نوزاد چهار ماهه چه کارهایی انجام میدهد؟

اگر کودک شما در حال سپری کردن چهار ماهگی است، پس حالا او می تواند با زل زدن در چشمان شما قند در دلتان آب کند. او دیگر می تواند براحتی اشخاص غریبه را تشخیص دهد و از رفتن به بغل آنها با گریه کردن امتناع بکند.

توانایی های نوزاد در هفته اول چهار ماهگی
حدود نیمی از نوزادان در این سن به روشنی نشان می‌دهند که پدر و مادرشان را می‌شناسند. احتمالاً نوزادتان هنوز به افراد غریبه لبخند می‌زند، مخصوصاً هنگامی که کسی مستقیماً در چشمان او نگاه می‌کند و یا با او حرف می‌زند، اما قطعاً شما و همسرتان و چند نفر دیگر را به آن‌ها ترجیح می‌دهد.
او ممکن است در این سن آرام شده و با شما ارتباط چشمی برقرار کند (تکمیل حس بینایی نوزاد)؛ یا در اتاق دنبال شما بگردد و یا هنگامی که شما را پیدا می‌کند، با هیجان دست‌هایش را تکان بدهد و به شما لبخند بزند. حتی بوی شما نیز برای او آرامش‌بخش است.
جالب است که قوای حسی نوزادتان در چهار ماهگی تقریباً به اندازهٔ یک بزرگسال رشد کرده است. قوهٔ بینایی او پیوسته در حال پیشرفت است. علاوه بر بینایی، می‌تواند درک بهتری از عمق داشته باشد، حرکات را از فاصلهٔ ۶۰ متری دنبال می‌کند و دنیا را با تمام رنگ‌های آن می‌بیند.
همچنین سرش را به سمت صداهای جالب مانند صدای لالایی که از ضبط صوت پخش می‌شود، بر می‌گرداند. با ارائهٔ رایحه‌های جدید به او کمک کنید تا حواس خود را کشف کند، مانند گلی که از باغچه چیده‌اید و یا یک هلوی تازه. با دادن بافت‌ها و جنس‌های مختلف به نوزاد، به کشف قوهٔ لامسه او کمک کنید.
این روز‌ها توجه نوزادتان به طور روز افزونی به دست‌هایش جلب می‌شود و هر یک از انگشتان کوچکش را بررسی می‌کند. بخشی از این شیفتگی به این دلیل است که او اکنون می‌فهمد که دست‌هایش عضوی از او هستند که دارای توانایی‌های بی‌نظیری از قبیل گرفتن، چنگ زدن و کشیدن می‌باشند.
همین طور که هماهنگی دست‌ها، چشم‌ها و مهارت‌های حرکتی او بهتر می‌شود، شروع می‌کند به کوبیدن روی اشیاء و چنگ زدن به موهای شما. بنابراین وقت آن رسیده که گوشواره‌های حلقه‌ ایتان را در بیاورید!
نوزاد چهار ماهه شما همواره صداهای نامفهوم کودکانه ایجاد می‌کند، جیغ می‌کشد، می‌خندد و کشف می‌کند که تولید چنین صداهایی بهترین راه برای جلب توجه است. بنابراین وقتی می‌خواهد که همین الان نزد او باشید، جیغ می‌کشد و با خنده‌های شما، می‌خندد.
حتی وقتی کسی کنار او نیست با خودش حرف می‌زند. ممکن است اول صبح او را در حال حرف زدن با خودش ببینید که راهی زیبا برای شروع یک روز خوب است.
محققان می‌گویند نگران این نباشید که در صورت توجه به گریه‌های نوزاد باعث لوس شدن او شوید. آرام کردن نوزاد در هفتهٔ سیزدهم کار بسیار عاقلانه‌ای است. وقتی نوازد گریه می‌کند با بغل کردن و توجه فوری به نیازهای او خیلی زود گریه‌هایش قطع می‌شود.
بنابراین نیازی نیست از توجه خود بکاهید. نوزادی که توجهی به او نشود، بیشتر، بلند‌تر و طولانی‌تر گریه می‌کند. از آنجایی که نوزاد قادر به حرف زدن نیست، با گریه، حرکت و حالت‌های چهره، ارتباط برقرار می‌کند.

