تربیت صحیح کودکان، از گل نازک تر نباید گفت؟

برخی از والدین تصور می‌کنند که کودکان نباید با هیچ مشکل و سختی در زندگی روبرو شوند این در حالی است که آن‌ها باید به تدریج با رنج و سختی‌های طبیعی زندگی آشنا شوند. کودکانی که با شیوه‌های تربیت صحیح رشد و پرورش یافته باشند، مسئولیت‌پذیر هستند
یک مشاور کودک و نوجوان گفت: والدین باید به کودکان متناسب با توانمندی‌ هایشان مسئولیت‌ هایی را واگذار کنند تا آن‌ها احساس غرور و شخصیت کنند.
کودکان ثمره زندگی هستند و همه والدین سعی می‌کنند که فرزندان خود را به بهترین شکل تربیت کنند. برخی از والدین تصور می‌کنند که کودکان نباید با هیچ مشکل و سختی در زندگی روبرو شوند این در حالی است که آن‌ها باید به تدریج با رنج و سختی‌های طبیعی زندگی آشنا شوند. کودکانی که با شیوه‌های تربیتی صحیح رشد و پرورش یافته باشند، مسئولیت‌پذیر هستند و بهتر می‌توانند که در جامعه ایفای نقش کنند که در این مطلب به روش‌ های تربیتی صحیح کودکان نگاهی می‌اندازیم.

تقویت حس مسئولیت‌ پذیری (Being responsible) از دوران کودکی در فرزندان
ماندانا رکنی مشاور کودک و نوجوان اظهار کرد: والدین بهتر است که از دوران کودکی حس مسئولیت پذیری را در فرزندانشان تقویت کنند. مسئولیت بیانگر نوعی نگرش و مهارت است که آموختنی و اکتسابی است. جو خانوادگی و فضای حاکم بر روابط والدین و فرزندان یکی از مهمترین عواملی است که نقش بسزایی در پرورش احساس مسئولیت در فرزندان دارد.
وی بیان کرد: اگر کودک طی سال‌های رشد و تکامل (Evolution) خود متوجه نشود که در چارچوب خانواده وظایف و مسئولیت‌هایی را برعهده دارد، بدیهی است هنگامی که از محیط عاطفی و حمایتی خانواده وارد محیط رقابتی مدرسه و جامعه می‌شود، احساس ضعف می‌کند و مسئولیت انجام تکالیف و وظایفش را برعهده نمی‌گیرد.
این مشاور کودک و نوجوان افزود: در انتقال روحیه مسئولانه به کودک، والدین نقشی محوری دارند. والدین باید سعی کنند که خود الگوی خوبی برای فرزندانشان باشند.
رکنی تاکید کرد: والدین و معلمان باید به کودکان در خانه و مدرسه در خور توانشان مسئولیت‌هایی را بدهند، تا آن‌ها احساس غرور و شخصیت کنند و روحیه اعتماد به نفسشان بیشتر شود. همه کودکان تصور می‌کنند که افرادی مسئولیت پذیر و قدرتمند هستند و فکر می‌کنند که توانایی انجام هر کاری را دارند؛ بنابراین والدین باید فرصت انجام دادن کار‌ها را به فرزندانشان بدهند و بگذارند که اشتباه کنند یا کاری را ناقص انجام دهند.
وی تصریح کرد: هر زمان که والدین دریافتند که کودک می‌تواند بخشی از کار‌های شخصی‌اش را انجام بدهد، باید او را تشویق کنند و خطاهایش را بپذیرند تا مهارت کافی پیدا کند. والدین باید در دادن مسئولیت به کودکان اعتدال را در نظر داشته باشند و به تدریج و همزمان با رشد و بلوغ کودک مسئولیت‌های سنگین‌تری را به او محول کنند. وقتی والدین به کودک مسئولیت‌های زیاد و سنگین بدهند، ممکن است او دچار نگرانی و ترس از شکست یا ناکامی شود. از طرفی اگر مسئولیت درخواست شده از کودک بسیار اندک باشد او فردی تابع و وابسته می‌شود.
این مشاور کودک و نوجوان با بیان اینکه برای قبول و انجام مسئولیت، باید در سنین مناسب، مسئولیت‌های شخصی کودکان را به خودشان بسپاریم، اظهار کرد: والدین باید کودکان را در انجام کار‌های مشترک خانه نیز سهیم کنند. در سال‌های دبستان نیز با وجود اینکه کودکان کوچک هستند و به حمایت و پشتیبانی والدینشان احتیاج دارند، اما باید مسئولیت کارهایشان در مدرسه به طور عمده برعهده خود آنان باشد. زیرا اگر والدین وظایف فرزندانشان را خودشان انجام دهند، گرچه کارها سریع‌تر و بهتر پیش می‌رود اما با این رفتار به کودکان فرار از انجام وظایف را می‌آموزیم.

کودکان را در ناز و نعمت کامل تربیت نکنید
رکنی تاکید کرد: کودکان باید مسئولیت کار‌های اشتباهشان را بپذیرند. یکی از ضعف‌های تربیتی اکثر والدین امروزی این است که اجازه نمی‌دهند کودکشان طعم سختی‌ها را بچشد و همیشه سعی می‌کنند آنچه را که دلخواه او است بدون هیچ رنجی در اختیارش قرار دهند، این در حالی است که کودک باید به تدریج با رنج و سختی‌های طبیعی زندگی آشنا شود. این سختی‌ها حس ارزشمندی و با کفایت بودن در کودک را افزایش می‌دهد. البته والدین گاهی دوست ندارند که کودک را در سختی‌ها تنها بگذارند، اما گاهی لازم است که کودک نتیجه کارش را ببیند تا دیگر آن را تکرار نکند.
وی تصریح کرد: والدین باید درباره قوانین خانه و انتظاراتشان از کودک به صورت شفاف، واضح و کوتاه با او صحبت کنند. هرگاه کودک به خوبی از عهده انجام کار بر می‌آید، به او توجه و از تشویق‌های غیر مادی مانند تأیید کلامی، تحسین و پاداش‌های مادی در جهت تقویت حس مسئولیت پذیری‌اش استفاده کنند همچنین آنها حتی زمانی‌که فرزندشان مسئولیت‌هایش را به خوبی انجام نمی‌دهد، نباید او را مسخره و سرزنش کنند.
رکنی یادآور شد: والدین باید برای آموزش مسائل تربیتی ارتباط خوبی با کودک داشته باشند تا بتوانند نکات آموزشی را به او منتقل کنند. همچنین آن‌ها باید وقت کافی برای فعالیت‌های لذت‌بخش، تفریح و بازی با کودک درنظر بگیرند و کار‌های خوب و توانمندی هایش را تحسین و همچنین مسئولیت هایش را در خانه تعیین کنند.