خال مادرزادی در نوزادان، واقعیاتی جالب در مورد نشانه‌ها
نشانه‌ها و خال‌های مادرزادی هنگام تولد را می‌توان در ۸۰ درصد از نوزادان دید.
نشانه‌ها و خال‌های مادرزادی هنگام تولد را می‌توان در ۸۰درصد از نوزادان دید. این علائم یا هنگام تولد کاملاً مشهود بوده یا طی چند ماه پس از تولد روی بدن او ایجاد می‌شوند. اگر شما نیز مانند بسیاری از دیگر افراد دارای نشانه و خال مادرزادی هستید بدون شک توجه زیادی به آن نداشته‌اید. هر چه نباشد این علائم بسیار طبیعی و رایج بوده و به همین دلیل شاید حتی در صورتی که این علائم مادرزادی را روی بدن خود داشته باشید زیاد به آن‌ها توجه زیادی نکرده‌اید. با این وجود چنین نشانه‌های ساده‌ای راز‌های زیادی در خود دارد. بدون شک با خواندن این مقاله و بدست آوردن اطلاعات بیشتری در مورد نشانه‌ها و خال‌های مادرزادی دیگر مانند سابق به آن‌ها نگاه نخواهید کرد. از علم پشت این علائم تا خرافه و باور‌های عجیب و غریب در مورد آن‌ها، با هر چه که می‌خواهید در مورد نشانه‌ها و خال‌های مادرزادی بدانید همراه باشید.
انواع بسیار بیشتری از آنچه فکر می‌کنید از نشانه‌ها و خال‌های مادرزادی وجود دارد
انواع مختلفی از از نشانه‌ها و خال‌های مادرزادی وجود دارد که می‌توان آن‌ها را در دو دسته طبقه‌بندی کرد. اولین دسته نشانه‌های قرمز رنگ هستند که نشانه‌های عروقی یا hemangiomas (به معنای تومور خونی) نامیده می‌شوند که ارتباط مستقیمی با خون و رگ‌ها دارند که خود به چهار دسته تقسیم می‌شوند: نشانه‌های صورتی و قرمز، لکه‌های خرمایی یا قرمز تیره، نقطه‌های کوچک صورتی و تومور‌های خونی حفره‌دار که شباهت بسیاری با نشانه‌های قرمز رنگ توت‌فرنگی داشته، اما در عمق بیشتری قرار داشته و رنگ قرمز مایل به آبی خاصی دارند. دومین دسته از این نشانه‌ها از تکه‌های رنگی روی پوست تشکیل شده‌اند که به دو دسته تکه‌های قهوه شیری یا تکه‌های مغولی تقسیم می‌شوند. خال‌های گوشتی نیز در صورتی که هنگام تولد وجود داشته باشند نشانه‌های مادرزادی در نظر گرفته می‌شوند. این خال‌ها نیز از دو دسته بزرگ، صاف و برجسته، تشکیل شده‌اند.
دانشمندان از علت ایجاد نشانه‌های مادرزادی مطمئن نیستند
در طی سال‌ها علم پیشرفت‌های زیادی داشته است، اما هنوز نمی‌تواند جواب همه سوال‌های ما را بدهد. نشانه‌ها و خال‌های مادرزادی از همین دسته هستند و هنوز هم جامعه دانشمندان نتوانسته به پاسخی قطعی در مورد علت شکل‌گیری آن‌ها دست یابد. برخی بر این باورند که نشانه‌های مادرزادی عروقی نتیجه «شاهرگ‌های غیرطبیعی» هستند در حالی که نشانه‌های رنگی نتیجه «رشته‌ای از سلول‌های رنگدانه‌دار» هستند. این موضوع دلیل نوع رنگ این نشانه‌ها را بیان می‌کند و نه دلیل شکل‌گیریشان را. این بخشی از مسئله است که دانشمندان هنوز نتوانسته‌اند پاسخی قطعی برای آن بیابند.
