آموزش گرامر زمان آینده به انگلیسی

یادگیری زمان آینده می تواند برای بسیاری از زبان آموزان بحثی چالش برانگیز به نظر برسد. ما به صورت کلی چهار زمان آینده داریم: زمان آینده ساده ، آینده استمراری ، آینده کامل و آینده کامل استمراری. این مبحث پیش از اینکه دشوار باشد به دلیل اینکه جزئیات زیادی به همراه دارد کمی گیج کننده است و همین امر نیز سبب می شود بسیاری از زبان آموزان نسبت به کاربرد ساختار درست مردد شوند. به منظور اینکه زبان آموزان بتوانند آینده ساده را به درستی به کار ببرند امروز برای شما تمامی ساختارهای این زمان را با شما صحبت می کنیم.

تعریف آینده ساده در زبان انگلیسی
در زبان انگلیسی آینده ساده به زمانی دیرتر از حال اشاره دارد و حقایق یا قطعیت را بیان می کند. در این مورد "نگرش" وجود ندارد. از آینده ساده استفاده می شود: برای پیش بینی رویداد آینده استفاده می شود به عنوان مثال:
It will rain tomorrow.
فردا باران خواهد آمد.

نحوه ساختن آینده ساده
به منظور اینکه بتوانید شما زمان آینده ساده را ایجاد کنید به فعل کمکی نیاز دارید. مهم ترین و اصلی ترین فعل کمکی برای ساختن آینده ساده Will می باشد از این رو است که به آن، زمان Will نیز می گویند.

This year, Jen will read War and Peace. It will be hard, but she's determined to do it.
جن امسال جنگ و صلح را خواهد خواند. سخت خواهد بود، اما او مصمم به انجام آن است.
به ساختار بالا توجه کنید در یک جمله ما از دو فعل آینده استفاده کرده ایم که در جمله اول ما به یک فعالیت اشاره کردیم که در آینده برگزار خواهد شد ولی در جمله دوم در مورد یک شرایط و حالتی صحبت می کنیم که قرار است تجربه شود.
نکته ای که باید در مورد آینده ساده دقت کنید این است فارغ از اینکه ما از چه نوع فاعلی استفاده می کنیم تحت هیچ شرایطی به فعل اصلی یا فعل کمکی Will نمی توانیم S سوم شخص اضافه کنیم.

منفی کردن آینده ساده
به منظور اینکه شما بتوانید آینده ساده را منفی کنید کار بسیار ساده ای دارید می توانید تنها با اضافه کردن Not به Will جمله مد نظر خود را منفی کنید.
I will not Open the Door.
من درب را باز نخواهم کرد.

سوالی کردن آینده ساده
در آینده ساده نیز به منظور اینکه شما بتوانید یک جمله را سوالی کنید باید جای فعل اصلی با فعل کمکی جا به جا شود. بدین منظور فعل کمکی Will به ابتدای جمله آمده و فعل اصلی بعد از فاعل قرار می گیرد.
Will you arrive on time?
آیا به موقع می رسید؟

آینده ساده با Be Going To
به منظور اینکه شما بتوانید آینده ساده را با این ساختار ایجاد کنید شما از همان ساختار Will استفاده می کنید با این یک تفاوت بسیار کوچک ، شما بر اساس فاعل جمله باید فعل کمکی Be را نیز تغییر دهید. با فاعل سوم شخص مفرد ما از فعل کمکی Is ، با فاعل جمع مانند You, They از Are و برای اول شخص یا همان I از Am استفاده می شود.
Subject + be going to + Main Verb + sentence
I'm going to play football next morning.
صبح فردا می روم فوتبال بازی کنم

تفاوت بین Will و Going to
هنگامی که ما در مورد آینده ساده صحبت می کنیم برای ایجاد این ساختار ما تنها یک روش و استفاده از Will نداریم می توانیم از ساختارهای جایگزین نیز بهره بگیریم. یکی از شاخص ترین ساختارهای جایگزین برای ساختن آینده ساده عبارت Be Going to می باشد. در زبان انگلیسی این عبارت نیز همانند Will برای صحبت از آینده استفاده می شود ولی کاربرد مشابهی ندارد. پیش رو ما به نفاوت های این دو اشاره می کنیم:
شباهت های این دو ساختار:
این دو ساختار می توانند برای پیش بینی آینده به کار بروند بدون اینکه با هم تفاوتی داشته باشند:
I think it will be foggy tomorrow. = I think it is going to be foggy tomorrow.
فکر کنم فردا مه آلود باشه

تفاوت Will و Be going to
• ما در زبان انگلیسی از Will زمانی استفاده می کنیم که بخواهیم بگوییم برنامه برای آینده در همان لحظه معین شده است ولی زمانی که از Be going to استفاده می شود ما در اصل بیان می کنیم این برنامه در گذشته مشخص شده است و ما حتما آن را انجام خواهیم داد. به مثال های پیش رو دقت کنید:
I'll have salad now
الان سالاد می خورم
I'm going to visit my aunt next Friday.
من جمعه آینده به خانه عمه ام می روم

• از Will برای نشان دادن پیش بینی بر اساس نظرات یا تجربیات شخصی استفاده می شود در حالی که Be going to برای بیان پیش بینی بر اساس شواهد موجود استفاده می شود.
I think United will win the game.
فکر می کنم یونایتد برنده بازی خواهد بود.
Look at those black clouds. It is going to rain.
به آن ابرهای سیاه نگاه کن میخواهد باران ببارد.

• Will یک واقعیت در مورد آینده را بیان می کند. Be going to برای توصیف چیزی که در شرف وقوع است استفاده می شود.
The sun will rise tomorrow.
فردا خورشید طلوع خواهد کرد.
Get back! The bomb is going to explode.
برگرد! بمب قرار است منفجر شود.

• از اراده برای ارائه پیشنهاد، قول ، تهدید یا امتناع استفاده می شود.
I promise I won't tell anyone you broke the window.
قول می دهم به کسی نگویم که شیشه را شکستی.
I'll take you to the airport tomorrow.
فردا میبرمت فرودگاه
I'll tell your parents what you did.
به پدر و مادرت می گویم چه کار کردی
No, I won't cook your dinner, you can cook it yourself.
نه، من شام شما را نمی‌پزم، می‌توانید خودتان آن را بپزید.

منبع : گرامر آینده، کلینیک زبان رفیعی