علت کم شنوایی کودکان، چیست؟

تبیان: پروانه امانی : پزشکان معتقدند به طور کلی صداهای با شدت بالاتر از ۸۵ دسی بل باعث ایجاد کم شنوایی تدریجی می شوند به طوری که شنیدن صداهای بلند طولانی برای کودکان عوارض جبران ناپذیری بر سیستم و قدرت شنوایی آنان خواهد گذاشت و به کاهش شنوایی منجر می شود و حتی شنیدن کوتاه مدت با صدایی شدید می تواند به مژه های شنوایی آسیب برساند.

محققان می گویند شنیدن صداهای بلند برای مدت های طولانی برای کودکان و نوجوانانی که گاه از "هدفن" استفاده می کنند نیز می تواند عوارض جبران ناپذیری را بر قدرت شنوایی آنها برجای بگذارد. فردی که با هدفن به صداها گوش می دهد، به علت خسته شدن سلول های مژه دار گوش، پس از چندی صداها را آرام تر می شنود و از این رو صدای هدفون را بلندتر می کند و همین چرخه به از دست رفتن تحریک پذیری این سلول ها منجر می شود.

به اعتقاد این پژوهشگران اگر چند ساعت صدایی به شدت ۹۰ دسی بل را بشنوید به زوال شنوایی مبتلا می شوید اما اگر در برابر صدای شلیک گلوله ای باشید که۱۴۰ دسی بل شدت دارد، این فرایند فقط چند ثانیه طول خواهد کشید.

محققان همچنین اعلام کرده اند :صدای بیش از یک سوم ‪ ۱۷ اسباب‌ بازی پر سرو صدا و موزیکالی که مورد بررسی قرار دادند، به یکصد دسی‌بل و یا بیشتر می رسد که معادل صدای یک اره برقی و یا قطار و متروست.

نایب رییس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران به خبرنگار علمی ایرنا گفت : طبق آمارهای جهانی از هر هزار کودک متولد شده ۶ کودک مبتلا به کم شنوایی به دنیا می آیند که بیشتر این موارد مربوط به کم شنوایی ارثی ، مادر زادی و ژنتیکی است .

دکتر سعید ملایری با اشاره به درجات شنوایی از ملایم تا عمیق اظهار داشت : آمارها نشان داده است از هر هزار کودک متولد شده ۱۶ مورد کودک می توانند به درجات متفاوتی از کم شنوایی ملایم تا عمیق مبتلا باشد.

وی با بیان اینکه اجرای غربالگری سراسری بعد از تولد یکی از اصلی ترین راهها برای تشخیص کودکان کم شنوا به شمار می رود افزود: در حال حاضر اکثر بیمارستانهای ایران اعم از خصوصی و یا دولتی غربالگری شنوایی سنجی را انجام می دهند و ایران جزو کشورهایی است که طی چهار پنج سال گذشته در این زمینه پیشتاز بوده است .

ملایری خاطر نشان کرد : سال ۸۹ از یک میلیون و ۲۰۰ هزار کودک متولد شده در ایران ۶۰۰ هزار کودک غربالگری انجام شده است .

نایب رییس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران اضافه کرد: مراکز درمانی و بیمارستانی کشور به دستگاه های شنوایی سنجی و نیروی های متخصصی مجهزند که این شاخص مهم توسعه یافتگی نظام سلامت است .

ملایری با بیان اینکه در حال حاضر مراکز توانبخشی شنوایی به اندازه کافی وجود ندارد اظهار داشت : ایجاد مراکز فعال توانبخشی در سراسر کشور ، آموزش و توجه خانواده ها نسبت به کودکان کم شنوا می تواند در این امر به مسئولان کمک بزرگی نماید.

وی گفت : طبق معیارهای جهانی اگر شدت صدای وسایل پیرامون اطراف ۸۵ دسی بل فراتر رود می تواند آسیب جدی به شنوایی کودکان ایجاد نماید و این در حالی است که بسیاری از اسباب بازی های رایج کودکان بسیار فراتر است .

ملایری اظهار داشت :انتخاب اسباب بازی برای کودکان باید از اهمیت زیادی برای خانواده ها برخوردار باشد و سلامت آنان را به خطر نیندازد ؛ در صورتی که از برخی از اسباب بازی‌های پر سرو صدا درست استفاده نشود، این اسباب بازی‌ها می‌توانند به شنوایی کودکان آسیب بزنند.

وی با تاکید بر اینکه نباید برای کودکان اسباب بازی‌ها پر سرو صدا خرید و خواستار نظارت بیشتر والدین و آموزش کودکان در زمینه عدم استفاده از اسباب بازی های خطرناک شد.

عضو هیأت علمی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت :اسباب بازیهای پر سر و صدا باعث ایجاد آسیب های خطرناک و برگشت ناپذیر بر سیستم شنوایی کودکان می شود.

دکتر اکرم پوربخت اظهار داشت : براساس تحقیقات به عمل آمده کودکان بر اثر مجاورت با اسباب بازیها که در برخی موارد تا ۹۵ دسی بل صدا تولید می کنند قرار می گیرند به دلیل اینکه کودکان اسباب بازیهای خود را بیش از حد به گوش خود نزدیک می کنند در خطر کم شنوایی قرار دارند .

وی افزود: به طور کلی صداهای با شدت بالاتر از ۸۵ دسی بل باعث ایجاد کم شنوایی تدریجی می شود که به عنوان مثال می توان به صدای عبور مترو و موتورسیکلت که در محدودة شدت ۱۱۰- ۹۰ دسی بل هستند اشاره کرد.

پوربخت از راهکارهای لازم جهت کاهش آسیب های وارده بر سیستم شنوایی می توان به کاهش قرار گرفتن در محیطهای پر سر و صدا ، استفاده از وسایل حفاظت شنوایی یا گوشی ، گوش ندادن به صداهای بلند در زمان طولانی ، استراحت دادن به سیستم شنوایی در مشاغل پر سر و صدا ، کاستن از صدای وسایل محل زندگی و کار و انجام سنجش شنوایی سالانه اشاره کرد .

وی اضافه کرد :سیستم شنوایی بر اثر صداهای بسیار شدید مانند انفجار یا مواجهه طولانی مدت با سطح بالای صدا دچار آسیب می شود که این آسیب می تواند هم روی مسیر انتقال صدا از جمله پرده گوش و هم روی سلولهای مویی واقع در گوش داخلی که عموماً به آسیب های دائمی منجر می گردد که این امر استفاده از وسائل حفاظت شنوایی را هر چه بیشتر روشن می کند.

پوربخت به والدین توصیه کرد قبل از خرید اسباب بازی به صدای آن گوش دهند و از خرید انواع پر سر و صدا پرهیز کنند و در صورت وجود چنین وسایلی در منزل یا باطری آن را خارج کرده و یا با ایجاد پوشش مناسب روی خروجی بلند گوهای اسباب بازی موجب کاهش صدای خروجی و در نتیجه کاهش آسیب وارده بر سیستم شنوایی فرزندان خود شوند.