آیا جنین در شکم مادر مدفوع میکند؟

اکثر نوزادان تا زمان تولد مدفوع نمی کنند. با این حال، امکان مدفوع کردن جنین قبل از تولد در رحم مادر وجود دارد و این کار می تواند منجر به مشکلاتی شود که فورا باید مورد بررسی قرار بگیرند.
مدفوع کردن نوزاد یک قسمت ناخوشایند فرزندپروری است، این شانس وجود دارد که بعد از به دنیا آمدن نوزاد با مدفوع و دیگر مایعات بدن او سر و کار دارید (پوشک کثیف شده به شما نگاه می کند). اما درون رحم برای دفع مواد زائد که در بدن جنین جمع می شوند چه اتفاقی می افتد؟ همانطور که جنین در رحم رشد می کند، آنها شروع به انجام بعضی از کارها برای تطبیق با زندگی بعد از تولدشان می کنند. اکثر نوزادان تا زمان تولد مدفوع نمی کنند، بنابراین شانس با شما است و جای نگرانی نخواهد بود که تا بعد از تولد نوزادان در معرض مدفوع آنها قرار نمی گیرید. با این حال، امکان مدفوع کردن جنین قبل از تولد در رحم مادر وجود دارد و این کار می تواند منجر به مشکلاتی شود که فورا باید مورد بررسی قرار بگیرند.

عمل دفع و مدفوع کردن جنین در رحم
در طی ماه های زیادی که جنین تان در رحم تان رشد می کند آنها مواد مغذی را دریافت و مواد زائد را دفع خواهند کرد. اما در اکثر موارد این مواد زائد به صورت مدفوع نیستند. زمانی که جنین برای اولین بار مدفوع می کند ماده ای به نام مکونیوم دفع می کند. این اتفاق معمولا بعد از تولد رخ می دهد اما گاهی اوقات تقریبا بلافاصله بعد از تولد اتفاق می افتد. مکونیوم یک مدفوع تیره متمایل به سبز و شبیه به قیر است. اگر کودک تان از شیر مادر تغذیه می کند احتمالا برای چند روز بعد از تولد دیدن مکونیوم ادامه خواهد داشت. جنین شما مواد زائد را کمی قبل از تولد در روده خود تولید می کند. با این حال، در بعضی از موارد درحالی که جنین شما هنوز در رحم تان است مکونیوم تولید می کند که می تواند باعث مشکلاتی شود. بعد این مواد زائد می توانند در مایعات آمنیوتیک جمع شوند.

چه اتفاقی برای مواد زائد رخ می دهد؟
جنین ها در رحم مادر برای دریافت مواد مغذی و همینطور دفع مواد زائدی که تولید می کنند به کمک نیاز دارند. جفت شما مسئول انجام تمامی این کارها که اتفاق می افتد می باشد. جفت از سلول هایی ساخته شده است که برای واکنش های بارداری تشکیل شده اند. در نهایت جفت از طریق بند ناف به جنین متصل می شود که به عنوان رگ حیاتی جنین تان محسوب می شود چون ناف راهی برای انتقال مواد مغذی و اکسیژن به آنها می باشد. همچنین جنین شما از طریق جفت مواد زائدی که تولید کرده را دفع می کند که شما از بدن خودتان آنها را خارج می کنید. بنابراین تا آخر ۹ ماهگی در اطراف رحم یعنی همان جنین تان هیچ مدفوع یا مواد زائدی وجود ندارد. جفت بعد از زایمان خارج می شود.

اگر جنین قبل از تولد مکونیوم دفع کند چه اتفاقی می افتد؟
در حالی که رخ دادن این اتفاق عرف نیست اما این امکان وجود دارد که جنین قبل از تولد مکونیوم دفع کند. این اتفاق منجر به بروز مشکلی به نام سندرم آسپیراسیون مکونیوم (MAS) می شود. این سندرم زمانی رخ می دهد که جنین به صورت تصادفی مکونیوم وارد شده در مایع آمنیوتیک آلوده را تنفس کند .MAS یک مشکل جدی اما قابل درمان است که در حدود ۱۳ درصد از تولدهای زنده رخ می دهد. وجود مکونیوم در مایع آمنیوتیک می تواند باعث بروز مشکل شود چون این ذرات می توانند راه هوایی جنین را مسدود کنند و مانع رسیدن اکسیژن به آنها شوند. اگر نوزاد شما در زمان تولد نتواند بطور طبیعی تنفس کند ممکن است پزشک شما قادر به شناسایی MAS باشد. متخصصان بهداشت می توانند در زمان تولد برای رفع این نوع استرس های دستگاه تنفسی کارهایی انجام بدهند. برای کمک به دفع مایعات آمنیوتیک که از مکونیوم پر شده اند مجرای تنفسی نوزاد شما را ساکشن (مکش) خواهد شد. در بعضی موارد ممکن است مکمل اکسیژن نیاز باشد. MAS بدون درمان رها شده می تواند منجر به پنومونی (نوعی عفونت ریه) شود.

