلامتی خود تماس بگیرید. این می تواند نشانه زایمان زودهنگام باشد.
پوست تغییر می کند
تغییرات هورمونی دوران بارداری سبب تحریک افزایش سلول های رنگدانه در پوست شما می شود. در نتیجه ممکن است متوجه لکه های قهوه ای (ملاسما) بر روی صورت خود شوید. همچنین ممکن است خط تیره ای را در زیر شکم خود ببینید. این تغییرات پوستی شایع هستند و معمولا بعد از زایمان از بین می روند. با این حال قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند موضوع را بدتر کند. زمانی که در خارج از منزل هستید، از ضد آفتاب استفاده کنید. همچنین ممکن است متوجه خطوط قرمزی در امتداد شکم، سینه، کفل و یا ران خود شوید. اگرچه نمی توان از ایجاد این علائم جلوگیری کرد، اما در نهایت از شدت آن ها کاسته می شود. استفاده از مرطوب کننده مورد علاقه تان ممکن است به تسکین خارش نیز کمک کند.
مشکلات بینی
در دوران بارداری، میزان هورمون بدن افزایش می یابد و بدن شما خون بیشتری تولید می کند. این باعث می شود که غشا مخاطی به راحتی متورم و خونی شود و در نتیجه منجر به خونریزی بینی شود. قطره آب نمک و یا خوردن آب نمک می تواند به رفع گرفتگی کمک کند. هم چنین مقدار زیادی مایعات مصرف کنید، از مرطوب کننده ها استفاده کنید و برای کمک به مرطوب شدن پوست ژل روغنی را در اطراف لبه های بینی خود بمالید.
مشکلات دندان
بارداری می تواند موجب حساسیت بیشتر لثه ها به نخ دندان و مسواک شود که این موضوع منجر به خونریزی خفیف می شود. شست و شو با آب شور و تهیه یک مسواک نرم می تواند باعث کاهش التهاب شود. استفراغ مداوم نیز می تواند بر مینای دندان شما تاثیر بگذارد و باعث شود که دندان آسیب پذیرتر شود. دقت کنید که در دوران بارداری از دندان های خود مراقبت کنید.
سرگیجه
بارداری باعث تغییراتی در گردش خون می شود که ممکن است شما را دچار سرگیجه کند. اگر دچار سرگیجه شدید، مقدار زیادی مایعات بنوشید، از ایستادن طولانی مدت خودداری کنید و زمانی که می ایستید و یا موقعیت خود را تغییر می دهید، به آرامی حرکت کنید. وقتی احساس سرگیجه می کنید، روی پهلوی خود دراز بکشید.
گرفتگی پا
هنگامی که دوران بارداری سپری می شود، گرفتگی پا امری رایج است و اغلب در شب اتفاق می افتد. برای جلوگیری از آن ، قبل از خواب ماهیچه های ساق پا را بکشید، فعال بمانید و مقدار زیادی مایعات بنوشید. کفش راحتی را انتخاب کنید. اگر دچار گرفتگی پا شدید، ماهیچه ساق پا را کشش دهید. دوش آب گرم، حمام گرم، ماساژ یخ و یا ماساژ ماهیچه هم ممکن است به برطرف شدن گرفتگی کمک کند.
ترشح واژینال
ممکن است متوجه ترشحات چسبنده، بی رنگ و یا سفید شوید. این طبیعی است. اگر تخلیه با بوی شدید، رنگ غیر معمول و یا درد، التهاب و خارش در ناحیه واژینال همراه بود، با پزشک خود تماس بگیرید. این می تواند بیانگر عفونت واژن باشد.
عفونت های مجاری ادراری
این عفونت در دوران بارداری رایج تر است. اگر دچار درد شدید، یا تب شدید، با تامین کننده مراقبت سلامتی خود تماس بگیرید. عدم درمان عفونت دستگاه ادراری ممکن است باعث تشدید علائم و عفونت کلیه شود.
تغییرات احساسات در سه ماهه دوم بارداری
در طول سه ماهه دوم، ممکن است احساس خستگی کمتری داشته باشید و احساس خستگی بیشتری در راستای آماده شدن برای مراقبت از نوزادتان بکنید. در کلاس های آمادگی زایمان شرکت کنید. برای نوزادتان یک پزشک پیدا کنید. در مورد شیردهی از پستان مطالعه کنید. اگر بعد از تولد نوزاد قصد کار کردن دارید، با قوانین مرخصی زایمان کارفرما آشنا شوید و گزینه های مراقبت از کودک را بررسی کنید. ممکن است نگران کار، زایمان و یا مادر شدن باشید. برای تسکین اضطراب خود، تا جایی که می توانید یاد بگیرید. بر روی انتخاب سبک های زندگی سالم نیز تمرکز کنید.