با این وجود تئوری‌های زیادی در مورد منشأ این نشانه‌ها وجود دارد. برخی مطالعات نشان می‌دهد که شرایطی مانند تولد پیش از موعد، چندین بارداری و زایمان و استفاده از دارو‌های باروری احتمال داشتن این نشانه‌ها را افزایش می‌دهند. برخی از کارشناسان نیز بر این باورند که این نشانه‌ها در اثر چسبیدن جفت به جنین در دوران بارداری ایجاد می‌شود. دیگرانی نیز هستند که پروتئین‌های تولید شده توسط جفت را در بالا رفتن احتمال شکل‌گیری این نشانه‌ها دخیل می‌دانند. با این وجود هیچ یک از این نظرات تایید نشده است و برای یافتن پاسخ علت شکل‌گیری نشانه‌های مادرزادی هنوز هم باید صبر کنیم.
یک خرافه قدیمی مادران را مقصر شکل‌گیری نشانه‌های مادرزادی می‌داند
اگر چه کسی نمی‌داند دلیل واقعی شکل‌گیری نشانه‌های مادرزادی چیست، اما فرهنگ‌های مختلف به اشکال متفاوت سعی در پاسخ دادن به این ابهام داشته‌اند. یکی از این افسانه‌ها مادران باردار را مقصر اصلی در این ماجرا می‌داند. بر اساس این افسانه در صورتی که زنان ویار داشته و آن ویار را برآورده نسازند و خود را بخارانند، بدن نوزاد آن‌ها با نشانه‌ای مادرزادی به شکل آن غذایی که مادر ویار آن را داشته به دنیا خواهد آمد. این افسانه در کشور‌های مختلفی مانند مصر، برزیل و ایتالیا وجود دارد.
البته این تنها افسانه‌ای نیست که مادران را در این مسئله مقصر می‌داند. بر اساس یک افسانه چینی، زنی که در هنگام بارداری آتش روشن کند نوزادی را به دنیا خواهد آورد که روی صورتش نشانه مادرزادی خواهد داشت. یک افسانه قدیمی آمریکایی نیز می‌گوید که در صورتی که زن باردار به ماه گرفتگی نگاه کند یا در صورتی که در هنگام وقوع ماه گرفتگی به شکمش دست بزند بعد‌ها نوزادش با نشانه مادرزادی به دنیا خواهد آمد. هندی‌ها نیز بر این باور بوده‌اند در صورتی که زن باردار هنگام خورشید گرفتگی به هر ترتیب طرحی یا خطی بکشد آن طرح یا خط روی بدن نوزادش در هنگام تولد دیده خواهد شد.
برخی از انواع نشانه‌ها و خال‌های مادرزادی با گذشت زمان از بین خواهند رفت
انواع مختلفی از نشانه‌های مادرزادی وجود دارند که با گذشت زمان از بین می‌روند. یکی از این نشانه‌ها در کودکان که اغلب با بالا رفتن سن از بین می‌رود خال موسوم به نقطه مغولی است. این نشانه که معمولاً با رد کتک و اذیت و آزار کودک اشتباه گرفته می‌شود بسیار شبیه کبود شدگی بوده و وسعت قابل توجهی به رنگ آبی یا سیاه دارد. این نشانه اغلب در افراد با پوست تیره‌تر دیده می‌شود و در نوزادان آسیایی، آفریقایی، هندی، بومیان آمریکایی، پولینزی و اسپانیولی‌ها بیشتر دیده می‌شود. نقاط مغولی در اکثر موارد تا ۵ سالگی کودک از بین می‌روند. نشانه‌های موسوم به توت فرنگی نیز نوع دیگری از نشانه‌های مادرزادی هنگام تولد هستند که با بالا رفتن سن از بین می‌روند بر اساس تحقیقات، در ۹۵ درصد موارد، زمانی که کودک به ۹ سالگی برسد این نشانه از بین رفته است.
