مهارت های زندگی کودکان، آموزش چند مورد مهم

حقیقت‌های بزرگی دربارۀ همین زندگی‌های معمولی وجود دارد که می‌شود در چند جمله کوتاه عصاره آن حقایق را بیان کرد. این جملات درواقع درس‌های زندگی هستند که ما به عنوان والدین علاقه‌مندیم به کودکان آموزش دهیم تا مسائل ساده و پیچیده زندگی خود را ماهرانه حل و فصل کنند. این‌ها درس‌هایی هستند که شاید همه ما آرزو می‌کردیم چه ‌خوب بود سال‌ها پیش آنها را می‌شنیدیم، به‌خاطر می‌سپردیم و طبق آن‌ها هم زندگی می‌کردیم. آموختن این درس‌ها به فراگیری مهارت های زندگی برای کودکان می‌انجامد. نکته‌های گران‌قدری که بعدها به‌خاطر یادگرفتن‌شان از ما ممنون خواهند بود.

چه کسی اهمیت می‌دهد دیگران درباره‌اش چطور فکر می‌کنند؟
آنچه مهم است طرز فکر و احساس ما دربارۀ خودمان است. قوانین بسیار ساده هستند: خودت را دوست داشته باش تا دیگران هم تو را دوست داشته باشند. رویاهایت را باور کن، پشت انتخاب‌هایت بایست و برای خودت و آنچه انجام می‌دهی احترام قائل شو. در نهایت، ما با کرامت و افتخار زندگی خواهیم کرد. اگر خودمان را از شر گرفتن اعتبار از دیگران خلاص کنیم، اعتبار خودش خواهد آمد. این شاید از مهم ترین مهارت های زندگی برای کودکان و حتی بزرگسالان باشد.

نگذاریم دیگران تزلزل خود را به ما منتقل کنند
افراد وقتی نمی‌توانند از پس کاری بربیایند، می‌خواهند مطمئن شوند ما هم نمی‌توانیم. ما باید جایگزین‌های محدودیت‌های خود را بشناسیم و از مواجه شدن با آن‌ها نترسیم. هرقدر که علایق خود را دنبال کرده و سخت کار کنیم، موفق خواهیم شد و هر کس دیگری که غیر از این عمل کند شکست خواهد خورد. هستند افرادی که به پیشرفت ما حسادت می‌کنند و تلاش می‌کنند ما را عقب بکشند؛ اما نباید چنین اجازه‌ای بدهیم. هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید ما چه کارهایی را نمی‌توانیم انجام بدهیم.

اگر چیزی را در زندگی می‌خواهیم باید برای سخت کار کردن آماده شویم
این مورد یکی دیگر از مهارت های زندگی برای کودکان است: «هر موقع خواستی دست از تلاش برداری، به این فکر کن که برای چه چیزی این‌همه صبر کردی.» هیچ چیز ارزنده‌ای یک‌شبه به‌دست نیامده؛ اما همۀ تلاش‌هایی که کرده‌ایم موفقیت را برایمان شیرین‌تر خواهند کرد. باید اهدافمان را بی‌وقفه پیگیری کنیم و هرگز تا رسیدن به آن‌ها توقف نکنیم. اگر چیزی را در زندگی می‌خواهیم باید برای سخت کار کردن آماده شویم و مهم‌تر از همه، هرگز دست از تلاش برنداریم

زیبایی زمانی واقعا نمود پیدا می‌کند که از درون آدم‌ها نشأت بگیرد
زیبایی ما زمانی دیده ‌می‌شود که زیبا می‌اندیشیم و کارهای زیبا انجام می‌دهیم. هرچقدر ما خودمان در زیباترین حالت درونی باشیم، شادی درون ما مثل یک نور روشن و گرم اطرافمان را تحت تاثیر قرار داده و افراد را مجذوب خود خواهد کرد. زیبایی درونی هیچ‌وقت محو نمی‌شود بلکه از درون چشم‌ها خواهد درخشید.

هرگز به شانس و موفقیت دیگران نباید حسادت کرد
از دستاوردهای آن‌ها خوشحال شویم و آن را انگیزه‌ای برای بهترشدن‌مان بگیریم. هرکدام از ما هدفی داریم که به آن برسیم. یک هنرمند هدیه‌ای از خلقت است؛ اما اثر هنری‌اش خلقت خود اوست. اگر خودمان کاری نکنیم، هیچ‌کس دیگری رویاهایمان را تحقق نمی‌بخشد؛ بنابراین هیچ‌وقت به این‌که دیگران به آرزوهایشان رسیده‌اند، نباید حسادت کنیم. در عوض، می‌توانیم از آن‌ها الهام بگیریم.

