نحوه تربیت کودک، چهار نکته عالی

مادر یا پدر هستید و فکر می کنید که به کمک نیاز دارید؟ آیا میدانید که عادت والدین برای تربیت فرزندان چقدر متفاوت است ؟ با خواندن کتاب های فراوانی که در این زمینه منتشر شده است می توانید سطح علم خود را بالا ببرید، اما شاید بخواهید کار خود را از یادگیری اصول پایه درباره تربیت فرزندانی از نظر احساسی سالم آغاز کنید.
در قسمت بعد به چهار راهکار موثر اشاره کرده ایم که بهتر است به آن ها توجه کنید:

فرزندتان خود را همان طور که هست دوست بدارید
تمام والدین دوست دارند که فرزندشان توجه جدی به درس و مدرسه داشته باشد، نظم و ترتیب شخصی برایش مهم باشد و صاف بنشیند و راه برود اما این موارد با گذشت زمان بهتر می شوند و تنها چیزی که لازم است "زمان" است. مسلما کار آسانی نخواهد بود که فرزندان فعلی با ویژگی های فعلی شان را دوست داشته باشید چرا که دوست داریم فرزندان مان همان چیزی شوند که پیش خود تصور می کردیم. از امروز به بعد به جای این که تلاش کنید تا تنها بر نظرات سخت گیرانه خود پافشاری کنید و رفتار فرزندتان را تغییر دهید، به آن ها علاقه نشان دهید و همان طور که هستند قبول شان کنید.

به فرزندتان کمک کنید تا به فردی تبدیل شود که از نظر احساسی باهوش باشد
زمانی که تک تک افراد یکدلی و دلسوزی را تجربه کنند از ته دل به خود و روابطشان افتخار می کنند. بنابراین به راحتی می توانند احساسات خود را کنترل کرده و روابطی سازنده با دیگران داشته باشند. فرد در دوره کودکی خود این دسته از مهارت ها را کسب می کند.
دوران کودکی زمان ویژه ای است و والدین باید در این دوره سعی کنند تا فرزندانی تربیت کنند که از نظر احساسی باهوش و بی نظیر باشد. همزمان که کودک بزرگ می شود والدین مسئول کنترل دو مولفه اسباب و وسایل (مانند توپ) و احساسات (مانند غم) هستند. اگر والدین در تجربیات کودک نقش داشته باشند و صرف نظر از احساسات کودک او را همان طور که هست بپذیرند، کودک خود را با ارزش و دوست داشتنی تصور می کند. بعد از گذشت سال ها و همین طور که کودک بزرگ می شود والدین می توانند نقش ارشادی داشته باشند و در مواقع ضرورت به فرزند خود کمک کنند تا محدوده فکری خود را گسترش داده و از سمت دیگر باعث می شود تا هر دو طرف حرف همدیگر را خوب بفهمند! والدین باید دید وسیع تری نسبت به فرزند خود داشته باشند و در مواقع نیاز او را راهنمایی کنند.

از روی شوق با فرزندان تان همکاری کنید
یکی از وظایف مهمی که والدین برعهده دارند این است که به فرزند خود ثابت کنند که واقعا مهم هستند. منظورمان این است که باید در زمان شادی و غم در کنار فرزند خود باشید. مسلما در زمان های شادی و خوشحالی شما احساس خوبی دارید و دوست دارید که زمان را در کنار هم سپری کنید و این امری بسیار بدیع و ساده است. مهم این است که در زمان های سختی و به وجود آمدن مشکلات در کنار هم باشید.
والدین باید خط قرمزی برای فرزندشان مشخص کنند اما در عین حال فرزند باید اجازه اعتراض هم داشته باشد. زمانی که دختر یا پسر سعی می کنند در مقابل چهره ناراضی والدین شان بایستند و نارضایتی خودشان را اعلام کنند، به این نتیجه می رسند که اصلا ارتباطی عاطفی میان شان وجود ندارند؛ درصورتی که فرزندان و والدین به هم متصل هستند. فرد در دو بازه زمانی عمر خود احساس می کند که شخصیتش با والدین متصل نیست: زمان نوجوانی و جوانی. اگر این دوران به خوبی سپری شود در زمان بزرگسالی فرد روابط نزدیکی با والدین خود خواهد داشت.

اجازه ندهید شکاف روابط عمیق تر شود
به طور حتم روابط والدین با فرزندان همیشه خوب و شاد نخواهد بود. گاهی اوقات به دلایل ایجاد تنش یا عصبانیت میان والدین و فرزندان یک شکاف ایجاد می شود. وظیفه ترمیم این شکاف برعهده والدین است. فرزندتان وقتی این کار شما را می بیند متوجه می شود که روابط باید ترمیم شوند و جلوی مشکلات بعدی گرفته شود. والدین نباید در این وظیفه خود کم کاری کنند؛ در غیر اینصورت فرزند دیگر توانایی اعتراض و مخالفت با افرادی که برایش مهم هستند را نخواهد داشت و پیش خود به این فکر می کند که با بحث عزیزان خود را از دست می دهد.
مهم ترین اصول پایه در وظایف و عادت والدین شامل این دو مورد است: به فرزند خود کمک کنید تا علاقه غیرشرطی خودش را بیشتر کند و همان طور که هستند آن ها را بپذیرد. بعلاوه والدین می توانند دروس ارزشمندی به فرزند خود یاد دهند و نشان دهند که فرزند می تواند با افرادی که برایش مهم هستند روابط سازنده ای داشته باشد. توجه به این مورد حتی در زمان بروز تنش با والدین خود فرزند هم کارآمد خواهد بود. با این کارها به بالا بردن میزان رشد احساساتی فرزند خود کمک می کنید و باعث پرورش زنان یا مردانی شاد، قوی و موفق خواهید شد.