چه زمانی گوش نوزاد دختر را سوراخ کنیم؟

مطالعه ای نشان داده است که کودکان در صورت انجام عمل سوراخ شدن گوش در سن ۱ تا ۱۰ سالگی، به میزان کمتری در معرض خطر ابتلا به کلوئید هستند (کلوئید، به مفهوم رشد بیش از حد بافت زخم است).
دختر پم، هشت ماهه بود. بزرگان خانواده پیشنهاد کردند که گوش نوزاد را سوراخ کنید، زیرا وقتی نرمه گوش هنوز نرم و لطیف است، درد آن کمتر خواهد بود. پم در مورد این مساله دچار تردید بود. او نمی توانست تصور کند که کودکش در چنین سنی، این درد شدید را تحمل کند. سوراخ کردن گوش کودک یک کار شایع در چندین فرهنگ در سرتاسر جهان است. در برخی از جوامع، گوش های کودکان پسر را نیز تنها وقتی که شیرخوار هستند، سوراخ می کنند. با این وجود، با توجه به عذاب ایجاد شده در هنگام سوراخ کردن گوش، انجام این کار تصمیم سختی برای والدین است.

چه موقع می توان گوش کودک را سوراخ کرد؟
بر اساس آکادمی اطفال آمریکا (AAP)، سن مشخصی برای سوراخ کردن گوش کودک وجود ندارد و و صرف نظر از سن، سوراخ کردن گوش تا زمانی که به طور صحیح و بهداشتی انجام شود، با خطر همراه نیست. برخی از والدین این کار را تنها زمانی که کودک ۱۲ روزه است، انجام می دهند، در حالی که برخی دیگر ترجیح می دهند که تا تولد یک سالگی کودک صبر کنند. اکثر کارشناسان، نظری بر خلاف سوراخ کردن گوش کودک تازه متولد شده دارند. آکادمی اطفال ایالات متحده توصیه می کند تا زمانی صبر کنید که کودک به اندازه کافی بزرگ شده تا بتواند از گوش سوراخ شده مراقبت کند. در شرایط واقعی، این مساله باید در سن دو سالگی کودک اتفاق بیافتد.

دو سالگی، زمان مناسبی برای سوراخ کردن گوش کودک به دلایل مختلفی است
بدن کودک کمتر مستعد ابتلا به آلرژی است، او به اندازه کافی بزرگ شده که از دستورالعمل ها پیروی کند و پوست او هنوز نرم، اما به اندازه گذشته ظریف نیست. همچنین زمانی است که تزریق های اساسی سیستم ایمنی بدن مانند تزریق آمپول کزاز انجام می شود.
مطالعه ای نشان داده است که کودکان در صورت انجام عمل سوراخ شدن گوش در سن 1 تا 10 سالگی، به میزان کمتری در معرض خطر ابتلا به کلوئید هستند (کلوئید، به مفهوم رشد بیش از حد بافت زخم است).
در نهایت، شما انتخاب می کنید که چه زمانی گوش های کودک را سوراخ کنید، اما توصیه سازمان های متخصص مانند آکادمی اطفال ایالات متحده را بخاطر داشته باشید. اگر تصمیم دارید گوش های کودک را کمی زود سوراخ کنید، باید آن را در جای مناسب انجام دهید.

در چه جایی می توان گوش کودک را سوراخ کرد؟
برخی از افراد این کار را در جواهر فروشی های محل خود انجام می دهند، در حالی که برخی دیگر ترجیح می دهند تا به پزشک متخصصی مراجعه کنند که در زمینه سوراخ کردن گوش مهارت دارد. در اینجا هیچ محدودیتی وجود ندارد به شرط آنکه فرد حرفه ای بوده و مکان ضد عفونی شده باشد. ابزار مورد استفاده برای این کار باید استریل باشد. به خاطر داشته باشید که سوراخ کردن گوش برای کودکان و بزرگسالان متفاوت است. بنابراین، کمی تحقیقات انجام داده و مکان مناسبی را پیدا کنید که از شهرت مناسبی در زمینه انجام عمل سوراخ کردن گوش برخوردار است. تنها یک مکان تصادفی را انتخاب نکنید. اولویت شما متخصصان اطفال و پزشکان متخصص باشد، زیرا آنها برای دستورالعمل های ایمنی آموزش دیده اند.

