۲۲۴۳۹۲
۸۹۰
۸۹۰
پ

آیا آی وی اف ضرر دارد؟

آی وی اف فرآیند برداشت تخم از تخمدان های خانم و بارور کردن آن با اسپرم در ظرف آزمایشگاهی است.

باروری آزمایشگاهی یا مصنوعی استاندارد طلایی در پزشکی باروری است و موثرترین درمان با موفقیت ترین به ازای سیکل ماهانه در میان فن آوری باروری کمک شده است.

آی وی اف چیست؟
آی وی اف فرآیند برداشت تخم از تخمدان های خانم و بارور کردن آن با اسپرم در ظرف آزمایشگاهی است. پس از تشکیل جنین در آزمایشگاه برای چند روز (معمولا ۵-۳ روز) به داخل رحم خانم برگردانده می شود تا باقی بارداری را طی کند.
آی وی اف همراه تجویز داروهای متعددی برای تولید تخم های بیشتر و کیفیت اسپرم برتر و نطفه و دیواره رحم است. بدلیل داروها و اختیاری بودن بسیار موفق بوده است.

انواع آی وی اف
آی وی اف اصطلاحی با پوشش مبحثی مبسوط برای توصیف فرآیند باروری خارج از بدن انسان است. دسته بندیهای متعددی برای آن توصیف شده است ولیکن همواره همان فن آوری و فنون بکار می رود.
تحریک
داروهایی برای بهبود تعداد و کیفیت تخم ها تجویز می شوند.
تخم ها و اسپرم ها رها و جمع آوری می شوند.
آزمایشگاه
تخم ها بارور می شوند و در آزمایشگاه نطفه شناسی رشد می کنند.
انتقال
این تخم ها به رحم مادر انتقال داده می شوند.
تحریک تخمدان
در این مرحله اکثر خانمها داروهای هورمونی مصرف می کنند که تخم دانها را در تولید چند فولیکول ترقیب می کند که هر کدام حاوی تخم هستند.
هدف در این مرحله تعداد بیشتر فولیکول ها مساوی تعداد بیشتر تخم ها و نطفه ها و در نهایت احتمال بالاتر اتصال نطفه و تولد زنده است.
در واقع بسیاری از سیکل های آی وی اف می تواند چند نطفه را تحویل دهد که قابل فریز و ذخیره برای آینده هستند (اگر اولین انتقال موفقیت آمیز نباشد یا پس از بارداری موفق).
تحریک تخمدان عموما در روزهای ۴-۲ سیکل خانم پس از ملاقات اول برای بررسی دیواره رحم و فولیکول ها و هورمونهاست.
تحریک معمولا شامل دریافت داروهای تزریقی روزانه برای حدود ده روز است و با پیگیریهای نزدیک هر چند روز برای بررسیهای مجدد دیواره رحم و فولیکول ها و هورمونها ادامه دارد.
وقتی فولیکولهای حاوی تخم به اندازه مناسب برسند داروی "محرک" نهایی برای تکامل تخم ها تجویز می شود.
برداشت تخم ها
این شیوه سرپایی و کوتاه است و تخم ها گردآوری می شوند تا در آزمایشگاه بارور شوند. ۳۵ ساعت پس از تحریک توسط پزشک در یکی از درمانگاه ها تحت بیهوشی خفیف انجام می گیرد و حدود ۱۰-۵ دقیقه بطول می انجامد.
حین فرآیند از سوزن کوچک تو خالی با توانایی مکش استفاده می شود تا بتوان دیواره رحم را سوراخ کرد و مایع فولیکولها را جمع آوری نمود که حاوی تخم های بالغ هستند.
این مایع فولیکولی که حاوی تخم هاست بلافاصله بیست قدم و به آزمایشگاه آی وی اف حمل می شود و توسط یکی از نطفه شناسان بررسی می شود تا تخم ها یافته شوند و پرورش داده شوند و در محلول رشد تا زمان باروری نگهداری شوند.
تعداد تخم های مورد نیاز وابسته به سن، تاریخچه، تشخیص باروری، راهبرد دارویی و پاسخ به آنهاست.
جمع آوری اسپرم
اگر اسپرم از همراه آقا گردآوری شود از طریق نعوذ در لیوانی استریل صبح روز جمع آوری تخم ها انجام می گردد.
می توان اسپرم را زودتر نیز جمع آوری نمود و یخ زد و صبح استفاده یخ زدگی را برطرف کرد بخصوص اگر زوج آقا روز اجرا نتواند در مطب حضور داشته باشد. اهدا کننده نیز می تواند اسپرم را فراهم نماید.
با دریافت نعوذ توسط آزمایشگاه هورمون شناسی تیم پزشکی آن را پاکیزه و تلغیظ می کنند. پس از این اولین مرحله جداسازی اسپرم شسته می شود و در محلول مشابه محیط لوله های رحم در دستگاه تولید مثل خانم ها مخلوط می شود.
پس از تکمیل این مرحله اسپرم متحرک تغلیظ شده به آزمایشگاه نطفه شناسی منتقل می شود تا باروری انجام شود.
آزمایشگاه-باروری
حدود ۶-۴ ساعت پس از جمع آوری تخم ها زمان برای بلوغ آنها مورد نیاز است. در این مرحله تخم ها و اسپرم ها برای باروری آماده می شوند. غالبا دو شیوه باروری وجود دارد.
شیوه سنتی
قرار دادن اسپرم در ظرف تخم .
اکسی-تزریق اسپرم بداخل سیتوپلاسم
تخم ها با استفاده از دست الکترونی میکرو و سوزن تو خالی تحت تزریق قرار می گیرند.
آزمایشگا-آماده سازی نطفه
پس از باروری نطفه ها در محلول مغذی برای ۵-۳ روز رشد داده می شوند که مشابه محیط داخلی لوله رحم[۴] (جائیکه رشد ابتدایی نطفه انجام می گیرد) است تا نطفه تقسیم و به مرحله بلاستوسیست برسد.
اگر تا مرحله بلاستوسیست رشد کند می تواند تحت آزمایشات ژنتیکی قرار گیرد. در حالیکه این عمل می تواند سودمند باشد برای همگان توصیه نمی شود.

