موارد تجویز وعدم تجویز درمان های دندانپزشکی کودکان با بیهوشی

سوال : موارد تجویز وعدم تجویز درمان های دندانپزشکی کودکان با بیهوشی،چیست؟؟

پاسخ : کلمه بیهوشی به تنهایی می تواند بسیار ترسناک و خطرناک بنظر برسد و همانطور که می دانید هر نوع بیهوشی در هر دوز که باشد عوارض جبران ناپذیری دارد که مطمئنا می تواند سلامت کودکان و بزرگسالان را در خطر بیاندازد. در این روش متخصص مربوطه کودک را بطور کامل بیهوش کرده و زمان و فرصت بیشتری برای انجام کار بر روی دندان های کودک شما دارد و می تواند دندان های بیشتری را ترمیم و عصب کشی کند.

برای آگاهی بیشتر از موارد تجویز وعدم تجویز درمان های دندانپزشکی کودکان با بیهوشی به سراغ دکتر گلنار حمزه پور رفتیم. از شما دعوت میکنیم ویدئو زیر را تماشا کنید. برای مراجعه به دکتر گلنار حمزه پور یا دریافت نوبت از کلینیک دندانپزشکی دکتر گلنار حمزه پور کلیک کنید.

انواع آرامبخشی و بیهوشی در دندانپزشکی کودکان

اطلاعات زیر نمای کلی از انواع مختلف روشهای آرام‌بخشی و بیهوشی در دندانپزشکی اطفال و کودکان را ارائه می‌دهد. مهم است که والدین تمام گزینه‌های خود را بدانند. با دندانپزشک کودک در مورد نوع درمان آرامبخشی یا بیهوشی که وی برای کودکتان پیشنهاد می‌دهد صحبت کنید.

گاز خنده: یا اکسید نیتروژن یک آرام‌بخش ملایم و کم‌خطر است. معمولاً در این نوع آرامبخشی کودکان گاز خنده را با کمی اکسیژن تنفس می‌کنند. آن‌ها معمولاً به خواب نمی‌روند، اما اکثر آرام‌تر می‌شوند. اکثر کودکان در این مدت کمی سرخوش و سرحال هستند، اما بعضی کودکان این احساس را دوست ندارند.

آرام بخشی ملایم: این دارو (یا ترکیبی از داروها) معمولاً در کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان استفاده می‌شود. کودک شما در فرایند درمان بیدار و آرام خواهد بود و اغلب اوقات قادر است آنچه دندانپزشک یا جراح از او می‌خواهد انجام دهد. پس از درمان، کودک حتی ممکن است فرایند درمان دندانپزشکی را به یاد نیاورد.

آرام‌بخشی متوسط: تحت آرام‌بخشی متوسط کودکان آرام هستند، اما معمولاً قادر به انجام آنچه دندانپزشک و یا جراح به آن‌ها می‌گویند نمی‌باشند. آن‌ها خودشان بدون کمک نفس می‌کشند و معمولاً به راحتی از خواب بیدار می‌شوند. اکثر کودکان بعد از درمان هیچ‌چیز در مورد درمان به یاد نمی‌آورند. دندانپزشکان و جراحان فک و صورت می‌توانند با احتیاط این داروها را در حالی که کار دندانپزشکی را انجام می‌دهند مورد استفاده قرار دهند.

آرام‌بخشی عمیق: شامل داروهای آرامبخشی وریدی است. در این روش آرامبخشی فرزند شما ممکن است کمی حرکت کند و گاهی اوقات صدایی ایجاد کند ولی ممکن است او نتواند به‌تنهایی نفس بکشد. این درمان در بیمارستان انجام می‌شود و همیشه باید حداقل یک متخصص بی‌هوشی واجد شرایط حضور داشته باشد که بتواند میزان ضربان قلب، ریتم قلب، فشارخون و تنفس را در طول مراحل و تا زمانی که بیدار می‌شود، کنترل کند. این متخصص همچنین می‌تواند تعیین کند که آیا فرزندتان آماده رفتن به خانه است یا خیر.

بیهوشی عمومی: تحت بیهوشی عمومی که در یک بیمارستان مجهز انجام می‌شود کودک شما به طور کامل به خواب می‌رود و درد را حس نخواهد کرد. درحالی‌که دندانپزشک یا جراح فک و صورت کار خود را انجام می‌دهند، متخصصان بیهوشی داروها را اداره می‌کنند و علائم کودک شما را کنترل می‌کنند.

نکات قابل توجه بیهوشی کودکان برای ترمیم دندان

• تا جای ممکن کودک خود را قانع به درمان دندانپزشکی کنید .
• قبل از انجام بیهوشی دندانپزشک اطفال آزمایشاتی را تجویز می کنند ،تمامی این آزمایشات ضروری است
• در صورت سابقه ی بیماری در کودک حتما به دندانپزشک اطفال اطلاع دهید .

مراقبت های بعد از بیهوشی

1. در صورت انجام بیهوشی برای کودکانتان به یاد داشته باشید که حالت تهوع، لرز، پر ادراری، خواب آلودگی و کلافگی بعد از بیهوشی امری عادی است و جای نگرانی ندارد.
2. مصرف مایعات بعد از بهوش آمدن کودکان یکی از مهمترین کارهایی است که باید انجام بدهید چرا که مایعات باعث دفع داروی بیهوشی از ادرار خواهد شد و کودک سریع تراز حالت بیهوشی خارج می شود.
3. استراحت بعد از بیهوشی از مهمترین کارهایی است که باید انجام شود اما نیاز به استراحت مطلق نیست.
4. بروز مشکلات تنفسی و و سردرد های شدید بعد از بیهوشی برای کودکان عادی نمی باشد و باید با دندانپزشک خود تماس گرفته شود.

تفاوت دندانپزشکی بیهوشی کامل و آرام‌بخشی

انتخاب این‌که برای کودک از روش بیهوشی یا آرام‌بخشی استفاده شود کاملاً بر عهده دندانپزشک متخصص کودکان و پزشک متخصص بیهوشی است.

معمولاً برحسب تعداد دندان‌های نیازمند درمان، وضعیت سلامت عمومی کودک، طول مدت موردنیاز برای درمان تصمیم‌گیری لازم انجام می‌گردد.

در اغلب موارد برای کارهای دندانپزشکی که تعداد کمتری از دندان‌ها را شامل می‌شود و مدت‌زمان کوتاه‌تری موردنیاز است از آرام‌بخشی استفاده‌شده و برای کارهای نیازمند مدت‌زمان طولانی‌تر از بیهوشی عمومی استفاده می‌گردد.

در هر دو این موارد از طیف داروهای بیهوشی و گازهای استنشاقی مربوطه بر طبق نظر متخصص بیهوشی استفاده می‌شود.

هرکدام از این موارد کاربرد خود را داشته و توصیه می‌گردد انتخاب نوع درمان به‌طور کامل به پزشک متخصص بیهوشی واگذار گردد.