بی اختیاری ادرار در کودکان، توصیه‌های پزشکان

ایسنا : یک اورولوژیست، بی‌اختیاری ادراری شبانه کودکان را امری کاملا ناآگاهانه دانست که در اکثر موارد به مرور زمان بهبود می‌یابد و بهترین کمک والدین صبر و حوصله در این زمینه است.

با متفاوت خواندن شب ادراری با بی‌اختیاری ادرار در شب توضیح داد: شب ادراری در افراد مسن به خصوص مردان رخ می‌دهد که فرد در هنگام شب، آگاهانه از خواب برخاسته و به دستشویی می رود اما در بی اختیاری ادرار در کودکان ناآگاهانه هنگام شب رخ داده و کودک رختخواب خود را خیس می‌کند.

وی علت بی‌اختیاری ادرار کودکان در شب را ناشی از دو علل اولیه و ثانویه دانست و در ادامه گفت: علل ثانویه به عللی گفته می‌شود که باعث بی‌اختیاری گاه به گاه در کودک بعد از ۲ سالگی که از پوشک گرفته شده، می‌شود. علل اولیه نیز عللی هستند که مانع از اختیار کودک در کنترل ادرار می‌شود و به اصطلاح کودک حتی بعد از ۲ سالگی تقریباً هر شب رختخواب خود را خیس می‌کند.

جمشیدیان در میان علل اولیه مسئله ژنتیک را در بی‌اختیاری ادرار کودکان هنگام شب موثر دانست و افزود: وراثت و ژنتیک علت بسیار شایع بی‌اختیاری ادرار شبانه است و این امر در پژوهش‌های مختلف به اثبات رسیده است.

وی آموزش زودهنگام و پیش از موعد مقرر دستشویی رفتن به کودکان را یکی دیگر از علل بی‌اختیاری شبانه دانست و گفت: مسائل روحی- روانی نیز تشدید کننده این مسئله است.

این اورولوژیست عدم رشد کافی سیستم عصبی ادراری و گردن مثانه را علت مهم دیگر این امر خواند و ادامه داد: این سیستم به خصوص در قسمت‌های خارجی در اثر گذشت زمان رشد می‌کند و تا زمانی که سیستم ادراری به رشد کافی و نهایی نرسد مشکل بی‌اختیاری ادرار در شب کودک بهبود نمی‌یابد.

وی مشکل بی‌اختیاری ادرار در شب را در پسران، ۵۰ درصد شایع‌تر از دختران دانست و گفت: از نظر آماری ۱۵ درصد کودکان ۵ ساله بی‌اختیاری شبانه دارند که به ازای هر سال رشد آنها ۱۵ درصد خودبخود و به علت رشد و تکامل فرد و دستگاه ادراری بهبود می‌یابند و زمانی که فرد به ۱۵ سالگی می رسد تنها یک درصد افراد بی‌اختیار باقی می‌مانند که درصد قابل توجهی از آنان قبل از رسیدن به سن ۱۸ سالگی بهبودی کامل می‌یابند.

دکتر جمشیدیان در ادامه با ذکر این مطلب که در خیس کردن شبانه کودکان، پدران بیشتر مسئول هستند، تصریح کرد: بررسی در سابقه خانوادگی بیماران نشان می‌دهد که پدران آنها بیشتر از مادرانشان دچار این مشکل بوده‌اند و کودک این مشکل را بیشتر از پدر ارث می‌گیرد.

وی درادامه در خصوص نحوه برخورد والدین به خصوص پدران در مواجهه با بی‌اختیاری شبانه کودکان افزود: کودکان خود متوجه بی‌اختیاری ادرار در شب نبوده و ناآگاه هستند و نمی‌توان با تنبیه و تشویق آنها را درمان کرد.

این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان این مطلب که پزشکان در این زمینه کنترل کننده هستند و نه درمان کننده گفت: در این زمینه ما تنها از داروهای کنترل کننده مانند ایمی پرامین استفاده می‌کنیم.

وی در توضیح چگونگی تاثیر این دارو گفت: بی اختیاری در مرحله خواب سبک افراد که فرد در آن مرحله خواب می‌بیند اتفاق می‌افتد، این دارو، خواب سبک افراد را کوتاه می‌کند و به علت اثرات ضد انقباظی که در مثانه ایجاد می‌کند مانع از بی‌اختیاری ادرار در فرد شده به علاوه چون این دارو خاصیت ضد افسردگی نیز دارد می‌تواند نقش کنترل کننده‌ای در کودکانی که دارای مشکلات روحی روانی هستند، شوند.

دکتر جمشیدیان با اشاره به این مطلب که والدین نیز در این زمینه باید صبر و حوصله به خرج دهند، گفت: والدین نیز می‌توانند با انجام برخی روش‌های رفتاردرمانی در بهبود مشکل کودک خود موثر باشند مثلا به کودکان خود یاد دهند که در طول روز ادرار خود را به مدت بیشتری نگه دارند و یا در طول شب ۲ ساعت بعد از خواب کودک وی را به دستشویی ببرند تا کودک یاد بگیرد آگاهانه بخوابد.

وی نقش حساسیت غذایی، نوع تغذیه و نحوه زندگی را در تشدید یا ایجاد بی‌اختیاری ادرار کودکان در شب را رد کرد و گفت: این مسائل در هیچ پژوهش علمی تائید نشده‌اند.

این اورولوژیست در پایان یادآور شد: بی‌اختیاری شبانه از ۵ سالگی به بعد بیماری تلقی می‌شود، اگرچه همه کودکان در یک سالگی اختیار ادرار پیدا می‌کنند اما این امر تا سن ۵ سالگی طبیعی تلقی می‌شود