آزمایش سقط جنین چیست؟

پس از سقط جنین، بسیاری از زنان می خواهند بدانند که چرا این اتفاق روی داده و آیا چیزی می توانسته است مانع وقوع آن شود. معمولاً عامل یک مشکل ژنتیکی تصادفی در رشد کودک بوده و نمی توان به هیچ عنوان از آن جلوگیری کرد. و همانطور که ممکن است بدانید، عمده زنانی که دچار سقط جنین شده اند، معمولاً بارداری بعدی آنان بدون هیچ گونه مشکلی سپری خواهد شد.
اما در صورت داشتن دو یا چند سقط جنین به طور متوالی، شانس اینکه مشکل صرفاً مشکلات تصادفی کروموزومی باشد کاهش یافته و بهتر است به پزشک مراجعه نمایید تا عوامل قابل درمان چندین سقط جنین را بررسی نماید. همواره نمی توان این مشکل را رفع کرد، اما حدوداً در نیمی از موارد، آزمایشات دلیلی را مشخص می کنند که چرا سقط جنین روی داده است و یک درمان که بتواند امکان داشتن بارداری موفق بعدی را افزایش دهد.
در ادامه لیستی از آزمایشات رایج که پزشکان برای زنانی که به دفعات سقط جنین داشته اند، تجویز می نمایند را ارائه می دهیم. توجه کنید که حوزه درمان سقط جنین مکرر کماکان سرشار از بحث و جدل می باشد و کماکان درباره بعضی دلایل سقط جنین اتفاق آراء وجود ندارد و بسیاری از درمانهای مرسوم برای این مشکل از لحاظ علمی اثبات نشده اند.
توجه: آزمایشات دقیقی که پزشک شما تجویز می نماید ممکن است با این لیست تفاوت داشته باشد.

آزمایشات مربوط به وجود مشکلات رحمی
هیستروسالپنگوگرام (HDG): در طول این آزمایش تصویربرداری، یک ماده رنگی به داخل رحم تزریق می شود و با استفاده از اشعه X عکسبرداری صورت می پذیرد. این تصویربرداری به دنبال این است که آیا لوله های فالوپ باز بوده و آیا رحم شکل غیر عادی دارد که ممکن است باعث بروز مشکلات بارداری شود یا خیر.
هیستروسکوپی: این روش شامل وارد کردن یک تلسکوپ باریک در رحم و کسب تصاویر بسیار دقیق از محیط آن می باشد. پزشک ممکن است با همین روش قادر به رفع مشکلات جزئی در ناحیه رحم باشد.
سونوگرافی ترانس واژینال: پزشکان می توانند از سونوگرافی برای بررسی رحم، تخمدان ها و مشکلات آندومتری که ممکن است باعث بروز سقط جنین مکرر شود، استفاده نمایند.
نمونه برداری اندومتری: پزشکان می توانند بخش کوچکی از اندومتریوم (دیواره رحم) را برای کمک به تشخیص وضعیت هایی که ممکن است مانع باروری یا بارداری شوند، جداسازی و آزمایش نمایند.

