۳۴۵۹۹
۲۶۱۶
۲۶۱۶
پ

بیش‌فعالی و نارسایی توجه، علائمی که باید جدی گرفت

کارشناس ارشد روانشناسی کودکان استثنایی گفت: در حال حاضر درمانی برای اختلال نارسایی توجه، بیش‌فعالی وجود ندارد.

ایسنا: کارشناس ارشد روانشناسی کودکان استثنایی گفت: در حال حاضر درمانی برای اختلال نارسایی توجه، بیش‌فعالی وجود ندارد.

فرزانه مرادی امین عنوان كرد: اختلال نارسایی توجه یا بیش فعالی، یکی از متداول‌ترین اختلال‌های دوران کودکی است که میزان مراجعه به مرکزهای درمانی به علت آن، از تمام اختلال‌های دیگر بیشتر است.

وی تصریح کرد: کاملا عادی است که کودکان جنب و جوش کنند و تحرک داشته‌ باشند و از بازی کردن لذت ببرند، اما گاهی مادران به درمانگاه یا روانشناس مراجعه و اظهار می‌کنند که فرزندشان به خصوص پسرشان، بسیار بی‌قرار، زیاده فعال، حواس پرت، بی‌ثبات و تکانشی است.

وی ادامه داد: کودکانی که در کلاس دردسر درست می‌کنند، به بیرون کلاس خیره می‌شوند، ناآرام هستند، بدون اجازه حرف می‌زنند و دایما جلب توجه می‌کنند، اما همیشه از روی عمد این کارها را انجام نمی‌دهند، گاهی در دسته کودکانی قرار می‌گیرند که دارای اختلال نارسایی توجه یا بیش‌فعالی هستند.

مرادی امین اظهار كرد: بیش‌فعالی به اختلالی گفته می‌شود که در تنظیم سطح فعالیت (بیش فعالی)، رفتار بازداری(تکانشی) و دامنه توجه (بی‌توجهی ) فرد اختلال ایجاد می‌کند.

وی با بیان این که ناتوانی در حفظ توجه و تمرکز، سطوح فعـالیت نامتناسب رشدی، حواس پرتی و تکانشگری از نشانه‌های اصلی این اختلال به شمار می‌آید، اضافه کرد: عملکرد این کودکان در موقعیت‌های مختلف خانه، مدرسه و ارتباط با همسالان، آسیب‌دیده است و این اختلال در پیشرفت تحصیلی، موفقیت شغلی فرد تاثیر زیان‌آور طولانی مدتی بر جای می‌گذارد.

وی خاطرنشان كرد: این کودکان نمی‌توانند در جای خود آرام بنشینند و به کلاس توجه کنند، در نتیجه پیامد منفی اینگونه رفتارها را نیز تجربه می‌کنند، همچنین این کودکان از طرف همسالان طرد می‌شوند و به مجموعه وسیعی از رفتارهای اخلال گرانه دچار می‌شوند.

این مدرس دانشگاه اذعان كرد: مشکلات اجتماعی و تحصیلی این افراد به راحتی برطرف نمی‌شود و پیامدهای طولانی مدتی را به همراه می‌آورد و آسیب‌های زیادی به این گونه کودکان وارد می‌شود.

وی اعلام كرد: بـا افزایش سن، کودکانی که اختلال نارسایی توجه همراه با بیش فعالیشان درمان نشده است در کنار اختلال سلوک، سوءاستفاده از دارو یا موادمخدر، رفتار ضداجتماعی و انواع صدمات مختلف را نیز تجربه می‌کنند و برای بسیاری از آنها اثر اختلال نارسایی توجه همراه با بیش فعالی تا بزرگسالی ادامه خواهد داشت.

وی در رابطه با شیوع اختلال بیش‌فعالی ذکر کرد: تقریبا ناممکن یا بسیار دشوار است که بتوان عدد مشخصی را برای شیوع اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی تعیین کرد، اما شیوع این اختلال را در ایران سه تا پنج درصد گزارش داده‌اند.

