هورمون درمانی برای زنان، چه مواردی را دوا می کند؟

پزشکان معمولاً هورمون درمانی (HT) به عنوان ترکیبی از استروژن و دیگر هورمون زنانه مصنوعی، پروژسترون تجویز می کند.
ترکیبات پروژسترون مصنوعی به عنوان پروژستین اشاره شده است.
استفاده بلند مدت از استروژن بدون پروژسترون خطر ابتلا به سرطان رحم (سرطان آندومتر) را افزایش می دهد در حالی که اضافه کردن پروژسترون این خطر را خنثی می کند.
بنابراین استروژن بدون پروژسترون معمولاً تنها برای زنانی که رحم ندارند (هیسترکتومی) توصیه می شود.
استروژن به صورت قرص، کرم، غبار اسپری یا (حلقه واژن، قرص واژینال یا کرم واژینال) در دسترس است.
انتخاب نوع استروژن بستگی به علائم زنان و توصیه پزشک دارد به عنوان مثال، کرمهای واژینال، قرص واژینال و حلقه واژن برای خشکی واژن استفاده می شود در حالی که قرص در گرگرفتگی استفاده می شود.
قرص های استروژن نیز برای خشکی واژن مفید هستند و گاهی اوقات همراه با کرمهای واژینال، قرص و یا حلقه استفاده می شود.

هورمون درمانی سرطان چیست
بعضی از انواع سرطان ها، نظیر سرطان سینه و سرطان پروستات، رشدشان بستگی به هورمون های جنسی دارد.
هورمون درمانی از رسیدن یا مصرف هورمونی که سلول های سرطانی به آن احتیاج دارند جلوگیری می کند.
هورمون درمانی ممکن است شامل جراحی برای برداشتن اندام هایی در سیستم درون ریز بدن باشد که تولید کننده ی هورمون ها هستند.
در سایر موارد، هورمون درمانی بر مبنای استفاده از داروهایی است که یا از تولید هورمون جلوگیری می کنند یا مسیر کارکرد هورمون را تغییر می دهند.
داروهای ضد استروژنی، نظیر تاموکسیفن و راکسیفن که به زنان مبتلا به سرطان سینه داده می شوند، به منظور جلوگیری از ترشح هورمون استروژن و بازداری از رشدِ سلول های سرطانی تجویز می شوند.
چون در این روش، درمان فقط محدود به بافت هایی می شود که به وسیله ی هورمون ها آلوده شده اند.
متوقف کننده های آندروژن به مردانی که از سرطان پروستات رنج می برند تجویز می شوند تا از تولید تستسترون و سایر هورمون های مردانه که در رشد سرطان دخیل هستند، جلوگیری کنند.

هورمون درمانی در سرطان تخمدان
HRT یاهورمون درمانی به میزان جزئی باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان تخمدان در زنان می‌شود.
این خطر با ادامه طولانی مدت هورمون درمانی افزایش می‌یابد و با توقف درمان خیلی زود به وضع نرمال بر می‌گردد.
درمان آندروژن همچون استفاده از دارو، دانازول نیز ممکن است خطر ابتلا را افزایش ‌دهد.

هورمون درمانی سرطان پروستات
با تشخیص سرطان پروستات، پزشک استفاده از دارو را به منظور کاهش سطح هورمون تستوسترون به عنوان یک روش درمانی برای بیمار توصیه می‌کند چرا که این هورمون عامل رشد سلول‌های سرطانی است.
هرچند، نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که این روش می‌تواند با عوارض جانبی ناخواسته‌ای همراه باشد و بیمار را در معرض ابتلا به آلزایمر و دیگر اختلالات زوال عقل قرار دهد.

هورمون درمانی سرطان پروستات
گروهی از متخصصان علوم پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا گفت: بررسی‌های انجام شده حاکی از آن است که پزشکان باید آگاهی خود را در مورد اثرات طولانی مدت هورمون درمانی بر قدرت شناختیِ بیماران افزایش داده و در مورد خطرات بالقوه این روش درمانی با بیماران خود صحبت کنند.
این درحالیست که گروه دیگری از محققان بر این باورند که هورمون درمانی روش استاندارد طلایی در بسیاری از موارد ابتلا به سرطان پروستات است.
بنابراین، یافته‌های جدید به معنی تصمیم گیری سخت برای بیمار و پزشک در انتخاب روش درمانی به حساب می آید.
در مطالعه جدید محققان آمریکایی به بررسی اطلاعات ۱۵۴ هزار بیمار مبتلا به سرطان پروستات پرداختند که بیماری آنان در فاصله سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳ تشخیص داده شده بود.
حدود ۶۲ هزار نفر از آنان در مدت دو سال از زمان تشخیص بیماری تحت روش هورمون درمانی قرار گرفته و ۹۲ هزار نفر از آنان تحت این شیوه درمانی قرار نگرفته بودند.
در مجموع ۱۳ درصد بیماران گروه اول در مدت هشت سال به بیماری آلزایمر مبتلا شدند که این رقم در گروه دوم حدود ۹ درصد بوده است.
به گفته محققان هورمون درمانی روشی موثر در کند ساختن پیشرفت سلول‌های سرطان پروستات است.
هرچند، این روش اکنون تنها در مواردی به کار گرفته می‌شود که بیماری پیشرفت شدید داشته یا احتمال بازگشت تومورها بسیار بالاست.
همچنین این روش درمانی با عوارض جانبی دیگری همچون آسیب رساندن به استخوان‌ها و سلامت قلب و عروق نیز همراه است.