مراقبت پیش از تولد در سه ماهه دوم بارداری
در طول سه ماهه دوم، قرارهای پیش از زایمان شما بر روی رشد کودک و تشخیص مشکلات سلامتی متمرکز خواهد بود. متخصص با بررسی وزن و فشار خون شروع خواهد کرد. او ممکن است اندازه رحم تان را به وسیله ارتفاع بنیادی (فاصله استخوان شرمگاهی تا بالای رحم) اندازه گیری کند. در این مرحله، ارائه دهنگان خدمات سلامتی ممکن است به ضربان قلب کودک تان گوش دهند.
در طول این سه ماهه ممکن است ارائه کننده خدمات سلامتی آزمایش سونوگرافی یا آزمایش های دیگری را انجام دهد. همچنین می توانید از جنسیت کودک تان نیز مطلع شوید. مطمئن شوید که علائم یا نشانه هایی که شما را نگران می کنند را عنوان می کنید. صحبت کردن با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی به احتمال زیاد، ذهن شما را راحت تر می کند.

آزمایش های غربالگری سه ماهه دوم بارداری
آزمایشات خون
تست غربالگری نشانگر چهارگانه یک آزمایش خون است که در طول سه ماهه دوم انجام می شود. این کار برای بررسی خون شما برای یافتن نشانه هایی از نقص های مادرزادی مثل سندرم داون انجام می شود. این آزمایش چهار مورد از پروتئین های جنین را اندازه گیری می کند.
به طور معمول، "غربالگری نشانگر" هنگامی که مراقبت های پیش از تولد را دیرهنگام شروع کنید و زمان غربالگری یکپارچه سرم و یا غربالگری یکپارچه متوالی گذشته باشد، انجام می شود. این آزمون نرخ تشخیص پایین تری نسبت به تست غربالگری یکپارچه متوالی و تست غربالگری یکپارچه سرم برای تشخیص سندرم داون و نقص های مادرزادی دیگر دارد.
غربالگری گلوکز
یک آزمایش غربالگری گلوکز برای بررسی دیابت بارداری انجام می شود. این مشکلی است که معمولا می تواند در طول دوران بارداری توسعه پیدا کند. این مشکل معمولا موقتی است. دیابت دوران بارداری می تواند نیاز بالقوه شما را برای زایمان سزارین افزایش دهد چون نوزادان مادران مبتلا به دیابت حاملگی معمولا با اندامی بزرگ تر به دنیا می آیند. همچنین ممکن است کودک شما در روزهای بعد از زایمان قند خون پایینی داشته باشد.
این آزمایش معمولا در طول سه ماهه دوم انجام می شود. آزمایش معمولا شامل نوشیدن یک محلول قندی، کشیدن خون شما و سپس بررسی میزان قند خون تان است. اگر نتیجه آزمایش دیابت شما مثبت باشد، خطر ابتلا به دیابت در طی ۱۰ سال آینده وجود دارد و شما باید بعد از بارداری دوباره آزمایش دهید.
آمنیوسنتز یک تست غربالگری سه ماهه دوم
در طول آمنیوسنتز، مایع آمنیوتیک برای انجام آزمایش از رحم خارج می شود. سیال آمنیوتیک، در طول دوران بارداری نوزاد را احاطه کرده است. این مایع شامل سلول های جنینی با آرایش ژنتیکی مشابه نوزاد و نیز مواد شیمیایی مختلفی است که توسط بدن کودک تولید می شوند. انواع مختلفی از آمنیوسنتز وجود دارد.
تست های ژنتیکی آمنیوسنتز برای بررسی اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون و اسپینا بیفیدا انجام می شود. آمنیوسنتز ژنتیکی معمولا بعد از هفته ۱۵ام بارداری انجام می شود. این آزمون ممکن است در صورتی انجام شود که:
آزمایش غربالگری قبل از تولد نتایج غیر عادی را نشان دهد.
در دوران بارداری قبلی یک ناهنجاری کوروموزومی داشتید.
۳۵ سال یا بیشتر دارید.
تاریخچه خانوادگی یک اختلال ژنتیکی خاص را دارید.
شما یا همسرتان حامل شناخته شده یک اختلال ژنتیکی هستید.
آمنیوسنتز آماتور بعدتر و در طول سه ماهه سوم نیز انجام می شود تا مشخص شود که آیا ریه های کودک آماده تولد هستند یا نه. این آزمایش تشخیصی، تنها در صورتی انجام می شود که به دلایل پزشکی یک زایمان زودرس برنامه ریزی شده از طریق القای زایمان یا سزارین در نظر گرفته شود. معمولا این کار بین هفته های ۳۲ و ۳۹ بارداری انجام می شود.