ما با مهارت‌های ازپیش‌تعیین‌شده به دنیا نیامده‌ایم
هر مهارتی را که برای موفقیت نیاز داریم، می‌توانیم بیاموزیم و مهارت‌هایی را که داریم نیز تقویت کنیم. مهم این است که حتما استعدادهایی به ما بخشیده شده است و این بستگی به ما دارد که با تلاش کردن و شکست خوردن و سپس دوباره تلاش کردن بتوانیم این استعدادها را بالفعل کنیم.
همان‌طور که الماس باید تراش بخورد، ما نیز نیاز داریم این استعداد درونی خام را با یاد گرفتن و پیش رفتن، پرورش دهیم. همیشه باید مهارت‌های جدیدی بیاموزیم که موفقیت خود را بسازیم.

هرگز نباید خود را با دیگران مقایسه کنیم
تنها با مشاهده ظاهر و وضعیت فعلی زندگی کسی نمی‌توان از داستان زندگی و گذشته او آگاه شد و واقعیت‌هایی را فهمید که پشت‌سر گذاشته‌ یا حتی هنوز هم با آن‌ها دست‌به‌گریبان است. در مسیر رسیدن به اهداف، همۀ راه‌ها یکسان به‌نظر می‌رسند. ممکن است ما چیزهای مختلفی در زندگی بخواهیم، اما همین خواسته‌های متفاوت نیز شبیه هم هستند. آنچه ما آدم‌ها را با هم متفاوت می‌کند، نقطه‌ای است که از آنجا آغاز می‌کنیم و البته مسیری که برای رسیدن به همان خواسته‌های مشابه‌مان انتخاب کرده و طی می‌کنیم.
بهتر است با مقایسه کردن‌ها خود را آزار ندهیم. این موضوع یکی از مهارت های زندگی برای کودکان است. این مقایسه‌ها باعث می‌شوند که حواسمان بیشتر به خواسته‌ها و اهداف پیش رویمان ‌باشد و بیشتر برای رسیدن به ‌آنها تلاش کنیم.

آن‌ها خواه‌ناخواه خوبی ما را می‌خواهند
آن‌ها درس‌های زیادی بلدند که با اینکه ممکن است بی‌ارزش به نظر برسند اما واقعا ما را در زندگی به پیش می‌برند. ما باید همۀ تجربیات خوب و بد خودمان و دیگران را جمع کنیم. اگر والدین‌مان به‌سختی امکانات اندکی برایمان فراهم کردند، باید در قلب‌مان از آن‌ها سپاس‌گزار باشیم و بکوشیم اشتباهاتشان را تکرار نکنیم. می‌توان گفت مهم ترین مهارتی که هر کدام از ما به عنوان فرزند در زندگی به آن نیاز داریم تا بتوانیم آرامش را در زندگی خود تجربه کنیم این است که هرگز کینه‌ای از خانواده به دل نگیریم؛ چرا که آن‌ها متعلق به ما و ما متعلق به آن‌هاییم.

نباید از اشتباه کردن بترسیم
اشتباه‌های ما بزرگ‌ترین فرصت‌ها برای رشد و تکامل هستند. این‌که هرگز شکست نخوریم، نشانه‌ای است بر این موضوع که ما هیچ کار خلاقانه‌ای انجام نمی‌دهیم. ممکن است خاک مناطق جدیدی که بر آن‌ها قدم می‌گذاریم، مین‌کاری شده باشد، یا معدنی از طلا در دل خود مخفی کرده باشد. باید آن را کشف کنیم و این یکی از مهارت‌های زندگی است که قدم بگذاریم و ببینیم بخت‌مان چیست. اشتباه‌هایی که مرتکب می‌شویم، باارزش‌ترین درس‌هایی هستند که برای زندگی آینده می‌آموزیم.

با هرکسی که در زندگی آشنا شدیم، مهربان باشیم؛ حتی آن‌هایی که با ما بدجنس بوده‌اند
مهربانی یک جادۀ دوطرفه است. هم دریافت‌کننده‌اش را خوشحال می‌کند، هم بخشندۀ آن را شادتر و سالم‌تر می‌کند. اگر کسانی را به‌خاطر این‌که در گذشته ما را آزرده‌اند، کنار گذاشته‌ایم، آن‌ها را با مهربانی بازگردانیم. کمترین چیزی که به ما خواهد رسید، التیام یافتن زخم‌هایمان است.

