عفونت های شایع در بارداری، تاثیر آن بر جنین

در طول دوران بارداری میزان نگرانی خانم ها درباره ی ابتلا به انواع عفونت و احتمال منتقل شدن این عفونت‎ها به جنین در حال رشد بیش تر می شود. در این مقاله به عفونت های شایع دوران بارداری و نحوه ی پیش گیری از آن ها پرداخته شده است.
در طول بارداری، ممکن است افراد نگران عفونت های احتمالی و تاثیر آن بر رشد کودک باشند. عفونت های واژن، از جمله عفونت های قارچی است که در دوران بارداری شایع است و معمولاً باعث نگرانی نمی شوند. با این حال، عفونت رحم ممکن است عوارض بیش تری داشته باشد. این مقاله به معرفی عفونت های شایع در طول بارداری، تاثیر آن ها روی کودک و نحوه جلوگیری از بروز این عفونت ها می پردازد.

عفونت های شایع در دوران بارداری
فردی که باردار است ممکن است در برابر عفونت های خاص آسیب پذیر باشد و اگر عفونت درمان نشود، می تواند دچار عوارض شدیدتری شود. افراد باردار، حتی با داشتن عفونت های جزئی نیز باید با پزشک یا ماما صحبت کنند. عفونت های واژینال معمولی در دوران بارداری عبارتند از:
عفونت های قارچی واژن
عفونت های قارچی واژینال توسط قارچ کاندیدا(Candida) ایجاد می شود. این عفونت ها به دلیل تغییر در سیستم ایمنی بدن، افزایش تولید گلیکوژن و بالا رفتن سطح استروژن در طول بارداری، رخ می دهند. بر طبق گزارش سال ۲۰۱۵، حدود ۲۰ درصد از زنان به کاندیدا مبتلا هستند که در دوران بارداری این رقم به ۳۰ درصد افزایش می یابد. به نظر می رسد این عفونت در سه ماهه دوم و سوم شایع تر است. متداول ترین علائم عفونت قارچی واژینال شامل موارد زیر است:
خارش یا جوش اطراف واژن
ترشحات غلیظ واژن، ترشحات سفید و پنیری مانند
بویی شبیه به نان یا آبجو از واژن
درد یا سوزش در واژن یا اطرف آن
درد یا سوزش در هنگام مقاربت
افراد می توانند از داروهای بدون نسخه برای درمان عفونت قارچی واژینال استفاده کنند. با این حال، خانم های باردار نباید بدون مشورت با پزشک اقدام به مصرف هیچ دارویی کنند. لازم است که قبل از شروع درمان، نوع آن تشخیص داده شود زیرا عفونت های دیگر مانند واژینوز باکتریال و کلامیدیا می توانند با عفونت های مخمر اشتباه گرفته شوند.

