صندلی کودک در خودرو، مشخص کننده امنیت او

روزنامه اطلاعات: برای پیشگیری از مصدومیت‌های رانندگی در داخل خودرو، باید کودکان کمتر از هشت سال را در دستگاه محافظتی مناسبی که عموماً «صندلی ایمنی» خوانده میشود، قرارداد. صندلی ایمنی کودک اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرد، نرخ مرگ ومیر نـاشی از تصـادفات رانـنـدگی را تـا ۷۱ درصد در میان نوزادان و ۵۴ درصد درمیان کودکان کاهش میدهد.

* همیشه از همان روز اول که نوزاد از بیمارستان به خانه آورده میشود باید از صندلی ایمنی مناسب برای سن و جثه کودک استفاده کرد.

* بغل کردن نوزاد در داخل خودرو کار اشتباهی است، زیرا با جزییترین تصادف ممکن است نوزاد از آغوش شما خارج شود. حتی این احتمال وجود دارد که در هنگام برخورد، جسم خود شما به نوزاد آسیب وارد کند.

* هرگز در حین رانندگی نوزاد را روی زانو خود نگذارید.

* هر کودک باید در وسیله محافظتی متناسب با وزن و جثه خود قرار گیرد. باید از صندلی ایمنی دارای حفاظ استفاده کرد. هنگام نصب صندلی ایمنی، به دقت دستورالعمل تولیدکننده آن و دفترچه راهنمای خودرو را مطالعه کرد و صندلی را دقیقاً طبق دستورالعمل نصب کنید.

* صندلی ایمنی مخصوص نوزاد باید رو به عقب نصب شود. بعد از یک سال کودک شما میتواند از صندلی ایمنی مخصوص کودکان نوپا که به نحو مطلوبی رو به جلو نصب و استوار شده است، استفاده کند.

* اگر صندلی ایمنی در صندلی جلوی خودرو مجهز به کیسه هوا نصب شده، هرگز کودک یا نوزاد خود را در آن ننشانید. کیسه هوا برای کودکانی که در صندلی جلوی خودرو قرار دارند، یک خطر جدی محسوب میشود.

* روی داشبورد، صندلی و کف خودرو نباید هیچ شیء ناپایداری وجود داشته باشد، چون ممکن است در هنگام تصادف به اطراف پرتاب شده و ایجاد مصدومیت کند.


کمربند ایمنی جان افراد را نجات میدهد!

کودکان هشت ساله و بزرگتر باید در داخل خودرو همیشه از کمربند ایمنی استفاده کنند. در مقایسه با سایر اقدامات ایمنی، کمربند ایمنی تاکنون باعث نجات افراد بیشتری در هنگام سوانح رانندگی شده است. استفاده از کمربند ایمنی باعث کاهش 40 تا 65 درصدی خطر پرتاب شدن به خارج از وسیله نقلیه و تحمل آسیب‌های جدی یا مرگ‌‌آور میشود.


صندلی عقب خودرو ایمن‌ترین جا برای کودکان

همه کودکان در صندلی عقب قسمت وسط در امن‌ترین حالت قرار دارند، چون این حالت دورترین نقطه از ضربه‌های روبرو یا طرفین است، امن‌ترین موقعیت محسوب میشود.


ایمنی چون و چرا ندارد!

برای فرزند خود قواعد ایمنی تعیین کنید و در مورد آنها قاطعیت داشته باشید. اگر کودک از استفاده از کمربند ایمنی سرباز زد یا اصرار بر نشستن در صندلی جلو داشت، از به حرکت درآوردن خودرو امتناع کنید تا اینکه کودک قبول کند در صندلی عقب نشسته و کمربند ایمنی را نیز ببندد.


هنگام عابر پیاده بودن

در ایران هر روزه 13 عابر پیاده جان خود ر در سوانح رانندگی از دست میدهند. از نظر آمدوشد چون کودکان آسیب‌پذیرترین افراد در استفاده از راه‌ها هستند، در این محیط ناامن بیشترین لطمه را میبینند.