انتقال نطفه
پس از مرحله رشد اولیه در آزمایشگاه نطفه به رحم مادر برای ادامه رشدش منتقل می شود. حین انتقال نطفه یک یا دو بداخل کاتتری بارگذاری می شوند و به آهستگی از سرویکس یا دهانه رحم رد می شوند و در کنار جداره رحم رها می شوند تا متصل شوند و به رشدش ادامه دهد. اگر نطفه پیوند حاصل کند بارداری ایجاد می شود.
نطفه های باقی قابل فریز و استفاده بعدی هستند.

مراحل پس از انتقال
پس از انتقال نطفه اکثر خانمها علاقه به استفاده از پروژسترون همراه داروهای دیگر برای ضخامت دیواره رحم دارند که به نطفه کمک می کند جای بگیرد و تغذیه مورد نیازش را برای رشد بدست آورد. حدود دو هفته پس از انتقال آزمایش خون برای موفقیت بارداری انجام می گیرد.
اگر آزمایش مثبت باشد دو هفته بعد سونوگرافی برای تشخیص محل اتصال انجام می گیرد و غالبا می توان ضربان قلب نطفه را نیز مشاهده کرد.این ضربان حدود چهار هفته پس از آزمایش مثبت برای بارداری قابل روئیت است. در این هنگام احتمال 95-90% برای دوام بارداری و تولد زنده وجود دارد.

خطرات باروری آزمایشگاهی
مانند بیشتر فرآیندهای پزشکی خطراتی وجود خواهد داشت. این ریسک ها اکثرا کمینه هستند و با مراقبت های مناسب توسط تیم باروری قابل اجتنابند. ولیکن دو خطر نیازمند آگاهی است که آنها نیز با درمان مناسب قابل اجتنابند.