آمنیوسنتز چگونه انجام می شود؟
آمنیوسنتز شامل قرار دادن یک سوزن بلند و نازک از طریق شکم در کیسه آمنیوتیک است. ارایه دهنده مراقبت های بهداشتی نمونه کوچکی از مایع آمنیوتیک را بر می دارد. مایع آمنیوتیک دارای سلول هایی است که توسط جنین تولید شده است. این سلول ها دارای اطلاعات ژنتیکی هستند. جزئیات خاص هر آزمون کمی متفاوت است، اما آمنیوسنتز اغلب این مراحل را دنبال می کند:
متخصص، شکم شما را با یک ماده ضد عفونی کننده تمیز می کند.
متخصص ممکن است از یک بی حسی موضعی برای بی حس کردن پوست استفاده کند.
متخصص از سونوگرافی برای کمک به هدایت یک سوزن توخالی به کیسه آمنیوتیک استفاده می کند.
متخصص یک نمونه کوچک از مایعی را که قرار است به آزمایشگاه ارسال شود، بیرون می کشد.
پس از آزمایش، برای ۲۴ ساعت هیچ فعالیت خسته کننده ای را انجام ندهید. ممکن است در طول یا بعد از آزمایش احساس ناراحتی بکنید. اگر شما حامل دوقلو و یا چندقلو هستید، باید از هر کیسه آمنیوتیک به طور جداگانه نمونه برداری شود. نمونه مایع طوری به آزمایشگاه ژنتیک فرستاده می شود که سلول ها بتوانند رشد کنند و مورد آزمایش قرار گیرند. AFP نیز برای رد نقص های لوله عصبی، مانند اسپینا بیفیدا اندازه گیری می شود.
AFP پروتئینی است که توسط جنین ساخته شده و در مایع وجود دارد. نتایج اغلب ظرف مدت ۱۰ روز تا ۲ هفته (بسته به آزمایشگاه) آماده هستند. خطرات این روش را با ارایه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مورد بحث قرار دهید. گاهی اوقات نمی توان آمنیوسنتز را انجام داد. این بستگی به موقعیت نوزاد، جفت، مقدار مایع و ساختار بدن شما دارد.

نمونه برداری از پرزهای جفتی (CVS) چیست؟
نمونه برداری از پرزهای جفتی یک آزمایش پیش از تولد است. این آزمایش شامل گرفتن یک نمونه از برخی از بافت های جفتی است. این بافت اغلب دارای همان مواد ژنتیکی است که جنین دارد. این آزمون می تواند برای بررسی مشکلات کروموزوم و برخی مشکلات ژنتیکی دیگر انجام شود.
اگر دارای سابقه خانوادگی هستید نیز این آزمایش می تواند مشکلات و اختلالات ژنتیکی دیگر را پیدا کند. برخلاف آمنیوسنتز، CVS اطلاعات مربوط به نقص های لوله عصبی مانند اسپینا بیفدا را ارائه نمی دهد. به همین دلیل، زنانی که این آزمایش را انجام داده اند، باید بین هفته ۱۶ تا ۱۸ بارداری آزمایشی را برای غربالگری لوله عصبی انجام دهند.

