با شروع انقلاب ، کار تئاتر را با نمایش «دیکته و زاویه» سال ۱۳۵۸ در تهران ادامه می دهد تا اینکه سال ۱۳۶۴ با سری اول سریال «آئینه» وارد قاب تلویزیون شد.
ایشان در سال ۱۳۶۵ هم با فیلم «روزهای انتظار» بازی در سینما را تجربه کرد.
سال ۱۳۷۷ در ۴۴ سالگی با سنگین ترین گریم شناسنامه کاریش در فیلم «بانو» به کارگردانی داریوش مهرجویی نظر مثبت بسیاری از منتقدان را به خود جلب کرد.

او سپس چندین سال در برنامه «صدای عبرت» شبکه سراسری رادیو مشغول بکار شد.
محکومیت به 74 ضربه شلاق
خانم خیراندیش در سال 1378 در مراسم اختتامیه جشنواره سینما حقیقت در شهر یزد هنگام اهدای جایزه یکی از برگزیدان که پسر 20 ساله بود را بوسید.
این مراسم لحظاتی بعد توسط نیروی انتظامی بهم ریخت و خانم خیراندیش مخفیانه یزد را ترک کرد اما دادگاه او را به 74 ضربه شلاق محکوم کرد.
با این حال گفته شد این حکم بخاطر اظهار ندامت نامبرده تعلیق شده که خانم خیراندیش با تکذیب این ادعا گفت اظهار ندامت نکردم چون عمل خودم را مادرانه می دانم.
دو سال بعد از آن در جشن خانه سینما ، گوهر خیراندیش با دست کش با محمدرضا شریفی نیا بازیگر سینما دست داد که موجب ممنوع التصویری وی شد.