روش هورمون درمانی
هورمون‌ درمانی می‌تواند به صورت سیستمی یا موضعی باشد.
این دو واژه نشان می‌دهند که هورمون‌ها چگونه وارد بدن می‌شوند و عمل می‌کنند:
درمان سیستمی
در روش درمان سیستمی، هورمون‌ها وارد جریان خون بیمار می‌شوند و سپس به سمت ارگان‌های مورد نظر که له آن‌ها نیاز دارند می‌روند.
داروهای استروژن سیستمی به شکل قرص، پد چسبی، ژل و اسپری‌هایی هستند که به پست زده می‌شوند در صورتی که پروژستین نیز تجویز شده باشد، ممکن است به طور جداگانه یا هم‌زمان با استروژن (در برخی قرص‌ها و پدهای چسبی) باشد.
زنانی که تنها با استروژن درمان می‌شوند، داروی خود را هر روز یا هر چند روز یکبار باید مصرف کنند که این موضوع به نحوه مصرف دارو بستگی دارد.
برای زنانی که با هر دو هورمون درمان می‌شوند دو روش برای اجرای دمان هست:
- درمان دوره‌ای: استروژن هر روز و پروژستین تنها چند روز در ماه یا چند روز در هر ۳ یا ۴ ماه مصرف می‌شود.
- درمان مداوم: استروژن و پروژستین هر روز مصرف می‌شوند.
درمان موضعی
روش درمان موضعی معمولا برای زنانی تجویز می‌شود که تنها به عوارض جزئی مانند خشکی واژن مبتلا شده‌اند.
استروژن موضعی می‌تواند به شکل قرص، حلقه، یا کرم واژینال باشد.
این داروها مقادیر کمی استروژن را به دیواره واژن منتقل می‌کنند.
این استروژن به بازیابی ضخامت و قابلیت ارتجاع وازن کمک می‌کند و علائم خارش و سوزش را بهبود می‌دهد.

مزایا
هورمون‌ درمانی این مزایا را دارد:
- استروژن‌تراپی سیستمی (با یا بدون پروژستین) بهترین درمان برای رفع گرگرفتگی و تعریق شبانه است.
- انواع استروژن سیستمی و موضعی موجب رفع خشکی واژن می‌شوند.
- استروژن سیستمی بدن را در برابر کاهش تراکم استخوانی که در اوایل یائسگی رخ می‌دهد، محافظت می‌کند و از بروز شکستگی ستون فقرات و لگن پیشگیری می‌کند.
- هورمون‌ درمانی ترکیبی می‌تواند خطر بروز سرطان روده بزرگ را کاهش دهد.
- هورمون‌ تراپی همچنین با کاهش درد‌های عضلانی و اختلالات خواب موجب بهبود سطح کیفی زندگی بیمار می‌شود.
- هورمون‌ درمانی اثرات مثبتی بر عملکرد مثانه و مجرای ادرار دارد و علائم تکرر ادرار را بهبود می‌دهد.
- برخی مطالعات نشان می‌دهند که هورمون‌ درمانی تاثیرات مثبتی بر حفظ حجم عضلانی و قدرت بافت‌های همبند بدن دارد.
مزایایی که هر فرد از هورمون‌ درمانی دریافت می‌کند با توجه به شرایط خاص او، متفاوت است.