کودکان زیر 9 سال هنوز توانایی و مهارت لازم برای به تنهایی عبور کردن از عرض خیابان را ندارند. حواس آنها به سهولت پرت شده و غالباً در تشخیص سرعت و فاصله خودروها دچار اشتباه میشوند.

* همیشه دست کودک خود را در خیابان یا هنگام عبور از آن بگیرید.

* برای بچه‌های خود الگوی مناسبی باشید. بچه‌ها خیلی زود از والدین الگوبرداری میکنند. در صورت وجود چراغ‌های راهنما و خطوط عابر پیاده از آنها استفاده کنید.

* به فرزندان خود قواعد ابتدایی عبور از عرض خیابان را بیاموزید یعنی قبل از عبور از عرض خیابان اول نگاه به چپ بعد به راست و بعد دوباره به چپ را داشته باشید.


هنگام دوچرخه‌سواری

* به همه دوچرخه سواران توصیه میشود که از کلاه ایمنی استفاده کنند. این امر از مصدومیت‌های جدی در ناحیه سر پیشگیری میکند.

* هرگز کودکان زیر 12 ماه را سوار دوچرخه نکنید.


کودکان و موتورسیکلت ـ خطرناک با هر سرعتی

حدود 25 درصد از تمامی تلفات جاده‌ای ایران مربوط به حوادث موتورسیکلت است. در بیش از 60درصد این موارد مرگ به دلیل استفاده نکردن از کلاه ایمنی و بروز ضربه‌مغزی رخ میدهد.

اصلاً توصیه نمیشود کودکان کمتر از 12 سال را ترک موتور سوار کنید، زیرا این کودکان از قد و قامت، استقامت، قدرت، تمرکز و آشنایی کافی با قوانین راهنمایی و رانندگی به منظور سواری ایمن برخوردار نیستند. به گفته کارشناسان ایمنی هر فردی که ترک موتورسیکلت سوار میشود باید از نظر خصوصیات جسمانی قادر به نشستن روی زین باشد، هر دو پایش را به شکلی مطمئن روی پدال‌های پا قرار دهد و با دست دستگیره مخصوص ترک سوار و یا راننده موتورسیکلت را بگیرد و باید قادر به استفاده از کلاه ایمنی بوده و حتماً از آن استفاده کند.


کلاه ایمنی ناجی افراد

استفاده از کلاه ایمنی، به تنهایی مؤثرترین راه برای کاهش آسیب‌های ناحیه سر و تلفات ناشی از سوانح رانندگی با موتورسیکلت است.

سرعت، سوانح جاده‌ای و کودکان

در بیشتر کشورهای جهان، سرعت مهمترین عامل مصدومیت‌های ناشی از رانندگی در جاده و خیابان است. تحقیقات نشان داده است افـزایـش 5 درصدی سرعت متوسط باعث افزایش حدوداً 20 درصدی میزان سوانح منجر به مرگ میشود.

فرزند شما رفتار شما را میبیند. پس در هنگام رانندگی مسئولانه عمل کنید. به حداکثر سرعت مجاز مقید باشید و از کارهایی نظیر استفاده از تلفن‌همراه که حواس شما را در حین رانندگی پرت میکنند، پرهیز کنید با سرمشق قرار دادن خود به فرزندتان کمک کنید تا درآینده جوانی مسئول و راننده‌ای با احتیاط باشد.


سرنشینان کودک در معرض خطرند زیرا:

دید محیطی آنها هنور به قدر کافی تکامل نیافته است

احتمال دارد کودکان کمتر متوجه اشیایی که مستقیماً در روبروی آنها قرار ندارند بشوند. زیرا دید محیطی آنها هنوز به قدر کافی تکامل نیافته است (در حالی که در یک فرد بزرگسال دید محیطی یک سوم میدان دید او را تشکیل میدهد.) کودک بدون برگرداندن سر خود ممکن است خودروهایی که در سمت چپ و راست او قرار دارند را نبیند.