مهارت های زندگی برای کودکان : غر زدن بدترین شیوۀ هدر دادن زمان است
اگر وقت داریم غر بزنیم، پس برای رفع مشکلی که ما را آزرده است هم، وقت داریم. عنوان این مورد به‌اندازۀ کافی گویاست. بعضی از درس‌های زندگی برای کودکان به‌قدری ساده و درست هستند که ما می‌توانیم آن‌ها در طول زندگی به‌کار ببریم و در نهایت، به کودکانمان بیاموزیم. کودکان نیز آن را مثل ما سریع به‌خاطر می‌سپارند: به‌جای غرغروهای بدبخت، عمل‌کنندگانی شاد باشید.

برای انجام دادن کاری ارزشمند در زندگی، باید همیشه اهداف‌مان را بنویسیم
این یکی از مهم ترین مهارت های زندگی برای کودکان است: باید اهداف و نقشه‌هایمان را روی کاغذ بنویسیم و طوری آن‌ها را دنبال کنیم که انگار روی سنگ حک شده‌اند. این کار ما را متعهد می‌کند و موجب می‌شود روند پیشرفت‌مان را دنبال کنیم.

به‌جای دویدن دنبال پول، بهتر است مهارت بیاموزیم
مهارت آموختن ما را به فردی ارزشمند تبدیل می‌کند و هیچ‌کس نمی‌تواند مهارت‌هایمان را از ما بگیرد. هرگز نباید ارزش خود را با پول بسنجیم؛ بلکه توانایی‌مان در به‌دست‌آوردن پول است که مهم است. اگر ما یک امپراطوری را با دست‌هایمان بسازیم، ممکن است سقوط کند؛ اما ابزارها و تجربه‌هایی که برایمان باقی می‌ماند، کمک خواهند کرد که بتوانیم دوباره آن را سرپا کنیم. باید روی خودمان سرمایه‌گذاری کنیم. این تنها سرمایه‌گذاری‌ای است که واقعاً جبران می‌شود.

اطرافمان را از آدم‌های باکیفیت و ارزش‌مند پر کنیم
اطرافمان را از آدم‌هایی پر کنیم که کیفیت‌ها و ارزش‌هایی در زندگی دارند که ما می‌خواهیم داشته باشیم. این‌ها آدم‌هایی هستند که هرگز وسوسه‌مان نمی‌کنند تا از راهمان منحرف شویم یا ما را از اهداف‌مان عقب نمی‌کشند. وقتی یک کوه بر سر راهمان باشد، کمک‌مان می‌کنند از آن بالا برویم. حمایت آن‌ها در قالب کمک‌هایی است که برای رسیدن به اهداف‌مان می‌خواهیم و در راستای مسیری‌ست که می‌خواهیم طی کنیم.

قبل از آن‌که کس دیگری را دوست داشته باشیم، خودمان را دوست بداریم
بعضی‌ها همۀ عشق‌شان را نثار می‌کنند و برای خود چیزی نگه نمی‌دارند. برخی دیگر همۀ عشق را برای خودشان حفظ می‌کنند؛ گویی که از ماندگاری عشق می‌ترسند. روح هر انسانی سرشار از عشق و محبت است، باید آن را به قسمت‌های برابر تقسیم کنیم و به هر کسی که سزاوارش است، عشق بورزیم، از جمله خودمان. عشق ورزیدنِ درست از مهم ترین مهارت های زندگی برای کودکان ماست.

هرگز نباید گفت «نمی‌توانم»
هرگز نباید گفت «نمی‌توانم». در عوض باید گفت «به بهترین شکل به‌دستش می‌آورم و از آن یاد می‌گیرم». بدترین چیزی که ممکن است اتفاق بیفتد چیست؟ تا زمانی که می‌توانیم دوباره دست خودمان را بگیریم و بلند شویم، زمین خوردن خیلی بد نیست. تلاش کردن نیمی از موفقیت است، پس همیشه باید حواسمان باشد که در حال تلاش باشیم. یک تصمیم بد از تصمیم نگرفتن بهتر است. اگر دقیقاً به جایی که شروع کرده بودیم برگشتیم، حداقل ثروتی از جنس یک تجربۀ بزرگ داریم.

با کسانی که دوستشان داریم، وقت بگذرانیم
هیچ‌چیز ارزشمندتر از لحظات زودگذری نیست که در کنار آدم‌هایی می‌گذرانیم که واقعا دوستشان داریم. زمان آن‌قدر برای زندگی محدود است که نباید جنگ و دعوا را انتخاب کنیم یا دنبال مشکلات برویم؛ بلکه باید از لحظاتی که در حال گذر هستند، لذت ببریم. کسانی که دوستشان داریم، ارزشمندترین هدیه‌ای هستند که داریم؛ پس باید قدرشان را بدانیم.