هورمون درمانی در یائسگی زودرس
هورمون‌ درمانی جایگزین تا سال ۲۰۰۲ به طور معمول برای درمان علائم یائسگی و محافظت در مقابل اثرات درازمدت آن بر روی سلامت زنان به کار می‌رفت.
در این سال نتایج یک کارآزمایی بالینی بزرگ در این مورد منتشر شد که خطرات بهداشتی این شیوه درمانی را روشن کرد.
اما در نهایت این سوال باقی می‌ماند، که زنان در دوران یائسگی باید هورمون‌ درمانی انجام دهند یا نه.
در طول سال‌های یائسگی، تولید هورمون‌های جنسی زنانه استرون و پروژسترون در تخمدان‌های شما کاهش پیدا می‌کند.
این کاهش هورمون‌ها باعث می‌شود، که قاعدگی و باروری برای همیشه پایان یابد، اما در عین حال کاهش این هورمون‌ها می‌تواند باعث گرگرفتگی، نوسان خلق، خشکی واژن و مشکلات ادراری شود.
راه حل چیست؟ سال‌ها بود که دکترها به طور معمول برای تخفیف این علائم از هورمون‌ درمانی جایگزین، استفاده می‌کردند، یعنی داروهای حاوی هورمون‌های زنانه تا جایگزین هورمون‌هایی شود که بدن دیگر نمی‌‌سازد.
و به طور گسترده‌ای اعتقاد بر این بود که افزایش دادن میزان استروژن پس از یائسگی باعث محافظت زنان از بیماری قلبی و پوکی استخوان می‌شود، و در عین حال کیفیت زندگی آنها را بهبود می‌بخشد و آنها را جوان نگه می‌دارد.
در سال ۲۰۰۲ یک کارآزمایی بالینی بزرگ به نام "ابتکار عمل سلامت زنان" (WHI) نشان داد که هورمون‌ درمانی ممکن است در برخی از زنان بیش از آنکه سودمند باشد،‌ آنها را در معرض خطرات بهداشتی قراردهد.
با افزایش خطرات بهداشتی هورمون‌ درمانی در زنان، پزشکان تمایل کمتری به تجویز این شیوه درمانی پیدا کردند.
و حدود دو سوم زنانی که تحت هورمون‌ درمانی بودند، درمان خودشان را بدون مشورت با دکترهای‌شان قطع کردند.
امروزه سردرگمی زیادی در مورد هورمون‌ درمانی جایگزین وجود دارد.
حقیقت این است که بر خلاف اعتقاد قبلی، هورمن‌درمانی یک علاج جادویی برای پیری نیست، اما هنوز موثرترین درمان برای علائم ناخوشایند یائسگی در اغلب زنان است.
اگر شما دارید یائسه می‌شوید، باید در مورد منافع و خطرات هورمون‌ درمانی بیشتر بدانید:

منافع هورمون‌درمانی چیست؟
استروژن موثرترین درمان برای تسکین علائم آزارنده یائسگی مانند گرگرفتگی و تعریق شبانه است.
این هورمون همچنین می‌تواند علائم واژنی ناشی از یائسگی، مانند خشکی، خارش، سوزش و ناراحتی هنگام مقاربت را از بین ببرد.
هورمون‌‌ درمانی درازمدت برای پیشگیری از عوارض پس از یائسگی دیگر توصیه نمی‌شود.
اما زنانی که برای تسکین کوتاه مدت علائم یائسگی از استروژن استفاده می‌کنند،‌ممکن است تا حدودی در مقابل این بیماری‌ها تا حدی محافظت شوند:
پوکی استخوان
تحقیقات نشان می‌دهد که هورمون‌ درمانی می‌تواند از پوکی استخوان که پس از یائسگی رخ می‌دهد، جلوگیری کند و خطر شکستگی لگن در نتیجه پوکی استخوان را کاهش می‌دهد.
سرطان روده بزرگ
بررسی‌‌ها نشان می‌دهد که هورمون‌ درمانی می‌تواند خطر سرطان روده بزرگ را کاهش دهد.
بیماری قلبی
برخی از داده‌ها بیانگر آن است که استروژن می‌تواند خطر بیماری قلبی را هنگامی که به طور زودرس در سال‌های پس از یائسگی مصرف شود،‌ کاهش دهد.
یک کارآزمایی بالینی کنترل‌شده تصادفی‌شده - "بررسی پیشگیری اولیه استروژن کرونوس" (KEEPS) - که مصرف استروژن و بیماری قلبی را در زنان جوانتر پس از یائسگی
را مورد بررسی قرار می‌دهد،‌ در حال انجام است،‌اما هنوز چند سال مانده است تا به اتمام برسد.
برای زنانی که به طور طبیعی یائسه شده‌اند، معمولا استروژن به صورت بخشی از درمان ترکیبی استروژن و پروژسترون تجویز می‌شود.
این امر به خاطر این است که استروژن بدون پروژسترون می‌تواند خطر سرطان رحم را افزایش دهد.
زنانی که به علت رحم‌برداری جراحی، یائسه شده‌اند، ‌می‌توانند استروژن تنها مصرف کنند.