نشانه‌های مادرزادی گاهی اوقات با جراحی برداشته می‌شوند
همه نشانه‌ها و خال‌های مادرزادی هنگام تولد را دوست ندارند به خصوص زمانی که در جا‌های بسیار مهمی مانند صورت قرار داشته باشند. اگر این نشانه‌ها از انواع از بین رونده با گذشت زمان نباشند، بسیاری برای خلاصی از دست آن‌ها به سمت درمان لیزری یا حتی جراحی می‌روند. با این وجود برداشتن نشانه‌های مادرزادی همیشه یک عمل زیبایی نیست و گاهی اوقات پزشکان توصیه می‌کنند که برخی از این نشانه‌ها و خال‌ها به خاطر دلایل پزشکی و درمانی باید برداشته شوند. برخی از نشانه‌های مادرزادی که روی سر قرار دارند می‌توانند باعث بی‌مویی در آن نقطه شوند که در این مورد پزشک به برداشتن آن متمایل می‌شود. خال‌های گوشتی دیگر انواعی از نشانه‌های مادرزادی هستند که اغلب به صورت جراحی برداشته می‌شوند. برخی از انواع تومور‌های خونی که در عمق پوست قرار دارند می‌توانند به نواحی اطرافشان آسیب برسانند. بدین ترتیب چنین نشانه‌هایی که روی صورت قرار دارند می‌توانند به چشم‌ها، بینی و دهان آسیب وارد کنند. همچنین چنین نشانه‌های مادرزادی به شکلی منفی اعتماد به نفس کودک را تحت تاثیر قرار می‌دهند و این موضوع یکی دیگر از دلایلی است که پزشکان را برای جراحی این نشانه‌ها
مجاب می‌سازد. پزشکان توصیه می‌کنند جراحی این نشانه‌ها تا زمانی که کودک هنوز کوچک است صورت گیرد، زیرا در آن دوران خاصیت الاستیک و انعطاف پذیری پوست بیشتر بوده و خیلی زودتر و بهتر جای زخم بهبود یافته و جای آن کمتر باقی می‌ماند.
نشانه‌ها و خال‌های مادرزادی عمدتاً بی‌خطر هستند
اگر چه ممکن است برخی افراد بیش از حد به نشانه‌های مادرزادیشان توجه داشته باشند، اما خبر خوب این است که این نشانه‌ها کاملاً طبیعی و تا مقدار زیادی بی‌خطر هستند. با این وجود گاهی این نشانه‌ها می‌توانند نشان دهنده بیماری باشند. کودکانی که با خال گوشتی مادرزادی، که معمولاً روی سر یا بالا تنه وجود دارد، به دنیا می‌آیند با خطر بیشتری در زمینه ابتلا به سرطان پوست در بزرگسالی مواجهند. از این رو اینگونه نشانه‌ها باید توسط متخصصین مورد بررسی قرار گیرند. لکه‌های خرمایی نیز گاهی نشانه سندروم کلیپل-ترناونی (که رشد شاهرگ‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد) یا سندروم استورگ-وبر (که معمولاً با حملات صرعی و تشنج همراه است) هستند. همواره باید مراقب این خال‌ها و نشانه‌های مادرزادی بوده و در صورت ایجاد تغییر یا چیزی غیرطبیعی در رنگ یا شکل آن‌ها به پزشک مراجعه شود.
برخی از انواع نشانه‌ها و خال‌ها در میان اعضای خانواده شایع است
نشانه‌های مادرزادی معمولاً ارثی نیستند و اینجا نیز علم بار دیگر پاسخ‌های زیادی برای ارائه ندارد. با این وجود برخی نشانه‌های مادرزادی از نسلی به نسل دیگر منتقل شده یا در میان اعضای یک خانواده دیده می‌شود هر چند هنوز هیچ پاسخ علمی برای اینکه چرا این نشانه‌ها تنها در برخی کودکان دیده می‌شود وجود ندارد. بدین ترتیب اگر چه اکثر این نشانه‌ها ارثی نیستند، اما می‌توانند به شکل مشابهی در میان اعضای یک خانواده دیده شوند. نشانه‌های مادرزادی ارثی نقش مهمی در ادبیات یونان باستان داشته‌اند به نحوی که گفته می‌شود سلوکوس، بنیانگذار سلسله سلوکیان، که گفته می‌شد فرزند خدای آپولو بوده ظاهراً یک نشانه مادرزادی به شکل لنگر روی ران خود داشته که نشانه ارتباط او با خدای آپولو بوده است. بر اساس افسانه‌های یونانی، این نشانه مادرزادی از سلوکوس به فرزندانش نیز منتقل شده است.