مرادی امین بیان كرد: مدارک موجود نشان می‌دهند که شیوع اختلال کاستی توجه و بیش فعالی در کودکان به جنس نیز وابسته است، همچنین حدس می‌زنند که پسران سه تا ده برابر بیشتر از دختران تحت تاثیر این اختلال قرار می‌گیرند.

وی یادآور شد: اختلال نارسایی توجه و بیش‌فعالی در کودکان سنین کمتر از۱۰سال، جدی‌تر و قابل ملاحظه‌تر بوده و در نزد کودکان بالای۱۰سال و نوجوانان شدت کمتری دارد.

وی در مورد تحول اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی در سطح کودکی عنوان كرد: احتمال داشتن این اختلال حتی بیش از تولد وجود دارد، چنانکه بعضی از مادران گزارش کرده‌اند که فرزند آنها در شکمشان نیز پرفعالیت بوده است، با این وجود دقیقا مشخص نیست که چه چیزی زمینه‌ساز بیش‌فعالی در دوران طفولیت است و در حال حاضر روش‌های معتبر و پایایی برای شناخت این اختلال قبل از سه سالگی در دسترس نیست.

وی اظهار كرد: وقتی از والدین کودکان بیش‌فعال خواسته می‌شود تا نحوه رفتار کودک خود را در طفولیت بیان کنند، اغلب می‌گویند که دارای خلق و خوی دشواری بوده یعنی شدیدا فعال، غیرقابل پیش‌بینی، حساسیت زیاد یا کم نسبت به تحریک و دارای الگوهای خواب پرحرکت یا مشکلات تغذیه‌ای بوده‌اند که این نوع توصیفات توسط والدین، وجود بیش‌فعالی را در سال‌های اولیه رشد کودک نشان می‌دهد.

وی تصریح کرد: لازم به ذکر است که در تفسیر این گزارش‌ها دو مشکل وجود دارد؛ به گونه‌ای که ممکن است جمع‌آوری مجدد اطلاعات مربوط به رشد کودک توسط والدین فعلی کودک تحریف شود و یا این که بیشتر کودکانی که این الگوهای رفتاری را از خود نشان می‌دهند، بیش‌فعال محسوب نمی‌شوند هرچند که خلق و خوی دشوار در زمان کودکی می‌تواند وجود برخی مشکلات در رشـد کودک را نمایان سازد؛ اما به تنهایی نمی‌تواند به عنوان اولین نشانه‌های بیش‌فعالی در نظر گرفته شود.

مرادی امین اذعان كرد: مطالعات نشان داده است که در مهدهای کودک، کودکان بیش فعال با کودکان طبیعی از نظر اندازه‌های فعالیت حرکتی و رفتار اجتماعی در طول موقعیت‌های بازی آزاد تفاوتی ندارند، اما در طول بازی‌های ساختارمند، یعنی موقعی که کودک باید بنشیند و در فعالیتهایی که به وسیله معلم نظارت می‌شود مشارکت کنند، کودکان بیش فعال اغلب نسبت به بقیه کودکان بیشتر از صندلی خود خارج می‌شوند و به همسالان خود پرخاشگری بیشتری می‌کنند، همچنین در سن مدرسه، روابط با اعضاء خانواده و همسالان و پیشرفت درسی تحت تاثیر اختلال قرار می‌گیرد.

وی با اشاره به ویژگی‌های بالینی این کودکان، بیان كرد: ویژگی‌های خاصی در بین بسیاری از کودکان دارای اختلال نارسایی توجه و بیش فعال به طور مشترک متداول است که شاید بارزترین این اختلال، مشکل در توجه مستمر در تکالیف تقریبا طولانی، یکنواخت و گروهی است.