CVS چگونه انجام می شود؟
اگر شما در معرض خطر بالای مشکلات کروموزومی قرار دارید، ممکن است CVS پیشنهاد شود. همچنین اگر سابقه خانوادگی یک مشکل ژنتیکی را دارید که از بافت جفتی قابل آزمایش است، ممکن است انجام آن به شما پیشنهاد شود. CVS معمولا بین هفته های دهم و سیزدهم بارداری انجام می شود. روش دقیق تر CVS تفاوت هایی دارد، اما کلیت این روش شامل وارد کردن لوله کوچکی (گیرنده) از طریق مهبل و درون دهانه رحم است. این روش معمولا از این مراحل پیروی می کند:
متخصص از سونوگرافی برای هدایت گیرنده به نزدیکی جفت استفاده می کند.
متخصص با استفاده از سرنگ موجود در انتهای دیگر گیرنده، بافت را برمی دارد.
برای یک CVS ترانس ابدومینال، متخصص یک سوزن را از شکم شما عبور داده و وارد رحم می کند تا یک نمونه از سلول های جفتی را بردارد.
ممکن است در طول و بعد از انجام CVS احساس ناراحتی بکنید.
اگر شما دوقلو یا چندقلو دارید، اغلب به نمونه گیری مجزا از هر جفت نیاز خواهید داشت. اما CVS همیشه برای چندقلوها توصیه نمی شود زیرا این روش پیچیده است و ممکن است جفت ها در موقعیت خوبی برای گرفتن نمونه نباشند. نمونه های بافت به آزمایشگاه ژنتیک فرستاده می شوند تا رشد کنند و مورد آزمایش قرار گیرند. نتایج اغلب در عرض ۱۰ روز تا ۲ هفته (بسته به آزمایشگاه) آماده هستند.
برخی از زنان ممکن است گزینه مناسبی برای انجام CVS نباشند، و به این دلیل ممکن است نتایج ۱۰۰ درصد دقیقی حاصل نشود. این افراد ممکن است نیاز به آمنیوسنتز داشته باشند. در برخی موارد، یک عفونت واژینال مانند تب خال یا سوزاک، موجب عدم انجام موفقیت آمیز این روش می شود. گاهی اوقات متخصص، نمونه ای را می گیرد که بافت کافی برای رشد در آزمایشگاه را ندارد. این ممکن است منجر به نتایج ناقص یا بی نتیجگی شود. در مورد خطرات این روش با متخصص خود صحبت کنید.

نظارت بر جنین چیست؟
در اواخر دوران بارداری و در طی وضع حمل، ممکن است متخصص شما بخواهد ضربان قلب جنین و دیگر عملکردها را بررسی کند. نظارت بر میزان ضربان قلب راهی برای بررسی میزان و ریتم ضربان قلب جنین است. میانگین ضربان قلب جنین در هر دقیقه بین ۱۱۰ تا ۱۶۰ بار است. ممکن است که جنین به مشکلات موجود در رحم واکنش نشان دهد. یک ضربان قلب غیرعادی یا یک الگوی نامنظم ممکن است به این معنی باشد که جنین به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی کند و یا مشکلات دیگری نیز وجود دارد. همچنین ممکن است به این معنا باشد که نیاز به زایمان زودهنگام وجود دارد.

نظارت بر جنین چگونه انجام می شود؟
پایه ای ترین نوع پایش ضربان قلب، استفاده از نوعی گوشی استتوسکوپ به نام فتوسکوپ است. نوع دیگر پایش به وسیله دستگاه داپلر است. این روش اغلب در طول دیدارهای قبل از تولد و برای شمارش ضربان قلب جنین استفاده می شود. در طول وضع حمل، اغلب از بررسی الکترونیک مداوم جنین استفاده می شود. جزییات خاص ممکن است کمی متفاوت باشند، اما نظارت و پایش الکترونیکی اغلب این مراحل را دنبال می کند:
متخصص، ژل را بر روی شکم می مالد تا به عملکرد بهتر مبدل فراصوت کمک کند.
متخصص، دستگاه فراصوت را با تسمه هایی به شکم متصل می کند و ضربان قلب جنین را به ضبط صوت می فرستد. ضربان قلب جنین روی صفحه ای، نمایش داده می شود و ممکن است بر روی کاغذ ویژه ای نیز چاپ شود.
در طول انقباض، دستگاه پایش (توکودینامومتر خارجی) با کمربندی در بالای رحم قرار داده می شود. این دستگاه می تواند الگوهای انقباض را ثبت کند.
برای خوانش دقیق تر ضربان قلب جنین، بعضی اوقات، مانیتورینگ داخلی جنین نیز مورد نیاز است. این نظارت می تواند در زمان های نزدیک به تولد انجام شود. کیسه ترشحی شما باید شکسته شده و دهانه رحم باید تا حدی گشاد شده باشد، تا این کار قابل انجام باشد. نظارت بر جنین داخلی عبارت است از قرار دادن یک الکترود در درون دهانه رحم. الکترود به جمجمه جنین متصل می شود.