در برخی از موارد نشانه‌های مادرزادی را با شیطان مرتبط دانسته‌اند
بسیاری از خرافات مربوط به نشانه‌ها و خال‌های مادرزادی بسیار شیطانی هستند. روزگاری وجود این نشانه‌ها روی بدن نوزاد به این معنی بود که مادر او یک عمل شیطانی انجام داده است. در قرن هفدهم، یک مرد انگلیسی به نام متیو هاپکینز یک دستنامه برای شکار جادوگران زن تهیه کرد که یکی از رهنمود‌های آن پیدا کردن یک نشانه شیطانی بوده است. در آن دوران فرض بر این بود که تمامی جادوگران چنین نشانه‌ای را روی بدن خود دارند و بدین ترتیب هر گونه نشانه یا خالی روی زنانی که به جادوگری متهم می‌شدند می‌توانست به نشانه اطمینان از این موضوع در نظر گرفته شود. بدین ترتیب تنها با یک نشان یا خال مادرزادی می‌شد زنی را به جادوگری متهم و در آتش سوزاند. دستنامه شکار جادوگران هاپکینز به کشته شدن صد‌ها زن در انگلیس و آمریکا منتهی شد.
در تاریخ باور‌های بسیار عجیب و غریبی در مورد نشانه‌های مادرزادی وجود داشته است
برخی جوامع بر این باورند که داشتن نشانه مادرزادی به معنای خوش‌شانسی یا خوشبختی است. در برخی تمدن‌ها گفته شده که مادر با لیس زدن جای نشانه نوزادش می‌تواند آن را از بین ببرد. همچنین در گذشته از زنان باردار خواسته می‌شد که فلفل سیاه به بدن خود بمالند تا نوزادانشان با نشانه مادرزادی متولد نشوند. علاوه بر این روزگاری باور بر این بود که نشانه‌های مادرزادی که به شکل صلیب یا کبوتر بودند به معنای مبارک بودن و روحانی بودن نوزاد است. نوزادانی که مو‌های بلوند داشته و روی سرشان نشانه مادرزادی وجود داشت، گفته می‌شد که توسط یک فرشته یا پری بوسیده شده و خوشبخت و خوش‌شانس خواهند بود. یک باور قدیمی دیگر نیز این بود که نوزادی که خال گوشتی داشته باشد در آینده موفق خواهد بود. بر اساس یک افسانه هندی، اگر نوزادی نشانه‌ای به شکل چرخ روی بدن خود داشته باشد این نشانه خوشبختی و خوش‌شانسی است و اگر این نشانه روی قسمت راست بدن باشد نشانه خوش‌شانسی بسیار بیشتر است.
برخی نشانه‌های مادرزادی در درون مو‌ها پیدا می‌شوند
اگر چه تعریف نشانه مادرزادی عموماً چیزی است که روی پوست ظاهر می‌شود، اما این تنها ویژگی متمایز کننده‌ای نیست که هنگام تولد نوزاد می‌تواند وجود داشته باشد. نشانه‌های مادرزادی می‌توانند مو‌ها را تحت تاثیر قرار دهند و به شکل یک رشته موی سفید نمود پیدا کنند که از آن با عنوان «رشته مالن» (Mallen Streak) یاد می‌شود. این حالت در اثر نبود رنگدانه در آن قسمت از مو‌ها بوجود می‌آید که به آن پولیوسیس گفته می‌شود و ممکن است از نسلی به نسل دیگر منتقل شود. موارد متعددی از انتقال این نشانه مادرزادی از نسلی به نسل دیگر مکتوب شده است.
نشانه‌های مادرزادی ممکن است در چشم ایجاد شوند
یک حالت دیگر که شبیه نشانه مادرزادی است و در چشم ایجاد می‌شود شبیه یک نقطه، لکه یا خال در درون چشم است که اغلب خود فرد از وجود آن بی‌اطلاع بوده و پس از بررسی‌های پزشکی وجود آن مشخص می‌شود. اگر چه وجود چنین نشانه‌ای در چشم دردناک و ناخوشایند به نظر می‌رسد، اما پزشکان اعلام کرده‌اند که این حالت طبیعی بوده و اغلب نشان دهنده بیماری یا مشکلی در فرد نیست. با این وجود ممکن است بیش از حد بزرگ شده و باعث آسیب به بافت‌های مجاور شوند یا حتی به نشت خون و مایع یا جدا شدگی شبکیه دامن بزنند. با این وجود گفته می‌شود که این نشانه‌ها نیز بسیار رایج و معمول بوده و در بین ۵ تا ۱۰درصد از جمیت دیده می‌شود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