شاخص های مادر نمونه، عشق به فرزند

بیشتر مادرها هر روز با یک نگرانی زندگی می‌کنند و آن را با خودشان همه جا می‌برند. اینکه مادر خوبی برای فرزندشان هستند؟ آیا کارهایی که انجام می‌دهند برای رشد و شکوفایی او کافی است؟ به اندازه کافی صبور، مهربان، آگاه و با گذشت هستند؟ آیا در حق فرزندشان کوتاهی نمی‌کنند؟ اما مادر خوب کیست؟ یک مادر چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد که در زمره مادران خوب قرار بگیرد؟

عشق بی قید و شرط دارد
مادر بودن یعنی بدون قید و شرط فرزند خود را دوست داشته باشید. کودکانی که از مادر خود عشق و توجه می‌گیرند در جامعه و در روابط عاشقانه هیچ وقت کم نمی‌آورند و وارد رابطه های مریض و جلب توجه و محبت هم نمی‌شوند. یک مادر خوب مدام به فرزندش می‌گوید که چقدر او را دوست دارد و این علاقه را با بوسیدن و به آغوش گرفتن و نوازش کردن نشان می‌دهد. آغوش مادران امن ترین و بهترین مکان برای بچه‌هاست.

به ایمنی و امنیت فرزندش توجه می‌کند
یک مادر خوب یک محیط امن برای رشد و شکوفایی فرزندش فراهم می‌کند. محیطی آرام و بدون ترس و اضطراب که کودک به راحتی و بدون دغدغه و استرس زندگی کند.کودکی که در یک محیط امن بزرگ می‌شود در معرض سوء استفاده و آسیب قرار نمی‌گیرد.ویژگی یک مادر خوب هم دور نگه داشتن فرزندش از هر گونه خطر و سوءاستفاده است.

از خودش انتقاد نمی‌کند
یک مادر خوب هیچ وقت خودش را با دیگر مادران مقایسه نمی‌کند، چون هیچ وقت هیچ دو مادری شبیه هم نیستند. مدام انتقاد کردن از خود و مدام سرزنش کردن باعث سرخوردگی می‌شود. یک مادر سرخورده هیچ وقت نمی‌تواند وظایفش را به خوبی انجام بدهد.

از خودش مراقبت می‌کند
بچه ها به مادر سالم نیاز دارند.مراقبت از خود بخش مهمی از مادر بودن است. مادری که از خود مراقبت نمی‌کند نمی‌تواند از فرزندان خود مراقبت کند. مادری که بیمار است و وقت لازم برای مراجعه به پزشک ندارد، ممکن است ضعیف و ضعیف تر شود تا زمانی که حتی نتواند به کودک خود غذا بدهد. یک مادر خوب اول از همه به سلامتی خودش فکر می‌کند چون سلامتی فرزندانش به او ربط دارد.

برای خودش وقت می‌گذارد
زندگی فقط بچه بزرگ کردن نیست. یک مادر خوب برای خودش وقت می‌گذارد. دست کشیدن از علایق و سرگرمی‌های قبل از بچه‌دار شدن ممکن است شما را به سمت افسردگی هل بدهد. مادری که دچار افسردگی می‌شود مدام احساس استرس و اضطراب دارد ، وقتی احساس استرس و بی مهری می‌کند ، قادر به دوست داشتن دیگران ، به ویژه فرزندانش نیست. وقت گذراندن با دوستان قدیمی، فیلم دیدن و ورزش کردن به مادر خوب شدن کمک می‌کند نه اینکه احساس عذاب وجدان به او بدهد.

با فرزندش رابطه برقرار می‌کند
شاید کودک کلمات زیادی بلد نباشد و حتی نتواند جمله‌بندی کند، اما ارتباط بین مادر و فرزند خیلی بیشتر از تعداد کلماتی است که از دهان کودک خارج می‌شود. صحبت کردن با کودک و وقت گذاشتن برای او حس امنیت و مهم بودن را در او تقویت می‌کند. یکی از ویژگی‌های مادر خوب این است که چند ساعتی در روز با فرزندش بازی می‌کند. کنار او کارتون تماشا می‌کند و حتی با خاک و گل در حیاط باهم خانه می‌سازند.

فرزندش را همانطور که هست دوست دارد
یک مادر خوب فرزندش را همانطور که هست بی قید و شرط دوست دارد.همه مادرها دوست دارند فرزندانشان زیبا، رشید و خوش صحبت و... باشند. اما همه بچه‌ها یک جور نیستند. گاهی اوقات فرزند ما با انتظاراتی که داریم مطابقت ندارد. یک مادر خوب فرزندش را فارغ از هر معلولیت و ناتوانی و ...دوست دارد و قبول می‌کند.

به فرزندش اجازه می‌دهد ببازد
یک مادر خوب همیشه از فرزندش برد و پیروزی نمی‌خواهد. شکست لازمه یادگیری و صبوری در کودکان است. کودکی که در همه بازیها توقع برد داشته باشد و مادر همپای بردهای الکی او جلو برود هیچ وقت نمی‌تواند با واقعیتهای زندگی کنار بیاید.کودکی که مدام در بازیهای بچه‌گانه و بازیهایی که با مادر و پدرش انجام می‌دهد، برنده است ، طعم شکست و تلاش برای پیروزی را نمی چشد. این کودک در بزرگسالی با یک شکست همه برنامه هایش به هم می‌ریزد و برای برد هر کاری که از دستش بر می‌آید، انجام می‌دهد.حتی اگر غلط باشد. به همین دلیل بعضی اوقات لازم است که بگذارید او ناکام بماند.

یک الگوی مناسب است
مادر اولین کسی است که فرزندش می‌شناسد. به همین دلیل مادرها اولین الگوی فرزندانشان هستند و خیلی مهم است که یک الگوی خوب برای فرزندان خود باشند.بچه ها با بزرگ شدن همه چیز را از والدین خود کپی می‌کنند و یاد می‌گیرند. به آنها نشان دهید که چگونه باید رفتار کنند ، الگویی باشند که فرزندانتان به آن نیاز دارند. هر رفتاری که از بچه‌ها انتظار دارید باید در خودتان هم باشد. اگر دوست دارید فرزندتان به دیگران احترام بگذارد، احترام گذاشتن را باید از مادرش یاد بگیرد.

همیشه محترم است
احترام دو طرفه است اگر می‌خواهید فرزندتان به شما احترام بگذارد، در عوض باید به او احترام بگذارید . وقتی شما با فرزندتان بد حرف می‌زنید و بد بر خورد می‌کنید و همیشه با الفاظ بد او را خطاب قرار می‌دهید، اصلا نباید انتظار داشته باشید که از کلمات مناسبی برای ارتباط برقرار کردن با شما استفاده کند.

بخشش را فراموش نمی‌کند
فرزندان شما اشتباه می‌کنند. وقتی اشتباه می‌کنند باید آنها را ببخشید. آنها همیشه در حال یادگیری هستند. پس از نظم و انضباط و تنبیه، باید با آغوش و بوسه آنها را ببخشید. قهر و تنبیه بیش از حد بچه‌ها را از اشتباه می‌ترساند. همین ترس باعث می‌شود دوباره اشتباه کنند. برای همین هم هست که کارشناسان توصیه می‌کنند همیشه بعد از تنبیه فرزندتان را ببخشید. با او درباره اشتباهی که کرده صحبت کنید و برای اینکه دیگر آن کار را انجام ندهد یک راه حل مناسب پیدا کنید.