وی تصریح کرد: در بعضی موارد حواس کودک به وسیله محرکات خارجی پرت می‌شود اما در دیگر موارد کودک فقط علاقه‌اش را از دست می‌دهد و در استمرار انجام تکلیف شکست می‌خورد، همچنین کودکان مبتلا به این اختلال بدون اینکه فکر کنند عمل می‌کنند و دارای فعالیت بیش از اندازه بوده و به سختی تمرکز می‌کنند.

وی خاطرنشان كرد: ممکن است این کودکان انتظاراتی را کــه از آنها می‌رود را نفهمند و به سختی اطاعت می‌کنند؛ چرا که نمی‌توانند ساکت بوده و تمرکز داشته باشند، البته بیشتر اوقات این علایم در کودکان به خصوص درکودکان کوچکتر دیده می‌شود و فرق آن این است که کودکان دارای اختلال نارسایی توجه در یک دوره طولانی‌تر و در محیط های مختلف روی می‌دهد.

وی اذعان كرد: این کودکان کمتر می‌خوابند؛ به طوری که برخی از آنها فقط ۳ تا ۴ ساعت در روز می‌خوابند، گاهی از ارتباط با مادر خویش خودداری می‌کنند و معمولا خام حرکت (دست و پا چلفتی) هستند و چیزها را غیرعمدی می‌شکنند.

مرادی امین یادآور شد: کودک مبتلا به بیش‌فعالی، بیش از اندازه‌ای که با سنش متناسب باشد " پرفعالیت " است؛ به طوری که والدین و معلمانی که از دست این کودکان به سطوح آمدند، اظهار می‌دارند آنها دایم می‌جنبند، نمی‌توانند آرام بنشینند، بی‌قرارند و دایم در حال دویدن هستند، تحرک آنان غالبا با تحرک معمولی تفاوت دارند، زیرا حرکت‌های آنها بیشتر به طور تصادفی، بی‌برنامه و بدون هدف صورت می‌گیرد و کودک بدون تفکر اقدام به عمل می‌کند.

وی اعلام كرد: امکان دارد کودک بیش فعال بدون این که قادر باشد شنا کند، به داخل استخر بپرد یا این که بدون توجه به اتومبیلها به وسط خیابان پر رفت و آمد بدود.

وی بیان كرد: بسیاری از کودکان دارای اختلال نارسایی توجه و بیش‌فعال معمولا قبل از مدرسه کمتر شناسایی می‌شوند و بیشتر وقتی که در محیط آموزشی - اجتماعی مدرسه قرار می‌گیرند مورد توجه و شناسایی واقع می‌شوند.

مرادی امین با اشاره به ضوابط تشخیص اختلال نارسایی توجه یا بیش فعالی افزود: کودک باید حداقل شش مورد از نشانه‌های فقدان توجه که لااقل برای شش ماه تداوم داشته، سازش نایافته بوده و با سطح رشدی فرد همخوانی نداشته باشند را داشته باشد.

وی تصریح کرد: در رابطه با فقدان توجه، کودکان اغلب از عهده توجه دقیق به جزئیات برنیامده یا در تکالیف مدرسه یا سایر فعالیت‌ها از روی بی‌دقتی مرتکب اشتباه می‌شود، اغلب در حفظ توجه بر تکالیف یا بازی‌ها با دشواری مواجه است، اغلب وقتی به طور مستقیم مورد خطاب قرار گیرد به نظر می‌رسد که نمی‌شنود، اغلب از دستورالعمل‌ها پیروی نکرده و از عهده اتمام تکلیف مدرسه و سایر انواع کارها یا وظایف برنمی‌آید که این موضوع به علت رفتار نافرمانی و یا ناتوانی در فهم دستورالعمل‌ها نیست، اغلب در سازمان‌دهی تکالیف و فعالیت‌ها با مشکل مواجه است، اغلب از درگیر شدن در تکلیفی که مستلزم تلاش ذهنی مداوم است مانند تکلیف مدرسه یا تکلیف خانگی اجتناب کرده، بیزاری یا بی‌میلی نشان می‌دهد، اغلب اشیاء ضروری برای انجام تکالیف یا فعالیت‌ها را مانند اسباب بازیها، تکالیف مدرسه، مداد،کتاب، یا ابزارها را گم می‌کند، اغلب بر اثر محرک‌های نامربوط به آسانی دچار حواس پرتی می‌شود و اغلب در فعالیت‌های روزانه فراموش‌کار است.

