بیماری سرخک کودکان، نحوه شیوع

بیماری سرخک نوعی بیماری مسری است که می تواند به وسیله نوعی ویروس از شخصی به شخص دیگر سرایت کند. این ویروس ها در اثر عطسه و سرفه بیمار به صورت قطرات ریز رطوبت در هوا وجود دارند. این بیماری بسیار آزاددهنده است و می تواند منجر به مشکلات جدی در شخص شود.
هر کسی که در مقابل این بیماری واکسینه نشده باشد یا قبلا به این بیماری مبتلا نشده باشد مستعد دریافت این بیماری است.
خوشبختانه این بیماری به وسیله واکسن قابل پیشگیری است.

علائم سرخک
تب
سرفه
آبریزش بینی
التهاب چشم ها
بعد از ۳-۴ روز جوش ها ظاهر می شوند. این جوش ها قرمز و تا حدی درشتند و تمام بدن را فرا می گیرند. جوش ها از روز سوم تا هفتم بیماری شروع به رشد کرده و ۴ تا ۷ روز طول می کشند. شخص دارای سرخک یک هفته قبل و بعد از بروز جوش ها می تواند عامل انتقال باشد.
پزشک از روی علائم می تواند این بیماری را تشخیص دهد اما برای تشخیص قطعی ، آزمایش خون توصیه می شود.

نحوه شیوع بیماری سرخک
انتقال بیماری سرخک از طریق تنفس هوایی که شخص مبتلا در آن عطسه یا سرفه نموده صورت می گیرد. ویروس بیماری سرخک می تواند در قطرات ریز رطوبت که در هوا وجود دارند به مدت چند ساعت زنده بماند.از طریق تماس مستقیم با ترشحات بینی و گلوی شخص مبتلا .
دوره نهفتگی بیماری سرخک:
معمولا حدود ۱۰ روز ۷ تا ۱۸ روز بعد تب بروز می کند و بعد از ۱۴ روز جوش ها ظاهر می شوند.

شخص مبتلا تا چه زمانی ناقل بیماری سرخک است؟
از حدود ۵ روز قبل تا ۴ روز بعد از بروز جوش ها

پیشگیری از بیماری سرخک
بهترین راه پیشگیری از بیماری سرخک واکسینه کردن نوزاد در برابر بیماری است. فرآیند واکسینه و ایمن سازی نوزادان از همان زمان تولد شروع می شود. نوزادان را در فاصله ۱۲ تا ۱۸ ماهگی علیه این بیماری واکسینه می کنند. واکسن این بیماری ، نوزاد را علاوه بر سرخک در برابر اوریون و سرخجه هم مصون می کند. واکسن این بیماری در کشورهای مختلف از جمله ایران رایگان است.

جلوگیری از شیوع بیماری سرخک
تا ۴ روز بعد از بروز جوش ها از رفتن کودک به مهد ، مدرسه و تماس های غیر خانوادگی جلوگیری شود. بهترین راه برای جلوگیری از گسترش بیماری شستن دست ها است.

مصونیت در برابر سرخک
همانطور که در بالا اشاره کردیم تمام کسانی که قبلا به این بیماری مبتلا نشده اند مستعد ابتلا به ویروس این بیماری اند. اما در موارد بسیار نادری مشاهده شده است که شخص مبتلا در سال های بعد هم به این بیماری مبتلا شده است ( که البته این آمار بسیار نادر بوده است چون بعد از یک بار ابتلا ، بدن به این ویروس مقاوم می شود).

عامل بیماری سرخک چیست؟
عامل بیماری سرخک نوعی ویروس است که پارامیکسوویروس نامیده می شود. این ویروس از طریق قطرات ریز سرفه و عطسه از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود. از طریق تنفس این ذرات ریز موجود در هوا شخص می تواند به بیماری سرخک مبتلا شود. اگر این ذرات روی سطوح ته نشین شوند با تماس دست با این سطوح و دست زدن به دهان و بینی ، بیماری به راحتی انتقال می یابد.
(البته ویروس سرخک فقط به مدت چند ساعت می تواند روی سطوح زنده بماند)
به محض این که ویروس وارد بدن شد در ریه ها و پشت گلو شروع به تکثیر می کند و سپس در سراسر بدن از جمله سیستم تنفسی و پوست پخش می شود.