تحریک بیش از حد تخمدان
داروهای هورمونی برای تحریک تخم دانها برای تولید تعداد بیشتر تخم از معمول می تواند سندروم تحریک زیادی تخمدان را مسبب شود.
این سندروم درناک است و می تواند ایجاد تهوع، سرگیجه، استفراغ و در موارد جدی نارسایی ارگانی یا بدتر را مسبب شود.
این خطر برای برخی جمعیت ها بیشتر است مانند خانم های جوان هورمون های بالای آنتی مولرین و سندروم تخمدان پلی سیستیک.
این خطر بوسیله نظارت محتاطانه و دوزاژ و استفاده از لوپران (بجای اچ سی جی) برای تحریک قابل کاهش است.
با توجه درخور مراقبین بهداشتی در این رشته و عوامل خطرزای موجود این سندروم در اکثر موارد قابل پیش گیری است.

چند فرزندی
احتمال اینکه پس از آی وی اف چند فرزند بدنیا آیند با انتقال نطفه های متعدد از ۱ به ۳۰% افزایش می یابد. این رخداد بطور لگاریتمی با بروز رخدادهای جدی مانند سربرال پالسی و خونریزی شدید حین وضع حمل و تولد زودرس (و مسائل ذهنی مربوطه) و مرگ طفل همراه است.
خوشبختانه این خطر با انتقال یک نطفه در هر مداخله قابل پیش گیری است حتی اگر احتمال تولد زنده کمی کمتر باشد.

جمع آوری تخم ها و عوارض
هیچ خانمی با دیگری یکسان نیست و هر کسی می تواند علائم پس از مداخله متفاوتی داشته باشد. عوارض اصلی شامل یبوست، باد کردگی شکم و دلپیچه، درد سینه، ترشح، عفونت و سندروم تحریک بیش از حد تخمدان باشد. خطرزایی با بیهوشی بسیار کمینه است.
یبوست: عارضه شایع پس از برداشت تخم ها است و نرم کننده مدفوع و هیدراتاسیون توصیه می شود.
تورم شکم و دلپیچه: بدلیل بزرگ شدن تخمدانها دلپیچه ایجاد میشود و هورمونها می توانند ورم شکم ایجاد کنند.
درد سینه: تغییرات سریع هورمونی درد سینه مانند زمان قاعدگی ایجاد می کند. سینه بند حمایتی برای پیش گیری از فشار بر قفسه سینه و داروهای سوپرمارکت برای رفع درد توصیه می شوند.
ترشح واژنال: مایع آبکی ترشح می شود که بدلیل سواب دهانه رحم است. شفاف است ولیکن می تواند خونی باشد. پس از جراحی توصیه می شود به شکم فشار وارد شود چه هنگام استفاده از دستشویی یا با حمل اجسام سنگین یا فعالیت باشد. فشار بیش از حد می تواند دهانه رحم را بیشتر تحریک کند.
عفونت: حین هر مداخله درمانی عفونت امکان پذیر است. استفاده از سوزن آسپیره برای برداشت تخم ها می تواند خونریزی و عفونت یا صدمه به روده ها و مثانه یا عروق را بدنبال داشته باشد.
سندروم تحریک بیش از حد رحم: علائم شامل طیفی از موارد خفیف تا متوسط درد شکم و تورم یا افزایش اندازه شکم است شامل تهوع و استفراغ و اسهال و درد نزدیک تخم دانها و شدید مانند افزایش وزن سریع (بیش از ۲.۲ پوند در ۲۴ ساعت) و درد شدید شکم که مداوم است با تهوع و استفراغ و لخته های خون و کاهش ادرار و تنگ نفس و فشار بر شکم یا بزرگی آن می باشند.
علائم شدید مستلزم توجه و در هنگام نیاز درمان در زودترین فرصت هستند.

پ
منبع: ماما طب

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.