وی ادامه داد: از دیگر موارد این است که شش یا بیش از شش مورد از نشانه‌های بیش فعالی- تکانشگری زیر به گونه‌ای که لااقل برای شش ماه دوام داشته، سازش نایافته بوده و با سطح تحولی فرد همخوانی نداشته باشد.

وی اذعان كرد: از نشانه‌های بیش‌فعالی می‌توان به مواردی اشاره داشت که دست‌ها و پاها اغلب بی‌قرار است و در حالت نشسته وول می‌خورد، در کلاس یا دیگر موقعیت‌هایی که انتظار می‌رود کودک یکجا بنشیند، اغلـب صندلی خود را ترک می‌کند، اغلب در موقعیت‌های نابجا به حد افراط می‌دود یا بالا و پایین می‌رود که این وضعیت در نوجوانان یا بزرگسالان ممکن است به احساس ذهنی بیقراری محدود شود، برای مشارکت آرام و بی سرو صدا در بازی‌ها یا فعالیتهای اوقات فراغت اغلب با مشکل مواجه است، اغلب در حال جنب و جوش

است و یا به گونه‌ای عمل می‌کند که گویی " به وسیله موتوری رانده می‌شود" و اغلب به حد افراط حرف می‌زند.

وی اضافه کرد: نشانه‌های برانگیختگی نیز شامل مواردی می‌شود که کودک اغلب قبل از تمام شدن پرسش‌ها پاسخ می‌دهد، منتظر نوبت ماندن اغلب برایش دشوار است، اغلب مزاحم کار دیگران می‌شود به عنوان مثال وسط بازی و یا حرف دیگران می‌پرد.

وی اعلام كر د: لازم است در بررسی موارد به این نکات توجه داشته باشیم که بعضی از نشانه‌های بیش فعالی- بر انگیختگی یا فقدان توجه که موجب اختلال شده‌اند پیش از هفت سالگی وجود داشته‌اند، بعضی از اختلال ناشی از نشانه‌ها در دو یا بیش از دو موقعیت مانند مدرسه، خانه یا محل کار وجود دارند، باید شواهد بالینی روشن و معنی داری از اختلال در کنش وری اجتماعی، تحصیلی، یا شغلی وجود داشته باشد، نشانه‌های این اختلال منحصرا در دوره اختلال فراگیر رشدی، اسکیزوفرنی یا سایر اختلال‌های روان گسیختگی دیده نمی‌شوند و با یک اختلال روانی دیگر مانند اختلال خلقی، اختلال اضطرابی، اختلال تجزیه‌ای یا یک اختلال شخصیت بهتر توجیه نمی‌شوند.

وی اظهار كرد: علاوه بر مشکلات اولیه، ممکن است کودک مشکلاتی را نیز همراه بیش فعالی داشته باشد که از آن جمله می‌توان به ناتوانایی‌های یادگیری اشاره کرد.

این مدرس دانشگاه در رابطه با ناتوانایی‌های یادگیری تصریح کرد: این کودکان مشکلات تحصیلی نیز دارند؛ چرا که نمی‌توانند برای مدتی طولانی توجه خود را حفظ کرده و بر روی کاری باقی بمانند.

وی اذعان كرد: نتایج پژوهش‌های بی‌شماری نشان داده است که کودکان با اختلال نارسایی توجه یا بیش فعالی، در رفتارهای اجتماعی مشکل دارند؛ به گونه‌ای که این کودکان معمولا کودکانی ناراحت، پرسروصدا و زورگو هستند که دوستان و همسالانشان آنها را از خود می‌رانند، همچنین این کودکان دوستان کمتری دارند، دیگران نظری منفی درمورد آنها دارند و هرچه بزرگتر شوند مشکل‌های بیشتری ایجاد می‌کنند.