چالش گلوکز و آزمون تحمل قند چیست؟
تست ۱ ساعت اول، تست چالش گلوکز است. اگر نتایج غیر عادی باشند، تست تحمل قند انجام می شود. تست تحمل گلوکز معمولا در هفته ۲۴ تا ۲۸ بارداری انجام می شود. این تست، میزان قند (گلوکز) را در خون شما اندازه گیری می کند. سطح غیر طبیعی گلوکز ممکن است نشانه ای از دیابت بارداری باشد.

تست تحمل قند چگونه انجام می شود؟
تست تحمل گلوکز در صورتی انجام می شود که چالش گلوکوز ۱ ساعته انجام شده باشد.
جزئیات خاص ممکن است کمی متفاوت باشد، اما تست تحمل قند اغلب این مراحل را دنبال می کند:
از شما خواسته می شود که در روز انجام آزمایش فقط آب بنوشید.
ارایه دهنده خدمات درمانی یک نمونه ناشتا از خون را از رگ می کشد.
یک محلول مخصوص گلوکز نوشیدنی به شما داده خواهد شد.
برای اندازه گیری میزان گلوکز موجود در بدن، متخصص چندین بار خون تان را می کشد.

سونوگرافی آنومالی در غربالگری دوم بارداری
سونوگرافی آنومالی یکی از مهم ترین تست هایی است که انجام می شود. این تست بین هفته های ۱۸ و ۲۰ بارداری گرفته می شود. در این تست شکل و اندازه ی صورت و دست ها را نشان می دهد و مادر می تواند شکل جنین خود را خوبی در مانیتور مشاهده کند. در این تست می توان از ناهنجاری های فیزیکی که ممکن است برای جنین پیش امده باشد مطلع شد. نقص هایی مانند بزرگی سر، عدم تشکیل مغز، شکاف های ستون فقرات و بیرون زدگی نخاع، ناهنجاری های گوارشی و کلیوی در این تست قابل تشخیص می باشند.

زمان انجام این سونوگرافی آنومالی
همانطور که گفته شد این تست در هفته های ۱۸ و ۲۰ بارداری انجام می شود به طور دقیق تر زمان انجام این تست در اواسط حامگلی است چرا که در این زمان اندام ها قابل مشاهده هستند و به خوبی می توان از سلامت جنین اطلاع حاصل کرد. همچنین توجه داشته باشید که این تست در مرکز معتبری انجام شود چرا که سلامت فرزند شما به تست های اینچنینی بستگی دارد و مراکزی که سونوگرافی آنومالی را با قیمت بسیار پایین انجام می دهند ممکن است مورد اعتماد نباشند.

چگونه برای سونوگرافی آنومالی باید آماده شویم؟
این سونوگرفی به راحتی قابل انجام می باشد و نیاز به امادگی از قبل ندارد. در پایین چند نکته برای انجام راحت تر این تست برای شما آورده است که ممکن است برای شما کارامد باشند.
بهتر است قبل از انجام سونوگرافی آنومالی به میزان کافی استراحت کنید.
برای انجام این آزمایش بهتر است مثانه ی پر داشته باشید و سعی کنید به میزان کافی آب بنوشید اما نباید در مصرف آب زیاده روی کنید چرا که باعث دلدرد و آزار شما خواهد شد.
سعی کنید لباسی بپوشید که راحت کنار زده شود تا در هنگام انجام اسکن اذیت نشوید
از پوشیدن کفش های پاشنه بلند خودداری کنید و در صورت پوشیدن چنین کفش هایی بهتر است در هنگام انجام تست آن ها را در بیاورید.
از پوشیدن زیورآلات به هر شکل طلا و نقره و بدلیجات خودداری کنید.
آزمایش های قبلی خود و سوابق پزشکی تان را به همراه داشته باشید تا در صورت نیاز دچار دردسر نشوید.

سونوگرافی آنومالی چگونه انجام می شود؟
همانطور که احتمالا می دانید سونوگرافی با استفاده از امواج صوتی، تصاویری از درون بدن شما بر روی مانیتور ایجاد می کند. در سونوگرافی آنومالی نیز همانند سونوگرافی NT از ژل مخصوص بر روی موضع استفاده شده و سپس با استفاده از دستگاه به انجام آزمایش خواهند پرداخت. در سونوگرافی آنومالی شما در معرض تابش اشعه قرار نخواهید گرفت و خیال تان از این بابت راحت باشد.
سونوگرافی آنومالی حدود 20 دقیقه زمان لازم خواهد داشت. شما می توانید اعضای مختلف بدن فرزندتان را در این آزمایش مشاهده کنید و از سلامت وی مطمئن شوید. این آزمایش تقریبا دقیق است و تصویر خوبی از جنین و اندام ها به شما عرضه خواهد کرد و می توان با درصد خطای بسیار کمی در ارتباط با مشکلات جنین قضاوت کرد.

