علت بهانه گرفتن کودکان

تربیت کودکان کار دشواری است. پسر بچه ای را مجسم کنید که وسط یک فروشگاه شلوغ، شروع به پرخاشگری کرده و جسورانه با والدینش جر و بحث می کند.

روزنامه سلامت: تربیت کودکان کار دشواری است. پسر بچه ای را مجسم کنید که وسط یک فروشگاه شلوغ، شروع به پرخاشگری کرده و جسورانه با والدینش جر و بحث می کند.

در چنین مواقعی، شاید والدینی هم که خیلی در مورد تربیت فرزندشان به خود اطمینان دارند، مأیوس و دلسرد شوند و دنبال روش و کلماتی مناسب بگردند تا کودک را آرام کنند.

می خواهم به شما اطمینان بدهم که با استفاده از برخی روش ها می توانید در شرایطی که فرزندتان این طور بدرفتاری می کند، خونسردی تان را حفظ کنید و روش مناسبی در پیش بگیرید؛ به خصوص هنگامی که با مشکلات تربیتی زیر مواجه می شوید...

بهانه گیری معمولاً در بین خردسالان، به خصوص قبل از اینکه بتوانند به خوبی صحبت کنند، رایج است. این یکی از معدود راه هایی است که بچه ها توسط آن می توانند نارضایتی و خشم خود را از آنچه که نمی توانند به دست آورند، ابراز کنند.

هر قدر هم که این مساله ناراحت کننده باشد، والدین باید بدانند که علت بهانه گیری کودکشان فقط دیدن عکس العمل از جانب آنها نیست (گرچه علت اصلی آن همین است) ولی حتی کودکان دبستانی هم وقتی که به مقصودشان نمی رسند، با بهانه گیری، احساسات درونی خود را آشکار می کنند و در نتیجه آرامش می یابند.

۵ توصیه برای کنار آمدن با بهانه جویی های کودکان

۱) وقتی کودک خردسال شما شروع به بهانه گیری و نق نق کرد، از او بخواهید که به صورت های مختلف ابتدا درگوشی، بعد به آهستگی و سپس خیلی بلند و... چیزی را که می گوید، تکرار نماید. این روش، درست مثل یک بازی، توجه او را جلب کرده و بهانه گیری را فراموش خواهد کرد.

۲) در مورد کودک دبستانی خود می توانید از چند روش کلی استفاده کنید. به محض اینکه شروع به بهانه گیری کرد، حرف او را قطع کنید و به آرامی بگویید: «داری نق نق و بهانه گیری می کنی و من گوش نمی کنم، پس بهتر است که با صدای شمرده صحبت کنی.»

۳) اگر باز هم ادامه داد، دوباره درخواست خود را تکرار کنید. اگر طریقه گفتار خود را تغییر داد، با بیان جمله ای او را تشویق کنید. می توانید بگویید: «وقتی بدون نق نق کردن می گویی که چه می خواهی، بیشتر دوستت خواهم داشت.»

۴) اگر در چنین مواقعی عصبانی می شوید، هیجان صدای خود را فرو ببرید و فراموش کنید که چه قدر دلتان می خواهد فریاد بزنید.

۵) به خاطر بسپارید که با مهار عکس العمل خود می توانید ارتباط بهتری با فرزندتان برقرار کنید. بعد به او بگویید که می دانید دلیل ناراحتی اش چیست و از این طریق با او به توافق برسید. به عنوان مثال فرض کنید چون به فرزندتان اجازه نداده اید که قبل از ناهار شیرینی بخورد، ناراحت شده است، پس شیرینی را در جایی قرار دهید که بتواند آن را ببیند و به او قول دهید که بعد از خوردن غذا به او شیرینی می دهید.

۱ توصیه برای پیشگیری از بهانه گیری های کودکان

هنگامی که فرزندتان واضح و محکم صحبت می کند، به او گوش دهید و تحسین اش کنید. با این عمل، به او یاد می دهید که اگر بدون بهانه گیری چیزی بخواهد، زودتر آن را به دست خواهد آورد.

۸ توصیه برای مواقعی که بهانه جویی فرزند شما به پرخاشگری می انجامد

بهانه جویی گاهی به پرخاشگری منجر می شود، به این سبب که والدین احساس می کنند روی رفتار کودک خود و شرایط موجود، کنترل ندارند. خوشبختانه کج خلقی های کودکان با رسیدن به سن مدرسه کاهش می یابد زیرا می توانند راه حل های بهتری در مواجهه با شکست و ناکامی پیدا کنند.

۱) روش مؤثر برای از بین بردن پرخاشگری ناشی از بهانه جویی های پاسخ داده نشده یا رفع نشده، این است که آن را از ابتدا مهار کنید.

۲) وقتی که در مقابل پرخاشگری کودک خود با خشم و عصبانیت عکس العمل نشان دهید، به طور غیرمستقیم به او می آموزید که عصبانیت وسیله کارسازی برای دست یافتن به اهداف است. در عوض می توانید بگویید: «وقتی از گریه کردن دست برداشتی در مورد آن با هم صحبت می کنیم و راه حلی پیدا می کنیم و به اتاق دیگری بروید.»

۳) اگر فرزند شما خیلی کوچک است و نمی توانید او را تنها بگذارید، پیش او بمانید. اگر به طرف شما آمد، او را بغل کنید ولی تا وقتی که آرام نشده، چیزی را که می خواهد به او ندهید.

۴) خودتان را به کار دیگری مشغول کنید. مثلا مطالعه کنید. با این کار به او می فهمانید که تا آرام نشود، نمی تواند توجه شما را جلب کند. اغلب پرخاشگری های بچه ها، اگر مخاطب مورد نظر حضور نداشته باشد، زودتر متوقف می شود.

۵) در صورتی که کودک شما در یک مکان عمومی شروع به بدخلقی و پرخاشگری کرد، بدون توجه به نگاه های مردم، او را به گوشه ای خلوت ببرید و منتظر شوید تا آرام شود. به او بگویید: « اینجا پیش تو می مانم تا وقتی که آرام شوی و با هم صحبت کنیم.» اگر بعد از سه یا چهار دقیقه باز هم به فریاد و گریه خود ادامه داد، او را بردارید و از آن مکان خارج شوید.

۶) البته از یاد نبرید که بهانه جویی همیشه به پرخاشگری منجر نمی شود و در واقع کودکان به علل مختلفی این کار را انجام می دهند.

هنگامی که کودک شما چیزی می خواهد ولی نمی تواند آن را به دست آورد.

وقتی یادگیری انجام کاری برایش دشوار باشد.

وقتی که خسته شده باشد.

پس با اجتناب از عواملی که ممکن است به بهانه گیری و در نهایت پرخاشگری منجر شود، می توانید از وقوع تنش جلوگیری کنید.

۷) اگر می بینید کودک خردسالتان می خواهد پازلی را که خواهر بزرگ ترش انجام می دهد، بازی کند، یا او را در این بازی با خواهرش همراه کنید و یا اینکه توجه اش را به بازی دیگری که بیشتر مناسب سن اش باشد، جلب کنید.

۸) از کودک خود انتظاری بیش از آنچه که از عهده اش برمی آید، نداشته باشید. خردسالان به این دلیل که قدرت تحمل زیادی ندارند، نمی توانند خود را برای مدت طولانی سرگرم کنند بنابراین کودک خردسال خود را در ساعات شلوغ روز و در صف های طولانی به خرید و یا به بانک نبرید و اگر باید او را به جایی ببرید که می دانید معطل می شوید، برای سرگرمی او اسباب بازی و خوراکی همراه ببرید.