سوراخ کردن گوش نوزادان چگونه انجام می شود؟
روند سوراخ کردن گوش نوزاد می تواند مشابه بزرگسالان باشد. در اینجا، خلاصه چند مرحله ای از انجام این کار توضیح داده شده است:
مرحله اول: یک تکنسین یا پزشک محل سوراخ کردن گوش را با استفاده از الکل یا هر ماده ضد عفونی کننده دیگر پوست، ضد عفونی می کند. برای رعایت بهداشت و حرفه ای بودن، او باید از دستکش جراحی استفاده کند.
مرحله دوم: سوراخ کردن می تواند از طریق سوزن های مخصوص سوراخ کردن گوش یا سرنگ مخصوص سوراخ کردن گوش انجام شود. بستگی به این مساله دارد که والدین کدام حالت را ترجیح می دهند و اینکه متخصص سوراخ کردن گوش کدامیک را توصیه می کند. هر دو آنها می توانند باعث کمی درد شوند، اما تنها برای زمانی است که عمل سوراخ کردن گوش انجام می شود که فقط چند دقیقه طول می کشد.
مرحله سوم: سوراخ ها با گوشواره هایی از جنس طلا پر می شوند که مانند یک نگه دارنده محل عمل کرده و مانع از بسته شدن سوراخ می شود. طلا فلز مناسبی است، زیرا احتمال ابتلا به عفونت کمتر است. این قرمزی موجود و التهاب خفیف را تشدید نمی کند. حتما طلایی که استفاده می کنید، 14 عیار باشد. جایگزین طلا، فولاد ضد زنگ بوده که فاقد نیکل است. گوشواره های فلزی با روکش طلا نیز برای این منظور مناسب هستند.
مرحله چهارم: ضد عفونی کننده باید در محل سوراخ کردن گوش اعمال شود. تکنسین یا پزشک از شما می خواهد که دو مرتبه در روز و به مدت یک هفته ضد عفونی کننده را بر روی آن اعمال کنید. سپس نیاز است تا به مدت ۶ هفته گوشواره ها را جابه جا کنید.
قسمت پایین نرمه گوش، یک ناحیه ایده ال برای سوراخ کردن گوش است. سوراخ کردن قسمت هایی به غیر از نرمه سنتی گوش در زمان کودکی توصیه نمی شود. سوراخ کردن سایر قسمت ها هچنین توسط متخصصان اطفال توصیه نمی شود. بنابراین، تنها قسمت پایین نرمه گوش را سوراخ کنید. به دلیل عدم وجود استخوان در این ناحیه، راحت تر و با درد کمتری همراه است. انجام این کار نیاز به آماده سازی از طرف شما دارد، به طوری که بعدا گیج کننده نشود.