توانایی های نوزاد در هفته دوم چهار ماهگی
اسباب‌بازی‌های خوب برای نوزاد چهار ماهه می تواند شامل جغجغه و اسباب‌بازی صداداری باشد که بتواند در دستانش نگه دارد، اما آنقدر کوچک نباشند که نوزاد آن‌ها را ببلعد.
یادتان باشد هر چیزی که درون رول دستمال توالت جا شود، می‌تواند برای او خطرناک باشد. اسباب بازی‌هایی را که دارای قطعات کوچک جدا شدنی هستند، به دست او ندهید.
دقت کنید هر چیزی که در دستان او جا شود، می‌تواند درون دهانش نیز جا شود. بنابراین اجازه ندهید که با عروسک‌های پارچه‌ای یا عروسک‌هایی که چشم و سایر اعضای آن‌ها قابل جدا شدن است، بازی کند.
بیشتر نوزادان در چهار ماهگی می‌توانند دست‌هایشان را بالا بیاورند، اما زیاد هیجان زده نشوید؛ این فقط نیمی از کارهای لازم برای شروع سینه خیز رفتن است. بعضی از نوزادانی که می‌توانند بالا تنهٔ خود را با دستانشان حرکت دهند، سینه خیز رفتن ارتشی را یاد می‌گیرند و اینجاست که می‌توانند با کمک دست‌ها، خودشان را بکشند و به اطراف بروند.
نوزادان عاشق لمس کردن هستند. در واقع رشد آن‌ها به این مسأله بستگی دارد. لمس کردن، یک بخش حیاتی رشد و شکوفایی نوزاد است. تماس‌های پوستی نه تنها به ایجاد رابطه شما و نوزادتان کمک می‌کند، بلکه هنگام ناراحتی و تند مزاجی، به او آرامش می‌بخشد.
در این سن شاید نوزادتان نیاز داشته باشد که زمان کوتاهی را بدون شما سپری کند. در حالی که در گهواره برای خودش حرف می‌زند، چند دقیقه‌ای هم به شما وقت می‌دهد که به کار‌هایتان برسید.
وقتی را کنار بگذارید تا نوزادتان را از آن طرف اتاق تماشا کنید. ممکن است ببینید که می‌تواند لگد بزند و اسباب بازی متحرک بالای گهواره‌اش را تکان بدهد. این کار او، اولین علائم درک رابطه علت و معلولی است.
تاکنون نوزادتان قادر به تشخیص تفاوت عکس یک چیز و خود آن نبوده است. برای همین نسبت به لبخند خود شما و عکستان به یک اندازه علاقه نشان می‌داده است. در هفته دوم چهار ماهگی نوزاد کم‌کم متوجه تفاوت آن‌ها می‌شود.
به هنگام دیدن نوزاد دیگری، با خوشحالی و ایجاد صداهای کودکانهٔ بیشتری از او استقبال می‌کند تا دیدن عکس یک کودک در آلبوم. همچنین درک او از خودش نیز در حال تکامل است و از نگاه کردن به آینه لذت می‌برد، هر چند در این سن ممکن است نداند که تصویر روی آینه، تصویر خودش است؛

توانایی های فیزیکی نوزاد 4 ماهه
او فقط از این لذت می‌برد که آن نوزاد خوش قیافه درون آینه به سرعت جواب خنده‌های او را می‌دهد.
نوزاد در حدود هفتهٔ چهاردهم کم‌کم دنیا را به رنگ کامل خود می‌بیند. اما در این سن، رنگ‌های اصلی روشن از قبیل آبی و قرمز را به رنگ‌های دیگر ترجیح می‌دهد. تعجبی ندارد که با علاقه بیشتری به اطراف خود نگاه می‌کند – فکرش را بکنید که چقدر دنیا برای او جدید و جذاب شده است.
نوزادتان احتمالاً عاشق گوش دادن به موسیقی است و لالایی برای او بسیار آرامش‌بخش شده است. این امر در برخی از نوزادان شیوه‌ای قطعی برای متوقف نمودن گریه‌های آن‌ها است؛ پس مرتبهٔ بعد که شروع به گریه و زاری کرد، برایش موسیقی بگذارید.