وی اضافه کرد: این کودکان احتمالا بــه علت تکانشی بــودن، نمی‌تــوانند رفتارهای خود را تنظیم کنند و از پس خوراندهای موجود بهره ببرند، همچنین رفتارهای انفجاری بیشتری دارند که ممکن است به بروز مشکل در موقعیت‌های اجتماعی منجر شود.

مرادی امین با بیان این مطلب که توجه یکی از اصلی‌ترین مشکل‌های این کودکان است، خاطر نشان كرد: در کنار این نارسایی، کودکان بیش فعال ممکن است در زمینه‌های شناختی مشکل داشته باشند؛ چرا که نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهند که این کودکان دارای هوش کمتری نیستند اما وجود برخی مشکل‌ها در عملکردهای مربوط به توجه و تمرکز حواس، باعث بروز مشکل در عملکرد هوشی این کودکان می‌شود، اگرچه ممکن است عملکرد هوشی در این کودکان مشکل داشته باشد اما این مشکل اصولا معیاری برای تشخیص این اختلال نیست.

وی بیان كرد: در کودکان بیش فعال، اختلال‌های اضطرابی و افسردگی چندان نادر نیست؛ به طوری که یافته‌هـای پژوهشی نشان می‌دهد که حدود یک سوم این کودکان به اختلال‌های اضطرابی مبتلا هستند.

وی همچنین یادآور شد: عوامل سهیم مطرح شده برای نارسایی توجه و بیش فعالی شامل عوامل ژنتیکی، عصب شناختی و عصب شیمیایی، سم‌های محیطی، عوامل مربوط به تغذیه، عوامل روان شناختی- تعامل طبیعت و تربیت، رفتار والدین یا ویژگی‌های خانوادگی و دیدگاه‌های نظری می‌شود.

مرادی امین با اشاره به راهبردهای درمان، عنوان كرد: در آغاز باید خاطر نشـان ساخت کــه اختلال نارسایی توجه یا بیش فعالی درمانی ندارد، البته گاهی مشکل‌های ثانویه را می‌توان درمان کرد اما در حال حاضر خود اختلال را نمی‌توان درمان کرد.

وی افزود: در بین شیوه‌های درمانی که بـرای این اختلال بکار گرفته شده، چند مورد مهمتر و مفیدتر از سایر شیوه‌ها بوده‌اند که شامل موارد دارودرمانی، رفتاردرمانی و آموزش والدین است، همچنین در بسیاری از موارد می‌توان از این شیوه‌ها به صورت ترکیبی استفاده کرد.

وی بیان كرد: برای بیشتر کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه یا بیش‌فعال، درمان دارویی، بخش عمده و اساسی درمان را تشکیل می‌دهد، البته باید توجه داشت که این شیوه درمانی برای کنترل رفتار، استفاده نمی‌شود و این درمان که تنها به وسیله متخصصان پزشکی مربوط و در صورت نیاز توصیه می‌شود، تنها برای بهبود نشانه‌های اختلال نارسایی توجه یا بیش فعالی است که در بــرخی از افـــراد، مـــوثرتر از بقیه عمل می‌کند؛ به طور کلی داروهای روان محرک رایج در درمان اختلال نارسایی توجه یا بیش‌فعالی، شامل متیل فنیدیت(ریتالین)، نمکهای ترکیبی از محصول‌هایی که حاوی آمفتامین‌ هستند و دکسترو آمفتامین می‌شود.