علت بروز MAS چیست؟
برای مشکل MAS عوامل خطر زیادی وجود دارد. سندرم دیسترس جنینی یکی از دلایل شناخته شده بروز آن است. اگر مشکلی با جفت یا بند ناف وجود داشته باشد ممکن است جنین شما اکسیژن یا خون رسانی کافی دریافت نکند و این امر می تواند باعث دیسترس (پریشانی و اضطراب جنین) و دفع مکونیوم شود. همچنین MAS (سندرم آسپیرسیون مکونیوم) در نوزادانی که در دوره یا تقریبا بعد از هفته های ۳۷ و ۴۲ به دنیا آمده اند شایع تر است، البته برای نوزادان زودرس این طور نیست. اگرچه دفع مدفوع جنین در رحم مادر به معنی بروز MAS نخواهد بود اما هنوز هم این اتفاق مشکل مهمی است که باید مراقب آن باشید.

آیا جنین ها در رحم مادر ادرار می کنند؟
در حالی که جنین ها در اغلب موارد تا زمان تولد مدفوع را نگه می دارند، اما تقریبا دفع کننده ادرار فعالی هستند. در حقیقت، عمل ادرار کردن جنین تان بین هفته های ۱۳ و ۱۶ بارداری به جنب و جوش درمی آید، یعنی زمانی که کلیه های آنها بطور کامل تشکیل می شود. اما اصلا درباره دفع هر نوع ماده زائد از طریق جفت تان نگران نباشید، چون جفت بطور طبیعی به حذف بعضی از این مواد زائد کمک می کند. مقداری از ادرار در مایع آمنیوتیک باقی خواهد ماند اما این اتفاق برای شما مانند مکونیوم خطرناک محسوب نمی شود.

حقایقی دیگر درباره جنین ها در رحم مادر
احتمالا شما سوالات بیشتری درباره رشد و گسترش جنین تان در درون رحم دارید (البته به غیر از موارد مهم در مورد مدفوع کردن).

حقایق جالب درباره رشد جنین
در ادامه چند حقیقت مهم وجود دارد که احتمالا والدین می خواهند درباره رشد جنین های خود آنها را بدانند.
جفت یک منبع مهم تغذیه و دفع کننده مواد زائد است که دقیقا همراه با جنین از هفته اول تا 8 بارداری تشکیل می شود.
سر جنین شما از هفته ۷ ام بارداری شروع به رشد می کند. همچنین ممکن است زمانی که شبکیه های چشم و سوراخ های بینی تشکیل می شوند کمی دچار افسردگی شود.
جنین شما تا هفته 18 ام بارداری تمامی ارگان های اصلی اش را خواهد داشت.
جنین ها از هفته ۱۱ ام شروع به تشکیل دستگاه تناسلی خارجی می کنند. بقیه ارگان ها داخلی آنها هنوز در حال شکل گیری هستند، از این رو جنین تان هنوز قادر به دفع ادرار نخواهد بود.
در حالی که مکیدن شست اغلب در جنین های بزرگ تر قابل مشاهده است اما ممکن است جنین های کوچک تر از هفته 17 هم شروع به مکیدن انگشت شست شان کنند. ممکن است حتی در یکی از نوبت های سونوگرافی تان این عادت دلپذیر او را ببینید.
جنین تان تا هفته ۲۰ام رشد کامل ناخن های انگشت شان را خواهد داشت.
همچنین جنین شما از هفته 20 ام رشد موهای سرش شروع خواهند شد. رشد موهای سر جنین شما از هفته 20ام شروع خواهد شد، اما هنوز برای اولین کوتاهی مدل مو برنامه ریزی نکنید. بعضی از نوزادان بدون مو روی سرشان بدنیا می آیند.
جنین می تواند از هفته ۲۵ام بارداری دیدن داخل رحم را شروع کند. همچنین ممکن است آنها تفاوت در نور و تاریکی را هم احساس کنند.
آواز خواندن و صحبت کردن با جنین تان مهم است، چون حس شنوایی آنها تا هفته 28 ام کامل رشد می کند.
معمولا نوزادان تا زمانی که از رحم شما خارج نشوند مدفوع دفع نمی کنند، آنها بعد از تولد نوعی مدفوع نوزادان تازه متولد شده به نام مکونیوم را دفع می کنند. با این وجود، ممکن است بعضی از جنین ها درست قبل از تولد مدفوع دفع می کنند که بعد آنها مکونیوم وارد شده در مایع آمنیوتیک را تنفس می کنند. سندرم آسپیراسیون مکونیوم مشکل شایع و قابل درمان است اما مهم است که پزشک تان این موضوع را بداند تا آن را بررسی کند و از هر گونه عوارض بیشتر جلوگیری کند.