چگونه کودک را برای سوراخ کردن گوش آماده کنیم؟
برخی از آماده سازی های ساده می تواند فرآیند سوراخ کردن گوش را ساده تر کند:
کودکتان باید از وضعیت سلامتی مناسبی برخوردار باشد تا احتمال تحریک پذیری کاهش پیدا کرده و قدرت تحمل او را در حین این فرآیند افزایش دهد. اگر کودک بیمار است، یا تنها یک بیماری خفیف را تجربه می کند، بهتر است که انجام این کار را به زمان دیگری موکول کنید. در برخی از موارد نادر، اگر کودک مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی باشد، ممکن است خطر ابتلا به عفونت افزایش پیدا کند.
اسباب بازی های مورد علاقه کودک، پستانک یا چیزهای جالب دیگر را برای منحرف کردن حواس کودک در هنگام سوراخ کردن گوش به همراه داشته باشید. وقتی کودک بهانه گیر می شود، این وسایل موثر هستند. در روز موعود، به کودک اجازه دهید تا لباس های دکمه دار بپوشد که بتوان بدون کشیدن لباس از روی سر کودک، لباس را از تن او بیرون آورد. این کار می تواند احتمال ناراحتی بیشتر در گوش را کاهش دهد.
در حین عمل سوراخ کردن گوش، کودک را آرام نگه دارید. او احتمالا بعد از سوراخ شدن اولین گوش حرکت می کند. برای سوراخ کردن گوش دوم، کودک را در همان موقعیت قرار دهید او را نگه داشته و با کلمات تسکین دهید.
از فرزند خود به خاطر شجاع بودن و همکاری کردن در طول انجام این کار قدردانی کنید. بعدا او را یک چیز ویژه مهمان کنید.
وقتی که سوراخ کردن گوش به اتمام رسید، باید گوشواره هایی را انتخاب کنید که برای گوش کودک کوچک شما مناسب و راحت است.

انواع گوشواره هایی که کودک من می تواند استفاده کند، کدام است؟
کودکان تنها می توانند گوشواره هایی از مدل حلقه ای استفاده کنند که به راحتی در حلقه گوش قفل می شوند. گوشواره هایی را انتخاب کنید که دارای بست نرم در قسمت پشتی باشند که با احتمال کمتری پوست کودک را تحریک می کند. این گوشواره ها سبک هستند. هرگز گوشواره های آویز را برای کودک انتخاب نکنید. کودک می تواند به طور تصادفی آنها را کشیده و بنابراین به خودش آسیب برساند. همچنین، از گوشواره هایی با اندازه بزرگ و تیز در قسمت عقب دوری کنید که ممکن است در هنگام خواب به کودک آسیب برساند. با دقت از محل سوراخ گوش مراقبت کنید.

اقدامات احتیاطی که باید بعد از سوراخ کردن گوش انجام دهید
۴ تا ۶ هفته طول می کشد تا سوراخ ها بهبود پیدا کنند. در حین این مرحله، بروز عفونت ها را کنترل کنید:
همانطور که در بالا ذکر شد، گوشواره ها را یک بار در هفته از یک گوش به گوش دیگر تعویض کنید. هر بار که یک گوشواره را جدا می کنید، آن را با یک پنبه نخی آغشته به مواد ضد عفونی کننده تمیز کنید.
محل سوراخ ها را با دست تمیز خود پاک کنید. قبل از اینکه گوش کودک خود را لمس کنید، دست های خود را شسته و کامل خشک کنید.
برای جلوگیری از تکثیر باکتری ها، دو مرتبه در روز به مدت 45 روز بعد از انجام سوراخ شدن گوش، با ضد عفونی کننده گوش ها را پاک کنید. همچنین، ناحیه اطراف گوش را فقط با صابون ضد باکتری ایمن مخصوص کودک بشویید. کودک خود را از گرد و غبار دور نگه دارید، زیرا این می تواند حامل باکتری باشد. مانع از کشیدن گوش توسط خود کودک شوید. اگر فرزندتان دو ساله است، می توانید به او آموزش دهید که گوشواره را لمس نکند.
شما از این مساله آگاه هستید که سوراخ گوش مستعد عفونت است. بنابراین، هر گونه علائم را بررسی کرده و از ایجاد آنها جلوگیری کنید.