بنا به دلایلی در این سن نوزاد شما هنگامی که سعی می‌کنید پوشک یا لباس او را عوض کنید، نمی‌تواند یک جا بنشیند و تکان نخورد. هر چه بیشتر ناامید شوید، برای او خنده دار‌تر خواهد بود.
یادتان باشد که نوزاد شما فقط در حال یادگیری و رشد است. در این سن می‌توانید با استفاده از یک بند، روی میز تعویض پوشک او را نگه دارید و مانع از افتادنش شوید.
اگر نمی‌خواهید از این بند استفاده کنید، سعی کنید نوزادتان را وسط یک تخت بزرگ یا روی زمین قرار بدهید، تا هنگامی که تکان می‌خورد خیالتان راحت باشد که به زمین نمی‌افتد و آسیب نمی‌بیند. هرگز نوزادتان را هنگام تعویض پوشک (یا هر زمان دیگری)، تنها‌‌ رها نکنید، مگر اینکه روی زمین باشد و خطری او را تهدید نکند.

توانایی های نوزاد در هفته سوم چهار ماهگی
در چهار ماهگی نوزادتان می‌تواند با دهانش صداهای خاصی در بیاورد که فقط نوع دیگری از برقرای ارتباط می‌باشد. در این زمان نوزاد درباره دنیای پیرامونش نتیجه گیری و به هر چیزی با کنجکاوی نگاه می‌کند، حتی به بازتاب‌های خودش. تماشای کنجکاوی نوزاد، حتی نسبت به بازتاب خودش، لذت بخش است.
یک آینه نشکن را جلوی او قرار بدهید، نوزاد متوجه نمی‌شود که تصویر خودش را در آیینه می‌بیند، اما مهم نیست، او عاشق این است که به بازتاب‌های خودش یا هر کس دیگری خیره شود و حتی ممکن است به این بازتاب‌ها بخندد.
با اینکه از عمر نوزادتان خیلی نمی‌گذرد، اما حافظه او فعال است. هرچند تمام اتفاقاتی که در طول روز می‌افتد یا افرادی که به دیدنش آمده‌اند را به یاد نمی‌آورد، اما حافظه‌اش به او کمک می‌کند که پرستاران اصلی و جوانب محیطی که او را در بر گرفته است، به یاد بیاورد.
مکیدن انگشت در نوزادان چهار ماهه شیوهٔ رایجی برای آرام شدن می‌باشد. در رحم مادر نیز این رفتار دیده شده است. در ابتدا شاید فکر کنید که چه حرکت بامزه‌ای است، اما بعد از مدتی نگران می‌شوید که این کار ممکن است برایش ضرر داشته باشد.
در این سن مکیدن انگشت برای نوزادتان ضرری ندارد. نوزادان کم کم که بزرگ‌تر می‌شوند، تقریباً خیلی راحت این عادت را ترک می‌کنند.
خودتان را برای فعالیت مهم او در این سن یعنی غلت خوردن آماده کنید. بسیاری از نوزادان بین ۴ تا ۶ ماهگی یاد می‌گیرند که از روی شکم به پشت غلت بخورند. از طرف دیگر غلت خوردن از پشت به شکم، معمولاً نزدیک ۶ ماهگی رخ می‌دهد، زیرا این نوع غلت خوردن نیاز به ماهیچه‌های شکمی و گردن قوی تری دارد.
ممکن است نیمه شب با غلت خوردن نوزاد روی شکم که در‌‌ همان حالت مانده و نمی‌تواند برگردد، از خواب بیدار شوید. اگر شروع به نق زدن کرد، او را به پشت برگردانید و امیدوار باشید که به زودی خودش این کار را یاد بگیرد.
اگر چه آگاه باشید که وقتی نوزاد روی شکمش می‌خوابد، خطر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد یا SIDS افزایش می یابد، اما این مسأله عمدتاً مربوط به نوزادان کم سن و سالی است که هنوز نمی توانند گردن خود را تکان دهند، نه کوچولوی شما.

توانایی های نوزاد در هفته چهارم چهار ماهگی
اگر در فکر ماساژ دادن نوزادتان هستید، این کار را تبدیل به کاری لذت‌ بخش برای هر دو نفرتان کنید. ماساژ دادن را در طول روز، در زمانی که برای هر دو ساکت و آرامش بخش است، انجام دهید.