وی با اشاره به زیانهای دارو درمانی افزود: وقتی داروهای تحریک زا مــورد استفاده قـرار می‌گیرند، تغییرات رفتار فقط تا زمانی که دارو تجویز می‌شود ادامه دارد، ولی پس از آنکه تاثیر مقدار معینی از دارو از بین برود و رفتار کودک به صورت اصلی قبل از تجویز دارو بر می‌گردد، همچنین اگر داروهای تحریک زا مدت زمان طولانی مورد استفاده واقع شوند، اثرات جانبی نیز داشته باشند.

وی تصریح کرد: در طــول دوره‌ای که کودک از این داروها استفاده می‌کند، ممکن است اشتهایش کاهش یافته و در نتیجه وزن وی از حد طبیعی پایین‌تر برود، همچنین ریتالین عوارض جانبی مهمی چون بی‌خوابی، سردرد و تهوع دارد.

این کارشناس ارشد روانشناسی همچنین با اشاره به بحث رفتاردرمانی، گفت: پژوهش‌های مختلف نشان می‌دهند که درمان رفتاری کودکان مبتلا به این اختلال، درمانی موفق بوده است و این رویکرد با پرداختن به رویدادهای محیطی، تعارض‌های فرد مبتلا با محیط را کاهش می‌دهد و به درمان آنها می‌پردازد.

وی تصریح کرد: تقویت مثبت رفتارهای عادی توسط معلمان و والدین به همراه بی‌توجهی، تندمزاجی‌ها، پرخاشجویی‌های کودک و تمهیدات رفتاری - شناختی، مجموعه درمانی موثری را تشکیل می‌دهند.

وی تاکید کرد: ترکیب دارودرمانی و رفتاردرمانی هنوز هم مفیدترین راه بهبود عملکرد مهارت‌های اجتماعی و تحصیلی ایــن کودکان است و دارودرمــانی می‌توانـد باعث شود که کودکان مداخله‌های رفتاری را راحت تر یاد بگیرند، با این حال واضح است که پاسخ‌های کودکان به داروهای محرک ورفتار درمانی، بسیار فردی هستند و مقدار موثر داروهای محرک یا رفتاردرمانی برای یک کودک ممکن است برای دیگری بی‌نتیجه‌ای باشد، بنابراین متخصصان بالینی باید پاسخ‌های کودکان به این مداخله‌ها را به دقت کنترل کنند و مقادیر داروها و شیوه‌های رفتاردرمانی را متناسب با نیازهای فردی کودک تغییر دهند.

مرادی همچنین با اشاره به بحث آموزش والدین اظهار كرد: والدین، اختلال نارسایی توجه یا بیش فعالی را در فرزندانشان بوجود نمی‌آورند، اما نگرش آنها نسبت به مشکل کودک می‌تواند در فرایند درمان موثر باشد، به همین دلیل ضروری است تا به والدین در مورد اختلال فرزندشان، اطلاعات مهمی آموزش داده شود.

وی خاطرنشان كرد: قبل از هر چیز والدین باید بدانند که علت ایجاد اختلال نیستند و اینکه بسیاری از مشکل‌های کودک را می‌توان درمان کرد به گونه‌ای که آموزش والدین باید توانایی آنها را افزایش بدهد.

وی با بیان این مطلب که والدین بهترین افرادی هستند که به خوبی کودک خود را می‌شناسد و می‌توانند به تمامی نقاط قوت و ضعف فرزند خود پی ببرند، اضافه کرد: آموزش به والدین این کودکان و راهنمایی صحیح آنها نه تنها می‌تواند اعتماد به نفس و اطمینان خاطر آنها را فراهم کند بلکه در چگونگی برقراری رابطه موثر با فرزندانشان هم سودمند است؛ زیرا این کودکان بیش از کودکان دیگر نیاز به کمک دارند تا با موفقیت در مراحل مختلف، رشد کنند.

مرادی امین عنوان كرد: دپارتمان آموزش و پرورش معتقد است کاربرد شیوه‌های رفتاری در تعاملات والد - کودک باعث تقویت نظم و رفتار کودک می‌شود و کاربرد این شیوه توسط والدین در خانه می‌تواند کلیدی برای کنترل رفتارهای مشکل ساز باشد و باعث شود شادی و آرامش اهل خانواده حفظ شود.