خطرات هورمون‌ درمانی چیست؟
"ابتکار عمل بهداشت زنان" نشان داد که زنانی که در این بررسی ترکیب استروژن و پروژسترون مصرف می‌کردند،‌ در معرض خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها هستند.
بر اساس این بررسی، در طول یک سال، ۱۰۰۰۰ زنانی که استروژن به همراه پروژسترون مصرف می‌کنند در مقایسه با دارونما دچار این بیماری‌ها شدند:
هفت مورد بیشتر بیماری قلبی.
هشت مورد بیشتر سرطان پستان.
هشت مورد بیشتر سکته مغزی.
۱۹ مورد بیشتر لخته شدن خون.
بر اساس این ارقام، افزایش خطر این بیماری‌ها در یک زن منفرد زیاد نیست.
اما خطر کلی برای زنان یائسه به عنوان یک گروه به یک نگرانی بهداشت عمومی قابل توجه بدل می‌شود.
به علاوه پژوهشگران دریافتند که در زنانی که ترکیب استروژن و پروژسترون مصرف می‌کنند، ماموگرافی غیرطبیعی بیشتری دیده می‌شود.
شمار بالاتر موارد مثبت کاذب در این ماموگرافی‌ها - علائم احتمالی سرطان پستان که نهایتا معلوم می‌شود درست نیستند- احتمالا ناشی از استروژن هستند که تراکم بافت پستانی را افزایش می‌دهد.
این بررسی که برای زنانی که استروژن تنها (پر‌مارین)‌ مصرف می‌کردند،‌افزایشی در خطر ابتلا به سرطان پستان با بیماری قلبی را نشان ندارد.
اما پژوهشران دریافتند در طول یک سال،‌ برای ۱۰۰۰۰ زنی که استروژن مصرف می‌کنند در مقایسه با دارونما، ۱۲ مورد بیشتر سکته مغزی و شش مورد بیشتر لخته شدن خون در پاها رخ می‌دهد،‌و به علاوه میزان ناهنجاری‌ها در ماموگرافی‌ها بالا می‌برد.
آخرین نکته مهم است،‌ چرا که زنانی که استروژن یا ترکیبی از استروژن و پروژسترون درمان می‌شوند،‌ ممکن است نیاز به انجام مکررتر ماموگرافی و آزمایش‌های اضافی دارند.

چه کسی باید هورمون‌ درمانی انجام دهد؟
استروژن علیرغم خطرات سلامتی نسبت داده شده به آن، هنوز استاندارد طلایی برای درمان علائم یائسگی است.
برای زنانی که گرگرفتگی متوسط تا شدید و سایر علائم یائسگی دیگر دارند،‌ منافع درمان کوتاه‌مدت با استروژن بر خطرات بالقوه آن برتری دارد.
داده‌ها در مورد هورمون‌ درمانی جایگزینی می‌تواند ترساننده و سردرگم‌کننده باشد.
اما خطر مطلق برای هر زن منفردی که هورمون‌ درمانی می‌شود،‌ کاملا پایین است- شاید به آن اندازه‌ای که برای شما بسته به علائمی که تجربه می‌کنید، قابل‌قبول باشد.
با دکترتان در مورد خطرات شخصی صحبت کنید.

چه کسانی باید از هورمون‌ درمانی پرهیز کنند؟
زنان مبتلا به سرطان پستان، بیمار قلبی یا تاریخچه لخته‌های خون دارند، نباید برای تسکین علائم یائسگی از هورمون‌ تراپی استفاده کنند.
زنانی که دچار علائم آزارنده یائسگی نمی‌شوند،نباید برای پیشگیری از نقصان حافظه یا سکته مغزی از هورمون‌ درمانی استفاده کنند.
به جای آن با دکترتان درباره داروهای دیگر یا تغییرات سبک زندگی که می‌توان حفاظت درازمدت از این بیماری‌ها ایجاد کنند،‌ مشورت کنند.

اگر هورمون‌ درمانی می‌کنید، چگونه می‌توانید خودتان را از خطرات اضافی حفاظت کنید؟
تجزیه و تحلیل داده‌های WHIو سایر کارآزمایی‌ها نشان می‌دهد که راه‌های متعددی برای کاهش خطرات ناشی از هورمون‌ درمانی وجود دارد.
با دکترتان در مورد این راهبردها صحبت کنید.

هورمون درمانی در سرطان رحم
هورمون درمانی استفاده از هورمون ها برای مبارزه با سلول های سرطانی است.
هورمون درمانی معمولا در سرطان آندومتر متاستاز ساده و پیشرفته به کار می رود.