جهت‌یابی شنوایی آنها هنوز به قدر کافی تکامل نیافته است

کودکان ممکن است در بسیاری موارد نتوانند تشخیص دهند که صداها از کدام سو به گوش میرسند. بنابراین ممکن است در مورد سمتی که خودرو از آن سمت در حال نزدیک شدن است، دچار اشتباه شوند.


آنها قد و قامت کوچکتری دارند

به دلیل جثه کوچکتر، اغلب دیدن کودکان برای رانندگان دشوار است به ویژه وقتی کودکی در بین خودروهای پارک شده ایستاده باشد.


قدرت تشخیص آنها محدودتر است

برای کودکان تشخیص اینکه یک خودرو با چه سرعتی به آنها نزدیک میشود و یا چقدر با آنها فاصله دارد، دشوار است. چه بسا یک کودک در عبور از خیابان صبر کند تا خودرویی با سرعت کم عبور کند و سپس از مقابل خودرویی که سرعت زیادی دارد از خیابان عبور کند.


رفتار جستجوگرانه کودکان ضعیف است

کودکان لحظه‌ای از حرکت باز نمیمانند و در نتیجه ممکن است برای تغییر رنگ چراغ راهنمایی مخصوص عابر پیاده یا برای توقف خودروها پشت خط عابر پیاده منتظر باقی نمانند و یا قبل از وارد شدن به خیابان صبر کافی برای بررسی کامل اطراف خود نداشته باشند.


رفتار کودکان قابل پیش‌بینی نیست

در بسیاری اوقات کودکان فراموش میکنند قبل از ورود به خیابان توقف کنند به ویژه وقتی به دنبال توپ میدوند یا هیجان‌زده هستند. در این حالت کودک ممکن است بیمهابا به وسط خیابان ببرد.


حواس کودک به سهولت پرت میشود

کودکان معمولاً به چیزهایی توجه میکنند که برای آنها جالب‌تر هستند.

کودکان وقتی همراه دوستان خود هستند به سهولت تمرکز خود را از دست میدهند و نمیتوان انتظار داشت که همواره رفتاری ایمن از خود نشان دهند.


سرعت واکنش کودکان کم است

ممکن است کودکی قادر باشد موقع مناسب برای عبور ایمن از خیابان را تشخیص دهد، اما علیرغم این توانایی یا تغییر ناگهانی در وضعیت خودروهای در حال حرکت دچار سردرگمی و وحشت‌زدگی شود.


دیدن یک موقعیت از نقطه دید طرف مقابل آسان نیست

کودکان اغلب تصور میکنند که چون آنها نزدیک شدن یک خودرو را میبینند پس حتماً راننده هم قادر به دیدن آنها است. کودکان کمتر برای اجتناب از خطر، مسیر مستقیم حرکت خود را تغییر میدهند.

ویژگیهای دیگری که کودکان را در معرض خطر قرار میدهد عبارتند از:

فقدان دانش و مهارت لازم برای برخورد ایمن با محیط تردد خودروها

تمایل به خطر کردن

حساب کردن بیش از حد والدین روی تواناییهای فرزندان خود


رفتار ایمن برای عابران پیاده

برای کاهش خطراتی که متوجه عابران پیاده خردسال است، لازم است در آموزش ایمنی تاکید کنیم که کودکان باید همواره این مراحل را درعبور از خیابان رعایت کنند:

اول: انتخاب بهترین محل برای عبور

دوم: کمک خواستن از یک بزرگتر در صورت امکان

سوم: توقف قبل از جدول خیابان یا لبه جاده

چهارم: نگاه کردن به همه جهات برای مشاهده تردد وسایط نقلیه

پنجم: گوش دادن به صدای تردد وسایط نقلیه

ششم: فکر کردن در مورد زمان مناسب برای عبور

هفتم: وقتی جاده خالی از وسایط نقلیه است و یا پس از توقف کامل آنها، عبور مستقیم از عرض جاده با قدم‌های تند