بیماری های خطرناک ناشی از عفونت در دوران بارداری
واژینوز باکتریال
واژینوز باکتریایی (BV) یک عفونت باکتریایی در واژن است که به راحتی درمان می شود. علائم آن عبارت است از:
خارش، سوزش یا درد در واژن
بوی ماهی که از واژن می آید
بوی بدی که بعد از رابطه جنسی بدتر می شود
مقدار زیاد ترشحات رقیق خاکستری رنگ
اگر BV در دوران بارداری درمان نشود، ممکن است باعث زایمان زودرس، درد زایمان و تولد نوزاد با وزن پایین باشد.
گروه B استرپتوکوک (GBS)
استرپتوکوک گروه B یک گروه از باکتری ها هستند که در بدن می آیند و می روند، اما اغلب در واژن و مقعد هستند. این باکتری ها به طور معمول باعث ایجاد علائم یا حتی عفونت نمی شوند. با این حال، خانم هایی که هنگام تولد نوزاد این گروه از باکتری ها (GBS) را در بدن دارند، ممکن است آن را به نوزادان خود انتقال دهند. مادرانی که GBS دارند، در ۱ تا ۲ درصد موارد آن را به نوزاد خود انتقال می دهند. اگرچه شایع نیست اما GBS در نوزاد می تواند کشنده باشد. آزمایش های طول بارداری می تواند GBS را تشخیص دهد و این یک بخش استاندارد از مراقبت های طول بارداری است. درمان با آنتی بیوتیک از طریق سوزن در رگ (آنتی بیوتیک IV) می تواند خطر انتقال عفونت GBS به نوزاد را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
عفونت رحم در دوران بارداری
عفونت در رحم به دلایل مختلف می تواند خطرناک باشد. این عفونت ممکن است روی جفت تاثیر بگذارد، و به کودک در حال رشد آسیب بزند، باعث زایمان زودرس شود یا منجر به ناهنجاری های هنگام تولد شود. عفونت های رحمی همچنین می تواند درد زایمان را بسیار خطرناک و مشکل کند. برخی افراد نارسایی اندام و سایر عوارض تهدید کننده برای زندگی را نیز تجربه می کنند. عفونت های رحمی اغلب زمانی گسترش می یابد که باکتری ها از واژن به رحم می رود، بنابراین عفونت واژینال درمان نشده یک عامل خطر برای عفونت های رحم است. اگر فرد در طول زایمان دچار پارگی غشاها شود، مستعد ابتلا به عفونت های رحمی است. درمان این نوع عفونت شامل آنتی بیوتیک ها است و ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد. اگر تب در حین زایمان ایجاد شود، پزشک یا ماما جنین را تحت نظر می گیرد. اگر علائم شدید باشند، ممکن است پزشک توصیه به سزارین کند.
سایر عفونت های دوران بارداری
بارداری باعث ایجاد تغییرات زیادی در بدن می شود و افراد را در خطر عوارض زیاد عفونت ها قرار می دهد. به عنوان مثال، تغییرات پوستی مرتبط به هورمون ها در طول حاملگی، می تواند باعث بیماری هایی مانند اگزما یا خشکی شدید پوست شود. اگر پوست ترک خورد و خون ریزی پیدا کرد، یک عفونت جدی پوستی مانند سلولیت ایجاد می شود. یک اختلال پوستی نادر که سندروم سوئیت نامیده می شود نیز در طول بارداری رایج تر از زمان های دیگر است. برخی عفونت های دیگر که ممکن است در دوران بارداری جدی تر باشند عبارتند از:
سرماخوردگی
هپاتیت E که نوعی ویروس معمولاً خفیف از هپاتیت است
تبخال، از جمله ویروس تبخال سیمپلکس (HSV) و ویروس واریسلا زوستر (VZV)
لیستریا، که می تواند باعث مسمویت غذایی شود
سرخک
اچ آی وی
افزایش خطر ابتلا به این عفونت ها در دوران بارداری به خوبی بررسی نشده اما ممکن است ناشی از هورمون ها و سایر تغییرات باشد که تعداد سلول های خونی در بدن را عوض کند. به عنوان مثال در اواخر بارداری، تعداد سلول های T که می توانند به مبارزه با عفونت کمک کند کاهش می یابد. بارداری باعث افزایش گردش خون و همچنین افزایش تقاضای قلب به گردش خون می شود. این نیاز می تواند این عوارض را بدتر کند. به عنوان مثال، اگر فرد باردار به خاطر آنفولانزا دچار ذات الریه شود، ممکن است به دلیل افزایش تقاضای جنین، در قلب و شش ها، فرد دچار مشکل تنفسی شود. برخی از داروهایی که می توانند به طور موثری عفونت های رایج را درمان کنند، ممکن است در طول بارداری از امنیت کمتری برخوردار باشند. بنابراین ضروری است که افراد بارداری که دچار عفونت هستند با پزشک یا ماما صحبت کنند تا مزایا و خطرات گزینه های درمانی مختلف را بدانند.