علائم عفونت سوراخ شدن گوش چیست؟
به دنبال علائم هشدار اولیه به شرح زیر باشید:
قرمزی مزمن گوش: کودکتان احتمالا برای چندین روز در این ناحیه قرمزی گوش خواهد داشت، اما اگر این مساله برای چندین هفته ادامه پیدا کند، می تواند نشانه ای از یک عفونت خفیف باشد.
چرک یا ترشح مایعات از محل سوراخ شده گوش: چرک به دلیل تجمع حاد گلبول های سفید خون ایجاد می شود. اگر چرک وجود داشته باشد، مطمئنا یک عفونت وجود دارد. یک عفونت خفیف ممکن است یک مایع شفاف و بی رنگ باشد.
تاول های قرمز: این تاول ها ممکن است به رنگ قرمز یا خرمایی مایل به قرمز باشند. آنها حساس هستند و ممکن است کودک در هنگامی که آنها را لمس می کنید، جیغ بزند و این نشانگر درناک بودن است.
تاول تکی بزرگ: اگر متوجه یک تاول بزرگ در نزدیکی سوراخ گوش شده اید، می تواند یک کلوئید باشد که به مفهوم رشد بیش از حد بافت زخم است. کلوئیدها معمولا دچار عفونت می شوند.
تب: تب می تواند در اثر عفونت رخ دهد. اگر کودک چند ساعت یا چند روز پس از سوراخ شدن گوش دچار تب شد، باید به پزشک اطلاع دهید. دانستن علت این عفونت ها می تواند جهت پیشگیری از بروز این عفونت ها به شما کمک کند.

چه عواملی باعث عفونت گوش سوراخ شده می شود؟
سوراخ در گوش اساسا یک زخم است، و درست مانند هر زخم دیگری، می تواهند مستعد ابتلا به بسیاری از باکتری ها باشد که به طور طبیعی بر روی پوست و روی هوا وجود دارد. چندین عامل می تواند عفونت را تشدید کند:
نگهداری ضعیف از گوش سوراخ شده: این کار شامل عدم تعویض گوشواره یا تمیز نکردن مناسب آنها در صورت تعویض است. عفونت همچنین در صورت عدم استفاده از مواد ضد عفونی کننده رخ می دهد.
قرار گرفتن کودک در معرض باکتری ها: باکتری ها در همه جا از گرد و غبار موجود در خانه تا پارگی که کودک بازی می کند، یافت می شوند. اگر برای قرار گرفتن کودک در معرض آنها اقدامات لازم را انجام ندهید، ممکن است ناحیه سوراخ شده گوش دچار عفونت شود.
گوشواره های تنگ و ناراحت کننده: گوشواره های تنگ که محکم به سوراخ گوش فشار وارد می کنند، روند بهبودی را کند می کنند. همچنین، گردش هوا در اطراف این ناحیه محدود می شود.
کشیدن مداوم گوش: اگر کودک گوش خود را می کشد، می تواند باعث بروز یک پارگی تصادفی در ناحیه گوش شود، که می تواند عفونی شود.
کودک با آن گوشواره های زیبا، خوشگل به نظر می رسد و شما نمی خواهید که در این زیبایی در اثر بروز عفونت اختلال ایجاد شود. بنابراین، در این خصوص می توانید چه کاری انجام دهید؟

چگونه باید عفونت را درمان کرد؟
اگر مشکوک به عفونت هستید، مقداری ضد عفونی کننده را با استفاده از یک گوش پاک کن بر روی آن اعمال کنید و کودک را نزد پزشک ببرید. تلاش نکنید که خودتان عفونت را درمان کنید. درمان های خاصی، مانند کمپرس گرم یا ریختن آب شور بر روی گوش، برای بزرگسالان موثر است، اما می تواند برای گوش های ظریف کودک مضر باشد. عفونت می تواند به صورت ناخواسته رخ دهد. یک پزشک متخصص یک فرد مناسب برای ارزیابی عفونت و دادن داروهای مربوطه است.
گوشواره ها ظاهری جدید و شایان ستایش به کودک می بخشند. گوش ها را توسط یک متخصص در یک محل بهداشتی سوراخ کنید. سپس از ناحیه سوراخ شده مراقبت کنید تا عفونی نشود. مراقبت های مناسب برای چند روز به کودک کمک می کند تا گوش سوراخ شده کودک به طور کامل بهبود پیدا کند.