لوس شدن کودک، نکاتی برای والدین

خرید هدیه برای بچه ها هیجان انگیز است؛ همچنین این موضوع که بتوانید چیزهایی را به کودکانتان بدهید که در کودکی از داشتن آن ها محروم بوده اید لذت بخش است. جشن های تولد متعدد، تعطیلات مکرر، وسایل الکترونیک و سرگرمی های مداوم اگرچه برای کودکان بسیار مطلوب است اما اعطای اختیارات و امتیازات و فرصت های بیش از حد به کودکان می تواند برایشان آسیب زا نیز باشد. به عبارت دیگر، در برخی موارد می­تواند به پیامدهای طولانی مدتی منجر شود.

افراط در انواع امتیازات
لوس کردن کودکان فقط به معنای خرید تعداد زیاد هدایا و تعطیلات متعدد نیست. چرا که دادن آزادی بیش از حد به بچه ها و نظم و انضباط بسیار ناچیز هم می تواند نمونه ای از لوس کردن کودک باشد.
محققان سه شیوه لوس کردن و افراط را در تربیت کودکان مشخص کرده اند:
۱.در شرایطی مثل قرار دادن اسباب بازی های زیاد در اختیار کودک، فعالیت های بیش از حد، و یا دادن تجهیزات الکترونیک، برای کودک می تواند مضر باشد؛ چرا که کودکان به زمانی برای تجربه جنبه های دیگر زندگی و فرصت های دیگر برای یادگیری درمورد انواع سرگرمی ها نیاز دارند.
2.والدینی که بیش از حد نیازها، فرزندان خود را تغذیه می کنند، مانع از یادگیری مهارت­های لازم برای رسیدن به استقلال­ فردی می­شوند. انجام تکالیف برای کودک یا دور کردن او از تجربه احساسات ناراحت کننده به بروز اختلال در رشد سالم کودک منجر می شود.
۳.نداشتن نظم و انضباط کافی برای آموزش بچه ها و یا عدم ارائه محدودیت های سالم می­تواند مانع از بزرگ شدن آن­ها در دوران بزرگسالی شود. این اشتباه ممکن است شامل عدم اعطای مسئولیت و کار به کودک یا دادن هدایایی در همه زمان هایی می شود که کودک کاری را انجام داده است.

دلایل والدینی که کودکان خود را لوس می کنند
دلایل زیادی وجود دارد که والدین فرزندان را لوس می کنند. شایع ترین دلیل احساس گناه است. والدینی که ساعت طولانی کار می­کند، هنگام ورودشان به خانه، نتواند کارهایی را انجام دهند یا والدی که به تنهایی حضانت فرزند خود را به عهده دارد ممکن است تلاش کند با خرید هدایای زیادی برای کودک دیگر جنبه های زندگی کودکش را برطرف کند.
دلیل دیگر این است که والدین می­خواهند بچه ­ها "خوشحال" شوند؛ بنابراین به جای گفتن نه و پذیرش احتمال ناراحت کردن فرزندشان، تسلیم خواسته ها و مطالبات مکرر کودک خود می­شوند.
بعضی اوقات والدین فقط مجهز به شیوه های آسیب زا یا تلاش برای کنار آمدن با مشکلات رفتار کودکانشان نیستند، بلکه نمی دانند چطور نسبت به مخالفت ها یا افراط های کودکانشان پاسخ دهند. در نتیجه برای تسهیل زندگی خود و تعاملاتشان نسبت به نظم و انضباط فرزندانشان تساهل می ورزند.
سرانجام، برخی دیگر از والدین می خواهند از تجربیات بد کودکانشان جلوگیری کنند. برای مثال والدینی که در فقر بزرگ شده اند تلاش می کنند که فرزندانشان با این تجربیات رو به رو نشوند یا اگر والدینی با سختگیری ­های شدید تربیت شده اند، ممکن است نسبت به ایجاد چارچوب و مقررات در تربیت کودک خود چشم پوشی کنند.
در اینجا چند دلیل وجود دارد که شما ممکن است بخواهید مجدداً در مورد در اختیار قرار دادن همه چیز به فرزندتان فکر کنید:
کودکتان باید بیاموزد که می­تواند بدون اکثر چیزها زندگی کند. وقتی کودکان هر آنچه را که می­خواهند دریافت می­کنند، فکر می­کنند بدون آخرین اسباب بازی نمی­توانند زندگی کنند یا اینکه بدون کفش ورزشی جدید نمی­توانند زنده بمانند. این مهم است که به فرزندان خود تفاوت بین خواسته و نیازها را یاد دهید.
ممکن است فرزند شما فکر کند که خوشبختی ناشی از کالاهای مادی است. برای بچه ها آسان است که فکر کنند داشتن چیزهای بیشتر به آن­ها کمک می کند زندگی رضایت بخش تری داشته باشند و دارایی های مادی سمبل وضعیتی برای نشان دادن مقدار دارایی هایشان می شود.
ممکن است فرزندتان برای هیچ کاری ارزش قائل نباشد. وقتی بچه ها وسایل الکترونیکی، لباس و اسباب بازی زیادی دارند، نمی­توانند از آن­ها مراقبت کنند. ممکن است کودک هنگام خراب کردن چیزها اهمیتی ندهد و ممکن است هنگام گم شدن اشیاء متوجه آن نشود. بنابراین، کودکتان مسئولیت پذیری را نخواهد آموخت.
عدم نظم و انضباط به بچه ها می آموزد که مجبور نیستند از قوانین پیروی کنند. وقتی قواعد اجرا نشوند، کودکان شروع به پرورش این عقیده می­کنند که قوانینی برای آن­ها اعمال نمی شود. آن­ها فکر می کنند بالاتر از قوانین هستند و معتقدند که از همه افراد خاص تر هستند.
اگر خود را مقصر شکل­گیری رفتارهای ناسالم کودکتان میدانید، بهتر است تصمیم بگیرید که تغییر مثبتی در خانواده ایجاد کنید. متعهد شوید که جلوی رفتارهای ناسالمی را که برای کودکتان زیان بار است بایستید.
وقتی " نه گفتن" را دستور کار خود قرار دهید، به احتمال زیاد شاهد افزایش مشکلات رفتاری کودک خواهید بود؛ احتمالاً برای تلافی تلاش می کند و توان خود را برای تضعیف شما در اختیار می گیرد اما اگر به درستی و محکم بر رفتار درست بایستید کودکتان مهارت های ارزشمندی را برای زندگی آینده خود خواهد آموخت و در دوره بزرگسالی خود مسئولیت پذیری بیشتری خواهد داشت.