سرگرم کردن کودکان، تاثیر برنامه‌های تلویزیونی

ایرنا : نبود تفریحات و ابزارهای کافی برای سرگرم‌کردن کودکان، بازار داغ و پرحاشیه‌ای را برای خاله‌ها و عموهای تلویزیونی فراهم کرده است تا به مدد کم‌کاری نهادهای متولی حوزه کودک، به ابزار سرگرمی کودکان تبدیل شوند.

امروز شخصیت‌هایی چون عمو پورنگ، عمو قناد، عمو فردوس، عمو فیتیله‌ای ها، عمو شجاع، عمو قلقلی، عمو مهربان و یا خاله شادونه، خاله قاصدک، خاله سارا، خاله نگار و خاله رویا عناصر اصلی برنامه‌های کودک در شبکه‌های تلویزیونی را تشکیل می‌دهند.

هرچند برنامه سازان کودک بر این باورند خاله‌ها و عموهای تلویزیونی با هدف القای پیام‌های مستقیم و غیرمستقیم آموزشی به این عرصه وارد شده‌اند، اما ورود این چهره‌ها به دنیای کودکان آسیب‌هایی هم در پی داشته است که نمی‌توان از آن غافل شد.

محبوبیت زاید الوصف این شخصیت‌ها یکی از همین آسیب‌هاست که در ذات خود امرمذمومی نیست اما وقتی با رویدادهای تلخ همراه باشد باید برای رفع آن چاره‌اندیشی کرد.

استقبال چند هزار نفری از برنامه‌های غیرتلویزیونی که در مراسم‌های مختلف مذهبی و ملی با حضور این مجریان کودک برگزار می‌شود، یکی از همین آسیب‌ها به شمار می‌رود هرچند که برخی نهادها و موسسات اعم از دولتی و خصوصی آن را به مستمسکی برای اقبال عمومی به برنامه‌های خود تبدیل کرده‌اند.

چند سال پیش وقتی در شهر اصفهان اعلام شد که قرار است یکی از همین مجریان در میدان امام اصفهان اجرا داشته باشد، خیل عظیمی از جمعیت به همراه کودکان خود راهی محل برگزاری برنامه شدند و در نهایت اعلام شد که جمعیتی میلیونی در میدان نقش جهان اصفهان برای مشاهده این برنامه گرد آمدند.

حادثه ناگوار شهرستان خرمدره در استان زنجان که با حضور ملیکا زارعی معروف به خاله شادونه برگزار شد، روی دیگر این سکه است که موجب جان باختن سه کودک به دلیل ازدحام جمعیت شد.

هفته گذشته نیز خراب شدن سن در هنگام اجرای گروه فیتیله در شهرستان کرج حادثه دیگری بود که ختم به خیر شد و کسی در این حادثه آسیب ندید.

در نگاه نخست ممکن است همه تقصیرها متوجه مجریانی باشد که به ازای دریافت مبالغی اجرای این برنامه‌ها را به عهده می گیرند و یا عده‌ای نیز برگزار کنندگان و حامیان مالی و معنوی آنان را مقصر بدانند اما نباید از موضوع نظارت دستگاه‌های متولی که برگزاری چنین برنامه‌هایی بدون مجوز و نظارت آنان امکان‌پذیر نیست، غافل بود.

فارغ از همه عواملی که موجب بروز چنین حوادثی می‌شوند، کم کاری نهادهای فعال در حوزه کودکان برای سرگرم کردن کودکان موضوعی است که نیازمند بررسی است زیرا وقتی خانواده‌ها ابزارهای مناسبی برای ایجاد لحظات شاد و مفرح برای کودکان خود ندارند، مجبور می‌شوند که برای گذران وقت، کودکانشان را راهی برنامه‌هایی کنند که با حضور مجریان محبوب آنان برگزار می‌شود.

برای نمونه در عرصه سینما، حوزه سینمای کودک جزو مهجورترین بخش های این حوزه است و تعداد تهیه کنندگان و کارگردانانی که به این عرصه ورود می‌کنند و آثار پرفروشی نیز می‌سازند اندک است.

این آثار اندک برای اکران نیز با فراز و نشیب هایی رو به رو است که موجب شده به ندرت گیشه‌ها برای فیلم های کودک اختصاص یابد. برای نمونه در سال جای با گذشت چهار ماه از سال تنها در ایام نوروز فیلم سینمایی فیتیله و ماه پیشونی اکران شد و با وجود تعطیلی مدارس در فصل تابستان هنوز فیلمی برای این گروه سنی روی پرده سینما نرفته است که این وضعیت به دیگر عرصه هنر و سرگرمی از جمله تئاتر و موسیقی نیز قابل تعمیم است.

محمد مسلمی کارگردان برنامه فیتیله و یکی از بازیگران این گروه در این باره به ایرنا می‌گوید: استقبال از چهره‌های مشهور امری طبیعی است و تیم‌های فوتبال و شخصیت های سیاسی هم که به شهرهای مختلف سفر می‌کنند با استقبال مردم رو به رو می‌شوند.

وی می افزاید: برای جلوگیری از بروز حوادث در اینگونه برنامه‌ها بهتر است نهادهای متولی از جمله مسوولان برگزاری و نهادهای نظارتی دقت نظر داشته باشند زیرا مجریان و شخصیت‌ها تنها به عنوان میهمان و یا برای اجرا دعوت می‌شوند و در نحوه برگزاری این برنامه ها دخالتی ندارند.

مسلمی در پاسخ به اینکه گفته می‌شود حامیان مالی برنامه‌ها برای جذب مردم سعی می‌کنند تا از چهره‌های محبوب استفاده کنند و این هنرمندان هستند که نباید ملعبه آنان شوند، گفت: اسپانسرها در همه جا و حتی در برنامه های تلویزیونی هستند و ما به عنوان هنرمند تنها دستمزد خود را مطالبه می کنیم.

وی با تاکید بر اینکه بسیاری از هنرمندان با وجود سابقه طولانی فعالیت هنری فاقد بیمه هستند و امنیت شغلی ندارند، افزود:‌ برای نمونه من با ۲۰ سال سابقه کار استخدام هیچ جا نیستم و برای امرار معاش ناگزیرم که اجرا داشته باشم.

مسلمی بروز حوادث در رویدادهای فرهنگی و هنری را غیرقابل پیش بینی می‌داند و تاکید دارد که نهادهای متولی باید برای جلوگیری از بروز اتفاقات پیش از برگزاری برنامه‌ها دست به کار شوند و در صورتی که حادثه‌ای رخ داد آن را متوجه هنرمندان نکنند.