وی اعلام كرد: اولین گام در مقابله با این اختلال، تلاش فشـرده و همه جانبه در تقویت دامنه توجه کودک است، به طوری که "توجه" اصلی‌ترین پیش نیاز برای یادگیری‌های آموزشگاهی و موفقیت‌های تحصیلی است و دانش‌آموزان باید یاد بگیرند کاری را که شروع کرده‌اند در مدت زمان مورد نظر تمام کنند، بر همین اساس این قبیل دانش‌آموزان باید یاد بگیرند که "خوب گوش بدهند" چرا که گوش دادن یکــی از مهمترین مهـــارت‌ها و رفتــارهای مطلوب آموزشگاهی است.

وی ادامه داد: همچنین لازم است این دانش‌آموزان بیاموزند که چگونه با کمک دیگران حواس پرتی‌ها و آشفتگی‌های ذهنی خود را به حداقل برسانند و والدین و مربیان باید با یک برنامه‌ریزی دقیق و با فراهم كردن آمادگی‌های قبلی و انگیزه توجه، به کار بستن همه عوامل مــوثر مانند ایجاد محرک‌های قوی توجه به نیازهای اساسی کودکان، لحاظ کردن علاقه‌ها و رغبت‌های دانش‌آموزان و حذف یا کاهش محرک‌های مزاحم محیطی، سعی کنند طول مدت و دامنه توجه این کودکان و دانش‌آموزان را به تدریج افزایش دهند و به طور کلی رمز

موفقیت والدین ومربیان در اصلاح رفتار این کودکان در افزایش دامن توجه آنهاست.

وی افزود: "زود برانگیختگی" کودکان و دانش‌آموزان مبتلا به کاهش توجه نیز باید همزمان مورد توجه، اصلاح و درمان واقع شود، این دانش‌آموزان باید بیاموزند که قبل از ارائه پاسخ به هر سوالی و یا شروع به انجام هرکاری لازم است تامل و "فکر" کنند.

وی تصریح کرد:" بیش فعالی" یا عـــدم توانایی در کنتـــرل حرکات زاید، مشکل دیگری است که عمدتا در رفتار دانش‌آموزانی که دچار کمبود توجه هستند، مشاهده شده و خود از موانع جدی در توجه و فرایند یادگیری است. در کنترل بیش فعالی و کاهش حرکات زاید دانش آموزان لازم است شیوه‌های خودآگاهی، کنترل رفتار و حرکات آهسته و آرام به آنها آموزش داده شود.

وی اذعان كرد: یکی دیگر از مشکلات جدی که کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه با آن مواجه هستند، عدم برقراری یک ارتباط اجتماعی مفید، موثر و متقابل با همسالان است و ضروری است که تجارب خوشایندی از تعامل اجتماعی برای ایشان فراهم شود.

مرادی امین با اشاره به اصول راهنما برای تربیت کودک با اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی خطاب به والدین بیان كرد: به کودکتان بازخود فوری و پیامدهای بیشتری بدهید، از پیامدهای موثرو وسیع‌تری استفاده کنید، قبل از تنبیه از تشویق استفاده کنید و وقت و تنظیم وقت را هر جا که لازم است نمایش دهید.

وی ادامه داد: همچنین توجه به مواردی مانند کمک کردن به سازمان‌دهی وسایل کودک، استفاده از پاداش و بیان اهداف، وضع قوانین ساده و واضح، واگذاری کارهای مختلف، تهیه فهرستی از وظایفی را که خوب محسوب می‌شوند و توجه به فعالیت‌هایی که مورد علاقه کودک است، علاقه‌مند هستند، می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد.

مرادی امین بیان كرد: لازم است والدین به کودک خود بگویند که بی‌هیچ قید و شرطی او را دوست دارند و همواره از او حمایت خواهند کرد.

پ

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.