تاثیر رفتار والدین، اشتباهاتی که به کودکان منتقل می شود

یکی از وظایف مهم والدین محافظت از کودکان در برابر آسیب‌ها و اشتباهات است اما با این ‌وجود، کارهای زیادی وجود دارد که والدین در برابر کودکان انجام می‌دهند و می‌تواند برای فرزندانشان مضر باشد اما چه‌ کارهایی را والدین هرگز نباید در مقابل کودکان انجام دهند؟

تقلید از بزرگسالان، نقش مهمی در رشد کودکان داشته و بخش مهمی از بزرگ شدن است. تحقیقات نشان داده که نوزادان تازه متولد شده شروع به تقلید از مادر خود می‌کنند. با این ‌حال، کودکان خردسال هنگام تقلید فرقی میان خوب و بد قائل نیستند و آنها هر کاری که والدین انجام می‌دهند، تقلید می‌کنند؛ بنابراین بسیار مهم است که والدین نسبت به انجام کارهایی که در مقابل کودکان انجام می‌دهند، هوشیار باشند. در این مقاله به برخی از رفتارهایی که هر گز نباید در مقابل کودکان انجام داد می‌پردازیم:

1- بحث و دعوا

در هنگام جروبحث با همسرتان طبیعتاً دچار خشم و عصبانیت می‌شوید و در همان حال ممکن است جملات و کلمات ناخوشایند و زشتی از دهانتان خارج شود اما این بحث و دعواها بر کودکان تأثیرات منفی زیادی می‌گذارد؛ به‌گونه‌ای که آنها می‌توانند تمام احساسات منفی شمارا درک کنند. مطالعه‌ای که توسط دانشگاه آنگلیای شرقی در انگلستان انجام‌ شده نشان می‌دهد کودکانی که در خانواده‌ای با مشکلات خانوادگی خفیف تا متوسط رشد کرده‌اند، نسبت به سایر بچه‌ها مخچه کوچک‌تری دارند. (مخچه بخشی از مغز است که با بیماری‌های روانی مرتبط است)؛ بنابراین به‌جای دعوا و داد و بیداد راه انداختن، بهتر است مانند دو فرد عاقل و بالغ بنشینید و با یکدیگر گفتگو کنید؛ این امر نه‌تنها تأثیر چشمگیر و مثبتی در بهبود روابطتان دارد بلکه باعث می‌شود کودک یاد بگیرد که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کند و دچار ترس و اضطراب نشود.

2- رفتارهای جنسی

یکی دیگر از رفتارهای بسیار پرخطری که والدین هرگز نباید در مقابل کودکان انجام دهند، برقراری رابطه جنسی و یا حتی رفتارهای شیطنت‌آمیز جنسی در مقابل کودکان است. متأسفانه برخی از والدین با این توجیهات که "کودک متوجه نمی‌شود یا این‌گونه رفتارها باعث می‌شود کودک عشق و محبت به دیگران را یاد بگیرد و..." در مقابل کودک شروع به عشق‌بازی می‌کنند اما والدین باید توجه کنند که یکی از دلایل بلوغ زودرس در کودکان، قرار گرفتن در معرض صحنه‌های جنسی از طریق والدین، فیلم، موسیقی، اینترنت و... است. کودکان باید از طریق تماس جسمی سالم یاد بگیرند که چگونه عشق، محبت و همدلی را به دیگران نشان دهند؛ بنابراین در حالی‌ که توصیه می‌شود والدین از برقراری رفتارهای جنسی در برابر کودک خودداری کنند، لازم است کودک با رفتارهای محبت‌آمیز کلامی و فیزیکی مثل در آغوش گرفتن یکدیگر، بوسیدن و ابزار عشق، مهارت‌های مهم اجتماعی و شخصی را بیاموزد.

3- استفاده طولانی‌مدت از موبایل

کودکان امروزی علاقه زیادی به بازی با تلفن‌های هوشمند دارند اما شاید یکی از مهم‌ترین دلایل آنها این است که

والدین باید توجه داشته باشند که به‌هیچ‌ عنوان در مقابل کودکان دروغ نگویند یا آنها را در دروغ خود شریک نکنند و همچنین برای تشویق به راستگویی کودک، از خطا و اشتباهات او به خاطر صداقتش بگذرند

والدین در طول روز وقت زیادی را با موبایل، تبلت یا لب تاپ سپری می‌کنند؛ بنابراین با توجه به تقلیدی بودن کودکان، آنها هم موبایل را بهترین وسیله برای سرگرم شدن می‌دانند. این در حالی ‌که است که روانشناسان کودک به‌شدت توصیه می‌کنند که والدین باید در مقابل کودکان تا حد امکان تلفن همراه یا لب تاپ خود را کنار بگذارند و در مقابل، وقت بیشتری را به کتاب خواندن و بازی کردن با کودک اختصاص دهند.

4- بددهانی یا بدرفتاری با دیگران

ممکن است ما به کودک بگوییم فحش دادن زشت است اما او نگاه می‌کند تا ببیند والدین چه‌کاری انجام می‌دهند. اگر فحش دادید و اقدام به ناسزاگویی کردید، او الگو می‌گیرد؛ بنابراین والدین باید حواسشان به طرز صحبت کردنشان در مقابل کودک باشد. حال اگر والدین سهواً کلمات ناخوشایندی از زبانشان خارج شد، بلافاصله باید از کودک عذرخواهی کرده و ابراز پشیمانی کنند. دقت کنید که کودکان بسیار هوشیارند؛ بنابراین اگر هر بار بخواهید از روی عمد یا سهو جلوی کودک بددهانی کرده و سپس عذرخواهی کنید، این رفتار تأثیر منفی بیشتری بر روی کودک خواهد داشت.

5- سیگار کشیدن

والدین باید از سیگار کشیدن در مقابل بچه‌ها خودداری کنند زیرا احتمال بسیار زیادی وجود دارد که آنها به‌طور مخفیانه در سنین پایین سیگار را تجربه کنند. علاوه براین، سیگار کشیدن می‌تواند کودکان را مستعد ابتلا به مشکلات تنفسی، آسم، عفونت، سرفه و عطسه کند زیرا دودی که اطرافیان افراد سیگاری استنشاق می‌کنند، حاوی ۷ هزار ماده شیمیایی است که صدتای آنها سمی و ۷۰ ماده شیمیایی آن سرطان‌زا هستند.

6- دروغ گفتن

گاهی خودمان دروغ می‌گوییم و گاهی هم کودکانمان را وادار به‌دروغ گفتن می‌کنیم؛ مثل ‌این که فرزندتان برای رفتن به مدرسه خواب می‌ماند و شما به‌دروغ می‌گویید تصادف کردید و به همین خاطر فرزندتان دیر به مدرسه رسیده است یا تلفن زنگ می‌زند و کودکتان را وادار می‌کنید که به‌دروغ بگویید شما خانه نیستید.

با دروغ گفتن شما به فرزند خود این تصور غلط را القا می‌کنید که دروغ گفتن کاملاً خوب است و گاهی می‌توان برای حفظ مصلحت خویش و دوری از عواقب کارها دروغ گفت؛ بنابراین والدین باید توجه داشته باشند که به‌هیچ ‌عنوان در مقابل کودکان دروغ نگویند یا آنها را در دروغ خود شریک نکنند و همچنین برای تشویق به راستگویی کودک، از خطا و اشتباهات او به خاطر صداقتش بگذرند.