مشکلات بینایی در نوزادان، علائم هشدار دهنده

در مورد بینایی شیرخواران و چشم‌های کودکتان مدتی طول می‌کشد تا به دنیای بیرون از رحم عادت کنند. بنابراین، در اوایل تولدش ممکن است ظاهر یا عملکرد آنها به گونه‌ای که شما انتظار دارید نباشد. برای مثال، در سه ماه اول زندگی کودک، کاملاً طبیعی است که چشم‌هایش چپ باشند یا اینکه وقتی بغلش می‌کنید نتواند چیزی دورتر از صورت شما را ببیند. اما با تمام اینها مواردی وجود دارد که ممکن است حاکی از وجود مشکلی در چشم‌های فرزندتان باشد. در این مطلب می‌توانید با علائم احتمالی وجود یک مشکل در بینایی کودکان زیر یک سال آشنا شوید.

علائم وجود مشکل در بینایی کودکان کوچک‌تر از سه ماه
برخی نشانه‌ها در چشم و دید کودکان می‌تواند حاکی از یک مشکل بینایی باشد. پس اگر هر کدام از نشانه‌های زیر را مشاهده کردید لازم است با پزشک کودکتان صحبت کنید:
- چشم‌های کودکتان به شکل طبیعی حرکت نمی‌کنند. برای مثال، یکی از آنها حرکت می‌کند و دیگری ثابت می‌ماند.
- در حین حرکت چشم‌ها، یکی از آنها متفاوت از دیگری به نظر می‌رسد.
- کودکتان بیشتر از یک ماه دارد اما نورها، آویزها و دیگر موارد، توجهش را جلب نمی‌کند.
- یکی از چشم‌های کودک هیچ وقت باز نمی‌شود.
- یکی یا هر دو چشم کودک بیرون‌ زده است.
- یکی یا هر دو پلک کودک افتاده به نظر می‌رسد.
- کودک اغلب چشم‌هایش را ریز می‌کند یعنی در هم می‌کشد.
- کودک اغلب وقتی خواب‌آلوده نیست، چشم‌هایش را می‌مالد.
- چشم‌های کودک حساس به نور به نظر می‌رسد.
- یکی از چشم‌های کودک بزرگ‌تر از دیگری به نظر می‌رسد یا مردمک‌هایش اندازهٔ متفاوتی دارند.
- اگر متوجه هر گونه تغییری در چشم‌های کودک نسبت به حالت معمولشان شده‌اید.
- در عکس‌هایی که با فلاش گرفته می‌شود، در چشم‌های کودک همیشه یک نقطهٔ ثابت و غیرمعمولی وجود دارد. برای مثال، به جای حالت معمول قرمزی چشم به خاطر فلاش دوربین، یک نقطهٔ سفید در چشم‌های کودک وجود دارد.
- ماده‌ای به رنگ سفید، سفید مایل به خاکستری یا زرد در مردمک چشم کودکتان مشاهده کردید یا اصطلاحاً چشم‌هایش ابری به نظر می‌رسد.

علائم وجود مشکل در بینایی کودک بزرگ‌تر از سه ماه
علاوه بر موارد بالا، وقتی کودکتان سه ماهه شد، در صورت مشاهدهٔ هر کدام از علائم زیر لازم است با پزشک کودکتان صحبت کنید:
- چشم‌های کودکتان به داخل یعنی داخل کاسهٔ چشم یا به بیرون می‌چرخند و همان‌طور می‌مانند.
- چشم‌های کودک اسباب‌بازی‌ای را که مقابل او از یک طرف به طرف دیگر حرکت داده می‌شود دنبال نمی‌کنند.
- به نظر می‌رسد که چشم‌های کودک به جلو و عقب می‌پرند یا می‌‌جنبند.
- به نظر می‌رسد که کودک وقتی به اشیا نگاه می‌کند دائماً سرش را بالا و پایین می‌برد.
- همچنین اگر چشم‌های کودکتان هر گونه علائمی از وجود یک مجرای اشکی مسدود یا عفونتی مثل چشم صورتی را نشان دادند، لازم است از پزشکتان بخواهید که آنها را معاینه کند. این علائم شامل اشک‌ریزی خیلی زیاد، قرمزی چشم که بیشتر از چند روز باقی بماند یا چرک و پوسته در چشم‌ است.
بعد از مراجعه به مطب دکتر اطفال، بیمارستان یا یک مرکز پزشکی، پزشک اطفال به شما کمک می‌کند که بفهمید آیا جایی برای نگرانی هست یا خیر. به این ترتیب که او چشم‌های کودکتان را معاینه می‌کند، بینایی او را می‌سنجد یا شما را به یک متخصص چشم ارجاع خواهد داد. همچنین اگر مشکلات بینایی در خانواده‌ٔ شما سابقه دارد، حتماً این موضوع را با پزشک کودک در میان بگذارید.