عفونت های مادر چه تاثیری بر کودک دارد؟
عفونت های بی شماری می تواند روی جنین در حال رشد تاثیر بگذارد. با این حال، برای پزشک مشکل است که بگوید جنین تا چه اندازه تحت تاثیر این عفونت ها قرار خواهد گرفت. عفونت ها می توانند از طریق یکی از سه روش زیر کودک در حال رشد را تحت تاثیر قرار بدهد:
عفونت ممکن است به مادر آسیب برساند، و موجب شود بدن او توانایی تغذیه جنین را نداشته باشد و در مواردی نیاز به مصرف داروهایی باشد که می تواند برای جنین مضر باشد.
عفونت های طول بارداری می تواند به طور مستقیم با ایجاد تغییراتی که منجر به ناهنجاری های هنگام تولد می شود، به کودک آسیب بزند.
عفونت می تواند باعث زایمان زودرس یا سقط جنین شود.
بر اساس بیان موسسه ملی بهداشت (NIH)، عفونت هایی که می تواند به کودک در حال رشد آسیب برساند شامل این موارد می شود اما منحصر به این ها نیست:
واژینوز باکتریایی، که ممکن است باعث زایمان زودرس شود
بیماری های مسری مانند هپاتیت، سلفیس، تبخال و HIV که می تواند جنین را آلوده کنند
کلامدیا که می تواند باعث عفونت چشم و ذات الریه شود
سوزاک که می تواند مایع آمنیوتیک را آلوده کند و منجر به زایمان زودرس و عفونت های چشمی و کوری احتمالی شود
بیماری پنجم که می تواند باعث سقط جنین یا کم خونی جنین شود
استرپتوکوک گروه B، که می تواند در نوزادان عوارض شدید ایجاد کند و در موارد نادری کشنده باشد
توکسوپلاسموز که می تواند باعث ناهنجاری هایی هنگام تولد و ناتوانی های ذهنی شود
لیستریا که می تواند باعث سقط جنین، زایمان جنین مرده و ناهنجاری های هنگام تولد شود
سیتومگالوویروس که اغب بی ضرر است اما همچنین می تواند باعث ایجاد ناهنجاری های هنگام تولد و ناتوانی ذهنی شود
زیکا، معمولاً خفیف است می تواند باعث از دست رفتن حاملگی یا ناهنجاری های زایمان در نوزاد شود.(عفونت زیکا نوعی بیماری است که توسط پشه منتقل می شود، ممکن است باعث ناهنجاری هایی در هنگام تولد شود و خطر تولد جنین مرده و سقط جنین را در افرادی که ویروس دارند، افزایش دهد. هنوز مشخص نیست که چرا برخی جنین ها تحت تاثیر قرار می گیرند و برخی دیگر نه.)
سایر عفونت ها نیز بسته به سلامت کلی فرد باردار، زمانی که کودک درحال رشد است و این که آیا فرد تحت درمان قرار گرفته است یانه، می تواند به کودک در حال رشد آسیب بزند.

جلوگیری از عفونت های دوران بارداری
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، راه کارهایی را برای کاهش خطر ابتلا به عفونت در دوران بارداری را ارائه می دهد، از جمله:
اجتناب از مسافرت به مناطقی که زیکا شیوع زیادی دارد و استفاده از اسپری های ضد گزش پشه
استفاده از کاندوم برای جلوگیری از انتقال بیماری های مقاربتی
با دقت شستن دست ها
دوری از افرادی که عفونت مسری دارند
دریافت واکسن آنفولانزا
اجتناب از غذاهای آماده و ناسالم
خودداری از تمیز کردن بستر گربه و انجام آن توسط افرادی دیگری به جز شخص باردار
آزمایش برای بیماری های مقاربتی و گروه B

نظریه
بیشتر افرادی که در دوران بارداری دچار عفونت می شوند، عوارضی را تجربه نمی کنند. درمان سریع احتمال تولد سالم را افزایش می دهد. هر کسی که در دوران حاملگی خود علائم غیر معمول را تجربه کند، باید با پزشک یا ماما خود صحبت کند. مراقبت دوران بارداری بسیار مهم است زیرا می تواند برخی از عفونت ها را حتی قبل از ایجاد علائم تشخیص دهد.