برخورد با ترس کودکان، چند توصیه ساده

برخی والدین هنگامی که فرزندشان کوچک است کودک را از افراد و اشیای خیالی می ترسانند.

برخی والدین هنگامی که فرزندشان کوچک است به اصطلاح برای حفاظت از او ساده ترین کار ممکن را انجام می دهند مثلا کودک را از افراد و اشیای خیالی می ترسانند تا در کوچه و خیابان از آن ها دور نشوند، همین موضوع می تواند باعث ایجاد ترس در کودک شود.

اگر خودتان فرد ترسویی هستید اول باید مشکل خود را حل کنید و یا برای رفع مشکل فرزندتان از فرد دیگری کمک بگیرید.

نکات ایمنی را به شکل صحیح به کودک آموزش دهید.

هرگز برای رسیدن به هدف تان کودک را نترسانید. برخی جملات هر چند شوخی در ذهن کودک می ماند.

از به کار بردن جملاتی نظیر «دیگه دوستت ندارم» یا «باهات قهرم» و یا «وقتی از مدرسه برگردی من نیستم» خودداری کنید.

از بیان حوادث جنایی در مقابل کودک خودداری کنید، فیلم ها و برنامه های تلویزیونی را متناسب با سن کودک انتخاب کنید.

امنیت خانه را افزایش دهید و به فرزندتان نشان دهید که کسی بدون اجازه نمی تواند وارد شود و اگر هم چنین اتفاقی بیفتد شما متوجه می شوید.

اگر به تنهایی حاضر نیست حتی در حیاط خانه بماند باید به او احساس امنیت بدهید که مشکلی در خانه وجود ندارد. مرحله به مرحله زمان تنها ماندن کودک را افزایش دهید و حضور خود را نزد او کمتر کنید.

حضور افرادی که شجاع و قوی هستند در کنار کودک می تواند موثر باشد، البته منظور افرادی نیست که کارهای خطرناک انجام می دهند.

راهکارهای دیگری برای تصحیح رفتار والدین در مقابل ترس های کودک ارائه میشود:

ترس کودک را یک واقعیت بدانید

وقتی کودک از ترس هایش با شما صحبت میکند. با آرامش و چشم در چشم دست های کودک را در دست های خود نگه دارید و به او اطمینان دهید که پدر و مادر همیشه مراقب تو هستند و در مقابل خطرات از تو مراقبت میکنند. اگر با او هراسان و نگران صحبت کنید او علاوه بر ترس مضطرب و نگران هم میشود. مثالا باید بگوییم : (( من می دانم که صدای هواپیما بلند و ترسناک است ولی به تو آزاری نمیرساند. هواپیما به ما کمک می کند که آسان تر سفر کنیم.))

ترس به دلیل عدم شناخت

بعضی اوقات بچه به علت ناآگاهی ابراز ترس میکنند. مثلا قرار است بچه را برای اولین بار به محیط جدیدی مانند مهد کودک ببرید.کودک چون خبر ندارد که قرار است چه موقع ، چه جایی و با چه کسانی باشد احساس سردرگمی و نگرانی می کند و به مادرش میگوید: (( من میترسم به آنجا بیایم.))

پدر و مادر وظیفه دارند برنامه هایشان را پیشتر برای کودک خود توضیح دهند چون او یکی از اعضای خانواده است. پس چند روز جلوتر او را برای آشنایی به مهد کودک ببرید و از محل جدید با اشتیاق یاد کنید و برای او توضیح دهید (با هیجان) که قرار است آنجا مثل خانه باشد.

گاهی ترس برای جلب توجه است

گاهی کودک ابراز ترس میکند و در نتیجه مادر یا پدرش او را در آغوش میگیرند و نوازش میکنند. ممکن است ، بله ممکن است کودک آگاهانه بترسد بدین معنا که کودک متوجه شده که هرگاه میگوید میترسم به او توجه می شود و او را نوازش میکنند.

در این مواقع اشتباه از طرف پدر و مادر است که فرزندشان احساس کمبود توجه و نوازش میکند. والدین باید کودک خود را چنان از نظر عاطفی اشباع کنند که کودک نیازش را چنین ابراز نکند. کودکان مانند غذا به آغوش والدین و محبت آنان احتیاج روزانه دارند.

اگر احساس کردید ترس کودک از نوع جلب توجه است در مواقع بازی ، تماشای تلویزیون یا خوابیدن ، در کنار او دراز بکشید ، یا او را در آغوش بگیریدوهمچنین در هنگام چنین ابراز ترسی آن را نشنیده بگیرید و کمتر به ترسش توجه کنید. سه هفته طول می کشد تا متوجه شود که این نوع جلب توجه نزد شما مقبول نیست.

منبع: دانشنامه فرزند