آزمایشات خونی برای یافتن علت سقط جنین
آنتی بادی های ضد انعقاد لوپوس: این آنتی بادی ها یکی از نشانه های وجود سندروم آنتی فسفولیپید می باشند که به نظر می رسد در بعضی زنان خطر بروز سقط جنین مکرر را افزایش میدهد.
آنتی بادی های ضد کاردیولیپین: این آنتی بادی ها یکی دیگر از نشانه های وجود سندروم آنتی فسفولیپید می باشند.
PT و aPTT: واژه PT مخفف زمان پروترومبین بوده و آزمایشی است که نشان می دهد خون تا چه حد سریع لخته می شود. aPTT نیز مخفف زمان نسبی فعال شدن پروترومبین می باشد که یک آزمایش لخته خون دیگر است. وجود نتایج غیرعادی در هر کدام از این دو آزمایش ممکن است با ترومبوفیلیاس ارثی (اختلالات لخته خونی مانند سندروم آنتی فسفولیپد) مرتبط باشد.
جهش ژن MTHFR: جهش در ژن MTHFR می تواند توانایی بدن برای جذب اسید فولیک را دچار مشکل نماید. تحقیقات کمی جهش ژن MTHFR را با افزایش خطر سقط جنین مرتبط دانسته اند، اما بسیاری از تحقیقات آن را یک عامل اساسی برای بروز سقط جنین نمی دانند.
کمبود پروتئین C، فاکتور V لیدن، پروتئین S، جهش ژن پروترومبین و کمبود آنتی ترومبین III: این ها نشانه های ترومبوفیلیا ارثی هستند که به نظر می رسد با سقط جنین پس از ۱۰ هفته در ارتباط باشد. بعضی پزشکان آنها را بررسی کرده و بعضی این کار را انجام نمی دهند.
پانل تیروئید: بعضی شواهد پیشنهاد می کنند که کم کاری تیروئید ممکن است خطر سقط جنین در سه ماهه دوم بارداری را افزایش دهد، اما شواهد کافی نیستند. بعضی پزشکان به طور معمول زنان را از لحاظ مشکلات تیروئیدی آزمایش می کنند، اما بعضی به آن اعتقادی ندارند.
پروژسترون: ارتباط بین پروژسترون و سقط جنین به شدن بحث داغی دارد. وقتی پزشکان پروژسترون را آزمایش می کنند، آزمایش معمولاً شامل یک آزمایش خون یک هفته پس از تخمک گذاری یا در روز ۲۱ از دوره ۲۸ روزه می باشد.
بویژه در زنان بالای ۳۵ سال، پزشکان ممکن است همچنین سطوح سایر هورمونها مانند هورمون محرک فولیکول (FSH)، هورمون ضد مولر (AMH) و هورمون لوتئین (LH) را نیز بررسی کنند. این هورمون ها با تخمک گذاری در ارتباط هستند.
کاریوتیپ والدین: این آزمایش بر روی هر دو والد انجام شده و به دنبال وجود مشکلات ساختار ژنتیکی که ممکن است خطر از دست دادن بارداری را افزایش دهند، میگردند، مانند جابجایی (ترانسلوکاسیون) متوازن.

سایر آزمایشات برای پیدا کردن دلیل سقط جنین
کایوتیپ بافت جنین: اگر زنی برای سقط جنین اخیر خود دیلاتاسیون و کورتاژ داشته باشد، پزشک ممکن است بخواهد یک آزمایش کروموزومی بر روی بافت جنین انجام دهد تا بتواند اختلالات کروموزومی را به عنوان عامل بروز سقط جنین رد یا تایید نماید.
شما ممکن است احساسات متفاوتی درباره انجام آزمایشات داشته باشید. سقط جنین مکرر می تواند شما را در جایگاه عجیبی برای درخواست یافتن عامل قرار دهد؛ زیرا یافتن مشکل اصلی و تلاش برای درمان بالقوه آن ممکن است از هراس ایده بارداری بعدی برای شما کم کند. بعضی زنان ممکن است از انجام آزمایشات احساس ترس داشته باشند، زیرا می ترسند نتوانند پاسخ دقیق مشکل خود را بیابند. اگر این چنین احساسی دارند، این امر قابل درک است اما به خاطر داشته باشید که حتی اگر جواب دقیق بدست نیاورید، این احساس اطمبنان را بدست خواهید آورد که می توانید دوباره بارداری را با آگاهی از این که شما یک مشکل شناخته شده پزشکی ندارید، امتحان کنید تا شاید این بار موفق شوید. حتی با وجود این که آمارها اطمینان بخش نیستند، تحقیقات نشان می دهند که ۷۰% زوجینی که دچار سقط جنین مکرر بدون یک عامل شناخته شده گردیده اند، نهایتاً موفق به بارداری شده اند. بنابراین شانس شما کماکان برای اینکه مصیبتی که اکنون بر شما وارد شده است، در آینده تنها تبدیل به یک خاطره بد شود، بسیار زیاد است.