اختلال اوتیسم در کودکان، عامل اصلی آن

پژوهشگران آمریکایی طی این مطالعه مغز هشت کودک مبتلا به اوتیسم و هشت کودک بدون اختلال را مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند مغز کودکان مبتلا به اوتیسم تعداد زیادی پروتئین به نام" IL-۱۸ "دارد که این پروتئین می‌تواند سبب ایجاد التهاب جدی شود
پژوهشگران دانشکده پزشکی "دانشگاه تافتس" در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند، ممکن است التهاب عامل اصلی اوتیسم باشد.
پژوهشگران آمریکایی طی این مطالعه مغز هشت کودک مبتلا به اوتیسم و هشت کودک بدون اختلال را مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند مغز کودکان مبتلا به اوتیسم تعداد زیادی پروتئین به نام" IL-۱۸ "دارد که این پروتئین می‌تواند سبب ایجاد التهاب جدی شود.
آنها دریافتند بخش‌هایی از مغز کودکان مبتلا به اوتیسم(Autism) که برای حافظه و توجه بسیار حیاتی هستند طی این بیماری دچار اختلال می‌شود و دارای سطح غیرمعمول بالایی از یک مولکول در مغز خود هستند که سبب ایجاد التهاب می‌شود.
پژوهشگران اظهار کردند یافته‌ها حاکی از این است که داروهایی که پروتئین‌های ضد التهابی را مورد هدف قرار می‌دهند می‌توانند روزی یک درمان مؤثر برای اوتیسم باشند. اختلال طیف اوتیسم(ASD) نوعی اختلال رشدی است که در آن افراد به سختی می‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند.
این بیماری شامل چندین بیماری از جمله اوتیسم، سندرم آسپرگر و اخت اختلال انسجام‌گسیختگی کودکی است و علائم هر یک ممکن است خفیف یا شدید باشد.
معمولاً کودکان پس از بروز علائمی مانند کاهش تماس چشمی، عدم پاسخ به افراد پس از صدا کردن نام آنها و انجام حرکات تکراری در دو سالگی تشخیص داده می‌شوند.
طبق داده‌های مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها از هر ۵۹ کودک یک نفر مبتلا به اختلال طیف اوتیسم است. بنابر گزارش‌ها پسران حدود چهار برابر بیش از دختران در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.
طی این مطالعه پژوهشگران مغز ۱۶ کودک پسر نژاد قفقازی که فوت کرده بودند را مورد بررسی قرار دادند. از آن میان هشت کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بودند و هشت کودک دیگر سالم بودند و رده سنی تمامی آنها بین سه تا ۱۴ سال بود. نتایج نشان داد که مغز کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم دارای مقدار زیادی پروتئین به نام "اینترلوکین ۱۸"Interleukin-۱۸ (IL-۱۸) است.
این پروتئین به ویژه در آمیگدال، بخشی از مغز که وظیفه تشخیص ترس را دارد و قشر خلفی‌جانبی پیش‌پیشانی که در مهارت‌های شناختی شامل حافظه، توجه و ارزیابی پاداش‌ها نقش دارد تاثیر گذاشته بود. پژوهشگران اظهار کردند که IL-۱۸ باعث ایجاد واکنش‌های التهابی جدی می‌شود که ممکن است در برخی از بیماری‌های التهابی پوستی مانند پسوریازیس نیز نقش داشته باشد.
پسوریازیس(Psoriasis) بیماری پوستی مزمن خودایمنی است. این بیماری هنگامی رخ می‌دهد که دستگاه ایمنی بدن سیگنال‌های اشتباهی می‌فرستد. این سیگنال‌ها باعث افزایش سرعت چرخهٔ رشد سلول‌های پوست می‌شود. آنها همچنین اظهار کردند تعداد IL - ۳۷ که یک پروتئین ضد التهابی است نیز در مغز این کودک زیاد بود. آنها معتقدند داروهایی که IL-۳۷ را مورد هدف قرار می دهند می‌توانند یک درمان موثر باشند و میزان IL-۱۸ در مغز را کاهش دهند.