در آموختن چیزهای جدید تنبل نباشیم. این بهترین تمرین برای مغزمان است تا قوی‌تر رشد کند
بالاخره، بیشترمان از بارها غیبت‌های بی‌دلیل‌مان از کلاس‌های درس پشیمان می‌شویم. معمولاً این اتفاق دیر می‌افتد؛ زمانی که مغز ما پیرتر شده و کمتر انعطاف‌پذیر است. دانش لذت‌بخش و اعتیادآور است؛ هرچه بیشتر بیاموزیم، بیشتر از آن را طلب می‌کنیم. زودتر باید شروع کرد، بیشتر باید مطالعه و سفر کرد و تجربه به‌دست آورد. علم به ما قدرت و ذوق می‌دهد. درک لذت آموختن جزء ارزشمندترین مهارت های زندگی برای کودکان دبستانی و پس از آن است؛ زیرا آن‌ها تازه شروع به یادگیری کرده‌اند و با باورهای درست بهتر پیش می‌روند.

هر روز باید ورزش کنیم. ما فقط یک بدن داریم و باید مراقبش باشیم
یک گل نیازهای کوچکی دارد. اگر بخواهیم یک گل را پرورش بدهیم کافی‌ست برایش آب، آفتاب و فضا مهیا کنیم. همان چیزها برای بدن ما هم نیاز است؛ اما در اندازه‌هایی بسیار بزرگ‌تر. هر روز باید برای پرورش جسممان و رسیدگی به آن وقت بگذاریم تا قوی‌تر شود. ورزش ما را زیباتر، باانرژی‌تر و سالم‌تر می‌کند.

همیشه به کسانی که دوستشان داریم، کمک کنیم
اگر آن‌ها ناراحت هستند و ما خوشحالیم، باید با محبت کردن تلاش کنیم حالشان را بهتر کنیم. همیشه باید برای خانواده و دوستانمان بیش از حد انتظار ظاهر شویم تا با هم عمری طولانی و رضایت‌بخش داشته باشیم. در غم و شادی هم شریک شویم، یکدیگر را آن‌چنان که هستیم بپذیریم و هر زمانی که به هم نیاز داشتیم، کنار هم باشیم.

وقتی صحبت می‌کنیم، احساسات دیگران را در نظر بگیریم
زخم زبان‌های تصادفی به‌اندازۀ آن‌هایی که عمداً گفته می‌شوند، آزاردهنده هستند. کلمات می‌توانند دردآور باشند؛ پس باید همیشه قبل از آن‌که حرف بزنیم به احساسات دیگران نسبت به حرف‌هایمان توجه کنیم.

بخشنده باشیم نه متوقع
قدرت بخشندگی شفابخش است، به‌راحتی می‌توان به‌دستش آورد و اغلب غیر ممکن است که از دست برود. حتی اگر چیز اندکی داریم، بهتر است آن را با شخصی دیگر شریک شویم. شادی‌ای که از بخشش احساس خواهیم کرد، هرگز با شادی دریافت یک موهبت برابر نیست. بخشندگی زندگی‌بخش است و در عوض ما را تقویت می‌کند. قدرت بخشندگی یکی از مهم ترین مهارت های زندگی برای کودکان است.

اگر می‌خواهیم دیگران احساس بدی پیدا نکنند، نباید سرزنششان کنیم
خودمان را نیز نباید سرزنش کنیم. همۀ ما فقط انسانیم و توانایی‌های محدودی داریم. پیدا کردن مقصر واقعاً مهم است؟ تهمت زدن، قضاوت و سرزنش کردن فقط رنج کشیدن را طولانی می‌کند. پس بهتر است همیشه آنچه در سکوت و حفظ وقارمان وجود دارد، به‌دست بیاوریم. اگر کسی که مقصر بود عذرخواهی نکرد، این مشکل اوست. ما نباید خودمان را به‌خاطر اشتباه‌های دیگران سرزنش کنیم.

عمل کنیم
اگر می‌خواهیم کاری انجام دهیم، باید آن را شروع کنیم. در غیر این صورت، زمان باارزش‌مان را فقط صرف رویاپردازی دربارۀ زندگی کرده‌ایم. ما باید زندگی کنیم، نه این‌که فقط برای آن برنامه‌ریزی کنیم. پس باید ترسمان را کنار بگذاریم و ایمان داشته باشیم. ممکن است قدم اول را در جهت اشتباه برداریم، اما قدم برداشتن هرگز کار اشتباهی نیست؛ چون یک حرکت است و در نهایت، نشانه‌ای از زندگی.