هشتم: نگاه کردن، گوش دادن و فکر کردن مداوم به تردد خودروها در حین عبور


مکان‌های ایمن برای عبور از خیابان

برای کودکان تعیین و انتخاب نقاط امن برای عبور از جاده یا خیابان آسان نیست. آنها معمولاً فرض میکنند که اگر نزدیک شدن خودرویی را نبینند، عبور از جاده امن است.


پل یا زیرگذر عابر پیاده

بسیار مهم است که اگر جایی پل یا زیرگذر عابر پیاده وجود دارد، کودک حتماً از آن استفاده کند، حتی اگر بدین منظور ناچار باشد مسافت اضافه‌ای را طی کند. در صورت عدم وجود زیرگذر یا پل عابر پیاده باید کودک را تشویق کرد که نقاطی را برای عبور از جاده و خیابان انتخاب کند که از آنجا تردد وسایط نقلیه در همه جهات به خوبی دیده شود و رانندگان نیز بتوانند کودک را در حال انتظار برای عبور از عرض جاده ببینند.


عبور در محل چراغ‌های راهنما

امن‌ترین حالت این است که مراحل ذکر شده را هنگامی رعایت کنیم که آدمک سبز چراغ راهنمای عابر پیاده روشن باشد. اما باید به کودکان یادآوری کرد که نمیتوان به توقف وسایط نقلیه در مقابل چراغ راهنمایی یقین داشت و باید در هر حال قبل از عبور، خیابان یا جاده را به دقت بررسی کرد.


عبور از بین خودروهای توقف کرده

• عبور از بین خودروهای توقف کرده برای کودکان خطرناک است، اما اگر هیچ چاره‌ای نباشد باید به کودک آموزش داد که:

• فاصله بین دو خودرویی را برای عبور انتخاب کند که بدون راننده باشند

• فاصله‌ای را انتخاب کند که برای پارک کردن یک خودرو دیگر جای کافی نداشته باشد

• وقتی به انتهای خودروهای پارک شده رسید، جایی بایستد که رانندگان قادر باشند عابر را ببینند و نیز عابر بتواند خودروهای در حال تردد را ببیند (یعنی به موازات طرف رو به خیابان خودروهای پارک شده)

• سپس مراحلی که در بالا برای عبور ایمن از خیابان ذکر شدند را به ترتیب دنبال کند

محوطه پارکینگ عمومی

محوطه پارکینگ میتواند برای عابران محل خطرناکی محسوب شود، زیرا توجه راننده‌ها معمولاً متوجه پیدا کردن جای پارک و وارد شدن به آن است و بنابراین ممکن است عابران پیاده و به ویژه کودکان را نبینند. کودکان باید:

• در صورت امکان در کنار بزرگسالان بمانند.
• امن‌ترین مسیر را انتخاب کنند. (پیاده‌رو، خطوط عابر یا چراغ راهنمای عابر)
• (برای دیدن دود اگزوز،‌چراغ دنده عقب و غیره) چشم و (برای شنیدن صدای بسته شدن در خودروها با صدای بوق) گوش خود را باز نگه ‌دارند.
• به ورود و خروج خودروها از محل پارک ـ با نگاه کردن و گوش کردن به آنها ـ توجه کنند.

سوار شدن به اتوبوس مدرسه

افراد پیاده‌ای که منتظر رسیدن اتوبوس مدرسه هستند باید تا توقف اتوبوس در پیاده‌رو یا حریم خیابان باقی بمانند.

عبور از خیابان پس از پیاده شدن از اتوبوس

عابران پیاده باید قبل از عبور از عرض خیابان صبر کنید تا اتوبوس از ایستگاه دور شود تا خیابان به خوبی دیده شود.