اگر این کار را در زمانی که نوزاد خسته یا ناراحت است انجام دهید، ممکن است نتیجه کاملی از آن نگیرید. ماساژ دادن را با افزودن یک موسیقی ملایم و آرامش‌بخش، تبدیل به کاری لذت‌بخش کنید. همچنین سعی کنید کمی روغن یا لوسیون کودک به پوست نوزاد چهار ماهه تان بمالید.
به نشانه‌هایی که در نوزاد می‌بینید، توجه داشته باشید تا بفهمید که چه زمانی باید دست از کار بکشید و اینکه آیا او از ماساژ خاصی بدش می‌آید یا خیر.
در این مرحله ممکن است وقتی اسباب‌بازی‌اش را از او می‌گیرید، شروع به گریه کند. او در این سن، کم کم متوجه آنچه که در اطرافش می‌گذرد می‌شود و اعتراض شفاهی تنها راه برقراری ارتباط اوست.
نوزاد در این سن می‌تواند سر و شانه‌اش را بلند کرده و با دست‌هایش از خود مواظبت کند. این کار به تقویت ماهیچه‌های او کمک کرده و دید بهتری از آنچه که در اطرافش می‌گذرد، در اختیار او قرار می‌دهد.
حتی ممکن است سعی کند از پشت به جلو غلت بخورد و یا بر عکس. برای تشویق او به انجام این کار برایش دست بزنید و بخندید و به او قوت قلب بدهید، چراکه برخی از نوزادان از انجام دادن این کار می‌ترسند.
شاید متوجه شده باشید که در این سن نوزادتان به تماشای دست‌هایش مشغول می‌شود. این مهارت در حدود هفته دوازدهم و شانزدهم رخ می‌دهد. هر چند که می‌دانید نوزادتان از‌‌ همان آغاز تولد قادر به دیدن بوده، اما فقط در همین هفته‌ها متوجه دست‌هایش شده است.
هنگامی که نوزاد بین سنین ۸ تا ۲۴ هفتگی به دور تا دور خانه نگاه می‌اندازد، چشم‌هایش به شدت از چپ به راست می‌چرخند و سرش را کمتر و چشم‌هایش را بیشتر حرکت می‌دهد.
به علاوه در این سن یک اقدام حفاظتی در نوزادتان شکل می‌گیرد؛ اگر چیزی به سمت صورت او پرت شود، او قادر به جا خالی دادن نیست و تنها کاری که به لحاظ فیزیکی می‌تواند انجام دهد، این است که به سرعت چشمک بزند.
دنبال کردن یک شیء با چشم، ردیابی نامیده می‌شود. از آنجا که نوزاد هنوز نمی‌تواند به طور مستقل حرکت کند، بیشتر تجربهٔ او درباره اشیائی است که به سمت او حرکت می‌کنند یا از او دور می‌شوند. او برای شناسایی اشیاء باید بتواند با چشم آن‌ها را دنبال کند.
مطالعات نشان می‌دهند که نوزادان در ردیابی نسبتاً ناکام می‌مانند. نوزادان زیر دو ماه، اگر شیئی به آرامی حرکت کند، برای مدت زمان کوتاهی با چشمانشان آن را دنبال می‌کنند، اما در حدود ۶ تا ۱۰ هفتگی در این کار مهارت یافته و نسبتاً به سرعت آن‌ها را ردیابی می‌کند.
جالب اینکه نوزادان همانطور که حرکت شیء را دنبال می‌کنند، یاد می‌گیرند که شکل، اندازه و رنگ شیء حتی با تغییر فاصله و زاویهٔ دید ثابت می‌ماند.
بسیاری از نوزادان در این سن دوست دارند راست بنشینند، زیرا می‌خواهند ببینند که در اطرافشان چه می‌گذرد و در ‌‌نهایت خودش تشخیص می‌دهد که آیا آمادهٔ انجام این کار است یا خیر.
اگر نوزادتان نتواند صاف بنشیند و به جلو یا پهلو خم می‌شود، ماهیچه‌های او هنوز برای انجام این کار به اندازه کافی قوی نشده‌اند.