با دیگران طوری رفتار کنیم که دوست داریم با ما رفتار شود
از آن‌جایی که جهان ذاتا منافع ما را نمی‌داند، نمی‌توانیم توقع داشته باشیم که رخدادها را به‌نفع ما تنظیم کند. ما باید خودمان هرچه را قلب‌مان می‌خواهد به‌دست بیاوریم. اگر احترام می‌خواهیم، اول باید خودمان آن را نشان دهیم، برای گرفتن عشق، اول باید خودمان عشق ببخشیم. اگر احساس می‌کنیم با ما بدرفتاری می‌شود، باید تلاش کنیم رفتارمان را با آدم‌های دوروبرمان تغییر دهیم.

مهارت های زندگی برای کودکان : تنها ناتوانی ما نگرش اشتباه است
چیزی وجود ندارد که ما نتوانیم انجام بدهیم. جهان به ما ستاره‌ای مشتعل و زمین‌هایی خالی اما حاصل‌خیز داده است؛ پس ما باید بیاموزیم که چگونه از این امکانات برای ساختن چیز باشکوهی استفاده کنیم. روشی برای به‌دست آوردن هر چیزی که به آن نیاز داریم اما آن را نداریم، وجود دارد. این یکی از ارزشمندترین مهارت های زندگی برای کودکان است: «همیشه راهی هست.»

اگر چیزی را نمی‌دانیم، وانمود نکنیم که آن را می‌دانیم؛ بلکه سؤال کنیم
اگر سؤال نکنیم یک فرصت آموختن را از دست می‌دهیم؛ به همین سادگی.
دربارۀ هر کاری که انجام می‌دهیم و با هر کسی که در طول زندگی ملاقات می‌کنیم، صادق باشیم
باید افکارمان را خالص و پاک حفظ کنیم. هیچ‌چیز نگوییم مگر به راستی. احساسات واقعی را تجربه کنیم. همیشه با خودمان و دیگران چه در قالب کلمات و چه در احساسات قلبی‌مان صادق باشیم. فریب هیچ‌وقت بی‌جواب نمی‌ماند و آن‌قدر طول نمی‌کشد که هر چیز اصل و راستی را به خود آلوده کند.

هیچ اشکالی ندارد که آسیب‌پذیر باشیم
نشان دادن آسیب‌پذیری‌مان به این معناست که از لحاظ جسمی و روحی خودمان را می‌شناسیم و به خود مطمئنیم. آسیب‌پذیری بخشی از انسان بودن است. وقتی که ما می‌خندیم احساس می‌کنیم زنده‌ایم؛ اما درد، غم و اندوه و اشک هم بخشی از زندگی هستند. آسیب‌پذیری چیزی جز حساسیت ما نسبت به جهان خارج نیست. این کاملاً طبیعی نیست؛ اما به‌طور شگفت‌انگیزی واقعی و خالص است. وقتی از آن ضربه می‌خوریم، یعنی مراقب خودمان هستیم.

همیشه در هر کاری که انجام می‌دهیم، خوش باشیم
قوانین زندگی ساده هستند. گاهی برنده می‌شویم و گاهی می‌بازیم. یاد می‌گیریم و از زمین بلند می‌شویم. چرخ روزگار بسیار کند است؛ بین پیروزی‌ها و شکست‌ها، زمان‌های خوب و زمان‌های بد، قسمت خالی بزرگی وجود دارد که لازم است با چیزهایی ساده و بامعنی پر شوند. بهتر است آن را با شادی و خنده پر کنیم.

یادداشتی برای والدینی که کودکان کم‌ سن‌ و سال دارند
از دیگر مهارت های زندگی برای کودکان نه گفتن است؛ اما آن‌قدر همیشه درباره‌اش صحبت شده که مهارت‌های مهم‌تری مثل مهربانی، بخشش، پایداری و شاد بودن فراموش شده‌اند. این مهارت های زندگی برای کودکان پیش دبستانی ، دبستانی و نوجوانان و حتی بزرگسالان قابل استفاده‌اند؛ چرا که کمک می‌کنند بهتر زندگی کنیم و هر زمانی آن‌ها را به‌کار ببندیم، دیر نیست.
جان وودن می‌گوید: «از هر روز زندگی‌ات شاهکار بساز». این نکاتی که گفته شد درس‌هایی مهم برای زندگی کودکان و ما والدین هستند. می‌توانیم آن‌ها را به‌خاطر بسپاریم و در طول لحظات زندگی آنها را به‌کار ببندیم تا شاهکار خودمان را بسازیم. شما نکته دیگری در ذهن دارید که بتوان به فهرست مهارت های زندگی برای کودکان افزود؟