تشخیص نقص‌های جنین در اسکن آنومالی
هنگام انجام سونوگرافی آنومالی، متخصص لیستی از اختلال های معمول را کنترل خواهد کرد. برخی از این موارد ممکن است سلامت جنین را به شکل جدی تهدید کنند و برخی مشکلات نیز به راحتی پس از تولد فرزندتان قابل درمان خواهند بود. در صورتی که فرزندتان دچار مشکلی باشد پس از تولد نوزاد، به خوبی تحت درمان قرار خواهد گرفت و از او مراقبت های لازم انجام خواهد شد. باید توجه داشته باشید که اختلال هایی که در این آزمایش بررسی می شوند بسیار نادر اند و بهتر است خود را نگران نکنید.
اختلال هایی که در سونوگرافی آنومالی قابل تشخیص اند عبارتند از: مشکلات فیزیکی، مشکلات ناحیه شکم و گوارش، نقص های عصبی و نخاعی، مشکلات کلیوی، اختلالات آنانسفالی، مشکلات قلبی عروقی، فتق دیافراگم البته برخی از این مشکلات تنها در نیمی از اسکن ها قابل تشخیص اند و نمی توان از بروز آن ها به طور قطعی اطمینان حاصل کرد.

کدام اندام های جنین در سونوگرافی آنومالی قابل بررسی اند؟
شکل و اندازۀ سر جنین: مشکلات شدید مغزی را می توان در این اسکن به خوبی مشاهده کرد. اندازه ی سر جنین و شکل آن بررسی خواهد شد ودر صورت مشاهده ی هر چیز غیر طبیعی به پزشک اطلاع داده خواهد شد. بروز ناهنجاری های مغزی از موارد بسیار نادر می باشند و نباید از وجود ان ها نگرانی داشته باشید.
چهرۀ جنین برای وجود شکاف لب: دیگر ناهنجاری هایی که به کمک اسکن آنومالی می توان از وجود ان ها مطلع شد، ناهنجاری های صورت و شکاف لب می باشند. باید بدانید که شکاف کام داخل دهان جنین اغلب قابل دیدن نیست و تشخیص آن از چنین نقطه ای بسیار مشکل می باشد.
ستون فقرات کودک: ستون فقرات جنین به خوبی بررسی خواهد شد. این بررسی هم به شکل طولی و عرضی خواهد بود تا در صورت مشاهده ی هر گونه علامت غیرطبیعی به پزشک اطلاع داده شود. استخوان ها و پوست بدن به شکل جزئی قابل دیدن هستند.
دیوارۀ شکم جنین: سونوگرافیست از وجود اندام های داخلی جنین اطمینان حاصل خواهد کرد. اندام ها باید با دیواره ی داخلی شکم احاطه شده باشند. مایع آمنیوتیک، بند ناف فرزند شما نیز چک خواهد شد.
معدۀ جنین: جنین هنگامی که از مایع آمنیوتیکی می خورد، معده ی او به شکل حباب سیاه مشاهده خواهد شد. مایع آمنیوتیک می تواند گواهی بر باز بودن مسیر گوارشی جنین نیز باشد.
قلب جنین: قلب و دستگاه خون رسانی نیز می تواند در این اسکن چک شود. اندازه ی قلب و کامل بودن رگ های اطراف قلب جنین بررسی خواهند شد.
کلیۀ جنین: کلیه ها یکی دیگر از مسائل مهمی اند که باید در سونوگرافی آنومالی چک شوند. جنین در این سن هر نیم ساعت یک بار ادارار می کند. متخصص انجام سونوگرافی می تواند تشخیص دهد که آیا مسیر کلیه به مثانه نیز باز است یا خیر.
بازوها، ران‌ها، دست و پاهای جنین: سلامت دست و پا ها نیز چک خواهد شد. در برخی موارد می توان تعداد انگشت های جنین را درون این اسکن شمرد. شکل پاها و بازو ها نیز بررسی خواهد شد.