راههای درمان لجبازی در کودکان، چیست؟

شهرزاد:یک روانپزشک گفت:تربیت فرزند یکی از وظایف دشوار والدین بوده که این مهم نیازمند فراگیری دانش و مهارت است و انتظارات غیرواقع بینانه والدین، لجبازی کودک را تشدید می‌کند.

امیر رضا چمنی افزود: والدین در مسیر پرورش فرزند با مشکلات هیجانی و رفتاری کودکان مواجه هستند که یکی از مشکلات شایع، پرخاشگری کودکان است.

وی درباره متفاوت بودن علل پرخاشگری در کودکان گفت: یکی از علل مهم پرخاشگری مربوط به روند رشد طبیعی کودک است به عبارتی، در مقطع دوره نوپایی که در سنین ۲ تا ۳ سالگی است کودک نیاز به استقلال طلبی دارد و امکان دارد بعضی از رفتارهای کودک به صورت لجبازی ظاهر شود.

چمنی افزود: معمولا در این دوره رفتارهای منفی کودک بیشتر می‌شود و پیش از بله گفتن،‌ نه گفتن را یاد می‌گیرد و اگر این رفتار طبیعی درست مدیریت نشود به پرخاشگری منجر می‌شود.

چمنی افزود:‌ گاهی پرخاشگری کودک به منظور جلب توجه اوست. در بعضی موارد پرخاشگری به دلیل تقلید و الگوبرداری از همسالان، پدر، مادر و برنامه‌های تلویزیونی بوده و از سوی دیگر علل پرخاشگری، خستگی،‌ بی‌خوابی و گرسنگی است.

وی همچنین پرخاشگری در دوره نوجوانی را به دلیل هویت طلبی آنان دانست و افزود: در این دوره نوجوان در جستجوی استقلال فکری و روانی است و نگاهش به زندگی تغییر می‌کند و ممکن است برخلاف میل خانواده، رفتارهایی به مانند پوشش لباس، فرم آرایش مو و غیره انجام ‌دهد.

چمنی، پرخاشگری در نوجوانی را در برخی مواقع ناشی از اختلالات روحی و روانی نوجوانان دانست و گفت:‌ کم توجهی، پرتحرکی، حواس پرتی و لجبازی، انجام رفتارهای پرخطر از علائم این اختلالات است.

وی دومین اختلال را اضطراب و افسردگی دانست و گفت: نوجوانان در این حالت بهانه‌گیر، عصبانی و تحریک پذیر هستند.

چمنی با بیان این که سومین اختلال، لجبازی و ناسازگاری کودکان یا اختلال سلوک نامیده می‌شود، افزود: در این اختلال، نوجوان به حقوق دیگران تجاوز کرده و با والدین مشاجره شدید دارد که گاه والدین در شکل‌گیری و تثبیت این رفتارها نقش بسزایی دارند.

وی درباره خطاهای والدین گفت: ‌یکی از این خطاها، دادن پاداش‌های اتفاقی به رفتار بد کودکان است. این پاداش ممکن است به صورت یک لبخند و یا دادن اسباب‌بازی به کودک برای رفع مشکلات باشد.

این روانپزشک ادامه داد دومین خطای والدین باج دان به کودک برای رسیدن به خواسته‌های غیرمنطقی‌اش است و این به خاطر نداشتن حوصله و یا قاطعیت والدین در آرام کردن کودک به وسیله والدین است.

چمنی، آخرین خطا را نوع دستور دادن و امر و نهی کردن به کودکان نام برد و افزود: اگر دستورات والدین زیاد باشد احتمال سرپیچی و لجبازی بیشتر است. گاهی دستورات بسیار سخت و فراتر از سن کودک است. در واقع انتظارات غیرواقع بینانه باعث تشدید لجبازی کودک می‌شود. همچنین برخی از دستورات مبهم و در زمان غیرمناسب صورت می‌گیرد.

این متخصص اعصاب و روان یادآور شد یکی از دلایل لجبازی کودک، پیام‌های غیرکلامی متضادی است که اطرافیان درباره یک رفتار انجام می‌دهند مثلا هنگامی که کودک ناسزا می‌گوید، مادر اخم می‌کند، پدر لبخند می‌زند و مادر بزرگ سکوت می‌کند.

این روانپزشک عامل دیگر را تنبیه‌های غیرموثر والدین دانست و گفت:‌ وقتی کودک احساس می‌کند تهدیدها جدی و عملی نیست به لجبازی ادامه می‌دهد.